Οι πέντε ξενόγλωσσες των Όσκαρ στο μικροσκόπιο

Το 2013 ήταν η χρονιά του Michael Haneke κι αυτό είναι κάτι που το γνωρίζαμε μήνες πριν την απονομή. Το ‘Amour’ έμοιαζε να παίζει χωρίς αντίπαλο, ήταν υποψήφιο -χωρίς ελπίδες- στην κατηγορία για την Καλύτερη Ταινία, ενώ στη βασική του κατηγορία (Καλύτερη Ξενόγλωσση) το αγαπημένο μου ‘Kon-Tiki’ και το εξαιρετικό ‘No’ δεν θα μπορούσαν ούτε μια στιγμή να νικήσουν το hype υπέρ του Αυστριακού δημιουργού.

Φέτος, η κατάσταση είναι κάπως πιο ρευστή. Αδιαφιλονίκητο φαβορί υπάρχει στον κόσμο των στοιχηματικών και πρόκειται για την ‘Τέλεια Ομορφιά’ του Paolo Sorrentino, αλλά αδιαφιλονίκητο φαβορί δεν υπάρχει μεταξύ των κριτικών και της επιτροπής.

Η 86η τελετή απονομής των Βραβείων Όσκαρ θα μεταδοθεί αποκλειστικά από τα κανάλια Novacinema την Κυριακή, ξεκινώντας με το Pre-Show στις 2 το βράδυ μετά τα μεσάνυχτα.

Εμείς, στο ΟΝΕΜΑΝ, θα είμαστε live από τις 2 το βράδυ και φυσικά κατά τη διάρκεια της μεγάλης τελετής που ξεκινά στις 03:30, για να σχολιάσουμε τα Όσκαρ σε ένα live-blog που θα γράψει ιστορία. (Not.)

Το ‘Missing Picture’ από την Καμπότζη έχει ήδη κάνει τους παραγωγούς του πανευτυχείς με την υποψηφιότητα και κρίνεται σαφώς πιο πιθανή μια 10ετής πορεία του David Moyes στον πάγκο της Γιουνάιτεντ παρά οποιοδήποτε φλερτ της ταινίας με το Όσκαρ Ξενόγλωσσης. Το ‘Omar’ από την Παλαιστίνη ήταν πολύ καλό, αλλά δεν ‘απειλεί’ και τελικά φτάνουμε στα τρία φιλμ που βρίσκονται άλλο πιο κοντά άλλο από απόσταση σε σταθερό eye contact με το αγαλματάκι.

Η ιταλική ‘Τέλεια Ομορφιά’ του Sorrentino, το δανέζικο ‘Κυνήγι’ του Vinterberg και το βελγικό ‘Broken Circle Breakdown’ του Van Groeningen βλέπουν Όσκαρ. Αν κερδίσει το τελευταίο, θα πανηγυρίσω ακραία στα γραφεία του ΟΝΕΜΑΝ.

(Μην ξεχνάς το live blog μας για την Απονομή).

Ας δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά τις πέντε ταινίες της κατηγορίας.

‘Η Τέλεια Ομορφιά’, του Paolo Sorrentino

H ιστορία: Ο καλοζωισμένος μποέμ κύριος Jep Gambardella που μένει (και παρτάρει) ακριβώς απέναντι από το Κολοσσαίο και κάποτε (κάποτε τύπου 40 χρόνια πριν) έγραψε ένα πολύ πετυχημένο μυθιστόρημα είναι σε μια παρατεταμένη φάση περισυλλογής και ζυγίσματος των επιλογών του. Ακούγεται βαθύ, είναι βαθύ. Στην απεγνωσμένη του προσπάθεια να βρει έμπνευση, θα αποτύχει σε πρώτο επίπεδο, αλλά θα επιτύχει σε δεύτερο. Την επιτυχία θα τη γνωρίσει ασυναίσθητα, μπορεί να μην το καταλάβει και ποτέ, γυρνώντας στα σοκάκια της Ρώμης και αλληλεπιδρώντας με ζωντανά φαντάσματα του παρελθόντος.

Η ερμηνεία: Ο Toni Servillo ήταν ο Jep Gambardella σε βαθμό που ο Jep Gambardella έγινε ο Toni Servillo. ‘Στο κατάρτι της Τέλειας Ομορφιάς’, έγραφε ο Αντώνης Καρπετόπουλος και όλες οι λέξεις του γύριζαν από την ερμηνεία του Servillo. Καλά και τη ματιά του Sorrentino.

Το δυνατό χαρτί: Γράφοντας για την ‘Τέλεια Ομορφιά’ αφού δεις την ‘Τέλεια Ομορφιά’, μπορείς να υποστηρίξεις ότι ο Sorrentino δεν δίνει δεκάρα για τους πρωταγωνιστές του και το σενάριο που συνυπογράφει με τον Umberto Contarello. Αυτό που μένει ως ΄Τέλεια Ομορφιά’ στο τέλος είναι ο καμβάς στον οποίο ζωγράφισε τη Ρώμη της καρδιάς του ο Sorrentino. Και είτε περιέχει φλαμίνγκο που πετάνε στην ίσως πιο εντυπωσιακή εικόνα που είδα φέτος στο σινεμά είτε πάρτι παρηκμασμένων ημισελέμπριτι μεσήλικων σε ταράτσες, αυτή η ζωγραφιά είναι ο ορισμός του grower στον εγκέφαλο. Άλλη η αποτύπωση μόλις βγεις από το σινεμά, άλλη η σκεφτόμενος την ταινία δύο μήνες μετά την προβολή της.

‘Το Κυνήγι’, του Thomas Vinterberg

H ιστορία: Ο Lucas, ένας μοναχικός χωρισμένος μεσήλικας που παλεύει να ρίξει γέφυρες στη σχέση με το γιο του, δουλεύει σε έναν τοπικό παιδικό σταθμό. Όταν η κόρη του καλύτερού του φίλου, Theo, και μαθήτρια του Lucas στο σταθμό, τον κατηγορήσει ότι της έδειξε τα γεννητικά του όργανα, θα ξεκινήσει μια άδικη κόλαση για τον ίδιο. Ο εξοστρακισμός του από τη μικρή κοινότητα θα πάρει απρόσμενες διαστάσεις όταν όλο αυτό αρχίσει να μεταφράζεται σε βία εναντίον του.

Η ερμηνεία: Ο Mads Mikkelsen πρωταγωνιστεί για δεύτερη συνεχή χρονιά σε ταινία υποψήφια για Καλύτερη Ξενόγλωσση -πέρυσι ήταν με το ‘A Royal Affair’-, καταφέρνοντας μέσα σε λίγους μήνες να ξεπεράσει τον εαυτό του, σε μια φοβερά (και σιωπηλά) δυνατή εμπειρία.

Το δυνατό χαρτί: Το σενάριο και η σκηνοθεσία του Vinterberg. Το ‘Κυνήγι’ είναι από τις ταινίες που έρχονται να καταργήσουν διλήμματα τύπου ‘Σενάριο ή σκηνοθεσία‘. Ο Δανός σκηνοθέτης, 14 χρόνια μετά το ‘Festen’, έρχεται να τελειώσει την εποχή του ‘Dogme 95’ χωρίς να παραλείψει να δημιουργήσει αφόρητα συναισθηματικά φορτισμένες εικόνες.

‘The Broken Circle Breakdown’, του Felix Van Groeningen

Η ιστορία: Όταν η μικρή κόρη του όχι και πιο συνηθισμένου ζευγαριού αρρωστήσει σοβαρά, η Ελίζ και ο Ντιντιέ θα δουν τη σχέση τους να περνά από μια βαθιά κρίση και θα βιώσουν έναν -αντισυμβατικό- γάμο σε ελεύθερη πτώση.

Η ερμηνεία: Η Βελγίδα Veerle Baetens στο ρόλο της Ελίζ κουβαλάει στις (γεμάτες τατουάζ) πλάτες της όλη τη δραματουργία της ταινίας. Από τις σπάνιες φορές που ένας χαρακτήρας με μετρημένους διαλόγους, λέει ΤΟΣΑ πολλά και τόσο διαπεραστικά με τις σιωπές του.

Το δυνατό χαρτί: Θα μπορούσαμε να γράψουμε 3.000 λέξεις για την ερμηνεία της Baetens, αλλά θα κοιτάξουμε κάπως λοξά και θα διαλέξουμε ως δυνατό χαρτί την φανταστική μουσική της ταινίας. Bluegrass ατόφιο, θεϊκό και άγιο. Και ας βγαίνει στην ταινία από τα χέρια και την ψυχή του Ντιντιέ. Πέρα από τη μουσική, το ‘Broken Circle Breakdown’ είναι στημένο για να υποβάλει και τα καταφέρνει εντυπωσιακά στο ξεδίπλωμά του.

‘Omar’, του Hany Abu-Assad

H ιστορία: Ερωτευμένος με τη Νάντια, ο Ομάρ δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να πηδάει καθημερινά πάνω από το τείχος που χωρίζει την πόλη του στη μέση και να ακούει τις σφαίρες των σκοπών να σφυρίζουν δίπλα απ’ το αυτί του. Όταν συλληφθεί από τη στρατιωτική αστυνομία για μια αντιστασιακή πράξη, ο έρωτας για τη Νάντια και η αγάπη-ανάγκη για την ελευθερία της πατρίδας του θα δώσουν σκληρή μάχη μέσα του. Μια μάχη που σε κανένα σημείο της ταινίας δεν είναι πρόδηλο από ποιον θα κερδηθεί, όταν ο Ομάρ θα δεχτεί να παίξει το ρόλο του πληροφοριοδότη των Ισραηλινών για να ξαναδεί τη Νάντια από κοντά.

Η ερμηνεία: Ο Adam Bakri θαρρείς ότι διαλέχτηκε από τους δρόμους της Παλαιστίνης ως άλλη μια φιγούρα ενός νεαρού αγωνιστή, που με όλες τις ευαισθησίες για τον τόπο και τη γυναίκα που αγαπά με ίσως την πιο αγνή αγάπη που είδαμε τελευταία στο σινεμά, θα βασανιστεί με έννοιες όπως η προδοσία. Είτε της πατρίδας είτε των συναισθημάτων του.

Το δυνατό χαρτί: Οι ανατροπές. Ο Abu-Assad χτίζει μια ιστορία γεμάτη ανατροπές ακριβώς εκεί που δεν το περιμένεις, χωρίς να κουράσει ή να αποσπάσει το ενδιαφέρον κανενός.

‘The Missing Picture’, του Rithy Panh

Περί τίνος πρόκειται: Το ντοκιμαντέρ του Panh είναι πρώτα απ’ όλα μια επιλογή-έκπληξη. Μετά από αυτό, είναι η προσπάθεια του σκηνοθέτη να απεικονίσει την παιδική του ηλικία όταν η Καμπότζη καταλήφθηκε από τον στρατό των Ερυθρών Χμερ. Ο Panh θα μιλήσει για το θάνατο πολλών συγγενών στα στρατόπεδα εργασίας, θα μιλήσει για βασανιστήρια, φυλακίσεις και τα αδιέξοδα ενός απολυταρχικού καθεστώτος. Στο τέλος, η εικόνα που λείπει, όπως λέει και ο τίτλος της ταινίας, είναι η αλήθεια που αναζητεί ο σκηνοθέτης. Κατά τη διάρκεια όλων αυτών, οι ήρωες, τα τοπία και οι σκηνές είναι βγαλμένα από πλαστελίνη. Beat that.

Η 86η τελετή απονομής των Βραβείων Όσκαρ θα μεταδοθεί αποκλειστικά από τα κανάλια Novacinema την Κυριακή, ξεκινώντας με το Pre-Show στις 2 το βράδυ μετά τα μεσάνυχτα.