Οι μεγάλες ήττες που φάγαμε ως παιδιά: Το σίκουελ!
- 8 ΟΚΤ 2017
Πέρσι τέτοια εποχή δημοσιεύσαμε τις ‘Μεγάλες ήττες που φάγαμε ως παιδιά‘, το οποίο είχε τρομερή επιτυχία.
Χαρακτηριστικά ήταν τα μηνύματα στο inbox μας, όπως αυτό ‘Η μεγαλύτερη ήττα είναι ότι δεν κάνετε μέρος δεύτερο για τις παιδικές μας ήττες’ ή σε πιο απαιτητικό τόνο ‘Εάν δεν κάνετε δεύτερο μέρος για τις ήττες που φάγαμε ως παιδιά θα σταματήσω να διαβάζω το σάιτ και θα πω στους φίλους μου να κάνουν το ίδιο’ ή κραυγές βοήθειας όπως ‘Το μόνο που θα με έσωζε από την φθινοπωρινή μελαγχολία, θα ήταν να διάβαζα ένα ακόμη νοσταλγικό άρθρο με ήττες’.
Εμείς όμως δεν είμαστε εδώ για να απογοητεύουμε κανέναν, γι’ αυτό τώρα που το ζητάει η εποχή, σας έχουμε ακόμη κάποιες αλήθειες που μάθαμε μικροί, που κάνουν εκείνο το κλισέ πως δεν υπάρχει ο Άγιος Βασίλης, να μοιάζει ακριβώς με αυτό, κλισέ.
Είμαστε ξανά μαζί λοιπόν για μία καταμέτρηση, αναμέτρηση αν θέλετε με το παρελθοντικό εγώ μας, η οποία μπορεί να βγάλει μόνο χαμένους.
Η ΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ ΗΤΑΝ ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΘΗΛΥΚΟ ΑΛΟΓΟ
‘
Je suis un mâle @?#!’, ‘Είμαι αρσενικό @?#!’ γράφει ο σχεδιαστής του Λούκυ Λουκ, Achdé, σε αφιέρωσή του στο ΒΗΜΑ.
Όπως πολλοί αναγνώστες επισήμαναν στο προηγούμενο άρθρο και όπως άθελά μας παραλείψαμε να συμπεριλάβουμε (*μελαγχολική μουσική από βιολί* αυτό είναι μια πικρή αλήθεια για κάθε συντάκτη, όσο και να έχει δουλέψει ένα κείμενο και όσο να νομίζει ότι τα έχει συμπεριλάβει όλα, πάντα θα ξεχάσει κάτι σημαντικό, το οποίο κάποιοι θα γράψουν στα σχόλια και θα πάρουν περισσότερα upvotes κι από όλο το άρθρο) η Ντόλη είναι Ντόλης. Ο υπαίτιος αυτής της παρεξήγησης ήταν ο πρώτος εκδότης της ελληνικής έκδοσης του Λούκυ Λουκ, ο οποίος αποφάσισε να δώσει στο άλογο το όνομα της κόρης του. Τρέλα. Για την ιστορία, το ορίτζιναλ όνομα τ@ Ντόλη είναι Jolly Jumber.
ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΑΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΠΟΛΕΚ ΗΤΑΝ Ο ΛΟΛΕΚ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΑΜΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΛΟΛΕΚ ΗΤΑΝ Ο ΜΠΟΛΕΚ
Και μια και μιλάμε για Λούκυ Λουκ, ο Μπόλεκ και ο Λόλεκ στο επεισόδιο ‘Koniograd’ από το οποίο είναι η φωτογραφία, κλέψανε Λούκυ Λουκ.
Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μας, αλλά το ποιος ήταν ποιος. Ο Μπόλεκ ήταν αυτός που νομίζαμε ότι είναι ο Λόλεκ και το ανάποδο. Δηλαδή το ζουμπουρλό ήταν ο Λόλεκ και ο ψηλολέλεκας ήταν ο Μπόλεκ. Καμία λογική.
ΕΠΙΣΗΣ ΑΝ ΒΡΑΣΕΙΣ ΕΝΑ ΑΥΓΟ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΣΠΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΚΟΤΟΠΟΥΛΑΚΙ
Τουλάχιστον όχι ζωντανό.
Σκηνή όπως η αποπάνω ή όπως όταν κάθονταν στο τραπεζάκι με πίσω την υδρόγειο έτοιμοι να φάνε το βραστό αυγό από την αυγουλιέρα και το σπάγαν με το κουτάλι και έβγαινε από μέσα ένα χαρούμενο κοτοπουλάκι, μας γέμισαν ελπίδες ότι μπορεί να συμβεί και σε μας.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ EASTER BUNNY
Και μια που λέμε για αυγά, τα αυγά το Πάσχα δεν τα αφήνει κρυφά το Easter Bunny, γιατί δεν υπάρχει το Easter Bunny. Πόσο μεγάλη ήττα όταν το μάθαμε αυτό;
Χα! Σας την σκάσαμε. Το ‘Easter Bunny’ δεν έγινε ποτέ παράδοση στον τόπο μας, άρα δεν μπορεί να συμπεριληφθεί στη λίστα μας.
ΤΟ ‘ΛΑ ΒΑΣ ΤΥΡΙ’ ΤΕΛΙΚΑ ΗΤΑΝ ‘ΛΑ ΒΑΣ ΚΙΡΙ’
Πίσω στα δικά μας, και μια και μιλάμε για αυγά και για κοτόπουλα ας μιλήσουμε και για αγελάδες. Την αγελάδα που γελά.
Όλα έβγαζαν νόημα. Ήταν τυρί. Άρα ‘Λα βας’ τυρί. Το ‘Λα βας’ ήταν η μάρκα και δεν σήμαινε κάτι, σα να λέμε ‘Fanta’ πορτοκαλάδα. Το fanta δεν σημαίνει κάτι, το πορτοκαλάδα σημαίνει (σημαίνει, το γκούγκλαρα, κι άλλο σοκ: το ‘Fanta’ βγαίνει από το ‘Fantasie’, τη γερμανική λέξη για τη φαντασία).
Ο ΒΟΥΔΑΣ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟΝ ΚΑΠΑΜΑΡΟΥ
Και μια και μιλάμε για Πάσχα και φαντασία, ας μιλήσουμε για άνιμε και συγκεκριμένα για τη θρησκεία στα άνιμε. Τα παιδιά του σήμερα έχουν μια μεγαλύτερη εξοικείωση με τις θρησκείες του κόσμου. Τα παιδιά των ’80s και των early ’90s όμως, μάθανε τον Βούδα από το Καπαμαρού και αυτό προκάλεσε μία τέτοια αντίδραση σε πολλά από αυτά.
Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ
Και μια που αναφέραμε τα ’80s, μία από τις πιο εμβληματικές παρουσίες της δεκαετίας ήταν η Κατερίνα Γώγου, η οποία στα ’60s ήταν μια από τις πιο εμβληματικές κόρες του Κωνσταντάρα. Η σύνδεση όταν έγινε ήταν επίσης εμβληματική.
Βασικά τώρα που το σκεφτόμαστε, αυτό όπως και κάποια άλλα από τη λίστα μας δεν είναι ακριβώς ήττες, ήταν απλώς σοκ που καταλάβαμε ότι ο κόσμος δεν είναι σαν ελληνική ταινία και δεν είμαστε εμείς το κέντρο αυτού. Όπως και στο παρακάτω.
Η ΚΑΛΥΒΑ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΑ ΘΩΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Και από την ποίηση πάμε στη λογοτεχνία. Αντίστοιχα με τον Αλέξανδρο Δούμα, τον Κερκυραίο συγγραφέα που έγραψε το παγκοσμίου φήμης έργο ‘Οι Τρεις Σωματοφύλακες’ για τον οποίο μιλήσαμε στις προηγούμενες ήττες, ένα ακόμη πασίγνωστο ελληνικό έργο ήταν ‘Η καλύβα του μπαρμπα-Θωμά’.
Δεν το είχαμε απαραίτητα διαβάσει, αλλά όπως φαίνεται ξεκάθαρα από τον τίτλο πρόκειται για κάποιον καλοσυνάτο γέρο που ζει μόνος του με τα ζωάκια του σε μία καλύβα σε ένα ορεινό ελληνικό χωριό και που όλοι φωνάζουν ‘μπαρμπα-Θωμά’.
ΟΙ ΛΑΘΟΣ ΤΟΝΙΣΜΟΙ
Και από τη λογοτεχνία περνάμε στα κόμιξ. Ως γνωστόν τα γράμματα στα κόμιξ ήταν κεφαλαία, αλλά ακόμη και μικρά να ταν στις περιλήψεις των περιεχομένων ή στα άρθρα που υπήρχαν στο ενδιάμεσο, όταν διαβάζεις θα διαβάζεις αυτό που θες να διαβάσεις. Έτσι για τη συγγραφέα αυτού του άρθρου η Μάτζικα ήταν για πολλά χρόνια η Ματζίκα (κατά το Μαρίκα). Είμαστε σίγουροι ότι οι αναγνώστες θα είχαν παρόμοιες εμπειρίες.
ΟΙ ΛΑΘΟΣ ΜΕΤΑΓΛΩΤΤΙΣΕΙΣ
Και από τα κόμιξ στα κινούμενα. Για κάποιο λόγο όταν γίνονταν μεταγλωττίσεις σε τηλεταινίες και σειρές ή μεταφράσεις σε βιβλία ή σε παιχνίδια, οι μεταφραστές δεν άνοιγαν κανένα κόμιξ και δεν ρωτούσαν το ανίψι τους να τους πει το σωστό όνομα, παρά αυτοσχεδίαζαν με βάση το αγγλικό όνομα που είχαν μπροστά τους και για απορίες άνοιγαν τη ‘Χάρη Πάτση’. Έτσι στα επεισόδια ‘House of Mouse’ που εμφανίστηκε το Μαύρο Φάντασμα τον είπανε ‘Φάντασμα Κηλίδα’, στην ταινία ‘Ducktales’ η Λιμνούπολη ήταν ο ‘Παπιόπυργος’, στο βιβλίο με την ιστορία της Άριελ ο Φούσκας ήταν ο ‘Ρόμβος’ και άλλα πολλά.
Για να μην αρχίσουμε να μιλάμε για όταν άλλαζαν οι ηθοποιοί στις μεταγλωττίσεις.
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ, Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΧΗΜΑ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΧΗΜΑ
Θα μπορούσαν να είναι αντίστοιχα το ‘μετά’ και το ‘πριν’ μάθουμε τις αλήθειες της ζωής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ