Οι καλύτερες σειρές της χρονιάς (έως τώρα)
Αυτές είναι όλες οι καλύτερες σειρές της χρονιάς ως τώρα, και κράτα σημειώσεις για όσα έχασες και για όσα θα ήθελες να κάνεις rewatch.
- 22 ΙΟΥΛ 2022
Δες παρακάτω όλες τις καλύτερες σειρές της χρονιάς ως τώρα και κράτα σημειώσεις για όσα έχασες και όσα θα ήθελες να κάνεις rewatch:
Somebody Somewhere
Η Bridget Everett πρωταγωνιστεί σε μια ημι-αυτοβιογραφική κωμωδία για μια τραγουδίστρια που δυσκολεύεται να νιώσει ότι ανήκει στον τόπο της στο Κάνσας, αλλά βρίσκει μια ομάδα ομοϊδεατών ξένων [που θα γίνουν η φυλή της. Η σειρά επτά επεισοδίων δημιουργήθηκε από τους σεναριογράφους του High Maintenance Hannah Bos και Paul Thureen και είναι παραγωγή των αξιόπιστων αδελφών Duplass (ο Jay Duplass σκηνοθετεί τον πιλότο).
Η Everett κατάγεται όντως από το Κάνσας και είναι κωμικός, τραγουδίστρια, συγγραφέας και περφόρμερ σε εναλλακτικά καμπαρέ. Είναι ο βασικός (αλλά όχι ο μόνος!) λόγος να δει κανείς τη σειρά, για να διαπιστώσει αυτό που οι φανατικοί της θεατρικής σκηνής στη Νέα Υόρκη έχουν καταλάβει εδώ και περίπου μία δεκαετία. Ότι είναι τεράστιο ταλέντο.
Το Somebody Somewhere προσφέρει μία ταπεινή, αναζωογονητικά καθαρή ματιά στον αγώνα μίας επανένταξης στη ζωή και στη δυνατότητα που μπορούμε να δώσουμε στον εαυτό μας να βρει χαρά στη σκιά της απώλειας. Ανήκει σίγουρα στην ομπρέλα των μελαγχολικών κωμικών σειρών που ευδοκιμούν την τελευταία δεκαετία έναντι των παραδοσιακών sitcoms.
The Righteous Gemstones
Η οικογένεια Gemstone και η τηλε-ευαγγελική αυτοκρατορία της κινδυνεύουν μετά την επιστροφή ενός προσώπου από το παρελθόν τους και ενός αουτσάιντερ που θέλει να τους καταστρέψει στη δεύτερη σεζόν της κωμωδίας του Danny McBride. Αυτή η νέα σεζόν του The Righteous Gemstones ήταν η πρώτη μεγάλη κωμωδία του 2022, ένας λαμπρός συνδυασμός παραφροσύνης και καρδιάς. Κωμωδία σε κάθε κύτταρο της ύπαρξής της και η πιο αστεία αυτή τη στιγμή στον αέρα.
Yellowjackets
Το Yellowjackets θα βρει παραλληλισμούς με το Lost και, σε αντίθεση με τον τόσο άτσαλο τρόπο που έχει προσπαθήσει κατά καιρούς η αμερικανική τηλεόραση να αναπαράξει ένα φαινόμενο όπως ήταν εκείνη η σειρά, φαίνεται να έχει ξεκάθαρη οπτική για όσα έχει να πει και ας μη γίνεται άμεσο κατανοητή από τους θεατές. Και σίγουρα δεν είναι αυτό που είχε να πει το Lost. Μία σειρά που ναι, αφορούσε την κοινότητα, αλλά κυρίως για το πώς αυτή και εμείς μέσα της μπορούμε να βρούμε την εξιλέωση.
Το Yellowjackets μοιάζει να αφορά περισσότερο την περιστασιακή συναισθηματική βία των εφήβων και το πώς μπορεί αυτή να εκφραστεί. Και ποια καλύτερη για να θέσει βάσεις γι’ αυτό από την Karyn Kusama του Girlfight και του Jennifer’s Body που σκηνοθέτησε τον πιλότο;
Αν η έλευση του Yellowjackets μετά το περσινό The Wilds του Amazon σημαίνει πως έχουμε φτάσει στην «Ο Άρχοντας των Μυγών αλλά με κορίτσια» φάση μας, είμαι πάρα πολύ εδώ γι’ αυτό.
This Is Going to Hurt
Το best-seller του Adam Kay που είχε καταγράψει με σαρδόνιο χιούμορ την τραυματική του εμπειρία ως γιατρός, μεταφέρεται από τον ίδιο και το BBC στην τηλεόραση με πρωταγωνιστή τον πάντοτε υπέροχο Ben Whishaw. Είναι μία ωμή ματιά στις συνθήκες που λειτουργεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας που, εν μέσω πανδημίας ειδικά, εμπνέει ενσυναίσθηση για την απίστευτη προσπάθεια του υγειονομικού προσωπικού που αδίκως περνάμε πολλές φορές για υπερήρωες. Ο Whishaw είναι σπαρακτικός στον κεντρικό ρόλο.
Station Eleven
Το βιβλίο της Emily St. John Mandel Station Eleven ήταν ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία της περασμένης δεκαετίας. Το μεταφέρει στην τηλεόραση ο Patrick Somerville που είχε δουλέψει στο Leftovers στο παρελθόν, άλλη μία σειρά για τον απόηχο ενός κοσμογονικού παρελθόντος. Σε εκείνο το show είχε εξαφανιστεί το 2% του παγκόσμιου πληθυσμού. Στο Station Eleven η απώλεια είναι μεγαλύτερη, αλλά με παρόμοιες ευαισθησίες: μελαγχολικό, σαρδόνιο, επικεντρωμένο στη ζωή μετά την καταστροφή και όχι στην ίδια την καταστροφή.
To motto «η επιβίωση είναι ανεπαρκής» διατρέχει τη σειρά ως φιλοσοφία – το Station Eleven θέλει να μεταφέρει την αγωνία μιας πανδημίας, αλλά χωρίς να τη συσσωρεύει σε σημείο μουδιάσματος. Θέλει να νιώσεις όλα τα συναισθήματα – τη χαρά και την απόγνωση, την κωμωδία πλάι στην τραγωδία.
Η σειρά είναι απλά πολύ όμορφη επίσης, σκηνοθετημένη στα πρώτα επεισόδια από τον Hiro Murai του Atlanta που κατασκευάζει την οπτική ταυτότητα του show, απεικονίζοντας την αποκάλυψη τόσο επική όσο και οικεία. Το Station Eleven βραβεύει την ακινησία και τον προβληματισμό —και τον Σαίξπηρ!— πάνω από τη δράση και το χάος, υπενθυμίζοντας πως τα πάντα μπορούν να συμβούν, ανά πάσα ώρα και στιγμή. The show must go on όμως και η τέχνη θα μας σώσει.
Slow Horses
Βρετανικό κατασκοπευτικό δράμα είναι μεταφορά της αναγνωρισμένης ομώνυμης σειράς μυθιστορημάτων από τον Mike Herron. Όπως συμβαίνει και στη σειρά των βιβλίων, η σειρά της Apple TV+ περιστρέφεται γύρω από το Slough House, ένα τμήμα χαμηλού επιπέδου της MI5 που φιλοξενεί πράκτορες που έχουν απορριφθεί μετά από δαπανηρά λάθη, φτάνοντας σε αδιέξοδο στην καριέρα τους.
Ο Gary Oldman πρωταγωνιστεί (στον πρώτο του τηλεοπτικό ρόλο ως regular) ως επικεφαλής του Slough House, Jackson Lamb, μαζί με τους Kristin Scott Thomas, Jonathan Pryce, Olivia Cooke και Jack Lowden. Η αυθόρμητη σύγκριση θα γίνει με το Tinker Tailor Soldier Spy, αλλά τούτο το πρότζεκτ του Gary Oldman δεν είναι τόσο υπολογισμένο, μοιάζει περισσότερο με το Justified του Graham Yost (που βρίσκεται μεταξύ των παραγωγών) σε σχέση με το πώς βασίζεται σε αιχμηρούς διαλόγους και χαρακτήρες που μοιάζουν άμεσα τρισδιάστατοι για να λειτουργήσει.
Ξεχωρίζει ανάμεσά τους η Cooke και φυσικά ο Lamb του Oldman, ένας κουρελιασμένος τύπος που κάνει σε καθημερινή βάση γνωστή την περιφρόνησή του για την ομάδα του, θυμίζοντας διαρκώς σε όλους τους πως είναι η φύρα των πραγματικών κατασκόπων και πως τους μισεί.
Αν σου ακούγεται αστείο έχεις υποθέσει σωστά. Το Slow Horses μοιάζει με κωμωδία καταστάσεων που μασκαρεύτηκε σε στιβαρό κατασκοπευτικό θρίλερ.
Severance
Η ιδέα κάποιων γιγάντιων ομίλων τεχνολογίας που ελέγχουν τις ζωές μας είναι βλοσυρή θεματολογία και σίγουρα μία από τις πιο μοντέρνες ανησυχίες μας, αλλά το Severance ανοίγει την ομπρέλα αντιμετωπίζοντας το ψυχικό κόστος της εταιρικής απάθειας και εκμετάλλευσης.απ
Η σειρά έχει πλήρη επίγνωση της αποξένωσης που αισθάνεται ένας εργαζόμενος όταν συνειδητοποιεί πως η ανθρώπινη υπόστασή του δε θεωρείται το πιο σημαντικό πράγμα σε αυτόν, και πως η συναισθηματική αστάθεια που μπορεί κατά καιρούς να βιώνει θεωρείται πρώτα και κύρια πρόβλημα για τους εργοδότες του.
Γνωρίζει επίσης πως όταν χρησιμοποιείς τη δουλειά σου ως διαφυγή από προσωπικά προβλήματα, όχι απλά δε θεραπεύεσαι αλλά μένεις και στάσιμος. Οπότε τώρα είσαι απλά ένας άνθρωπος υπό κατάρρευση που βοηθάει άλλους να γίνουν πλουσιότεροι, και ο πόνος που καταπιέζεις στη δουλειά σου θα ξεσπάσει τελικά απροσδόκητα στο σπίτι σου.
Αν σε αποθαρρύνει η επαναληπτικότητα των πρώτων επεισοδίων του Severance, μείνε μέχρι το φινάλε και θα χάσεις το μυαλό σου. Από τα πιο φορτισμένα φινάλε των τελευταίων ετών.
Pachinko
Το bestseller της Min Jin Lee διασκευάζεται σε ένα πανάκριβο δραματικό έπος που ξεκινά με έναν απαγορευμένο έρωτα και κορυφώνεται σε μία ιστορία για τον πόλεμο και την ειρήνη, την αγάπη και την απώλεια, τον θρίαμβο και το ξεκαθάρισμα λογαριασμών, που ταξιδεύει στην Κορέα, στην Ιαπωνία και την Αμερική.
Όλο το έργο είναι μία συγκινητική απεικόνιση αντοχής, και κανείς δεν την ενσαρκώνει περισσότερο από τη Sunja της Kim Minha. Όλες οι εκδοχές του χαρακτήρα είναι υπέροχες, από την υποσχόμενη Yu-na Jeon που την υποδύεται ως παιδί ως την οσκαρική Youn Yuh-jung, όμως ο κρίκος του Pachinko είναι η Sunja της Kim.
Σχετικά πρωτάρα ακόμα, η Kim πρέπει να αποδώσει τα πιο δύσκολα χρόνια της Sunja, οδηγώντας τον χαρακτήρα της από τη νεανική αφέλεια ως την ατσάλινη πυγμή που σταδιακά διαμορφώνει. Κάθε απόφαση της ηθοποιού, οι λυγμοί της, η λαχτάρα, οι στιγμές υπερηφάνειας της, είναι όλα ατόφια.
Better Call Saul: Season 6
Όλα όσα σιγόβραζαν τόσα χρόνια στο Better Call Saul είναι έτοιμα να ξεχειλίσουν, αλλά ο Vince Gilligan και ο Peter Gould κρατούν ακόμα αριστοτεχνικό έλεγχο. Η σειρά παραμένει όσο ποτέ κινηματογραφική και κλειστοφοβικά φορτισμένη, το πιο ασυνήθιστο, καθηλωτικό δράμα στην τηλεόραση – κυρίως εξαιτίας της έμφασης στο να δείχνει και να υπονοεί πριν το σενάριο δώσει ανοιχτά τη σκέψη του.
Barry: Season 3
Στην τρίτη του σεζόν – και πιο διχαστική ως τώρα – το Barry θέλησε να εξερευνήσει τη ζημιά διαρκείας που προκαλούν οι επιρρεπείς στα ατυχήματα κακοποιοί της, αλλά και την πιθανή ζημιά που θα μπορούσε να πλήξει τους γύρω τους. Η σειρά που ήταν πάντα ένα κράμα υπαρξισμού, μαφιόζικου θρίλερ και σάτιρας για το Χόλιγουντ, μας έδωσε (και) φέτος κινηματογραφικά ακροβατικά και αυξημένο κίνδυνο για τον πρωταγωνιστή της που έχει γονατίσει από τις ενοχές.
Το έκτο επεισόδιο του Barry φέτος, το 710N, αξίζει να το παρακολουθήσεις έστω και μόνο του. Είναι ένα θεαματικό μισάωρο βασισμένο σε ένα ανθρωποκυνηγητό που θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για τη δράση τα επόμενα χρόνια.
Hacks: Season 2
Η Ava (Hannah Einbinder) είναι μία νεαρή κωμωδιογράφος που εξαναγκάζεται από τον μάνατζέρ της να συναντηθεί με μία θρυλική κωμικό stand-up, τη Deborah Vance που υποδύεται η Jean Smart. Η Vance κάνει παραστάσεις εδώ και χρόνια στο Λας Βέγκας, όμως ο ιδιοκτήτης του καζίνο όπου εμφανίζεται την απειλεί με λήξη συμβολαίου εάν δεν καταφέρει να προσελκύσει νεαρότερο κοινό.
Σκοπός της συνεργασίας των δύο γυναικών είναι να επωφεληθούν εξίσου, αν και το χάσμα γενεών μεταξύ τους δε θα τους κάνει εύκολο. Η Ava είναι μία νάρκισσος με αυτολύπηση που υποτιμά τις κλασικές ατάκες. Η Deborah είναι μία βετεράνος κωμικός της σχολής της Joan Rivers που θα προτιμούσε να μην της δίνει οδηγίες μία millennial.
Αν η πρώτη σεζόν της σειράς ήταν ένα πολλά υποσχόμενο προσχέδιο, η συνέχεια ήταν ένα καλογυαλισμένο, έτοιμο προς πώληση χειρόγραφο, με μία κάπως συγχυσμένη αλλά στοργική εστίαση στην δοκιμαζόμενη σχέση μητέρας-κόρης, μέντορα-προστάτιδας μεταξύ Ava και Deborah. Οι δύο γυναίκες έχουν αρχίσει να σέβονται η μία την άλλη με τρόπους που υπερβαίνουν τα πρακτικά ζητήματα, και σε αυτή τη διαδικασία το Hacks ανθίζει σε μια ιστορία λύτρωσης και απροσδόκητης τρυφερότητας.
The Staircase
Ποιο είναι το νόημα της δραματοποίησης του Staircase; Δεν είχαμε ήδη 17 χρόνια υλικού από το ντοκιμαντέρ για την διαβόητη υπόθεση;
Εύλογες απορίες αυτές και ειπωμένες από πολλούς, τους περισσότερους online πριν την πρεμιέρα της σειράς βασικά, όμως ο Antonio Campos του Christine δεν κάνει προχειρότητες. Και σίγουρα τίποτα χωρίς στόχευση. Ο Campos εμπιστεύτηκε το καστ του και έμπλεξε τρία διαφορετικά timelines για να επιτρέψει στο ανθρώπινο στοιχείο να ενισχύσει την επιθυμία του να εξετάσει την υποκειμενικότητα της αλήθειας.
Τι θα γινόταν εάν αντί “σκότωσε όντως ο Michael Peterson την Kathleen;” αναρωτιόμασταν γιατί δημιουργούμε τόσο έντονες προσκολλήσεις με ανθρώπους που δεν μπορούμε ποτέ να γνωρίσουμε αληθινά, ή το πώς ένα μέσο επηρεάζει το μήνυμά του;
Είναι ερωτήματα που απλώνονται πολύ πιο πέρα από μία μεμονωμένη περίπτωση, και είναι η βασική αιτία που το The Staircase θα είναι πάντα κάτι πολύ παραπάνω από μία δραματοποιημένη τραγωδία μεταξύ των πολλών.
Star Trek: Strange New Worlds
Η φόρμουλα του Gene Roddenberry εξακολουθεί να λειτουργεί, ειδικά σε συνδυασμό με το σύγχρονο characterization που έχει δώσει νέα πνοή στους χαρακτήρες. Σε κάθε επεισόδιο, ο Captain Pike (ένας υπεράνθρωπα γοητευτικός Anson Mount), ο Spock (Ethan Peck) και το υπόλοιπο πλήρωμα του Enterprise απολαμβάνουν κάποιου είδους αυτόνομη περιπέτεια που περιλαμβάνει μία νέα κουλτούρα εξωγήινων, και στη συνέχεια ταξιδεύουν σε νέες τοποθεσίες.
Evil: Season 3
Procedural σειρά που ακολουθεί μία πραγματίστρια ψυχολόγο, έναν εκπαιδευόμενο ιερέα και έναν τεχνικό σύμβουλο, στην προσπάθειά τους να εξιχνιάσουν εγκλήματα και υποθέσεις που φαίνονται να εμπεριέχουν το στοιχείο του μεταφυσικού, ενώ στο μεταξύ ο Michael Emerson κάνει ξανά αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα από όλους. Δηλαδή το απόλυτο κρίπουλο.
Το Evil είναι άλλη μία σειρά του Robert και της Michelle King (The Good Fight) που δεν ακολουθεί την αναμενόμενη πορεία ενός procedural, δίνοντας συχνά εξηγήσεις που οδηγούν σε προκλητικά, δύσκολα φινάλε επεισοδίων χωρίς περιποιημένους φιόγκους. Το φινάλε της 2ης σεζόν είχε ένα cliffhanger που θα μπει στο πάνθεον των cliffhangers, σε μία σειρά όπου, ενώ περιλαμβάνει κανίβαλους, αιρέσεις και δαιμονισμένες κούκλες, ο μεγαλύτερος εχθρός είναι οι αμφιβολίες.
Η τρίτη σεζόν έχει μπει δυναμικά, με χαρακτήρες που κατά τ’ άλλα έρχονται σε επαφή με φρικώδη σκηνικά και πλάσματα να δηλώνουν «αηδιασμένοι από την παραφροσύνη της πραγματικότητας». Φανταστείτε τι περνάμε. Παραμένει επίσης εντυπωσιακό στην ισορροπία μεταξύ των πολλαπλών τόνων του, και ξεχωριστό για τον ενδοσκοπικό τρόπο με τον οποίο εξετάζει εξονυχιστικά τη φύση του κακού, υπερφυσικού ή ανθρωπογενούς.
P-Valley: Season 2
Μετά από μία φανταστική πρώτη σεζόν που τοποθέτησε τους χαρακτήρες της μέσα στην οικονομική επισφάλεια παρά τα μετρητά που έσκαγαν κάθε βράδυ στην πίστα του στριπτιτζάδικου όπου εργάζονταν, το P-Valley επέστρεψε δυνατότερο, με μια αισιόδοξη άποψη για τους αγώνες των επιχειρήσεων νυχτερινής διασκέδασης να επιβιώσουν κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Δημιουργημένο από τη βραβευμένη θεατρική σεναριογράφο Katori Hall, το σέξι, σαπουνοπερικό, κοινωνικά συνειδητοποιημένο δράμα συνεχίζει να εμβαθύνει το characterization των μαύρων γυναικών και των queer κοινοτήτων που χρειάζονται το κλαμπ για να επιπλεύσουν, αλλά δεν μπορούν να συμφωνήσουν στο πώς θα το σώσουν.
For All Mankind: Season 3
Στη δεύτερη σεζόν του, το For All Mankind, η sci-fi περιπέτεια εναλλακτικής ιστορίας για τον αγώνα δρόμου μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Σοβιετικής Ένωσης ως το διάστημα, η σειρά είχε υποστηρίξει τον ραγδαίο ρυθμό της, οι ήρωες και η ηθική τους είχαν γίνει πιο γκρίζοι από ποτέ και το δέος που προκαλούσαν τα ταξίδια της ανθρωπότητας είχαν κερδηθεί με εντυπωσιακό set design.
Στην τρίτη του σεζόν, η σειρά θριαμβεύει στις πιο οικείες, ήσυχες στιγμές της και μετά στις σεκάνς όπου χτυπά η καταστροφή, αλλά εξακολουθεί να αγωνίζεται για το μεσαίο έδαφος. Δεν πειράζει, συμβαίνουν αυτά στις σειρές που τολμούν να πειραματίζονται. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι κάποιες φορές άνισο, αλλά τα highs είναι μεγαλύτερα.
The Rehearsal
Η σειρά του Nathan Fielder στο Comedy Central Nathan for You είναι μία από τις πιο αξιόλογες κωμικές εκπομπές της περασμένης δεκαετίας (αν όχι όλων των εποχών). Είχε παρατηρηθεί ελάχιστα κατά το ντεμπούτο της, όμως έγινε γρήγορα αποδέκτης τεράστιας αναγνώρισης από τους κριτικούς.
Αφού ολοκλήρωσε εκείνη τη σειρά με τέσσερις σεζόν, ο Fielder συνέχισε με την παραγωγή ενός άλλου αναγνωρισμένου, sui generis τηλεοπτικού πειράματος: του How to With John Wilson στο HBO. Τώρα επιστρέφει στο δίκτυο με μία δική του νέα σειρά έξι επεισοδίων, που θαρρώ ότι θα έφερνε κοντά τους φαν και των δύο προαναφερθέντων shows.
Για ακόμα μία φορά ο Fielder δουλεύει με απλούς ανθρώπους των οποίων τη ζωή στοχεύει να βελτιώσει, όμως αντί να ασχοληθεί ξανά με επιχειρηματίες, χρησιμοποιεί μία ομάδα ηθοποιών και μελών του συνεργείου του για να βοηθήσει κόσμο να κάνει πρόβες για κάποια επερχόμενη σημαντική στιγμή της ζωής τους. Μία προσομοίωση της πραγματικότητας δηλαδή με την υπογραφή ενός παλαβού δημιουργού που έχει ωριμάσει τρομερά ως αφηγητής.
We Own This City
Το We Own This City βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του δημοσιογράφου της Baltimore Sun, Justin Fenton, που εξιστορεί την άνοδο της Ομάδας Εργασίας για Εντοπισμό Όπλων (GTTF) του αστυνομικού τμήματος της Βαλτιμόρης (BPD) και την τελική της κατάρρευση λόγω αχαλίνωτης διαφθοράς.
Είναι ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα διαφθοράς στην ιστορία της αστυνομίας της Βαλτιμόρης και, στην πορεία, ένα τεράστιο εθνικό σκάνδαλο. Ο George Pelecanos και ο David Simon του Wire επιστρέφουν στις τηλεοπτικές τους ρίζες και φέρνουν μαζί τους τον Jon Bernthal, τον απόφοιτο του Wire Jamie Hector και τη Wunmi Mosaku του Lovecraft Country σε ρόλο δικηγόρου του Τμήματος Πολιτικών Δικαιωμάτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης που θα ερευνήσει τις πρακτικές αστυνόμευσης στη Βαλτιμόρη. Μοιάζει με sequel του Wire, αλλά δεν είναι.
Είναι ένα συμπλήρωμά του περισσότερο, που διαφέρει με το Wire τόσο σε εκτέλεση όσο και σε προθέσεις. Στο Wire υπήρχαν οι αστυνομικοί που δεν ενεργούσαν πάντα προς το συμφέρον του κοινού καλού και των πολιτών, αλλά υπήρχαν και εκείνοι με αγνότερα κίνητρα που το πάλευαν όπως μπορούσαν.
Το We Own This City είναι ένα ρητό κατηγορητήριο μιας εκτροχιασμένης αστυνόμευσης που μας ενθαρρύνει να είμαστε καχύποπτοι με κάθε όργανο της τάξης που συναντάμε.
Διάβασε παρακάτω για το έργο του David Simon και την ανυπολόγιστη προσφορά του στην τηλεόραση:
Abbott Elementary
Κωμικό mockumentary για ένα υποχρηματοδοτούμενο δημοτικό σχολείο στη δυτική Φιλαδέλφεια που δημιουργήθηκε από την κωμικό Quinta Brunson, της οποίας η μητέρα δίδασκε στο ίδιο ίδρυμα επί 40 χρόνια. Όταν δεν διδάσκει, ψάχνει τον καλύτερο τρόπο για να συγκεντρώσει χρήματα για σχολικά είδη, προσπαθώντας να φτιάξει τα φώτα των διαδρόμων, να ξεμπλοκάρει τουαλέτες ή να υιοθετήσει νέες εκπαιδευτικές μεθόδους που μπορεί να βοηθήσουν τους άπορους μαθητές της.
Είναι ένα μέτρο για την ικανότητα της Brunson ως σεναριογράφος και ηθοποιός ότι, παρά την απτή έμφυτη καλοσύνη της, η Janine που υποδύεται δεν είναι ποτέ αυτάρεσκη ή βαρετή, αλλά αντίθετα τόσο απελπιστικά αξιαγάπητη που πολύ πριν από το τέλος του πρώτου επεισοδίου θα θέλεις μόνο καλά πράγματα για εκείνη, για πάντα. Το Abbott Elementary του Disney+ βλέπει τους δασκάλους όπως αυτό που είναι – μεγαλόκαρδοι και με ελάχιστα εργαλεία για να κάνουν τη δουλειά τους.
Αυτή τη στιγμή η Brunson είναι η πρώτη μαύρη καλλιτέχνιδα που είναι υποψήφια σε τρεις μεγάλες κατηγορίες στην Κωμωδία για τα βραβεία Emmys (Καλύτερη Κωμωδία, Καλύτερο Σενάριο για Κωμωδία, Α΄Γυναικείος σε Κωμωδία).
Undone: Season 2
Ένα από τα αριστουργήματα του 2019 επέστρεψε για να δώσει το δικό του spin στο πολυσύμπαν, σε μία σεζόν όπου το κόνσεπτ φορέθηκε πολύ. Φέτος το Undone συνέχισε να προσεγγίζει την έννοια του τραύματος ως κληρονομικό χαρακτηριστικό με φροντίδα και ακρίβεια, ενώ απομακρύνθηκε θεματικά από την αμφισημία της πρώτης σεζόν. Εδώ το διακύβευμα ήταν άλλο: Η αποδοχή πως κάποιες φορές, ό,τι κι αν κάνουμε, θα συμβαίνουν πράγματα που θα μας πληγώνουν.
Δεν έχει νόημα να εξηγηθεί παραπάνω το Undone. Είναι μία παραισθησιογόνα οικογενειακή ντραμεντί που έχει φτιαχτεί για να βιωθεί.
Starstruck: Season 2
«Αυτός είναι ένας διάσημος ηθοποιός και εσύ καμία».
Η υπόθεση του πραγματικά απολαυστικού Starstruck του HBO Max είναι ένα δοκιμασμένο σενάριο fanfiction, η αντίστροφη πλοκή του Notting Hill στο σήμερα. Η ρομαντική κωμωδία με έδρα το Λονδίνο που προβλήθηκε για πρώτη φορά από το BBC Three τον Απρίλιο, ακολουθεί την Jessie (τη Rose Matafeo που δημιούργησε επίσης τη σειρά) αφού μαθαίνει ότι ο τύπος (Nikesh Patel) που κοιμήθηκε μαζί της μία μεθυσμένη Παραμονή Πρωτοχρονιάς είναι διάσημος ηθοποιός.
Όποιος έχει δει rom-coms πιθανώς μπορεί να μαντέψει τι συνέβη στη συνέχεια: θέλουν-ή-δεν θέλουν φλερτ, ένας καταστροφικός καυγάς, μία τελική συμφιλίωση. Ενώ όμως το Starstruck κινείται σε γνώριμη φαντασίωση, παρέμεινε προσγειωμένο στην προσέγγισή του παίζοντας γοητευτικά με τα tropes του είδους.
Στη δεύτερη σεζόν το κεντρικό ζευγάρι κλήθηκε να διαπιστώσει εάν μπορεί όντως να υπάρξει ως ζευγάρι και η διασημότητα του χαρακτήρα του Patel μπήκε στο background, άρα το Notting Hill του πράγματος σιγά-σιγά εξαϋλώθηκε. Η Matafeo όμως δεν σταμάτησε ποτέ να πιστεύει στη Ρομαντική Κομεντί και ξέρει ακριβώς τι να κάνει για να μεταδώσει την πίστη της και σε σένα. Το Starstruck μάς υπενθυμίζει ότι ανάμεσα στην αμηχανία και την αβεβαιότητα μίας νέας σχέσης, υπάρχουν μερικές κινηματογραφικά όμορφες στιγμές που μας συμβαίνουν και μπορεί να χάσουμε αν τις αποκαλούμε διαρκώς μελό.
Better Things: Season 5
Η Sam Fox της Pamela Adlon είναι μία ηθοποιός χωρίς φίλτρο, αλλά και μία μητέρα που μεγαλώνει τρεις κόρες μόνη της στο Λος Άντζελες ενώ ταυτόχρονα φροντίζει και τη μετανάστρια Βρετανίδα μητέρα της. Το Better Things που παρουσίαζε τη ζωή της ήταν μια κωμική, φεμινιστική, πολύ συχνά ωμή ματιά στη μητρότητα και στην ύπαρξη της γυναίκας στον σύγχρονο κόσμο.
Η Adlon επανασχεδίασε την ιστορία ενηλικίωσης με το Better Things, κινούμενη αβίαστα μεταξύ εφηβικού άγχους, μέσης ηλικίας και εμμηνόπαυσης, και τα ύστερα χρόνια της ζωής κάποιου – συχνά στο ίδιο επεισόδιο. Τα τελευταία επεισόδια της σειράς της την εδραίωσαν ως μία auteur της τηλεόρασης.
Only Murders in the Building: Season 2
Ένα πρότζεκτ των Steve Martin και John Hoffman (Looking, Grace and Frankie), το Only Murders in the Building ακολουθεί τρεις αγνώστους – τον Charles, τον Oliver και τη Mabel – που μοιράζονται μία εμμονή με τα αληθινά εγκλήματα. Όταν το τρίο βρίσκεται ξαφνικά μπλεγμένο σε ένα δικό τους αληθινό μυστήριο εγκλήματος, έναν φόνο στο ιστορικό κτίριο της Νέας Υόρκης όπου διαμένουν, θα ξεκινήσουν ένα true crime podcast γύρω από την εξιχνίασή του που θα περιπλέξει τα πράγματα ακόμα περισσότερο.
Η χημεία μεταξύ του Steve Martin, του Martin Short και της Selena Gomez απλά δουλεύει (η σχέση των δύο πρώτων είναι δεκαετίες τώρα δοκιμασμένη βέβαια), και η σειρά – εκτός από ανεκδιήγητα twists όπως την πιθανότητα να είναι ο (πραγματικός!) Sting ο δολοφόνος – σπάει πλάκα με το χάσμα των γενεών και σχολιάζει ανάλαφρα την εμμονή της κουλτούρας μας με το true crime. Η δεύτερη σεζόν επέστρεψε στον τόπο του εγκλήματος και ευτυχώς δεν έχει πειράξει τη συνταγή.
Honourable mentions: Tokyo Vice, The Boys: Season 3, Peacemaker, Atlanta: Season 3, Love Death + Robots: Season 3, Our Flag Means Death
