Οι 20 ταινίες που θα δούμε στο 63ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Αυτές είναι οι δικές μας επιλογές από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αλλά γενικά μιλάμε για ένα πάμπλουτο πρόγραμμα οπότε άνοιξε τα φτερά σου.

The Fabelmans

Η ύστερη περίοδος του Steven Spielberg υπήρξε ομολογουμένως μικτής απόδοσης. Το BFG ήταν χλιαρό, το Ready Player One επιθετικά μέτριο και αστόχαστο, και το The Post ήταν στιβαρό αλλά όχι αξιομνημόνευτο. Ακόμα και σε αυτές τις ταινίες όμως ο Spielberg παρέμεινε τιτάνας τεχνικά πίσω από την κάμερα και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Στο West Side Story τώρα, με το οποίο είχε μία πολύ προσωπική σύνδεση, ήταν έκδηλη η νέα ενέργεια και πολλά υποσχόμενη για την επόμενη ταινία του.

Το The Fabelmans είναι ένα οικογενειακό δράμα εμπνευσμένο από την παιδική του ηλικία, με τη Michelle Williams, τον Seth Rogen και τον Paul Dano σε ρόλους-κλειδιά. Πριν βάλει πλώρη για τα Όσκαρ, θα ανοίξει το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Corsage

Στο πόστερ του Corsage η Vicky Krieps ως Πριγκίπισσα Σίσσυ υψώνει το μεσαίο της δάχτυλο. Το ίδιο φαίνεται να κάνει η ταινία, ένα κράμα Ευνοούμενης και Μαρίας Αντουανέτας όπως εύστοχα περιγράφεται, στα στερεότυπα των δραμάτων ιστορικής περιόδου.

Η βιογραφική ταινία της σεναριογράφου-σκηνοθέτη Marie Kreutzer φαντάζεται την αυτοκράτειρα Ελισάβετ της Αυστρίας ως μία βαθιά ανήσυχη ψυχή που ταλαιπωρήθηκε κόντρα στους κοινωνικούς περιορισμούς της εποχής της, ειδικά από τη στιγμή που κλείνει τα 40 και θεωρείται πλέον επίσημα ηλικιωμένη γυναίκα. Τοτε θα αρχίσει να προσπαθεί να διατηρήσει τη δημόσια εικόνα της, που είχε κάποτε ειδωλοποιηθεί για την ομορφιά της.

Η Krieps κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στις Κάννες.

The Whale

Η άποψή μου για τον Darren Aronofsky κρύβεται κάπου μέσα σε αυτό το podcast (spoiler: δεν είναι καλή). Θα προσθέσει όμως στο comeback του αγαπημένου μου και πάντα κουλ Brendan Fraser και γι’ αυτό είμαι ευγνώμων.

Rheingold

Ο Fatih Akin (The Golden Glove, In the Fade) είναι αγαπημένος του ελληνικού κοινού και αυτή τη φορά αρκετοί τυχεροί θα μπορέσουν να τον δουν και από κοντά ως επισκέπτη του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Μετά το αμφιλεγόμενο, από-μένα-είναι-όχι White Glove, ο Akin κάνει ξανά βιογραφική ταινία με μία παρομοίως διαβόητη θεματολογία: Τον Κούρδο ράπερ, ιδιοκτήτη δισκογραφικής και άλλοτε φυλακισμένο Giwar Hajabi, AKA Xatar.

Γεννημένος σε μια σπηλιά γεμάτη νυχτερίδες υπό σφοδρούς βομβαρδισμούς κατά τη διάρκεια του πολέμου Ιράν-Ιράκ, ο Hajabi —μόνο μόλις 40 ετών— είχε μία, αχέμ, ενδιαφέρουσα ζωή, γεμάτη παρανομίες και αίμα. Το αν η ταινία θα καταλήξει να ωραιοποιεί το έγκλημα όπως συμβαίνει πολύ συχνά σε τέτοιες οπτικοποιημένες ιστορίες θα το κρίνουμε στο αποτέλεσμα.

War Pony

Η μέχρι πρότινος ηθοποιός Riley Keough περνάει πίσω από την κάμερα μαζί με την Gina Gammell – ντεμπούτο και για εκείνη – και σκηνοθετεί μία ιστορία για δύο νεαρούς αυτόχθονες άνδρες της κοινότητας των Oglala Lakota που μεγαλώνουν στην οριοθετημένη περιοχή του Pine Ridge. Πάντα έχω περιέργεια για ηθοποιούς που περνούν στη σκηνοθεσία και η συγκεκριμένη ταινία κέρδισε τη Χρυσή Κάμερα στο Φεστιβάλ των Καννών, το βραβείο που δίνεται στο καλύτερη σκηνοθετικό ντεμπούτο στη διοργάνωση.

Boy from Heaven

Ο γιος ενός ψαρά έχει το απόλυτο προνόμιο να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Al-Azhar στο Κάιρο, το επίκεντρο της εξουσίας του σουνιτικού Ισλάμ. Λίγο μετά την άφιξή του στο Κάιρο, ο υψηλόβαθμος θρησκευτικός ηγέτης του πανεπιστημίου, ο Μεγάλος Ιμάμης, πεθαίνει ξαφνικά και ο Adam σύντομα γίνεται πιόνι σε έναν ανελέητο αγώνα εξουσίας μεταξύ της θρησκευτικής και πολιτικής ελίτ της Αιγύπτου.

Βραβείο σεναρίου στις Κάννες για τον Tarik Saleh που γράφει και σκηνοθετεί.

Eight Mountains

Το Eight Mountains είναι η ιστορία δύο παιδιών που γίνονται άντρες προσπαθώντας να σβήσουν τα ίχνη των πατεράδων τους, αλλά και που καταλήγουν πάντα να επιστρέφουν σπίτι τους. Οι συναντήσεις τους θα τους μυήσουν στην αγάπη και την απώλεια, καθώς ανακαλύπτουν τι σημαίνει να είσαι αληθινοί φίλοι για μία ζωή.

Ο Felix van Groeningen και η Charlotte Vandermeersch γράφουν και σκηνοθετούν το βραβείο της επιτροπής του Φεστιβάλ των Καννών.

The Worst Ones

Συνεχίζουμε με Κάννες και το φετινό βραβείο Ένα Κάποιο Βλέμμα που απονέμεται στις πρωτότυπες, αντισυμβατικές ταινίες κάθε χρόνο στο φεστιβάλ. Η συγκεκριμένη είναι των Lise Akoka και Romane Gueret και τοποθετείται στη μικρή συνοικία Picasso της βόρειας Γαλλίας όπου, χάρη κινηματογραφικών γυρισμάτων, τέσσερις έφηβοι επιλέγονται για να πρωταγωνιστήσουν στην ταινία. Όλη η γειτονιά λοιπόν έχει την εξής απορία: Γιατί διάλεξαν τους χειρότερους;

The Five Devils

Με τη Léa Mysius συστηθήκαμε το 2017 όταν είχαμε δει το υπέροχο Ava στις Νύχτες Πρεμιέρας. Έκτοτε την είδαμε να συμμετέχει στο σενάριο του Paris, 13th District μαζί με την αγαπημένη μας Celine Sciamma, αλλά ok, είχε έρθει η ώρα για μία ακόμα ολόδική της ταινία. Στο Five Devils σκηνοθετεί την Adèle Exarchopoulos στον ρόλο της Joanne, μίας γυναίκας που επανέρχεται στη ζωή της ανιψιάς της – μία επιστροφή που θα επαναφέρει το παρελθόν με βίαιο τρόπο.

Συμπρωταγωνιστεί η δική μας Δάφνη Πατακιά.

A Love Song

Έχω την πεποίθηση ότι η Dale Dickey θα έπρεπε να πρωταγωνιστεί σε κάθε ταινία, κάθε φεστιβάλ του κόσμου. Αλλά φευ.

Εδώ υποδύεται τη Faye (Dale Dickey), μία μοναχική ταξιδιώτρια που περνάει τον χρόνο της ψαρεύοντας και παρατηρώντας πουλιά και αστέρια σε μία αγροτική κατασκήνωση του Κολοράντο, καθώς περιμένει την άφιξη του Lito (Wes Studi) – μίας φιγούρας από το παρελθόν που κάνει το δικό του δοκιμαστικό και νομαδικό ταξίδι στη Δύση.

Το A Love Song του Max Walker-Silverman, η πρώτη μεγάλου μήκους του σκηνοθέτη, ακούγεται λυρικό και εν τέλει ελπιδοφόρο. Δώσε μου ραγισμένες καρδιές να ενώνονται στο λυκόφως τους και πάρε μου την ψυχή.

Nanny

Ψυχολογικό παραμύθι τρόμου για τον εκτοπισμό που χάρισε στη σεναριογράφο/σκηνοθέτρια Nikyatu Jusu το μεγάλο βραβείο στο φετινό Φεστιβάλ Sundance.

Η μετανάστρια νταντά Aisha που υποδύεται η Anna Diop, ξεκινάει μία νέα ζωή στη Νέα Υόρκη όσο φροντίζει το παιδί μίας οικογένειας από το πλούσιο Upper East Side, και αναγκάζεται να έρθει αντιμέτωπη με μία κρυφή αλήθεια που απειλεί να συντρίψει το επισφαλές αμερικανικό όνειρό της.

Η Jusu σήκωσε το πολυπόθητο βραβείο με το ντεμπούτο της.

Emily the Criminal

Ο John Patton Ford σκηνοθετεί την Aubrey Plaza, απομακρυσμένη εδώ από την πεπατημένη απ’ όπου είχε ήδη αρχίσει να στρίβει από το πρόσφατο Black Bear, στον ρόλο της Emily. Μίας νεαρής, πάμφτωχης γυναίκας που ανακατεύεται σε κομπίνα πιστωτικών καρτών και γλυκαίνεται από το εύκολο χρήμα. Ο Ford γράφει και σκηνοθετεί ένα μικρό αντικαπιλιστικό θρίλερ που παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Sundance και ακούγεται ότι είναι η καλύτερη στιγμή της Plaza.

Flux Gourmet

Ο Peter Strickland έχει ολόκληρη ρετροσπεκτίβα αφιερωμένη στο έργο του στο 63ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, και είναι μία υπέροχη επιλογή εκ μέρους της διοργάνωσης για τον μάστερ του τριπτύχου τέχνη-επιθυμία-gut pain. Η νέα ταινία του ελληνικών ριζών Βρετανού δημιουργού είναι το Flux Gourmet με τους Μάκη Παπαδημητρίου, Gwendoline Christie, Ariane Labed και Asa Butterfield, όμως το φεστιβάλ θα φιλοξενήσει σχεδόν ολόκληρη τη φιλμογραφία του.

The Eternal Daughter

Μετά το αριστουργηματικό The Souvenir (το The Souvenir Part II ήταν εξίσου καλό), η Joanna Hogg συνεργάζεται ξανά με την Tilda Swinton και τον Martin Scorsese στην παραγωγή.

Incredible But True

Ο Quentin Dupiex έχει πάθος για τη χαζομάρα αλλά γι’ αυτό τον αγαπάμε. Εδώ ακολουθεί τον Alain και τη Marie, ένα ζευγάρι που μετακομίζει στο προάστιο σπίτι των ονείρων τους. Όπως όμως τους είχε προειδοποιήσει ο κτηματομεσίτης, αυτό που βρίσκεται στο υπόγειο μπορεί να αλλάξει τη ζωή τους για πάντα. Ας πρόσεχαν. Ίσως η πιο προσβάσιμη ταινία του δημιουργού.

Pacifiction

Στο Liberté, την τελευταία του ταινία, ο Καταλανός Albert Serra είχε χαρίσει στους θεατές μπόλικη ώρα με ηλικιωμένους ευγενείς που έκαναν παρέα στο δάσος και έμπλεκαν σε κάθε πράξη σεξουαλικής ακολασίας που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί. Εδώ ακολουθεί μία συγγραφέα που καταφεύγει στην Ταϊτή όπου θα γνωρίσει έναν πρέσβη και θα εμπλακεί μαζί του ερωτικά. Τούτη έχει περιγραφεί ως η πιο “κανονική ταινία” που έχει κάνει ποτέ ο Serra, αλλά μην το πάρεις τοις μετρητοίς.

Walk-Up

Ο Hong Sang-Soo είναι σε οίστρο τα τελευταία χρόνια και βγάζει τη μία ταινία μετά την άλλη. Η τελευταία που είδαμε στη χώρα μας με διανομή ήταν Η Γυναίκα Που Έφυγε. Τώρα το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης παρουσιάζει τις δύο τελευταίες του, το Walk-Up και το The Novelist’s Film, το δεύτερο με τη μούσα του Kim Min-hee, το πρώτο χωρίς.

Something in the Dirt

Ο Justin Benson και ο Aaron Moorhead έφτιαξαν το λαβκρατιανό The Endless, ένα από τα αγαπημένα μου sci-fi θρίλερ της περασμένης δεκαετίας και του 21ου αιώνα ως τώρα. Είμαι εδώ για οτιδήποτε κινηματογραφικό κάνουν.

Αναπαράσταση

Δέκα χρόνια από τον θάνατο του Θόδωρου Αγγελόπουλου, το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει οργανώσει ένα υπέροχο αφιέρωμα μίας ειδικής έκδοσης, δύο εκθέσεων και μίας απολύτως προσβάσιμης προβολής της Αναπαράστασης, του αριστουργήματος του δημιουργού που χαρίζει και στο αφιέρωμα τον γενικό του τίτλο.

The Exiles

Σπουδαία δουλειά για το αμερικανικό ανεξάρτητο σινεμά. Το αποκαλυπτικό υβριδικό ντοκιμαντέρ μυθοπλασίας του Kent Mackenzie εξιστορεί μία νύχτα στη ζωή μίας ομάδας ιθαγενών της Αμερικής που μετεγκαταστάθηκαν ή απομακρύνθηκαν βίαια από τις περιοχές τους τη δεκαετία του 1950, για να ζήσουν στην κακόφημη περιοχή του Bunker Hill στο Λος Άντζελες.

Χτισμένο γύρω από μία σεναριακή αφήγηση, βασισμένη σε συνεντεύξεις με τα υποκείμενά του που έγιναν ηθοποιοί του, το The Exiles είναι μία στοιχειωμένη, αλλά οικεία καταγραφή της ζωής στο περιθώριο.

It Rains in My Village

Το Γιουγκοσλαβικό Μαύρο Κύμα τιμάται μέσα από το αφιέρωμα του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης σε έναν εκ των εξέχοντων εκπροσώπων του, τον Aleksandar Petrović. Ας πάμε με το It Rains in my Village που είχε εν μέρει εμπνευστεί από τους Δαιμονισμένους του Ντοστογιέφσκι και είχε παρουσιαστεί στις Κάννες το 1969.

Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης θα λάβει χώρα από τις 3 ως τις 13 Νοεμβρίου.