Οι 20 καλύτερες σειρές του 2023 (ως τώρα)

Ακολουθούν οι καλύτερες σειρές που μας έχει δώσει η χρονιά μέχρι τώρα:

Succession: Season 4

Η καλύτερη σειρά της τελευταίας πενταετίας έριξε αυλαία, ακριβώς όταν και όπως έπρεπε.

BEEF

Cr. Andrew Cooper/Netflix © 2023 / Cr. Andrew Cooper/Netflix © 2023

Σε αυτή τη νέα σειρά, οι ζωές δύο αγνώστων – της Amy (Ali Wong) και του Danny (Steve Yeun) – συγκλίνουν μετά από ένα περιστατικό οργής που αναστατώνει και τους δύο. Το show που δημιουργήθηκε από τον Lee Sung Jin είναι μια βαθιά εξερεύνηση της ανθρώπινης φύσης, της παρόρμησης και της εμμονής, που στη σειρά εναλλάσσονται ως ξεκαρδιστικές, συναρπαστικές και αγχωτικές.

Barry: Season 4

Ο εκτελεστής-ηθοποιός που υποδύθηκε, έγραψε και σκηνοθέτησε ο Bill Hader αντιμετώπισε άλλη μία ανυπέρβλητη πρόκληση στο φινάλε του Barry. Αναπόφευκτα, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί τη σκοτεινή πλευρά του Barry, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά προσπάθησε να πάρει τον ίσιο δρόμο. Η αυτοβελτίωση δεν λειτούργησε. Η φυλακή δεν λειτούργησε. Η σχέση του με τη Sally δεν λειτούργησε.

Το Barry ολοκληρώθηκε με το Wow, ένα τηλεοπτικό επεισόδιο που έκανε την αξιοσημείωτη δουλειά του να παραδώσει ένα καθοριστικό τέλος και ένα ταξίδι στον χρόνο για δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα, την ώρα που παρέμενε η πικρή σάτιρα για το Χόλιγουντ που ήταν πάντοτε.

Ted Lasso: Season 3

Άνιση σεζόν, πιο γλυκερή από τις προηγούμενες, με πολλά happy endings μαζεμένα και βολικούς φιόγκους εδώ και εκεί.

Το φινάλε So Long, Farewell ωστόσο, τουλάχιστον σε σχέση με την υπόλοιπη σεζόν, υπήρξε κάπως απίθανα εγκρατές. Το δημόσιο αντίο στον αγαπημένο προπονητή της ομάδας στο γήπεδο πήρε τη μορφή του γνωστού τραγουδιού από τη Μελωδία της Ευτυχίας που δίνει στο επεισόδιο τον τίτλο του, και ήταν παράλογο και υπέροχο. Έγραφα κάποτε πως το Ted Lasso ήταν «λες και, μετά από χρόνια σκληρότητας και λεονταρισμών στον δημόσιο διάλογο, οσμίστηκε την ακριβή ποσόστωση γλυκερότητας και ρεαλισμού που είχε ανάγκη το κοινό. Ένα μη δυσάρεστο όραμα Αμερικανότητας και, κυρίως, ένα παράδειγμα αρρενωπότητας που δεν θα ήταν πολεμικό».

Στα καλύτερά του, το Ted Lasso έμοιαζε με ζεστό μπάνιο και κουβέρτα, ένα μέρος ασφάλειας όπου μπορούσες να μείνεις για όσα μισάωρα το χρειαζόσουν. Σου υποδείκνυε συχνά τι πρέπει να αισθανθείς, όμως – επειδή κυρίως το πετύχαινε – δεν ενοχλούσε. Οι φαν του φτάσαμε να το αντιμετωπίζουμε λιγότερο ως τηλεοπτική σειρά και περισσότερο ως μέλος της οικογένειας – εμείς μπορούμε να το κριτικάρουμε όταν πρέπει, αλλά κανείς έξω από τον κύκλο μας δεν πρέπει να το τολμήσει.

Poker Face

Από τους κίτρινους τίτλους μέχρι την αισθητική της δεκαετίας του ’70, το τελευταίο μυστήριο δολοφονίας του Rian Johnson είναι ένα άμεσο αφιέρωμα στο Columbo: ένα whodunnit για εγκλήματα που διαδραματίζοναι στο άνοιγμα κάθε επεισοδίου.

Στη συνέχεια το thrill έρχεται όταν ο ανθρώπινος ανιχνευτής ψεύδους που υποδύεται η Natasha Lyonne, η Charlie, συγκεντρώνει στοιχεία και μουρμουρίζει «μαλακίες!» μπροστά σε μια παρέλαση εβδομαδιαίων από γκεστ σταρ (Benjamin Bratt, Chloë Sevigny και Lil Rel Howery, Adrien Brody, Joseph Gordon-Levitt).

Η σειρά είναι απολαυστική, νοσταλγική και αστεία. Κινούμενη από το σβέλτο και αποτελεσματικό worldbuilding, χρησιμοποιεί επιδραστικότατα την ισχύ που κάνει τη Lyonne ξεχωριστή.

Abbott Elementary: Season 2

Κωμικό mockumentary για ένα υποχρηματοδοτούμενο δημοτικό σχολείο στη δυτική Φιλαδέλφεια που δημιουργήθηκε από την κωμικό Quinta Brunson, της οποίας η μητέρα δίδασκε στο ίδιο ίδρυμα επί 40 χρόνια. Όταν δεν διδάσκει, ψάχνει τον καλύτερο τρόπο για να συγκεντρώσει χρήματα για σχολικά είδη, προσπαθώντας να φτιάξει τα φώτα των διαδρόμων, να ξεμπλοκάρει τουαλέτες ή να υιοθετήσει νέες εκπαιδευτικές μεθόδους που μπορεί να βοηθήσουν τους άπορους μαθητές της.

Είναι ένα μέτρο για την ικανότητα της Brunson ως σεναριογράφος και ηθοποιός ότι, παρά την απτή έμφυτη καλοσύνη της, η Janine που υποδύεται δεν είναι ποτέ αυτάρεσκη ή βαρετή, αλλά αντίθετα τόσο απελπιστικά αξιαγάπητη που ήδη από το πρώτο επεισόδιο θέλαμε μόνο καλά πράγματα για εκείνη, για πάντα.

Το Abbott θα μπορούσε πιθανότατα να συνεχίσει να πετυχαίνει με τις ίδιες δυναμικές που έχει δομήσει τόσο καλά το καστ, όμως στη δεύτερη σεζόν του βάζει προκλήσεις στον εαυτό του. Βλέπουμε νέα στοιχεία των χαρακτήρων του, τις χαζοβιόλικες πλευρές τους, τα πάθη τους, τις αδυναμίες τους (και τις διατροφικές τους προτιμήσεις!). Πολύ συχνά, οι κωμικές σειρές πουλάνε τους χαρακτήρες τους για χάρη ενός punchline, όμως τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει εδώ. Oι άνθρωποι του Abbott Elementary βρίσκουν βαθύτερες ρίζες στον χαρακτήρα τους ή σε νέες καταστάσεις στις οποίες θα βρίσκονταν, οργανικά.

Somebody, Somewhere: Season 2

Η Bridget Everett πρωταγωνιστεί σε μια ημι-αυτοβιογραφική κωμωδία για μια τραγουδίστρια που δυσκολεύεται να νιώσει ότι ανήκει στον τόπο της στο Κάνσας, αλλά βρίσκει μια ομάδα ομοϊδεατών ξένων που θα γίνουν η φυλή της. Το Somebody Somewhere προσφέρει μία ταπεινή, αναζωογονητικά καθαρή ματιά στον αγώνα μίας επανένταξης στη ζωή και στη δυνατότητα που μπορούμε να δώσουμε στον εαυτό μας να βρει χαρά στη σκιά της απώλειας. Ανήκει σίγουρα στην ομπρέλα των μελαγχολικών κωμικών σειρών που ευδοκιμούν την τελευταία δεκαετία έναντι των παραδοσιακών sitcoms.

Cunk on Earth

Η Philomena Cunk είναι ένας διάσημος χαρακτήρας στο είδος του mockumentary στη Μεγάλη Βρετανία, που έχει ασχοληθεί στο παρελθόν με την βρετανική ιστορία. Τώρα η Diane Morgan που την υποδύεται εκθέτει τον παραλογισμό της ανθρώπινης ύπαρξης αντιμετωπίζοντας σημαντικά ιστορικά γεγονότα και πραγματικότητες μέσα από τον φακό του 21ου αιώνα, σε αδιανόητες, πρέπει-να-τις-δεις-για-να-τις-πιστέψεις συζητήσεις με ακαδημαϊκούς.

Από τον δημιουργό του Black Mirror, Charlie Booker.

Happy Valley: Season 3

Γράφαμε κάποτε για την 1η και 2η σεζόν του Happy Valley:

«Στα έξι πρώτα επεισόδια της σειράς, η σκληροτράχηλη αστυνομικός Catherine – μία μπαρουτοκαπνισμένη Sarah Lancashire – στοιχειώνεται από τις εγκληματικές πράξεις του Tommy Lee Royce. Του άνδρα δηλαδή που βίασε την κόρη της και την άφησε έγκυο, πριν η ίδια δυστυχώς αφαιρέσει τη ζωή της. Η Catherine θα τον καταδιώξει εμμονικά όταν διαπιστώσει τη φαινομενική εξαφάνισή του, την ίδια στιγμή που θα προσπαθεί πάντα να φροντίσει την κοινότητά της από την ιδιότητα της αστυνομικού ή/και μιας απλής γυναίκας που ενδιαφέρεται.

Εκτός από τις ερμηνείες της Lancashire και του James Norton που αποδεικνύει ξανά το τεράστιο εύρος του, το Happy Valley προσφέρει ένα πορτραίτο ενοχής και αθωότητας που συντρίβει, με τη 2η σεζόν να παίρνει τις αρετές της 1ης και να τις εξελίσσει επιτυχημένα».

Ευτυχώς τίποτα δεν άλλαξε στον επιτυχημένο τρίτο γύρο του show.

Star Trek: Picard: Season 3

Το show βρήκε ξεκάθαρα τον βηματισμό του πλήρως σε αυτήν την τρίτη και, θεωρητικά, τελευταία σεζόν του, μέσα από την απόφαση να επανενώσει όλο το αρχικό πλήρωμα του Picard – γηραιότερο αλλά όχι απαραίτητα σοφότερο.

Ο showrunner Terry Matalas δεν βασίζεται σε απλή νοσταλγία και υφαίνει μια πυκνή πλοκή μυστηρίου. Είναι ένας ισχυρός συνδυασμός τόσο για τους θαυμαστές του Star Trek, όσο και για τους νεοφερμένους. Η αίσθηση της κοινής ιστορίας μεταξύ του καστ δίνει στα πάντα βαθύτερο νόημα.

The Great: Season 3

Photo by: Christian Black/Hulu / Photo by: Christian Black/Hulu

Το The Great στήνει μία ακατάστατη, ελκυστική ασυμφωνία μεταξύ της ενσυναίσθησης που διατηρεί η σειρά για την πρωταγωνίστριά της, αλλά και την επιθυμία της να την τεμαχίζει ταυτόχρονα σε μικρά, μικρά κομματάκια.

Η ισορροπία μεταξύ των δύο αυτών διαθέσεων της σειράς, ισόποσα σχεδόν κατανεμημένες εδώ, είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα του The Great. Γιατί το βλέμμα του Λάνθιμου ζωγράφιζε τον πλούσιο κόσμο της Ευνοούμενης με παγερά χρώματα που τόνιζαν την ψυχρή απανθρωπιά του. Το ξυράφι της σάτιρας του σεναρίου συνδυαζόταν με το οπτικό στιλ της μεταφοράς του. Στο The Great η δουλειά είναι δυσκολότερη γιατί η σειρά συγγενεύει περισσότερο με ένα Marie Antoinette της Sofia Coppola, ένα συναρπαστικής ομορφιάς φιλμ που κρατούσε κοντά την ειρωνεία του, χωρίς όμως να είναι ευδιάκριτη από όλους.

Το The Great έχει παρόμοια αποστολή, δίνοντας παραστάσεις από σατέν και φτερά, αίμα και φρίκη, πολύ συχνά την ίδια στιγμή. Τούτη η σεζόν καθορίστηκε από μία-δύο υπέροχες ανατροπές, και παρέμεινε παιχνιδιάρικη, βαθιά ασεβής, στριμμένη και συγκινητική.

Swarm

Θρίλερ από τον Donald Glover και την Janine Nabors (απόφοιτη του Atlanta) που φτιάχνουν μία αινιγματική αντι-ηρωίδα στη Dre (Dominique Fishback), της οποίας η αγάπη για μία αλά Beyoncé ποπ σταρ πέφτει σε εμμονή μετά από μία τραγωδία. Η σειρά είναι αλλόκοτη, έξυπνη και επίκαιρη, με εύστοχα cameos από τους Billie Eilish, Paris Jackson και Leon.

Dead Ringers

Η Alice Birch είναι πραγματικά ένα από τα πιο συναρπαστικά ονόματα της βιομηχανίας αυτή τη στιγμή, καθώς έχει συμμετάσχει στις διασκευές των σειρών που βασίζονται στα βιβλία της Sally Rooney, το Normal People και το Conversations with Friends, καθώς και με τα Lady Macbeth και The Wonder με τη Florence Pugh.

Ο τρόπος ωστόσο με τον οποίο έχει δομηθεί το εμπνευσμένο από την ομώνυμη ταινία του 1988 Dead Ringers και ο ρυθμός του κάνουν εμφανές το γεγονός ότι έχει ξεκινήσει ωστόσο από το θέατρο. Θα δεις μεγάλες, περίπλοκες σκηνές δείπνων με δεκάδες ηθοποιούς και κινούμενα μέρη, που σχεδόν εκτυλίσσονται σαν θεατρικό παιχνίδι.

Στο Dead Ringers εστιάζει στην ιατρική βιομηχανία και στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τις γυναίκες, μη διστάζοντας να αντιμετωπίσει ζητήματα φυλετισμού και απεικόνισης του Λευκού Σωτήρα, ιδιαίτερα σχετικά με το πώς η ιατρική βιομηχανία απογοητεύει και παραγκωνίζει διαχρονικά τις μαύρες γυναίκες. Στον πυρήνα του όμως το Dead Ringers αφορά την παθιασμένη, δυσλειτουργική αγάπη μεταξύ αυτών των δίδυμων αδερφών και το τι μπορεί να συμβεί όταν κάτι και κάποιος προσπαθούν να μπουν ανάμεσά τους.

Fleishman Is In Trouble

Η Taffy Brodesser-Akner, δημιουργός της σειράς που διασκευάζει η ίδια εδώ το βιβλίο της, εξετάζει πνευματωδώς σχεδόν κάθε σύγχρονη ασθένεια. Αναλύει τον καταμερισμό των οικιακών εργασιών, τα ψέματα για τον γάμο, τη ζημιά που προκαλεί ο μύθος του happy ever after, τη μελαγχολία της μέσης ηλικίας και τις αλήθειες για τη μητρότητα. Το Fleishman έχει πάρα πολλά να προσφέρει, όμως είναι το καστ που το κρατάει με επιδεξιότητα στο ύψος του.

Mrs. Davis

Η Betty Gilpin του GLOW πρωταγωνιστεί στο Mrs. Davis ως μία καλόγρια με την αποστολή να καταρρίψει μία πανίσχυρη τεχνητή νοημοσύνη που μοιράζεται το όνομά της με τον τίτλο της σειράς. Από τον Damon Lindelof (LOST, The Leftovers, Watchmen) και την Tara Hernandez του Big Bang Theory. Τη Gilpin πλαισιώνουν οι Ben Chaplin, Margo Martindale και David Arquette.

Είναι μία συγκλονιστική, παράλογη, συγκινητική εξτραβαγκάντσα για τη δύναμη των κλισέ και την ευχαρίστηση του να τα συντρίβεις. Είναι απείθαρχο, όμορφο, βρώμικο, εκπληκτικά βαθύ και, πάνω από όλα, διασκεδαστικό.

The Last of Us

Η πιο πολυσυζητημένη σειρά της χρονιάς ως τώρα. Έφτασε με ύψιστες προσδοκίες βάσει της τεράστιας επιτυχίας του video game στο οποίο βασίζεται, και δεν απογοήτευσε.

Yellowjackets: Season 2

Το Yellowjackets έχει πολλά ελαττώματα, έχει ωστόσο και μία πολύ ξεχωριστή δεξιότητα όπου, χωρίς να θυσιάζει το thrill μίας καλής πλοκής, καταφέρνει να κάμψει τα είδη, να ισορροπήσει πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους τόνους, και να ανατρέψει γνωστά tropes.

Μερικά νεύματα τρόμου στον Stephen King ενίσχυσαν το δράμα φέτος, όμως ήταν το καστ που εξακολούθησε να είναι η μεγαλύτερη δύναμη της σειράς. Τα κορίτσια από τα ’90s παραμένουν σωστά αγρίμια, ενώ τα σύγχρονα αντίστοιχά τους φέρνουν μια απίστευτη κωμική ανακούφιση καθώς η ζωή τους ξετυλίγεται χαοτικά προς το φινάλε.

Αν η σειρά θέλει πάντως να αποφύγει να χαθεί στο δάσος, χρειάζεται μια καλύτερη εσωτερική πυξίδα για να προχωρήσει.

Class of ‘07

Αυτή η κωμωδία ακολουθεί μία ομάδα κοριτσιών που παρευρίσκονται στη δεκαετή επανένωση του Λυκείου τους – μερικά από αυτά σε απόλυτη απελπισία. Όταν όμως ένα παλιρροϊκό κύμα θα τις πάρει όλες και θα τις σηκώσει, οι νεαρές γυναίκες θα αναγκαστούν να συγκατοικήσουν και να συνεργαστούν για να επιβιώσουν.

Το Class of ’07 είναι παράδοξο στην προσέγγισή του ως ιστορία επιβίωσης. Είναι απίστευτα αστείο αλλά ευτυχώς και φιλόδοξο — η σεναριογράφος/σκηνοθέτρια Kacie Anning διασκεδάζει με τις ιδέες και το εύρος επιτυχιών μεγάλου προϋπολογισμού όπως το Lost, ενώ συμπεριλαμβάνει ξεκαρδιστικές, εκκεντρικές διαδράσεις μεταξύ του καστ. Εφηβικό τραύμα και θεωρίες συνωμοσίας παντρεύονται καθώς το κείμενο βρίσκει κωμικό υπόβαθρο και υπέροχες πρωταγωνίστριες στην από την Emily Browning και την Caitlin Stasey.

The Legend of Vox Machina

Υπάρχουν πολύ λίγες σειρές animation που διασχίζουν τη γραμμή μεταξύ Avatar: The Last Airbender και Rick and Morty. Το The Legend of Vox Machina είναι ένα παντελώς αναπολογητικό show για το γεγονός ότι είναι μία σοβαρή περιπέτεια φαντασίας για ενήλικες που βασίζεται στις βαθιές φιλίες μεταξύ του κύριου καστ και δείχνει τη δύναμη της ελπίδας μπροστά στην ήττα, ενώ ταυτόχρονα περιλαμβάνει αστεία για κώλους και άπειρο πιώμα.

Physical 100

Εκατό από τα πιο fit άτομα στη Νότια Κορέα, από παγκόσμιους πρωταθλητές μέχρι fitness influencers, ανταγωνίζονται σε μια σειρά από εξαντλητικές σωματικές προκλήσεις μέχρι να μείνει μόνο ένας.

Είναι συναρπαστική τηλεόραση λόγω του διαμετρήματος των διαγωνιζομένων και της ποιότητας των διαγωνισμών, αυτό όμως που κάνει το Physical 100 ξεχωριστό είναι οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των διαγωνιζομένων. Δεν υπάρχει ορατός παρουσιαστής στην εκπομπή, γεγονός που πρακτικά σημαίνει ότι τα μόνα άτομα που βλέπουν και ακούνε οι διαγωνιζόμενοι (και το κοινό) είναι ο ένας τον άλλον, καθώς γίνονται οι cheerleaders, οι αντίπαλοι και οι ομάδες υποστήριξης ο ένας του άλλου.

Έχουμε δράμα, ενθουσιασμό και εμφανίσιμους, ταλαντούχους ανθρώπους, όλα σε ένα μέρος, που εκτελούν δοκιμασίες τόσο προκλητικές που θα σου σπάσουν τον εγκέφαλο. Χρυσή τηλεόραση.