Οι 10 καλύτερες ερμηνείες του Robert Downey Jr.

Όλοι αγαπούν ένα καλό comeback story και σπάνια αυτό έχει επιβεβαιωθεί πιο πανηγυρικά από ό,τι με την ιστορία του Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, ενός ηθοποιού που γρήγορα άφησε να φανεί το μεγάλο ταλέντο του όσο και οι αυτοκαταστροφικές αδυναμίες του. Οι δαίμονες του Ντάουνι κόντεψαν να τον νικήσουν οριστικά, όμως μια παρατεταμένη προσπάθεια αποτοξίνωσης σε συνδυασμό με έναν σωστό ρόλο την σωστή στιγμή, είχαν ως αποτέλεσμα ένα άστρο που ήταν έτοιμο να σβήσει, να λάμψει επιτέλους όσο δυνατά πάντα του άξιζε.

Η αλήθεια είναι πως το ενδιαφέρον για τη μεγάλη επιστροφή θα είχε εξαντληθεί ως ιστορία αν ο ηθοποιός δεν ήταν, απλά, τόσο καλός. Όμως από το σωτήριο έτος 2008 έχουν περάσει πια 6 χρόνια και ο Ντάουνι όχι μόνο δεν έχει ξεμείνει ως μια συναρπαστική ιστορία με την οποία κάποτε ασχοληθήκαμε, μα έχει πλέον εδραιώσει εαυτόν ως τον μεγαλύτερο κινηματογραφικό σταρ του πλανήτη τη στιγμή που μιλάμε.

Ο άνθρωπος που κάποτε απολύθηκε από το “Ally McBeal” τώρα ηγείται του μεγαλύτερου franchise στην ιστορία του σινεμά και, μέχρι το καλοκαίρι του 2016, θα έχει πρωταγωνιστήσει σε 4 από τις 10 εμπορικότερες ταινίες όλων των εποχών. (Για την ώρα είναι απλώς σε 2 από τις 6 πρώτες.) Και, την ίδια στιγμή, το κάνει όντως αληθινά καλός ηθοποιός.

Το πρόβλημα, αν υπάρχει τέτοιο, είναι πως εγκλωβισμένος πια μες στη στολή του Iron Man, έχει περιορίσει τις εσωτερικότερες ερμηνείες του. Στο οικογενειακό δράμα “The Judge” που βγαίνει στις αίθουσες αυτή τη βδομάδα προσπαθεί να επιστρέψει σε πιο δραματικές ρίζες, όμως η ταινία δεν είναι καλή, ενώ ο ίδιος μοιάζει λιγότερο να παίζει έναν ρόλο και περισσότερο να παίζει τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ που παίζει έναν ρόλο.

Γι’αυτό κι εμείς πάμε πίσω και θυμόμαστε τις 10 αγαπημένες μας ερμηνείες του, ενός εκ των κορυφαίων και πιο χαρισματικών ηθοποιών της γενιάς του.

10, Wonder Boys

Στο ρόλο του εκδότη του Μάικλ Ντάγκλας στο υποτιμημένο, χαμηλών τόνων δράμα “Wonder Boys”, ο Ντάουνι πετυχαίνει μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στη σιωπηλή πίκρα και την καρικατούρα που λιγοστοί ηθοποιοί θα μπορούσαν να έχουν πετύχει. Αναδεικνύει το χιούμορ και την απόγνωση μέσα από καταστάσεις που άλλοι εύκολα θα είχαν μεταφράσει πολύ πιο καρικατουρίστικα και μονοδιάστατα. Απόδειξη πως δε χρειάζεται καν το κέντρο της πίστας δικό του για να λάμψει.

9, A Scanner Darkly

Το awesomeness του RDJ μεταφέρεται αυτούσιο ακόμα και μέσα από επεξεργασία που τον μετατρέπει σε animation. Πώς ας πούμε ο Κιάνου Ριβς μοιάζει ανέκφραστος ακόμα και ζωγραφιστός; Έτσι κι ο Ντάουνι Τζούνιορ μοιάζει γεμάτος ενέργεια.

8, The Singing Detective

Η ταινία είναι ό,τι νά’ναι, όμως ο Ντάουνι κάνει παπάδες προσπαθώντας να τη φέρει στη ζωή, ακροβατώντας συχνά με το over the top, στο ρόλο ενός άρρωστου συγγραφέα που φαντασιώνεται μιούζικαλ αποδράσεις. Όμως ο ρόλος ζητάει κάτι τέτοιο, και δύσκολα θα το είχε αποδώσει κανείς όσο μεστά και παιχνιδιάρικα το κάνει αυτός.

7, Natural Born Killers

Μιλώντας για over the top, τίποτα στην καριέρα του RDJ δεν ξεπερνάει αυτό τον εφιάλτη, μια σάτιρα τίγκα στα χρωματικά φίλτρα και τις μανιώδεις λήψεις της κάμερας από τον Όλιβερ Στόουν, όπου ο Ντάουνι παίζει έναν τηλεαστέρα με διασκεδαστικά έντονη Αυστραλέζικη προφορά. Είναι όσο μανιακός και ασυγκράτητος επιτάσσει η ίδια η ταινία, παρασύροντας το κοινό πέραν της ηθικής κρίσης και σε μια βιωματική ζωήν όπου τα πάντα είναι ένας ποπ πυρετός. Οι άλλοι προσπαθούν να ερμηνεύσουν, ο Ντάουνι απλά είναι μέρος της Στοουν-ικής παράνοιας.

6, Chaplin

Όχι ότι δε μπορεί να κάνει κανονική ερμηνεία, από αυτές ξέρεις, με Οσκαρικές προδιαγραφές. Έπαιξε τον Τσάπλιν στο βιογραφικό δράμα του Ατένμπορο και παρέδωσε την υποχρεωτική Σημαντική Ακαδημαϊκή Ερμηνειάρα που θέλει κάθε ηθοποιός στο παλμαρέ του, προκειμένου να απελευθερωθεί και να κάνει μετά ό,τι παλαβό ή υπόγειο θέλει.

5, Less Than Zero

Τον πρώτο του κλασικό ρόλο τον είχε στα τέλη των ’80s, σε αυτή τη διασκευή βιβλίου του Μπρετ Ίστον Έλλις, παίζοντας έναν νεαρό τζάνκι με ανατριχιαστικό ανθρωπισμό.

4, Iron Man

Από τον Τζούλιαν του “Less Than Zero” στον Τόνι του “Iron Man”, μια καριέρα δρόμος. Σχεδόν 20 χρόνια μετά την εμβληματική εκείνη ερμηνεία του, ο RDJ κατάφερε να φτάσει στο σημείο όπου οι ανατριχίλες των συνειρμών με τις αληθινές του παθήσεις (που προκαλούσε το “Less Than Zerο”) έδωσαν τη θέση τους σε ευχάριστες διαπιστώσεις για το πώς ο αλκοολικός εκατομμυριούχος πλεϊμπόι Τόνι Σταρκ είναι ο ρόλος μιας ζωής για τον ηθοποιό. Είναι από αυτούς τους ‘πλήρεις κύκλους’ που μας αρέσει πάρα πολύ να παρατηρούμε, αλλά ακόμα εντυπωσιακότερα, είναι η ενσάρκωση διαρκών υποσχέσεων που οι προσωπικοί δαίμονες του Ντάουνι άφηναν ξεκρέμαστες. Ως Τόνι Σταρκ είναι γεμάτος ζωή, ενέργεια, αλλά με μια ιδέα φόβο. Ο τέλειος άνθρωπος, στην τέλεια κατάσταση, την τέλεια στιγμή: Χάρη στον Ντάουνι ένας c-list ήρωας μετατράπηκε εν μια νυκτί σε pop culture τιτάνα βεληνεκούς ισάξιου ή και μεγαλύτερου ενός Σούπερμαν ή ενός Σπάιντερμαν.

3, Kiss Kiss Bang Bang

Περίπου 10 χρόνια πριν συνεργαστούν ξανά στο “Iron Man 3”, ο Ντάουνι είχε πρωταγωνιστήσει σε μια ανώτερη νουάρ κωμική σάτιρα του Σέιν Μπλακ (σεναριογράφου του “Φονικού Όπλου”), στο ρόλο ενός κλέφτη που μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στο Χόλιγουντ και στην έρευνα παρέα με έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ. Είναι γρήγορο και έξυπνο και γοητευτικό φιλμ, γεμάτο με το είδος των διαλόγων που απογειώνονται μόνο από τον ιδανικό ηθοποιό. Ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ είναι αυτός ο ιδανικός ηθοποιός, και ο Σέιν Μπλακ θα έχει την αιώνια ευγνωμοσύνη μας, για το ότι έδωσε στον RDJ τέτοιο ρόλο όταν το Χόλιγουντ τον είχε εγκαταλείψει. (Χάρη που ο σταρ ξεχρέωσε φέρνοντας τον Μπλακ στη Marvel για το “Iron Man 3”. Αυτοί είναι σωστοί άνθρωποι.)

2, Zodiac

Στο αριστούργημα του Ντέιβιντ Φίντσερ, ένα χρόνο πριν το οριστικό comeback του, ο Ντάουνι υποδύθηκε τον ρεπόρτερ Πολ Έιβερι, έναν από περιπλανώμενους, χαμένους ανθρώπους που χάθηκαν στη δίνη του φόβου και της εμμονής στο κυνήγι ενός αόρατου μπαμπούλα. Έχει κάτι το αληθινά μοναδικό, αποτυπώνοντας τη μαυρίλα μέσα από μικρές ιδιαιτερότητες που ούτε ξεφεύγουν προς το άτοπα καρτουνίστικο, αλλά ούτε και επιστρέφουν στο καταπιεστικά μελοδραματικό. Εν ολίγοις είναι ένας ακόμα χαρακτήρας του σύμπαντος του Ντέιβιντ Φίντσερ, απλά λίγο πιο καθηλωτικός από τους περισσότερους.

1, Tropic Thunder

Το 2008 ο RDJ βοήθησε να δημιουργηθεί η αυτοκρατορία της Marvel και πέτυχε και τη 2η υποψηφιότητα Όσκαρ της καριέρας του- όχι κι άσχημα για ένα καλοκαίρι ύστερα από μια δεκαετία που τον έβρισκε κανείς κυρίως στα αζήτητα λόγω των προσωπικών του προβλημάτων. Ετούτη η ανίερη ερμηνεία του, στο ρόλο ενός ηθοποιού χαμένου στους ρόλους του, είναι το αποκορύφωμα μιας καριέρας που τον έβρισκε διαρκώς να ισορροπεί ανάμεσα σε αντιφατικά ερμηνευτικά στοιχεία. Ο Κερκ Λάζαρους ψάχνει διαρκώς να βρει ποιος είναι, όντας παντελώς ανίδεος μπροστά στο γεγονός ότι δεν έχει ιδέα καν πως δεν ξέρει ποιος στα κομμάτια είναι. Ο Ντάουνι κανιβαλίζει την ίδια την ιδέα της Μεθόδου, παραδίδοντας μια άφοβη ερμηνεία που του ζητά ακόμη και να φορέσει blackface. Είναι το είδος του ακραίου ρόλου που ο σταρ RDJ του σήμερα δε θα άγγιζε ούτε με σφαίρες, αλλά από την άλλη, είναι και το είδος του ακραίου ρόλου που μία φορά σου τυχαίνουν, και το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να τους χιμήξεις με ό,τι έχεις και δεν έχεις. Απόλυτο highlight μιας μεγάλης καριέρας.