Oι 16 ταινίες του αφόρητου καύσωνα
Εκείνες στις οποίες η ζέστη διεκδικεί δικαίως και αδιαμφισβήτητα πρωταγωνιστικό ρόλο.
- 24 ΑΥΓ 2016
Το ξέρω ότι ζεσταίνεσαι. Όντως κάνει κουφόβραση. Ειδικά αν έχεις ξεμείνει ή επιστρέψει στην Αθήνα. Άσε, ωστόσο, να σε δροσίσει το γεγονός ότι οι πρωταγωνιστές των συγκεκριμένων ταινιών περνάνε σαφώς χειρότερα από εσένα.
Νέα Υόρκη, ο συνήθης ύποπτος
Δεν το έχω ζήσει προσωπικά, αλλά οι ταινίες μου έχουν διδάξει ότι δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από να σε πετύχει στο δόξαπατρι καύσωνας στη Νέα Υόρκη. Κάτι που θυμήθηκα πρόσφατα βλέποντας το ‘The Get Down’ του Baz Luhrmann, το οποίο διαδραματίζεται το περιβόητο καλοκαίρι του 1977. Γνωστό ως το καλοκαίρι του καύσωνα, του μεγάλου blackout και της κυκλοφορίας του ‘Star Wars’.
Ψέματα. Το συγκεκριμένο καλοκαίρι έχει μείνει και στην ιστορία ως εκείνο που όλη η πόλη -με την εξαίρεση, προφανώς, του Adrien Brody – ήταν τρομοκρατημένο από τον serial killer ‘Son of Sam’. Τον ίδιο που είναι φόντο στο ‘Summer of Sam’ του Spike Lee.
Με άλλα λόγια της δεύτερης καλύτερης ταινίας εν μέσω Νεουορκέζικου ‘κάνει τους ανθρώπους να τρελαίνονται’ καύσωνα που έχει γυρίσει ποτέ ο κοντοπίθαρος προβοκάτορας μετά το ανυπέρβλητο ‘Do the Right Thing’.
Την πρώτη ταινία που μου ήρθε στο μυαλό και εκείνο που όντως ο καύσωνας λειτουργεί ως καταλύτης για να ξεσπάσει ο κακός ο χαμός. Τόσο πειστικά κινηματογραφημένος που νιώθεις την θερμοκρασία του σώματός σου να ανεβαίνει και τον ιδρώτα να αναβλύζει βλέποντάς την.
Ενώ δεν είναι τυχαίο ότι εν μέσω Νεοϋορκέζικου καύσωνα διαδραματίζεται και το ‘Dog Day Afternoon’ του Sidney Lumet, με τον ιδρωμένο Al Pacino να ληστεύει την τράπεζα προκειμένου να χρηματοδοτήσει την εγχείριση αλλαγής φύλου του συντρόφου του.
Πρέπει να αναφερθεί και το ‘The Great Gatsby’ του Baz Luhrmann, που μας ταξιδεύει πίσω στη Νέα Υόρκη του 1922, με τους κοσμικούς πρωταγωνιστές εξαντλημένους να αράζουν σε όποια λευκή σεζλονγκ βρεθεί μπροστά τους. Αν και το συγκεκριμένο είναι πολύ κουλ για να προκαλέσει θερμοπληξία.
Και, πάνω από όλα, το διαχρονικό ‘Rear Window’ του Alfred Hitchcock που λαμβάνει χώρα στο Greenwich Village. Εκεί που η ζέστη και -προφανώς- η έλλειψη air condition αναγκάζει τους πάντες να έχουν τα παράθυρα και τις κουρτίνες τους ανοιχτά.
Η ίδια ζέστη που κάνει την Marilyn Monroe στο ‘Επτά Χρόνια Φαγούρα’ να βάζει τα εσώρουχά της στο ψυγείο για να παγώσουν και να κατέβει να πιει ένα ποτό με τον παντρεμένο γείτονά της επειδή έχει βάλει στο μάτι το air condition του. Όλα αυτά πριν κάτσει πάνω από την περίφημη γρίλια εξαερισμού του μετρό προκειμένου να απολαύσει το αεράκι.
Ενώ, τέλος, σε ένα ‘φωτιά και λάβρα’ δικαστήριο της Νέας Υόρκης είναι που βλέπουμε, στο ’12 Angry Men’, τον Henry Fonda να προσπαθεί να ντιλαρεί με τους υπόλοιπους 11 ενόρκους που θέλουν να τελειώνουν μια ώρα αρχύτερα προκειμένου να ξεφύγουν από το κτίριο όπου ο ανεμιστήρας είναι χαλασμένος και τα παράθυρα ανοίγουν μόνο μια στάλα.
Το λευκό φανελάκι έχει την τιμητική του
Εννοείται πως καλύτερα από όλους το φόρεσε ο Marlon Brando ως Stanley Kowalksi στο ‘Λεωφορείο ο Πόθος’. Και γιατί είναι εργαζόμενο αγόρι και γιατί είναι ο μοναδικός τρόπος να ντιλάρεις με την ασφυκτική ζέστη της Νέας Ορλέανης. Ο άλλος είναι να το ρίξεις στο ποτό όπως ο Paul Newman στο ‘Cat on a Hot Tin Roof’.
Μια χαρά όμως πήγαινε το λευκό φανελάκι και στον Ερρίκο Λίτση, τον πρωταγωνιστή του ‘Σπιρτόκουτου’ του Γιάννη Οικονομίδη που εκτυλίσσεται ανήμερα Δεκαπενταύγουστο. Κομπλέ με τις τρίχες να φαίνονται και άπειρο καντήλι. Το δικό μας, αν θες, sex symbol. 110% ελληνικό.
Στο νότο η ζέστη βαράει κατακέφαλα
Τα είπαμε για την Νέα Υόρκη. Τουλάχιστον, όμως, αν σε βρει ο καύσωνας εκεί, ανοίγεις ένα παράθυρο ή ένα πυροσβεστικό κρουνό και βρίσκεις μια λύση. Τι μπορείς να κάνεις, όμως, αν το κύμα ζέστης σε χτυπήσει ενώ είσαι κολλημένος σε ένα μποτιλιαρισμένο αυτοκινητόδρομο του Λος Άντζελες, με χαλασμένο air condition. Τότε φυσικά και τα κάνεις λαμπόγυαλο, όπως ο Michael Douglas στο ‘Falling Down’.
Ενώ εν μέσω τριήμερου καύσωνα στο Los Angeles λαμβάνει χώρα τόσο το φουτουριστικό ‘Southland Tales’ με τον Dwayne “The Rock” Johnson όσο και το πρόσφατο ‘Heat Wave’ όπου η ζέστη κυριολεκτικά σκοτώνει.
Αν και, φυσικά, πιο αρχετυπική ταινία σχετικά με τη ζέστη στο Los Angeles ήταν και παραμένει το ‘Barton Fink’ των αδελφών Coen. Αυτό που ο John Turturro βλέπει τη ζέστη να ξεκολλά την ταπετσαρία από το δωμάτιο του ξενοδοχείου. Του ίδιου που αργότερα θα γίνει μπουρλότο εξαιτίας του John Goodman.
Για το τέλος αφήσαμε την καλύτερη όλων, δηλαδή το ‘Body Heat’ με τους William Hurt και Kathleen Turner, εκεί κάτω στην Florida. Ο συνδυασμός του φλογερού ερωτισμού (με την Kathleen στα ντουζένια της) και της αφόρητης ζέστης σε κάνει όντως να θέλεις να πάρεις μια καρέκλα και να την πετάξεις στο παράθυρο.
Την λίστα συμπληρώνουν τα -εκτός ΗΠΑ- ‘Heat Wave’, με τη ζέστη να βαράει κατακέφαλα ένα μικρό γαλλικό χωριό,
το εκκεντρικό -και λίγα λέω- ‘The Wayward Cloud’ που μας μεταφέρει σε μια Σεούλ όπου ο καύσωνας είναι αγκαζέ με λειψυδρία,
και το Αυστραλέζικο ‘Heatwave’ του 1982 με την Judy Davis να προσπαθεί να σώσει την εργατική τάξη που ιδρωκοπά και ζέχνει.
Καθώς επίσης τόσο το ‘The Texas Chainsaw Massacre’ όσο και το ‘The Hot Spot’, με τον Don Johnson και την νεαρή Jennifer Connelly, το κοινό στοιχείο των οποίων είναι ότι κα τα δυο γυρίστηκαν εν μέσω καύσωνα.
Τώρα ειλικρινά δεν ξέρουμε αν θέλουμε πιο πολύ να βάλουμε να δούμε μια ταινία ή να πάμε να βουτήξουμε στην κοντινότερη θάλασσα που θα βρούμε.