Oneman Αποκλειστικό: Αυτό είναι το σενάριο του The Kόπανοι No2

Ο Λεωνίδας και κάποια από τα υπόλοιπα παιδιά επιστρέφουν δριμύτεροι στο σενάριο του σίκουελ της πιο θρυλικής κωμωδίας των 80s, όπως μας το αποκάλυψε χθες το βράδυ ο Γιώργος Κωσταντίνου, σε ένα καφέ στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, στα πλαίσια της συνέντευξης που του κάναμε προκειμένου να μάθουμε όλα όσα μπορούμε για το πως φτιάχτηκε το original.

‘Με το που βγαίνει ο Λεωνίδας από τη φυλακή, όπου έχει μπει για 2-3 χρόνια για μια μικροαπάτη που έχει διαπράξει, τον πιάνει μια συμμορία με επικεφαλής μια νταρντανογυναίκα και τον ψιλο-βασανίζει. Αυτό που θέλουν είναι να τους αποκαλύψει αν, πριν πεθάνει, ο συγκρατούμενος του στο κελί, και σύζυγος της νταρντανογυναίκας, του εκμυστηρεύτηκε που έχει κρύψει τα διαμάντια που είχε κλέψει.

Ο Λεωνίδας τελικά ομολογεί ότι τα διαμάντια είναι κρυμμένα στα θεμέλια μιας οικοδομής η οποία τώρα πια έχει χτιστεί και έχει γίνει οίκος ευγηρίας. Πως όμως θα καταφέρουν να μπουν και να τα πάρουν χωρίς να τους πάρουν είδηση; Ο μόνος τρόπος είναι η νέα συμμορία που φτιάχνει, και στη οποία συμμετέχουν και κάποιοι παλιοί δικοί του, να μεταμφιεστούν σε υπαλλήλους, νοσοκόμους και γιατρούς. Και μετά ξεκινάει η τρέλα’.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Γιώργο Κωνσταντίνου που μας έδωσε την άδεια να δημοσιοποιήσουμε το σενάριο που έχει γράψει εδώ και 2-3 χρόνια. Και ένα ακόμη στους φοιτητές της Θεσσαλονίκης που του έδωσαν το έναυσμα να το γράψει καθότι, ενώ βρισκόταν εκεί στα πλαίσια των εμφανίσεων του στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας, τον σταματούσαν συνεχώς στο δρόμο, του μιλούσαν για την ταινία και του έδωσαν να καταλάβει το διαχρονικό σουξέ της.

Γιατί μπορεί οι παλιότερες γενιές να έχουν στην καρδιά τους το ‘προφιτερόλ’ του, αλλά οι νεότερες ξέρουν πως να εκτιμούν δεόντως και το ‘χέλι’ του. Τώρα το μόνο που μένει είναι να βρεθεί εκείνος ο παραγωγός που θα δεχτεί να επενδύσει, με αγάπη και τρυφερότητα (είπαμε, το The Κόπανοι είναι, για πολλούς, αγαπημένο κομμάτι των εφηβικών μας αναμνήσεων) στη δημιουργία ενός σίκουελ που θα είναι εξίσου καλό. Πάντως εμείς, αν συμβεί, θα πάμε στις αίθουσες. Φιλάμε και σταυρό αν χρειαστεί.