Oι 18 πρεμιέρες σειρών για αυτή την άνοιξη

Το πρώτο δίμηνο του 2016, τηλεοπτικά μιλώντας, θα μπορούσε να είναι και πιο συναρπαστικό. Όλο το ενδιαφέρον αφορούσε 3-4 συγκεκριμένες σειρές, για την καλύτερη των οποίων (το άμεσο classic “People Vs OJ Simpson”) θα μιλήσουμε αναλυτικότερα σύντομα και για τις υπόλοιπες τα λέμε ούτως ή άλλως τακτικά (“Vinyl”, “Vikings” και φυσικά τα αναλυτικά ημερολόγια παρακολούθησης του “House of Cards”).

Όμως δεν έχουμε πολύ πράμα τριγύρω, κάτι που με τον ερχομό της άνοιξης αλλάζει άμεσα. Ήδη ξεκίνησε η 4η σεζόν του “Americans” και το Netflix μας έφερε τη 2η σεζόν “Daredevil”, δύο σίγουροι οιωνοί για τις μεγάλες στιγμές που έπονται. Μέχρι το καλοκαίρι έχουμε μεγάλες επιστροφές, με μεγαλύτερη όλων φυσικά του “Game of Thrones”, αλλά και μπόλικο φρέσκο πράγμα, νέες σειρές, μίνι σειρές, ακόμα και συναρπαστικές τηλεταινίες.

Συγκεντρώσαμε εδώ 18 πρεμιέρες τις οποίες περιμένουμε περισσότερο αυτή την άνοιξη, για να ξέρεις τι σε περιμένει ως το καλοκαίρι.

“Daredevil” (2η σεζόν)

Το Netflix φέρνει Punisher και Ηλέκτρα στο υπερηρωικό του μίνι σύμπαν καθώς ο τιμωρός του Hell’s Kitchen επιστρέφει για δεύτερο γύρο περιπετειών. Η 1η σεζόν ήταν πολύ δυνατή (το πρώτο της μισό νομίζω περισσότερο από το δεύτερο) όμως έκτοτε έχουν αποχωρίσει και οι δύο showrunners, ο Ντρου Γκόνταρντ για να παλεύει εκεί με κάτι spin-off του Spider-Man που δε θα γυριστούν ποτέ κι ο Στίβεν ΝτιΝάιτ που πρόσφατα ανακοινώθηκε ως σκηνοθέτης για το “Pacific Rim 2”. Ό,τι νά’ναι. Τελοσπάντων, στο ενδιάμεσο η συνεργασία Marvel/Netflix μας έφερε τη “Jessica Jones” που έσκισε, οπότε κανένας λόγος ανησυχίας. Καλό Σαββατοκύριακο: Η σεζόν μόλις έκανε πρεμιέρα στο Netflix.

“The Catch” (Νέα Σειρά)

Αυτό το περιμένω με τρέλα. Η Μιρέλ Ένος του “Killing” παίζει μια ερευνήτρια για υποθέσεις απάτης, η οποία την πατάει σαν αρχάρια όταν ο αρραβωνιαστικός της την αφήνει στην ψάθα. Οπότε μετά ετοιμάζεται να εκδικηθεί, ή κάπως έτσι, πάντως γενικά αναμένεται τρελό παιχνίδι γάτας ποντικού, ανατροπές, αποκαλύψεις, κρυφές ταυτότητες, αυτά, ξέρεις, εγγυημένη διασκέδαση. Η σειρά έρχεται από το εργοστάσιο παραγωγής Σόντα Ράιμς κιόλας, έτσι, μη μας λείψει καθόλου το “How to Get Away with Murder”. Ό,τι πρέπει για το φιξάκι μας. (24 Μαρτίου)

“Heartbeat” (Νέα Σειρά)

Μια καρδιοχειρούργος προσπαθεί να ισορροπήσει τις απαιτήσεις της δουλειάς με την προσωπική της ζωή, σε αυτό το καραπρωτότυπο ιατρικό δράμα με την Μελίσα Τζορτζ. (24 Μαρτίου, 22.00, OTE CINEMA 4HD)

“The Path” (Νέα Σειρά)

Κοιτάχτε καστ που μάζεψε το Hulu για τη νέα του original σειρά: Άαρον Πολ, Μισέλ Μόναγκαν, Χιου Ντάνσι, Κατλίν Τέρνερ, Μίνκα Κέλι, δηλαδή καθόλου άσχημα. Η σειρά, 10 επεισοδίων, θα εξερευνά τον κόσμο ενός κλειστού καλτ στη Νέα Υόρκη, που υποθέτω θα διαφέρει από το καλτ του οποίου μέλος γίνεται ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Άαρον Πολ στο “BoJack Horseman”. Ή, βασικά, μακάρι να είναι το ίδιο. (30 Μαρτίου)

“Banshee” (4η σεζόν)

H λατρεμένη παλπ σειρά επιστρέφει για την 4η και τελευταία σεζόν της ύστερα από, νομίζω, την καλύτερη χρονιά της ως τώρα. Η 3η σεζόν ήταν ένα b-movie αριστούργημα, με αξέχαστους χαρακτήρες να μπλέκεται ο ένας στις διαδρομές του άλλου, τρομερό ξύλο και καθηλωτικά ανθρωποκυνηγητά. Ποτέ δε μπορούσες να μαντέψεις τι θα συμβεί και σε ποιον. Τώρα η σειρά επιστρέφει για το φινάλε, μια σπάνια περίπτωση όπου μια σειρά κλείνει τον κύκλο της ύπαρξής της με εντελώς δικούς της όρους- κανείς δεν επέβαλε το τέλος, η σειρά δεν κόβεται, κανείς δεν υποχρέωσε το δημιουργικό τιμ να το τραβήξει λίγο παραπάνω. Το τέλος έρχεται ακριβώς στο επιθυμητό σημείο. (1 Απριλίου)

“The Ranch” (Νέα Σειρά)

Το Netflix φέτος για πρώτη φορά έβγαλε 2-3 μαζεμένες σειρές για τις οποίες δε μιλάει κανένας (κάποτε θα γινόταν κι αυτό) και ετούτο εδώ μοιάζει ακριβώς το είδος της σειράς που φέρνει τα νούμερα αλλά δεν απασχολεί τα media, την οποία κακά τα ψέμματα, κάθε κανάλι χρειάζεται. (Μέχρι και το FX είχε εκείνο το σίτκομ με τον Τσάρλι Σιν.) Τελοσπάντων, εδώ έχουμε τον Άστον Κούτσερ και την Ελίσα Κάθμπερτ σε ένα ράντσο, σε μια κωμωδία από τους showrunners του “Two and a Half Men”, η οποία θα κυκλοφορήσει τη σεζόν της σε δύο ματσάκια των 10 επεισοδίων αντί για όλα μια κι έξω όπως συνηθίζει το Netflix. (1 Απριλίου)

“Outlander” (2η σεζόν)

Δεν το βλέπω αυτό αλλά έχω μια φρικτή υποψία ότι κάνω λάθος. H 2η σεζόν ξεκινά την άνοιξη και εμπλέκει τον Λουδοβίκο τον ΙΕ’, τι συμβαίνει, ρομαντικό δράμα ήταν αυτό την τελευταία φορά που κοίταξα. Πραγματικά πρέπει να κάνω catch-up. Συνεχίζουμε ομως! (9 Απριλίου)

“Fear the Walking Dead” (2η σεζόν)

Μου φάνηκε συμπαθές το ξεκίνημα του spin-off / prequel / όπως το αποκαλούν αυτές τις μέρες του “Walking Dead”, αν και ποτέ δεν τελείωσα την 1η σεζόν, συνειδητοποιώ. Μάλλον θα πρέπει να βιαστώ γιατί έρχεται η 2η και, όπως και με την μαμά σειρά, εδώ πιθανότατα είναι που θα αρχίσει το πραγματικό γλέντι. Η 2η σεζόν θα αποτελείται από 15 επεισόδια, εκ των οποίων τα 7 μόλις θα δούμε τώρα, ό,τι πρέπει δηλαδή για ορεκτικό ανάμεσα στις σεζόν του original. Αν το AMC σκεφτεί κι άλλη μία spin-off σειρά σε 1-2 χρόνια θα μπορεί να έχει ζόμπι στον αέρα και για τις 52 βδομάδες του χρόνου. (10 Απριλίου)

“The Girlfriend Experience” (Νέα Σειρά)

Το τηλεοπτικό σύμπαν του Στίβεν Σόντερμπεργκ μεγαλώνει, ένα εξαιρετικό νέο καθώς μιλάμε για τον άνθρωπο πίσω από την καλύτερη σειρά στην τηλεόραση τα τελευταία 2 χρόνια. Εδώ ο Σόντερμπεργκ δε θα σκηνοθετεί ο ίδιος αυτή τη μεταφορά της ομώνυμης ταινίας του, αλλά θα είναι παραγωγός και θα επιβλέπει, ενώ διάλεξε ο ίδιος τους δύο σκηνοθέτες του εγχειρήματος. Την ιστορία λοιπόν της νεοϋορκέζας call girl (που στο σινεμά έπαιζε η Σάσα Γκρέι κι εδώ η Ράιλι Κίου) θα σκηνοθετήσουν από κοινού ο Λοτζ Κέριγκαν κι η Έιμι Σάιμετζ, δύο φανταστικοί ανεξάρτητοι δημιουργοί που περιμένουμε εναγωνίως να δούμε τι θα κάνουν με ετούτο το δημιουργικά προκλητικό υλικό. (10 Απριλίου)

“The Detour” (Νέα Σειρά)

Ο Τζέισον Τζόουνς κι η Σαμάνθα Μπι είναι από τους αστειότερους ανθρώπους που μας σύστησε το “Daily Show” του Τζον Στιούαρτ (κι αυτό λέει πολλά) οπότε φυσιολογικά δε βλέπω την ώρα για μια κωμωδία από τους δυο τους που θα περιστρέφεται γύρω από την απόπειρα μιας οικογένειας να πάει μια νορμάλ εκδρομή που, εικάζω, θα εξελιχθεί σε φιάσκο. Ίσως αυτή είναι η παραλλαγή του “Vacation” που αληθινά δικαιούμαστε. (11 Απριλίου)

“Unbreakable Kimmy Schmidt” (2η σεζόν)

Περισσότερη Κίμι, περισσότερο Peeno Noir, περισσότερη Τίνα Φέι. Η κωμωδία του Netflix, που πέρσι είδα σε μια καθισιά πριν καν στην Αμερική ξημερώσει (τόσο καλά πέρασα, παρά το ακραίο θέμα) συνεχίζει και φέτος την ιστορία της Κίμι Σμιντ και του μαγικού συγκατοίκου της, Τίτους Αντρόμεντον, καθώς προσπαθούν κι οι δύο να πιάσουν την καλή στη Νέα Υόρκη. Αναρωτιέμαι αν η σειρά είναι έτοιμη φέτος να κάνει άλμα παρόμοιο με εκείνο που έκανε και το “30 Rock” της Φέι στη 2η σεζόν της. Ή αν θα δούμε και φέτος κάποιο guest casting όσο ιδιοφυές και ξεκαρδιστικό ήταν εκείνο του Τζον Χαμ. (15 Απριλίου)

“Game of Thrones” (6η σεζόν)

Η περσινή σεζόν ήταν η πιο άνιση της σειράς, το οποίο απέχει πολύ από το ‘κακή’: Είχε αρκετά σημεία με κοιλιές, αρκετά σημεία που δίχασαν πολύ το κοινό, μα παρέδωσε και μερικές από τις πιο αποστομωτικά όμορφες και καθηλωτικές στιγμές όλης της σειράς, μεταξύ των οποίων και το (για εμένα) καλύτερο επεισόδιο που έχει κάνει ποτέ. Όλα αυτά όμως δεν είναι παρά υποσημειώσεις μπροστά στο μεγάλο ερωτηματικό του “και τώρα τι”. Επειδή ο Τζόρτζ Ρ.Ρ. Μάρτιν πέταξε τη λευκή πετσέτα και παραδέχτηκε πως δεν υπάρχει πλέον περίπτωση να προλάβει τη σειρά, ετούτη η σεζόν θα είναι η πρώτη που προσπερνά τα βιβλία, το οποίο είναι συναρπαστικό για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή κανείς τώρα δεν ξέρει τι θα γίνει και δεύτερο και, κατ’εμέ, κυριότερο, ότι οι δημιουργοί τώρα θα είναι σχετικά πιο ελεύθεροι να δώσουν στη σειρά τη δική τους επιθυμητή μορφή, κι όχι κατ’ανάγκην να υπακούν σε συχνά αδιέξοδες διαδρομές στις οποίες χαρακτήρες ήταν εγκλωβισμένοι. Πολύ συχνά η δομή της σειράς δεν έβγαζε νόημα, με τη δράση να σπάει σε δέκα σημεία εκ των οποίων τα μισά απλά καθυστερούσαν τη δράση χωρίς λόγο. Αυτό το βαρίδι πλέον δεν υπάρχει- δε βλέπω την ώρα να παρακολουθήσω τι θα κάνουν οι Βάις και Μπένιοφ με αυτή τη νέα τους ελευθερία. (25 Απριλίου, Novacinema, όπως πάντα με τακτικό σχολιασμό στο ONEMAN.)

“Silicon Valley” (3η σεζόν)

Πέρσι το “Silicon Valley” πήγε από χαριτωμένη κωμωδία σε αγωνιώδες, ξεκαρδιστικό αριστούργημα που έπαιζε άρπα με τα νεύρα σου (αλλά ξέρεις, με την καλή έννοια). Δεν ξέρω πού μπορεί να πάει φέτος η σειρά, αλλά θέλω πολύ να δω. H πρώτη ένδειξη πάντως με κάνει να θέλω να πανηγυρίσω ήδη: Ο νέος CEO της Pied Piper είναι ο Στίβεν Τομπολόφσκι. (25 Απριλίου, Novacinema)

“Veep” (5η σεζόν)

Το ΗΒΟ δεν ζει και τις καλύτερες μέρες του τελευταία, με πολλές ακριβές παραγωγές να σκοντάφτουν, άλλες να έχουν προβλήματα στην παραγωγή, άλλες να μη τις βλέπει άνθρωπος, όμως με αυτό εδώ το line-up έχει χτυπήσει φλέβα χρυσού. Την μαγική τριάδα της άνοιξης συμπληρώνει το “Veep”, που κάθε χρόνο χτυπάει και περισσότερα βραβεία Έμμυ, και που γενικά μετά την αβέβαιη κάπως πρώτη σεζόν του φυσάει. Φέτος επιστρέφει όμως για πρώτη φορά χωρίς τον δημιουργό Αρμάντο Ιανούτσι, ο οποίος αποχωρεί από τη σειρά του λόγω οικογενειακού χρόνου, αφήνοντας τα ηνία στον Ντέιβιντ Μαντέλ, βετεράνο του “Seinfeld” και του “Curb Your Enthusiasm”, το οποίο δε μπορώ να σας περιγράψω τι πράγματα κάνει στο δικό μας enhtusiasm. (24 Απριλίου)

“Special Correspondents” (Ταινία)

Ο Ρίκι Τζερβές γράφει και σκηνοθετεί πολιτική σάτιρα, ριμέικ ομώνυμου Γαλλικού φιλμ. Πρωταγωνιστούν Έρικ Μπάνα, Βέρα Φαρμίγκα, Αμέρικα Φερέρα, και φυσικά ο ίδιος. Ωραία όλα αυτά αλλά τι δουλειά έχουν εδώ θα μου πείτε, είναι του Netflix η ταινία θα σας απαντήσω. (29 Απριλίου)

“Penny Dreadful” (3η σεζόν)

Η 3η σεζόν μεταφέρει τη δράση στο ψυχιατρείο, με την πρώτη σύνοψη να αποκαλύπτει και την έλευση ενός άλλο πασίγνωστου Τέρατος. Το “Penny Dreadful” συνεχίζει να είναι όλα όσα απέτυχε να είναι το “LXG”, με μπόνους την Εύα Γκριν για πρωταγωνίστρια, που σταθερά είναι ό,τι καλύτερο. (1 Μαϊου)

“Marseille” (Νέα Σειρά)

Ο Ζεράρ Ντεπαρτιέ στο Netflix! Όχι, μισό, μη φεύγετε, μοιάζει σαν κάτι που θα έχει όντως ενδιαφέρον. Ο Ντεπαρτιέ παίζει τον επί 25ετία δήμαρχο της Μαρσέιγ, ο οποίος καθώς ετοιμάζεται να αποχωρίσει, μπλέκει σε πόλεμο με τον πρώην προστατευόμενό του και τωρινό του αντίπαλο, τον οποίο παίζει ο Μπενουά Μαζιμέλ. Η πρώτη Γαλλική παραγωγή του Netflix, 8 επεισόδια, αρχές άνοιξης, άντε με το καλό και Ελληνική σειρά για το πολιτικό θρίλερ του μνημονίου. (5 Μαϊου)

“Wayward Pines” (2η σεζόν)

Είχα ειλικρινά ξεχάσει ότι εν τέλει η σειρά αυτή ανανεώθηκε για 2ο κύκλο. Αυτό που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω βέβαια είναι η τελευταία σκηνή της 1ης σεζόν, που με είχε κάνει να θέλω να πετάξω πράγματα στην τηλεόραση, οπότε είμαι πολύ περίεργος να δούμε τώρα τι θα κάνουν. Η σειρά σε γενικές γραμμές μου είχε φανεί άνιση αλλά σε σημεία ενδιαφέρουσα. Η κεντρική της ιδέα είναι ένα από τα πιο εξωφρενικά πράγματα που έχω δει ποτέ στην τηλεόραση- φυσικά το λάτρεψα, όταν αποκαλύφθηκε τι ακριβώς συμβαίνει και τι είναι αυτό που βλέπουμε. Για τη συνέχεια, θα δείξει. (25 Μαϊου)

Εσύ τι περιμένεις αυτή την άνοιξη να επιστρέψει εκτός από τον Τζον Σνόου;