Οι καλύτερες παραστάσεις του 2017 (ως τώρα)
Ένα συγκεντρωτικό δυνατό χειροκρότημα στις δουλειές που έκαναν το 'φέτος, είδαμε καλό θέατρο' ρεαλιστικότερο.
- 1 ΙΟΥΛ 2017
Το 2017 θα μείνει στην ιστορία της ποπ κουλτούρας ως η χρονιά που ζήσαμε το ‘Twin Peaks: The Return’, αλλά εμείς είμαστε εδώ για να ξεχωρίσουμε και όλα τα υπόλοιπα αγαπημένα μας από το πρώτο εξάμηνο. Σειρές, ταινίες, τραγούδια, κόμικς, παραστάσεις, και όλα αυτά για τα οποία διαβάζετε στο PopCode. Κάθε μέρα κι ένα διαφορετικό top.
***
Ένα λεπτό πριν τα φώτα ανοίξουν και το χειροκρότημα αρχίσει να γεμίζει εκκωφαντικά το θέατρο, οι φάτσες των θεατών τσιρίζουν χαρούμενα ικανοποίηση.
Γιατί αυτό που μόλις είδαν κατάφερε να βρει και να ταυτιστεί με κάτι από μέσα τους. Γιατί η ερμηνεία του θιάσου ήταν εξαιρετική. Γιατί η σκηνοθεσία είχε ταυτότητα και μπορούσες να την εντοπίσεις ακόμη και αν δεν είσαι αστυνομικός ή κριτικός θεάτρου. Γιατί όλα τα παραπάνω μαζί ή κάτι άλλο που εγώ αυτήν την στιγμή που μιλάμε δεν σκέφτηκα να προσθέσω.
Και φέτος, πιστοί στο πνεύμα του περσινού αντίστοιχου ‘μαζέματος’ έχουμε συγκεντρώσει όλες εκείνες τις παραστάσεις που ξεχώρισαν στα μάτια των θεατών κάνοντας τα να δακρύζουν από συγκίνηση ή χαρά. Και φέτος, με χαμόγελο που φτάνει μέχρι τα αυτιά είμαστε εδώ για να χειροκροτήσουμε την προσπάθεια πολλών θεατρικών συντελεστών να πιστέψουν στη δύναμη του διαφορετικού και του ταλέντου και να μην εφησυχάσουν σε μανιέρες και βαρετές χιλιοπαιγμένες ‘συνταγές επιτυχίας’.
Να σβήσουν τα φώτα, παρακαλώ. Α! Και απενεργοποιήστε τα κινητά σας τηλέφωνα. Σας ενημερώνουμε ότι απαγορεύεται η φωτογράφιση ή μαγνητοσκόπηση μέρους ή όλης της παράστασης (σ.σ.: Ναι καλά!).
ΠΕΤΡΕΣ ΣΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ΤΟΥ
Ο διθύραμβος έχει ήδη γραφτεί. Τα θαυμαστικά στον αέρα ήδη στροβιλίζονται. Για την υπέροχη αυτή παράσταση δεν υπάρχει κάτι επιπλέον να γραφτεί. Πέρα από το γεγονός ότι κάνει περιοδεία. ΝΑΙ κάνει περιοδεία και ΝΑΙ δεν πρέπει να χάσεις την καταπληκτική ερμηνεία του Γιώργου Χρυσοστόμου στο ρόλο της χολιγουντιανής σταρ ή των υπολοίπων 100 που υποδύεται. Ούτε αυτήν του Μάκη Παπαδημητρίου.
ΛΑΜΠΕΝΤΟΥΖΑ
Η σπουδαιότητα της συγκεκριμένης παράστασης κρύβεται άψογα μέσα στην σκηνή που ο Αργύρης Ξάφης παίρνει στα χέρια του την εξέλιξη του ναυαγίου. Ο τρόπος με τον οποίο το κάνει είναι τόσο κοντά που χωρίς υποψία γραφικότητας, οι παρόντες νιώθαμε το καράβι να κουνά και να σκίζεται κάτω από τα πόδια μας.
Η σπουδαιότητα της συγκεκριμένης παράστασης κρύβεται άψογα όπως ακριβώς συμβαίνει και με τον ρατσισμό που βιώνει ο πρόσφυγας ή ο οικονομικός μετανάστης που θα βρεθούν στον λάθος τόπο το λάθος χρόνο, στη γέννησή τους.
ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΚΡΗΞΗ
Ο Γιώργος, κατά κόσμον Ορφέας Αυγουστίδης, αναλαμβάνει το δύσκολο ρόλο της ενηλικίωσης μέσα από τις εμπειρίες που ο Βασίλης Μαυρογεωργίου εμπνεύστηκε για αυτόν. Μία παράσταση που συνοψίζει τους μύθους που όλοι πιστέψαμε μικροί και πιστεύουμε ακόμα. Ένας καταπληκτικός Ορφέας που απλά μας παίρνει συνοδηγό στο ποδήλατό του και μας πιάνει μία συζήτηση πάνω στα διλήμματα που είχαμε, στα όνειρα που κάναμε, στους στόχους που ποτέ δεν κάναμε πραγματικότητα.
Στο τέλος της παράστασης και κατά τη διάρκεια αυτής, εντοπίστηκαν θεατές που κοιτούσαν ο ένας τον άλλον απορημένοι πώς στην ευχή ο Βασίλης Μαυρογεωργίου ήξερε και έγραψε για αυτούς και την εφηβικο-νεανική ζωή τους. Στην τελική, πού βρήκε το δικαίωμα;
ΑΠ ΤΑ ΨΗΛΑ ΣΤΑ ΧΑΜΗΛΑ: ΕΝΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΣΤΟ ΤΟΚΙΟ
Για το σουρεαλισμό του πράγματος, έπρεπε να μπει. Ποιον σουρεαλισμό; Δεν με διαβάζεις. Δεν.
1984
Η Κατερίνα Ευαγγελάτου πήρε τον Όργουελ και τον έκανε αγνώριστο. Με την καλή έννοια. Ο Αργύρης Πανταζάρας τα έβαλε με τον Μεγάλο Αδερφό και τρελάθηκε όσο πιο πειστικά γίνεται σε μία παράσταση με αρκετά σκληρό περιεχόμενο. Σε ένα σκηνικό αρκετά γκροτέσκ που θύμιζε ήρωες του Τιμ Μπάρτον, η Κατερίνα Ευαγγελάτου ανέβασε μία ακόμη επιτυχημένη παράσταση.
Κάπως σάικο. Αλλά ποιος είπε ότι το καλό πρέπει να κινείται στο πλαίσιο του φυσιολογικού;
ΟΠΕΡΕΤΤΑ
Ναι πράγματι, η συγκεκριμένη παράσταση αποτελεί την μεγαλύτερη απογοήτευσή μου για το 2017 (σπόιλερ, έρχεται στο Popcode εντός των ημερών). Ναι πράγματι, η Οπερέττα του Νίκου Καραθάνου δεν ήταν ο Καραθάνος που περίμενα να δω. Ναι πράγματι, από το θέατρο έφυγα με νεύρα με αυτό που είδα.
Παρόλα αυτά, το δίδυμο Χάρη Φραγκούλη– Μιχάλη Σαράντη ήταν τόσο επιτυχημένο που δεν θα μπορούσε να μην βρίσκεται στο σημερινό κείμενο.
*Νίκο Καραθάνο, περιμένω το δυναμικό comeback σου.
ΚΙ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΥ 2017
