Ο Tom Kane δεν είναι ο δήμαρχος που έχεις συνηθίσει

Ψύχωση. Αυτή είναι η σωστή λέξη για να χαρακτηρίσεις την ανάγκη να έρθει το Σάββατο, να δω άλλο ένα επεισόδιο του Boss. Στην αρχή έγραψε ο Μάνος Μίχαλος για αυτό, για να σε κάνει να καταλάβεις ότι ένα πολιτικό θρίλερ μπορεί να υπάρξει και σε σειρά, όχι μόνο σε ταινίες. Αργότερα ασχοληθήκαμε με την Kathleen Robertson που έχει βαλθεί να γδύνεται σε κάθε επεισόδιο της σειράς. Αλλά ακόμα και το στήθος της Kathleen μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.

Το Boss έχει πρωταγωνιστή. Και αυτός είναι ο πληθωρικότατος δήμαρχος της πόλης του Chicago, ο Tom Kane

Θα προσπαθήσω μέσα σε μερικές προτάσεις να γράψω μερικά πράγματα για αυτόν τον χαρακτήρα που υποδύεται ο Kelsey Grammer. Ο οποίος αν και μετράει μόλις κάτι λιγότερο από 14 ώρες ζωής (2 σεζόν, 14 επεισόδια ως τώρα), έχει δώσει άπειρα μαθήματα ζωής στους υπόλοιπους πρωταγωνιστές της σειράς και σε κάτι πορωμένους σαν του λόγου μου που παρακολουθούμε με τα χέρια έτοιμα να ξεριζώσουν τις τρίχες από το σκαλπ.

Κι αυτό γιατί είναι τόσο απρόβλεπτος στις κινήσεις του που είναι πολές φορές που θες να σηκωθείς από τον καναπέ σε ένα μοναχικό standing ovation. Κάθε επεισόδιο είναι και μια παγίδα που όχι μόνο προσπερνά με επιτυχία αλλά φροντίζει να ξεφτυλίσει κάθε έναν που θα σταθεί μπροστά του.

Κάθε φορά που πιάνεις τον εαυτό σου να σκέφτεται αν πρέπει να συμπαθήσει τον ανθρώπινο Tom ή να μισήσει τον αδίστακτο Kane, έρχεται άλλη μια σκηνή που σε βάζει στη θέση σου. Ο Tom Kane είναι ένας Δήμαρχος που τον φοβούνται. Κι αυτό πολλές φορές είναι αρκετό για να κάνεις πολιτική.

Μαθήματα ζωής λοιπόν από τον Tom Kane σε μορφή απλών προτάσεων. Όσο το δυνατόν θα αποφύγω τα spoilers. Εξάλλου το ότι είναι δήμαρχος, άρρωστος και παντοδύναμος, το καταλαβαίνεις από το πρώτο επεισόδιο της σειράς.

Τίποτα δεν είναι ανεπανόρθωτο. Αρκεί να έχεις τον τρόπο να καλύψεις τα νώτα σου και να πείσεις το κοινό. Και ο Tom Kane είναι από τους μεγαλύτερους λαοπλάνους της Αμερικανικής τηλεόρασης. Με τον τρόπο που απευθύνεται στον λαό του Σικάγο βασιζόμενος στο συναίσθημα.

Οι σεξουαλικές ορμές δεν έχουν θέση στο έργο ενός σοβαρού πολιτικού. Αυτά τα κάνουν κάτι παιδαρέλια και στο τέλος βρίσκουν και τον μπελά τους. Ο Tom Kane θα κάνει sex όταν το θέλει.

Μπορείς να προχωρήσεις το έργο σου ακόμα και όταν όλος ο κόσμος είναι εναντίον σου. Και όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι. Συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι και ορκισμένοι εχθροί.

Οι συνεργάτες σου πρέπει να γνωρίζουν το τίμημα της προδοσίας τους. Ένας δήμαρχος άλλωστε, ως πολιτικός άνδρας, οφείλει να έχει δίπλα του άτομα που εμπιστεύεται. Όχι προδότες τσιράκια των δημοσιογράφων και των πολιτικών του αντιπάλων.

Μην μπλέξεις με τον Δήμαρχο αν είσαι βρώμικος. Γιατί είναι σίγουρο ότι το ξέρει και θα το χρησιμοποιήσει εναντίον σου την κατάλληλη στιγμή για να σε ευτελίσει. Ή απλά για να σε πάρει με το μέρος του.

Ένας πατέρας προστατεύει πάντα την πολυαγαπημένη του κόρη. Εκτός κι αν είναι δήμαρχος του Σικάγο και το να την εμπλέξει στο πολιτικό του παιχνίδι είναι πιο σημαντικό από το να την προστατεύσει.

Για να φτάσεις σε ένα τέτοιο αξίωμα θυσιάζεις την παραδοσιακή έννοια της οικογένειας. Μοτίβο που έχουμε ξαναδεί μαν σε άλλες σειρές και ταινίες αλλά που επιβεβαιώνεται πανηγυρικά με την οικογένεια Kane. Σχέσεις τυπικές, με μια συνεχόμενη ένταση και μια πλαστή εικόνα.

Είναι χαζό να απειλείς έναν άνθρωπο όταν έχει τέτοια δύναμη. Το είπε κι ο ίδιος άλλωστε στα τελειώματα της πρώτης σεζόν. “The only thing that’s believable about you is that you have the unmitigated stupidity to threaten the mayor of Chicago”.

Ακόμα και ο πιο ψυχρός άνδρας λυγίζει όταν απειλείται η οικογένειά του. Όταν την απειλεί ο ίδιος, η κατάσταση είναι ελεγχόμενη. Όταν όμως το κάνει κάποιος άλλος, εκείνος παίρνει την κατάσταση στα χέρια του.

Δεν θες να σε επιπλήττει ένας άνδρας σαν τον Tom Kane. Γιατί σίγουρα θα είσαι σαν την Kitty στα πρώτα επεισόδια που βούλιαζε στην καρέκλα σαν καλό μαθητούδι που του την λέει ο γυμνασιάρχης.

Σε ένα σκάνδαλο απαντάμε με ένα ακόμα μεγαλύτερο. Εκείνο του αντιπάλου που τον εξαφανίζει από την πολιτική σκηνή.

Οι δημοσιογράφοι θα γράψουν την ιστορία που θέλεις εσύ να γράψουν. Ακόμα κι αν χρειαστεί να τους πιέσεις λίγο παραπάνω.

Η αρρώστια κάνει κάποιον να αποσυρθεί. Όχι τον Tom Kane. Ο οποίος κάνει τα πάντα, είτε από ματαιοδοξία είτε από πείσμα για να νικήσει την αρρώστια και να συνεχίσει να κάθεται στην καρέκλα.

Δεν εμπιστεύεσαι κανέναν. Γι’ αυτό και παρακολουθείς τους πάντες. Στα γραφεία, τα αυτοκίνητα και τα σπίτια τους. Ειδικά αν σου την έχουν φέρει και παλιότερα οι συνεργάτες σου.