Ο σωστός τρόπος για να δεις το Beau Is Afraid
Ο Beau ανατρέπει το κλασικό Ταξίδι του Ήρωα. Δεν μεταμορφώνεται, δεν μετανιώνει, δεν περνάει τις δοκιμασίες όπως ένας Οδυσσέας.
- 28 ΑΠΡ 2023
Ο Ari Aster θέλει ξανά να στοιχειώσει με ένα κακό όνειρο που γεννιέται μέσα από οικογενειακές τραγωδίες. Στο Beau Is Afraid, o Beau που υποδύεται ο Joaquin Phoenix φοβάται τα πάντα, όμως κυρίως φοβάται τη μητέρα του.
Κατά τη διάρκεια των τριών ωρών του Beau Is Afraid, η μητέρα του Beau, η Mona Wasserman, παιγμένη σε διαφορετικές ηλικίες από την Zoe Lister-Jones και τον θρύλο του Broadway Patti LuPone, υπαγορεύει το άγχος του, πολλές φορές άμεσα. Η Mona είναι μία παρουσία Κακού, που κάνει τα πάντα για να κάνει τον Beau ενοχικό, για να τον πληγώσει, για να τον βλάψει εσκεμμένα, μέσα στη δυστοπική, στιλιζαρισμένη μιζέρια που έχει στήσει ο Aster.
Ο αέναα απελπισμένος Beau, ένας Phoenix που παραμένει στο ίδιο απεγνωσμένο mode σε ολόκληρη σχεδόν την ταινία με την εξαίρεση ενός animated μέρους του φιλμ, πρόκειται να επισκεφθεί τη Mona με την ευκαιρία της επετείου των γονιών του, που σημαίνει επίσης την επέτειο θανάτου του πατέρα του και της δικής του σύλληψης.
Η ταινία μάλιστα ξεκινά με τη γέννα του – ο Beau σοκαρίστηκε τόσο πολύ όταν είχε βγει από την ασφάλεια του αμνιακού σάκου που δεν είχε μπορέσει καν να κλάψει.
Τώρα ζει σε μία ερειπωμένη, βίαιη γειτονιά γεμάτη σκουπίδια, με πτώματα καταμεσής του δρόμου, σμήνη αστέγων, πάνω από ένα κατάστημα με είδη πορνογραφίας με το όνομα Erectus Ejectus και μία αναρτημένη προειδοποίηση προς τους ενοίκους για μία θανατηφόρα αράχνη που κυκλοφορεί ανάμεσά τους. Εκεί που μένει αλλά και όπου κι αν ταξιδέψει, ό,τι μπορεί να πάει λάθος, θα πάει.
Ληστές του κλέβουν τα κλειδιά του. Πρέπει να παίρνει τα φάρμακά του με νερό, αλλά ξαφνικά του το κόβουν. Όταν πηγαίνει μέχρι απέναντι σε ένα ψιλικατζίδικο από την κόλαση για να αγοράσει ένα μπουκάλι νερό, ζομπιώδεις άστεγοι καταλαμβάνουν το διαμέρισμά του και του το διαλύουν. Ενώ παίρνει το μπάνιο του καλείται να δώσει μάχη με έναν ακόμη εισβολέα που ξεκολλάει από το ταβάνι (;) και σκάει πάνω του όσο είναι στην μπανιέρα. Τρέχει γυμνός στον δρόμο για να ζητήσει βοήθεια και τον χτυπάει φορτηγό.
Ο Aster το έχει περιγράψει άψογα στο Time: «Ήθελα να φτιάξω μία ταινία που θα ήταν σαν ένα video game όπου οι χαρακτήρες δεν μπορούν να κάνουν τίποτα και κανένα από τα κουμπιά δε δουλεύει». Στο επίσημο featurette του Beau Is Afraid το περιέγραψε ακόμα καλύτερα: «Αυτή η ταινία μοιάζει με το αν έδινες Zoloft σε ένα δεκάχρονο και τον έβαζες να πάει να σου κάνει τα ψώνια […] Είναι σαν ένα εβραϊκό Lord of the Rings, μόνο που πηγαίνει στο σπίτι της μάνας του. Θέλω να σας βάλω στην εμπειρία ενός loser».
Στο Hereditary και το Midsommar ο Aster ξεφλούδιζε σχολαστικά τη φαινομενικά συμβατική, προβλέψιμη συσκευασία του κόσμου για να αποκαλύψει την εξοντωτική, πυώδη πληγή από κάτω. Αντιθέτως, στο Beau Is Afraid όλη η δυσοσμία και η δυσαρέσκεια σε πετροβολούν από την επιφάνεια.
Οι αλυσίδες καταστροφών της ταινίας, ανόητες, βομβαρδιστικές και αποτροπιαστκές όπως είναι, αποτελούν μακράν το καλύτερο στοιχείο του φιλμ, και ο Beau είναι απολύτως ανεξόπλιστος μπροστά τους. Απλώς σκοντάφτει και καταλήγει να πληρώνει κάθε φορά το ολοένα και χειρότερο τίμημα για την έλλειψη θάρρους του.
Ανατρέπει το κλασικό Ταξίδι του Ήρωα – δε μεταμορφώνεται, δε μετανιώνει, δεν περνάει τις δοκιμασίες όπως ο Οδυσσέας. Η κύρια αμαρτία του είναι η παθητικότητα και δεν την ξορκίζει σε καμία ευκαιρία που του δίνεται.
Έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί το Beau Is Afraid. Ως ένας εφιάλτης, ολοζώντανος χάρη στον σταθερό διευθυντή φωτογραφίας του Aster, Pawel Pogorzelski, που φτιάχτηκε για να βιωθεί και όχι να αποκωδικοποιηθεί. Ο δημιουργός είναι πολύ βαθιά μέσα στο κεφάλι του για να απλώσει το χέρι στον θεατή και να τον φέρει πραγματικά μέσα σε αυτό. Ας μην ιδωθεί λοιπόν ως παζλ αλλά ως τη δοκιμασία ενός άνδρα που αρνείται το θάρρος σε κάθε γωνία.
Το Beau Is Afraid κυκλοφορεί τώρα στις αίθουσες από την Tanweer.
