Οι καλύτερες Marilyn Monroe της οθόνης

Και δεν αναφέρομαι σε γελοιότητες τύπου την ιεροσυλία η Kim Kardashian να φορά -και να χαλά- το εμβληματικό φόρεμα της Marilyn στο φετινό Met Gala αλλά στα 14 λεπτά χειροκρότημα που έλαβε η εξαιρετική ερμηνεία της -μελαχρινής- Ana de Αrmas στην ημι-βιογραφικό  Blonde που βασίζεται στο -υποψήφιο για Πούλιτζερ- μυθιστόρημα της Joyce Carol Oates.

Ναι, οι δυο τους μοιάζουν σαν μια σταγόνα νερό. Και ναι, μπορεί σε 3 χρόνια από τώρα, όταν το hype καταλαγιάσει, να μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι η 34χρονη Κουβανή είναι όντως η καλύτερη Ξανθιά όλων των εποχών.

Αν και, ο ανταγωνισμός που έχει για αυτή την περίοπτη θέση είναι τεράστιος, αφού δεκάδες σταρ έχουν φορέσει πειθήνια το κόκκινο κραγιόν και την ξανθιά περούκα προσπαθώντας να μπουν στο πετσί αυτής της διαταραγμένης μυθικής σταρ, κάθε σπιθαμή της ζωής της οποίας έχει εξερευνηθεί διεξοδικά.

Η καλύτερη ως τώρα

Παρότι εμφανισιακά δε μοιάζουν καθόλου, η Michelle Williams (με τις 4 Οσκαρικές υποψηφιότητες) στο My Week with Marilyn έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να μας δείξει την πραγματική Marilyn πίσω από το glamour και το make up.

Όλα αυτά με τη βοήθεια του Eddie Redmayne στον ρόλο του ερωτοχτυπημένου production assistant που καταφέρνει να δώσει παράταση ζωής σε μια εξαντλημένη σταρ που δεν έχει τίποτα άλλο να δώσει.

Επιπλέον, η Michelle είναι η πιο καταξιωμένη ηθοποιός που έχει τολμήσει να ρισκάρει τη φήμη της παίζοντας ένα τέτοιο ριψοκίνδυνο ρόλο.  To ίδιο που δέχθηκαν να κάνουν, πίσω στο 1996, τόσο η Mira Sorvino (ένα χρόνο μετά την κατάκτηση του Όσκαρ για το Mighty Aphrodite) και η Ashley Judd στο Norma Jean & Marilyn του HBO.

Εκεί που η αγαλματένια Mira, ως Monroe, βρέθηκε να συνυπάρχει στην ίδια ταινία με την Norma Jean, την αληθινή προσωπικότητά της που αναγκάστηκε να αφήσει πίσω, σε μια παραδοξότητα που τελικά δημιουργεί επαρκώς ένταση και απρόσμενα λειτουργεί.

Ειδική μνεία στη -γνωστή από τα τηλεοπτικά αστυνομικά δράματα Without A trace και Unforgettable– Αυστραλέζα Poppy Montgomery που βρέθηκε να υποδύεται τον αρχετυπικό ρόλο στην τηλεοπτική μεταφορά του Blonde (2001).

Ένα ρόλο για το οποίο η μητέρα της γύρισε και της είπε ότι «Δεν μου κάνει εντύπωση ότι στον έδωσαν. Είναι σαν να κάνεις πρόβα για αυτόν, ολόκληρη τη ζωή σου». Μια αξιοπρεπής εμφάνιση όπου ίδρωσε τη φανέλα. Και μέχρι εκεί.

Η σεξόβομβα

 

Θα περίμενε κανείς ότι, για να υποδυθείς αποτελεσματικά ένα τέτοιου βεληνεκούς σύμβολο του σεξ, θα πρέπει να διαθέτεις όχι απαραίτητα τα ίδια ανατομικά προσόντα (βλέπε Blake Lively σε ένα επεισόδιο του Gossip Girl), αλλά σίγουρα μια αύρα «μπορώ να βάλω κάθε άντρα στο τσεπάκι μου».

Κάτι που δε συμβαίνει παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις. Συγκεκριμένα αυτή της Uma Thurman στο τηλεοπτικό Smash (2012) όπου, μαζί με τις Katharine McPhee και Megan Hilty, υποδύεται μια από τις ηθοποιούς που είναι απεγνωσμένες να παίξουν το συγκεκριμένο ρόλο στο πλαίσιο του μιούζικαλ που ανεβαίνει εντός της σειράς.

Αν και, για μένα, η πιο σέξι με διαφορά δεν είναι άλλη από την «το βλέμμα μου σκοτώνει» Theresa Russell στο Insignificance (1985).

Μια διαφορετική προσέγγιση στην ιστορία δια χειρός του Nicolas Roeg (Don’t Look Now, The Man Who Fell to Earth) όπου τη βλέπουμε, μαζί με χαρακτήρες που αντιπροσωπεύουν τους Joseph McCarthy, Joe DiMaggio και Albert Einstein, να μπαίνουν σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου και να μας δείχνουν ότι καθένας τους δεν είναι αυτό που πιστεύουμε.

Εκείνη με τα περισσότερα ένσημα

Με 12 credits στο IMDB για ταινίες και σειρές στις οποίες υποδύεται την Monroe, η Susan Griffiths υπήρξε η go to επιλογή του Χόλιγουντ όταν και όποτε χρειαζόταν μια καλή Marilyn. Ξεκινώντας με την πρώτη της εμφάνιση ως guest σε ένα επεισόδιο του Growing Pains του 1990, συνεχίζοντας με αντίστοιχες εμφανίσεις στα Quantum Leap, Dark Skies και Curb Your Enthusiasm και έχοντας ως αποκορύφωμα το cameo της στο Pulp Fiction. Για όσους θέλουν να δουν γιατί αυτό συνέβη, το Marilyn and Me του 1991 αποτελεί την ιδανική επιλογή.

H πρώτη στη σειρά

Γνωστή από τα 19 χρόνια παρουσίας στο country variety show Hee Haw, η Misty Rowe έχει την τιμή να είναι μια από τις πρώτες που τόλμησαν να αναμετρηθούν με τον μύθο της Monroe στο τηλεοπτικό Goodbye, Norma Jean του 1976. Μια ταινία στην οποία βλέπουμε την άνοδό της.

Ένα ρόλο που επανέλαβε, 20 χρόνια αργότερα, στο Goodnight, Sweet Marilyn (1989) με την Paula Lane αυτή τη φορά στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Εδώ που βλέπουμε την ιστορία μέσα από τα μάτια του δολοφόνου της.  Εννοείται πως καμία από τις δυο ταινίες δεν είναι εξαιρετική. Αλλά η πρωτιά έχει τη δική της προστιθέμενη αξία.

Η κινηματογραφική εξαίρεση

Γεμάτο με σταρ επιπέδου Ray Liotta, Joe Mantegna και Don Cheadle, το The Rat Pack του 1998 ήταν ένα δυνατό ιστορικό δράμα που απαιτούσε μια δυνατή ηθοποιό στον -μικρό αλλά σημαντικό- ρόλο της Monroe. Και εδώ είναι που ήρθε και κάλυψε το κενό η Barbara Niven. Εκείνη που, τελικά, κατέληξε να πρωταγωνιστεί σε αναρίθμητες τηλε-ταινίες της σειράς που συχνά πυκνά είχαν ως θέμα τους την Marilyn.

Μιλάμε για δεκάδες τηλεταινίες από τις οποίες -ελαφρώς- ξεχωρίζουν το Marilyn & Bobby: Her Final Affair (1993) με την Melody Anderson και θέμα τη φημολογούμενη σχέση της με τον Robert F. Kennedy και το Marilyn: The Untold Story (1980) με την Catherine Hicks να κερδίζει αξιοπρεπείς κριτικές για την ερμηνεία της.

 

Το ίδιο που δε συνέβη ούτε με την Kelli Garner στο πιο πρόσφατο The Secret Life of Marilyn Monroe (2015), ούτε με την Charlotte Sullivan στο φιλόδοξο The Kennedys (2011) που αποδείχθηκε φλατ και ανέμπνευστο.