Οι κριτικοί αποφάσισαν: To ‘Mulholland Drive’ είναι η καλύτερη ταινία του αιώνα

Χωρίς κάποιο προφανή λόγο, αλλά από την άλλη γιατί να υπάρχει και προφανής λόγος, το BBC Culture ζήτησε από 177 κριτικούς κινηματογράφου από όλο τον κόσμο να συμμετάσχουν στο απόλυτο (μέχρι το επόμενο) poll για να καταγραφεί η Καλύτερη Ταινία Του Αιώνα (Ως Τώρα).

Οι κριτικοί μίλησαν και, για όποιους παρακολουθούν αυτά τα πράγματα θα ήρθε ως απολύτως καμία έκπληξη η δυάδα της κορυφής: Στην 1η θέση το ‘Mulholland Drive’ του David Lynch και δεύτερη το ‘In the Mood for Love’ του Wong Kar-wai. Θυμίζουμε το αντίστοιχο poll του περιοδικου Sight & Sound που διεξάγεται κάθε 10 χρόνια και είναι το σημαντικότερο όλων. Εκεί, οι μόνες δύο ταινίες του 21ου αιώνα που βρίσκονται στην πρώτη 30άδα είναι αυτές οι δύο, έστω και με ανάποδη σειρά. Αν λοιπόν έχει μια πρώτη μεγάλη αξία αυτό το νέο μεγάλο poll του BBC, είναι η ισχυροποίηση αυτής της θέσης, πως τα ‘In the Mood for Love’ και ‘Mulholland Drive’ θεωρούνται ως οι ντε φάκτο σπουδαιότερες ταινίες του 21ου αιώνα, ως τώρα.

Κατά τα άλλα, πιο δημοφιλής χρονιά βγήκε το 2012 (με 10 ταινίες στην 100άδα) και πιο δημοφιλείς σκηνοθέτες οι Wes Anderson, Paul Thomas Anderson, Paul W.S. Anderson, Christopher Nolan, Michael Haneke, Joel & Ethan Coen και Apichatpong Weerasethakul, από τρεις έκαστος. Πρώτο animation το ‘Spirited Away’ στην 4η θέση, πρώτο ντοκιμαντέρ το ‘The Act of Killing’ στην 14η, πρώτο (και μοναδικό) υπερηρωικό το ‘Dark Knight’ στην 33η θέση. H μόνη ταινία της τελευταίας διετίας στην 20άδα είναι το ‘Mad Max: Fury Road’ (#19|) ενώ η μοναδική ταινία του 2016 στη λίστα είναι το ‘Toni Erdmann’ στην 100ή θέση, το οποίο θα δούμε στις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας.

Εξαιρετική λίστα σε γενικές γραμμές, αυτό είναι το top-20:

1, Mulholland Drive (David Lynch, 2001)

2, In the Mood for Love (Wong Kar-wai, 2000)

3, There Will Be Blood (Paul Thomas Anderson, 2007)

4, Spirited Away (Hayao Miyazaki, 2001)

5, Boyhood (Richard Linklater, 2014)

Διάβασε:

• ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του Richard Linklater στο PopCode
• Oral History του ‘Before Midnight’

6, Eternal Sunshine of the Spotless Mind (Michel Gondry, 2004)

7, The Tree of Life (Terrence Malick, 2011)

8, Yi Yi: A One and a Two (Edward Yang, 2000)

9, A Separation (Asghar Farhadi, 2011)

10, Inside Llewyn Davis (Joel and Ethan Coen, 2013)

10, No Country For Old Men (Joel and Ethan Coen, 2007)

12, Children of Men (Alfonso Cuarón, 2006)

12, Zodiac (David Fincher, 2007)

14, The Act of Killing (Joshua Oppenheimer, 2012)

15, 4 Months, 3 Weeks & 2 Days (Cristian Mungiu, 2007)

Διάβασε: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του Cristian Mungiu στο Oneman

16, Holy Motors (Leos Carax, 2012)

17, Pan’s Labyrinth (Guillermo Del Toro, 2006)

18, The White Ribbon (Michael Haneke, 2009)

19, Mad Max: Fury Road (George Miller, 2015)

https://www.youtube.com/watch?v=HClM8YvNljo

20, Synecdoche, New York (Charlie Kaufman, 2008)

Το σπουδαίο φιλμ του Charlie Kaufman που κλείνει την 20άδα είναι και το προσωπικό μου #1, και χαίρομαι ιδιαίτερα που παρατηρώ πως η κριτική αποδοχή του ισχυροποιείται τα χρόνια μετά την κυκλοφορία του.

Κάποια άλλα αξιοσημείωτα της υπόλοιπης λίστας, την οποία μπορείτε να δείτε όλη εδώ:

Το μεγαλειώδες ‘Margaret’ του Kenneth Lonergan στην 31η θέση. Η ταινία κόστισε στον Lonergan χρόνια, καριέρα, και χρήμα, κυκλοφόρησε μετά από χρόνια πετσοκομμένο, και την αρχική, πλήρη εκδοχή είδαμε μόνο ύστερα από επίμονες φωνές διαμαρτυρίας της κριτικής. (Το τρέιλερ είναι ένας θρίαμβος του πώς μιλάς για μια ταινία μιλώντας στην ουσία για μια άλλη ταινία.)

Το ‘New World’ του Terrence Malick, η κρυφά καλύτερή του ταινία (COME AT ME) είναι στο #39.

Το αποστομωτικό ‘Certified Copy’ του Abbas Kiarostami, μια από τις δύο ταινίες που γύρισε στα ’10s, είναι στο #45. (Κι οι δύο αριστουργήματα, το ‘Like Someone in Love’ το αγαπώ ένα τσικ περισσότερο.)

To ‘Under the Skin’ είναι στο #58.

Στην 74η θέση συναντάμε το ‘Spring Breakers’ του Harmony Korine, από το τιμημένο 2012, το οποίο θα ήταν στο προσωπικό μου top-5.

Ενώ τέλος αξίζει να σημειωθεί η παρουσία στη λίστα του ‘A.I.’ του Steven Spielberg (#81), μια ταινία που η κριτική είχε αντιμετωπίσει εντελώς εχθρικά το 2001, και που όμως κατά τα φαινόμενα στη διάρκεια των χρόνων έχει αναπτύξει μια σταθερή κοινότητα ανθρώπων που το εκτιμούν. Αξίζει μια επανεκτίμηση, σίγουρα πάντως ένα rewatch.

Κατά τα άλλα, όπως είπαμε, όλη η λίστα βρίσκεται εδώ.