Εμείς αποτύχαμε να διαλέξουμε τίτλο γι’ αυτή τη συνέντευξη με τον Τζίμη Πανούση. Εσύ;

Ο Τζίμης Πανούσης πέθανε από καρδιακό επεισόδιο σήμερα, 13 Ιανουαρίου. Αυτή είναι η μεγάλη συνέντευξη στον Ηλία Αναστασιάδη και το ΟΝΕΜΑΝ πριν 3 χρόνια.

***

Θα πρέπει να είχε πάει πέντε το απόγευμα, γιατί τελευταία έχω τσεκάρει ότι στις πέντε και κάτι ο ουρανός έχει σκοτεινιάσει. Ήμουν στο σπίτι του Τζίμη Πανούση από τις τρεις το μεσημέρι, καθισμένοι σε ένα τραπεζάκι που ίσα ίσα χώραγε την ατζέντα μου, το recorder και τα χέρια μας όποτε θέλαμε να τα ακουμπήσουμε.

Κοίταξα τα παράθυρα της κουζίνας, λίγα μέτρα πίσω από το κεφάλι του, είδα ότι σκοτεινιάζει, έκανα το συνειρμό με την ώρα και για λίγο, εκείνος μιλούσε, αλλά εγώ δεν άκουγα τι έλεγε. Το στοπ ήταν πατημένο κάνα μισάωρο τώρα και το δημοσιογραφικό κλισέ των συνεντεύξεων που θέλει τα καλύτερα να λέγονται off the record κάγχαζε πίσω από ένα απ’ τα δέκα πορτρέτα αιδοίων που κρέμονται σε παράταξη στο σαλόνι του.

Τις προηγούμενες ώρες, ο Τζίμης είχε βάλει τη γνωστή κασέτα για το ΚΚΕ, είχε εξηγήσει γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αλλάξει πρακτικά τίποτα, αλλά φεύγοντας μισό βήμα από το πολιτικό αντι-μανιφέστο που κηρύττει και στη σκηνή του club Guantanamo, τον άκουγα να λέει πράγματα που δεν περίμενα ποτέ να τον ακούσω να λέει. Όχι κασέτα, όχι συνήθη για Πανούση, όχι χαοτικό τρολάρισμα.

Τα αστεία του ήταν ελάχιστα και στιγμιαία. Αν ο Τζίμης τρόλαρε λέγοντάς μου για το πόσο σημαντικό είναι να ανάβεις κεράκι στην εκκλησία ή για τα καθήκοντά του στην Εθνική Τράπεζα που τον οδήγησαν στην παραίτηση, τότε μάλλον έχω πέσει θύμα του μεγαλύτερου σε διάρκεια και ποιότητα τρολαρίσματος που έριξε ποτέ συνεντευξιαζόμενος σε συνεντευξιαστή.

Αλλά δεν νομίζω ότι με τρόλαρε.

Το ίδιο πρωί, ο Τζίμης είχε συνυπογράψει το κείμενο στήριξης της Ελληνοφρένειας υπέρ του Νίκου Ρωμανού (αυτός και ο Λαζόπουλος). Το αίτημα του Ρωμανού δεν είχε απορριφθεί ακόμη, αλλά έτσι κι αλλιώς, η κουβέντα δεν γινόταν να ξεκινήσει από αλλού.

Αυτά είναι όλα όσα μου είπε όσο ακόμα είχε φως στο Παλιό Ψυχικό. Όταν σκοτείνιασε, κάναμε κουβέντες για πρόσωπα και γεγονότα που δυστυχώς δεν γράφονται.

(Φωτογραφίες: Θοδωρής Μάρκου)

Ο Τζίμης Πανούσης για το Νίκο Ρωμανό:

“Ο Ρωμανός είναι μια πολύ καλή αφορμή να ξεσηκωθούμε. H εξουσία έτσι φέρεται πάντα. Η καταστολή είναι αυτό που ξέρουν να κάνουν καλά τα κομματόσκυλα όλων των κομμάτων. Το θέμα είναι ότι δεν πρέπει να θρηνήσουμε ακόμη ένα θύμα της εξουσίας”

Για τον κόσμο που δεν είναι εφησυχασμένος:

“Δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι ο κόσμος κάθεται εφησυχασμένος στον καναπέ. Αυτά είναι γελοιότητες που ακούμε χρόνια. Τα ίδια ακριβώς λέγανε πριν το Πολυτεχνείο. Ότι ο κόσμος είναι εφησυχασμένος, γιατί τότε τα κομματόσκυλα και η Αριστερά ετοίμαζαν μια λάιτ χούντα με τον Παπαδόπουλο και το Πολυτεχνείο τους χάλαγε τη σούπα. Όταν είδαν ότι ο κόσμος μαζεύεται στο Πολυτεχνείο, έτρεξαν και τον καπελώσανε, τα γνωστά που κάνουν παντού. Στην ουσία, τα δήθεν αριστερά κόμματα δουλεύουν ως πυροσβέστες. Ο ρόλος τους είναι τρομακτικός.

Εγώ είμαι της γενιάς του Χημείου, όχι του Πολυτεχνείου. Τα ΜΑΤ δεν μπόρεσαν να μας βγάλουν από το Χημείο. Κι όταν δεν μπορούν τα ΜΑΤ και το κράτος, αναλαμβάνουν τα ΚΝΑΤ. Μας βγάλανε οι οικοδόμοι. Είχα φάει και μια γερή καδρονιά στην πλάτη. Όταν το σύστημα δεν μπορεί με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς να τα βάλει με τον κόσμο, τότε έρχονται οι εκπρόσωποι της δήθεν Αριστεράς και τα φέρνουν στα ίσα για να κάνουν τη δουλειά τους, γιατί παίρνουν πάρα πολλά λεφτά. Δεν έχουν καμία σχέση με την Αριστερά, είναι βολεμένοι και υπηρέτες του συστήματος”

Για την “κομματική χούντα που κυβερνά”

“Το 80% του κόσμου δεν έχει ψηφίσει αυτή την κυβέρνηση. Πού είναι η δημοκρατία; Δε γίνεται το 80% να μην τους θέλει και αυτοί να κυβερνάνε. Πρέπει να τελειώσει αυτή η κομματική χούντα. Πώς θα τελειώσει;

 

Τα παιδιά μας πεθαίνουν. Ο γιος μου έχει τελειώσει Πανεπιστήμιο, μιλάει τόσες γλώσσες και δεν μπορεί να βρει μια δουλειά κι αν βρει, θα βρει με 300 ευρώ. Τι να κάνει με 300 ευρώ;”

Για την ύστατη λύση:

“Η ύστατη λύση για να βγούμε απ’ όλο αυτό θα είναι η επαρχία. Αρκεί να τη ζωντανέψουν. Δεν θέλει κάτι δύσκολο. Θέλει αυτά που επιχείρησε το καταραμένο ΠΑΣΟΚ στην αρχή, να δώσει μερικές άδειες σε νέους επιστήμονες να ανοίξουν φαρμακεία, να κάνουν ιχθυοκαλλιέργειες. Αυτοί σήμερα έχουν αφήσει την επαρχία στο έλεος. Να μην υπάρχει ούτε καφενείο να βγεις να μιλήσεις, μόνο τηλεόραση”

Για τους ελεύθερους δοσίλογους:

“Το 60% των οικογενειών των Ελλήνων έχει θύματα στα βουνά, στο Βίτσι, στον Γράμμο, παντού. Εγώ έχω χαμένο θείο, όλοι έχουμε δώσει το αίμα μας, δεν γίνεται να συνεχίζουν να μας παραμυθιάζουν απ’ την τηλεόραση”.

 

Για το τι θα αλλάξει ο ΣΥΡΙΖΑ:

“Η ανακεφαλαίωση των τραπεζών έστειλε άπειρα κεφάλαια στους εκδότες. Δεν έδωσε στον απλό κόσμο. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Δεν είπαμε να γίνει αύριο σοσιαλισμός, αλλά ας ακολουθήσουν μια απλή αναλογική. Να πάρει το MEGA, αλλά να πάρει κι ο ψιλικατζής. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει με το ΣΥΡΙΖΑ. Είναι όντως πιο συμπαθής ο Τσίπρας και όσα λέει -αν και δεν πρόκειται να κάνει τίποτα απ’ αυτά-, αλλά ο κόσμος θέλει να παραμυθιαστεί λίγο, να περάσουμε και τα Χριστούγεννα. Ο κόσμος ξέρει ότι δεν θα αλλάξει τίποτα”.

Για τον ‘σοφό λαό’:

“Πάντα είναι σοφός ο λαός. Κάθομαι εδώ στο σαλόνι και συζητάω με κάτι κουλτουριάρηδες και αναρχικούς φίλους και λέμε διάφορες μαλακίες. Μετά βγαίνω να πάρω τσιγάρα και η γριά στο περίπτερο, μια αγράμματη γυναίκα, μου λέει τη λύση. Πώς άλλοι πιστεύουν στο Θεό; Εγώ πιστεύω στο λαό”.

Για τις κριτικές ότι χαϊδεύει τα αυτιά του κόσμου, κάτι που δεν έκανε παλιά:

“Κανέναν δεν χαϊδεύω. Απλά πιστεύω ότι ο κόσμος έχει περισσότερο δίκιο από μένα. Η συλλογικότητα του να αποφασίσουμε δέκα άνθρωποι κάτι είναι πάντα κάτι πιο δυνατό απ’ το να το αποφασίσω μόνος. Όπου λειτουργεί συλλογικά ο κόσμος, οι αποφάσεις είναι σοφές. Αλλά γιατί να χαϊδέψω αυτιά; Το 99% της σάτιρας στις παραστάσεις μου αφορά στους Ελληνάρες. Όλη μου τη ζωή βρίζω κι όλη μου τη ζωή οι φίλοι μου λένε να τα στρογγυλέψω λίγο. Έφτασα 60 και συνεχίζω να μη στρογγυλεύω”.

Για το πότε θα γίνει η επανάσταση:

“Το timing της επανάστασης δεν θα το καθορίσουμε εγώ κι εσύ. Δεν μπορεί να βγαίνει ένας Χατζηδάκης κι ένας Θεοδωράκης όποτε θέλουμε εμείς. Μπορεί να μη γίνει και ποτέ η επανάσταση. Όπως εύστοχα λέει ο Καστοριάδης συμπληρώνοντας τον Μαρξ, ‘η επανάσταση θα γίνει κατά τα γραφάς, αλλά μπορεί και να μη γίνει’. Υπάρχει ένας αστερίσκος εκεί. Μπορεί να διαλέξουμε να μείνουμε δούλοι”.

Για το ότι αποκλείεται το κοινό του να είναι μόνο αριστερό

“Το κοινό μου είναι όλοι, αν αναλογιστείς ότι κρατιέμαι τόσα χρόνια και ότι φέρνουν πια τα παιδιά των παιδιών τους. Αυτό σημαίνει ότι στο κοινό έχω μπάτσους, Αλβανούς, εφοπλιστές, αριστερούς, δεξιούς, τα πάντα. Οι άνθρωποι καταλαβαίνουν αν είσαι ψεύτης ή κανονικός. Επίσης έρχονται και γελάνε πολύ. Δεν υπάρχουν ειδικά κοινά. Αυτό μπορεί να συμβαίνει μόνο σε βαλσαμωμένες χώρες. Άμα ήταν όλο το κοινό μου αριστεροί, θα είχαμε 60% Αριστερά”

Για το τι είναι φασισμός:

 

Για τα σεξιστικά αστεία που χρησιμοποιεί κατά κόρον:

“Ο κόσμος δεν είναι ηλίθιος. Τα σεξιστικά αστεία που κάνω τα παρεξηγούν κάτι κότες. Θες να σου πω την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ μετά την Ελληνοφρένεια; Έβγαλε στο Bαθύ Kόκκινο το ‘Πανούση άντε γαμήσου, να προσέχεις στο δρόμο και να προσέχεις τα παιδιά σου’. Καθαρή απειλή στα μούτρα. Εδώ έβγαλαν σεξιστική τη γελοιογραφία του Χατζόπουλου με τη Μακρή και την Κωνσταντοπούλου στα ‘Νέα’. Θα απαγορευτούν αυτά. Σου λέω, θα είμαστε δύσκολα”.

Για τη σάτιρα:

“Τη σάτιρα δεν την έβγαλα απ’ το κεφάλι μου,. Την έχω πάρει απ’ τους παππούδες των παππούδων μου. Δεν υπάρχουν όρια στη σάτιρα. Τα όρια τα βάζει ο λαός. Αν είσαι καραγκιόζης, δεν θα έρθει κανένας να σε δει. Δεν υποχρεώνεις κανέναν να σε πληρώσει για να σ’ ακούσει. Όπως δεν καταλαβαίνω γιατί δεν πρέπει να σατιρίζεις τους ομοφυλόφιλους. Πραγματικά βγαίνω από τα ρούχα μου όπως και με τις ‘άσεμνες λέξεις’. Εγώ έτσι γεννήθηκα, έτσι μεγάλωσα και έτσι είμαι. Γιατί δηλαδή η λέξη ‘χέρι’ είναι καλύτερη απ’ τη λέξη ‘μουνί’; Δεν τα ξεχώρισα ποτέ αυτά”

Για τις μηνύσεις εναντίον του:

“Ποτέ κανείς από όσους έχουν έρθει να με ακούσουν δεν μου έκανε μήνυση. Μόνο ο Ακατονόμαστος και οι Εβραίοι, οι οποίοι δηλαδή δεν δέχονται καμία κριτική. Έχω σατιρίσει εμένα, τη μάνα μου, τον πατέρα μου, τους αρχιμανδρίτες, τους πάντες και οι μόνοι που με μήνυσαν ήταν αυτοί. Το ΚΚΕ δεν πάει σε μηνύσεις, αλλά επίσης δεν δέχεται καμία κριτική, έχει το αλάθητο. Αυτό έγινε και στην Ελληνοφρένεια, εξ ου και η ένταση. Εγώ όταν βρίζω το ΠΑΣΟΚ, βρίζω το σοσιαλισμό δηλαδή; Το ΚΚΕ δεν έχει καμία σχέση με τον κομμουνισμό”.

Για το ΚΚΕ:

“Είναι μια άγρια καπιταλιστική επιχείρηση, που έχει πάρει κάποια συνθήματα του πατέρα μου (που μέχρι να πεθάνει ψήφιζε ΚΚΕ, όπως και η μάνα μου) και τα έκανε δικά του. Θα φύγουν αυτοί οι γέροι από τη ζωή και το κόμμα δε θα μπαίνει στη Βουλή. Έτσι τους πρέπει. Έπρεπε να πάρουν μόνοι τους την απόφαση να μην είναι δίπλα σε Χρυσαυγίτες και δοσίλογους. Δεν κυβερνάει μόνο η κυβέρνηση, αλλά και η αντιπολίτευση, όλο το κόλπο είναι ένα και όλοι συνεννοούνται μεταξύ τους.

 

Έκλεισε το καλύτερο εστιατόριο στο κέντρο, το Ιντεάλ, και κανονικά πρέπει να κάνει μήνυση στο ΠΑΜΕ, γιατί στις απεργίες κλείνει μόνο το κέντρο με αποτέλεσμα να πεθαίνουν οι επιχειρήσεις του. Γιατί δεν κλείνουν μια φορά το Mall στο Μαρούσι;

Παρότι άγρια καπιταλιστική επιχείρηση, δεν μπόρεσε να κρατήσει έναν ραδιοφωνικό σταθμό κι ένα κανάλι, που βλέπαμε κι εμείς το τηλεμάρκετινγκ (την πιο χυδαία μορφή καπιταλισμού) και χαιρόμασταν λιγάκι”. (γέλια)

Για τις διαφορές του με τους κνίτες

 

Για τη δουλειά στην Εθνική:

“Δούλεψα δυόμιση χρόνια στην τράπεζα. Ξέρεις τι συνδικαλισμό είχαμε; Ξέρεις ότι κάναμε 45 μέρες απεργία επί Μητσοτάκη και μας ζούσε ο σύλλογός μας; Ήμαστε η Αυτόνομη Ομάδα Αναρχικών Τραπεζοϋπαλλήλων. Κατεβαίναμε στις απεργίες με πανό ‘Κάτω η μισθωτή σκλαβιά’ και τρώγαμε κλωτσιές από τους κνίτες. Παρ’ όλ’ αυτά, τις παραστάσεις που κάνω τώρα, τις έκανα και στο μεγάλο νεοκλασικό της Τράπεζας της Ελλάδος, που έχει ένα τρομερό θεατράκι μέσα. Έκανα ό,τι κάνω σήμερα χωρίς καμία λογοκρισία. Είχαμε έναν γαμάτο συνδικαλιστικό σύλλογο. Αυτά δεν υπάρχουν σήμερα. Τα έχει καταστρέψει το ΚΚΕ, δεν υπάρχει κανένας συνδικαλισμός στις τράπεζες”.

Για την περίφημη παραίτηση:

“Παραιτήθηκα γιατί είχα αλλεργία στη δουλειά, δεν μπορούσα. Είχα μπει με καλή σειρά στο διαγωνισμό και με ετοιμάζανε για στέλεχος. Μου είχαν δώσει να σημειώνω κάθε ποσό που ερχόταν από την Deutsche Bank στα υποκαταστήματα της Εθνικής σε όλη την Ελλάδα.

Πόσο να αντέξω να σημειώνω ότι το Αννόβερο έστειλε 1.000 δραχμές στην Κολοπετινίτσα; Ε, δεν άντεξα κι άρχισα να σημειώνω στην τύχη. Μετά από δύο χρόνια τους είχα κάνει πολύ μεγάλη ζημιά, αλλά έπαθα κι εγώ ο ίδιος ζημιά. Πρήστηκαν τα χέρια μου, έβγαλα μια μπάλα στο κεφάλι. Δεν ήταν μόνο πολιτική η παραίτηση, δεν μπορούσα να συνεχίσω εκ των πραγμάτων. Έπιανα δουλειά 7.45, συγκεντρωνόμουν, δούλευα, έλεγα θα ‘χει περάσει κάνα δίωρο, κοίταγα το ρολόι και ήταν 7.55”. (γέλια)

Για το αν έχει δει πιο σκληρή αστυνομική καταστολή από τη σημερινή:

“Όχι. Αυτό γίνεται γιατί ενώ το κράτος τους δίνει πολύ λίγα λεφτά, τους αφήνει να κάνουν ελεύθερα τσαμπουκά. Θα πάρεις λίγα λεφτά, αλλά κλώτσα το κοριτσάκι στο δρόμο, βρίσ’ το, απείλησε τον κόσμο που σε κοιτάει απ’ τα μπαλκόνια. Σερίφης, Χαβάη 5-0. Πιστεύω ότι αυτή η κατάσταση θα συνεχιστεί και με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η συνέχεια του κράτους είναι η καταστολή, αυτή η βία θα υπάρχει όποιος κι αν είναι υπουργός, είτε ο Κικίλιας είτε ο Μπατσινίλας. Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στα ΜΑΤ; Μαθήματα καλής διαγωγής; Αν θέλει να καταργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα ΜΑΤ, ας το κάνει. Απλά δεν το νομίζω”.

Για το αν τα λεφτά που έβγαλε του προκάλεσαν ηθικές συγκρούσεις:

“Έχω βγάλει πολλά λεφτά και δεν υπήρχε ποτέ κόντρα μέσα μου. Τα έχω δουλέψει με το παραπάνω. Πουλάνε οι δίσκοι μου, τα cd, οι παραστάσεις και ζω κανονικά και με το παραπάνω. Αλλά αυτό δεν με αλλάζει. Θα με άλλαζε αν κληρονομούσα από τον πατέρα μου κάνα εργοστάσιο και πάταγα επί πτωμάτων. Δεν προέκυψε κάποια ηθική σύγκρουση.

Από τη στιγμή που πληρώνω τη ΔΕΗ, το νοίκι κλπ, είμαι μέσα στο σύστημα και μάλιστα προνομιούχος. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να έχω τις απόψεις μου επειδή ζω μια άνετη ζωή. Θα πέθαινα για τις απόψεις μου.

Εδώ θα πέθαινα για μια φάρσα, είμαι τέτοιος χαρακτήρας. Μικροί κάναμε διαγωνισμό με τους φίλους μου ποιος θα διασχίσει τη Μεσογείων με το σκέιτ χωρίς να βλέπει και θα μαζέψει τις περισσότερες κόρνες. Το κάναμε με κίνδυνο της ζωής μας. Το πάω μέχρι τέλους”.

 

Για την περσινή περιπέτεια υγείας:

“Είχα μια πέτρα μεγάλη, ένα κοράλλι στο νεφρό που με κράτησε ένα χρόνο στο νοσοκομείο. Έκανα έξι-εφτά επεμβάσεις για να σπάσει. Αν δεν είχα την κόρη μου, δεν θα ζούσα τώρα. Έζησα από πείσμα γιατί πρέπει να μεγαλώσω το παιδί μου, να μην το αφήσω ορφανό από τα 5”.

Για το να είσαι πατέρας: 

“Όταν κάνεις ένα παιδί, αλλάζει η ζωή σου. Όταν έκανα την κόρη μου στα 55, ήταν ένα θείο δώρο. Όταν είμαι στεναχωρημένος, σκέφτομαι το γιο μου και την κόρη μου και τέλος, δεν υπάρχει τίποτα, τι να με στεναχωρήσει δηλαδή. Τα λέω και σε φίλους μου που δεν έχουν κάνει παιδιά. Είναι η ζωή.

Δεν ήμουν υπέρ των παιδιών. Με την πρώτη μου γυναίκα κάναμε παιδί μετά από 13 χρόνια, γιατί ήταν κι αυτή εναντίον. Έτυχε να μας φέρει μια φίλη να φυλάξουμε το παιδί της για 10 μέρες και πάθαμε σοκ. Ήταν τόσο καλό το παιδάκι που λέμε ‘τι κάνουμε τόσα χρόνια, αυτή είναι η ζωή’. Ούτε τώρα δεν μπορώ τα παιδιά και τα σκυλιά των άλλων. Αλλά το δικό μου το παιδί και το σκυλί το γουστάρω, τον δικό μου γάμο τον γουστάρω, αν και τον σιχαίνομαι γενικότερα”.

Για τους δύο(!) θρησκευτικούς(!!) του γάμους:

 

“Με τρελαίνει ο μητροπολίτης και θέλω να τον δαγκώσω, αλλά τον παπά τον γουστάρω γιατί ο παπάς πιστεύει. Είναι φίλος μου ο Ευδόκιμος στη Μονή Παναχράντου της Άνδρου, ο οποίος προσεύχεται για μένα. Μου λέει ‘ξέρω τι λένε για σένα, αλλά αφού είσαι εδώ, σε γουστάρω’. Κι εγώ τον γουστάρω. Είναι κι αθυρόστομος όπως εγώ”.

Για το σεβασμό στις θρησκείες και το μεταφυσικό:

“Θρησκεία δεν έχω, δεν μπορώ να έχω σχέση με αυτά. Τα χριστιανικά μυστήρια όμως τα σέβομαι, όπως σέβομαι και τα βουδιστικά κ.ο.κ. Έχω πάει σε τζαμιά με φίλους, έχω βγάλει τα παπούτσια μου. Σέβομαι τον άνθρωπο που πεθαίνει γι’ αυτό.

Το μεταφυσικό έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Και ένα λάθος που κάνουμε πολλοί -κι εγώ το έχω κάνει- είναι ότι απομακρύνουμε τα παιδιά μας απ’ αυτό.

 

Μετά την απομάκρυνση απ’ το μεταφυσικό ταμείο, ουδέν πάθος αναγνωρίζεται και το εννοώ. Δεν ήταν μαλάκας ο Ηράκλειτος, ο μεγαλύτερος επιστήμονας που βγήκε ποτέ, ο οποίος έκανε θυσίες στο Δία. Κάτι ήξεραν οι Αρχαίοι. Ήταν μύστες των Ελευσινίων μυστηρίων και έπαιρναν LSD πριν μπούνε μέσα. Πώς να στο πω; Θέλει μια οργάνωση το μεταφυσικό και να μπει στη ζωή μας. Και τα ναρκωτικά να μπουν όπως στην αρχαιότητα”.

Για τα ναρκωτικά σήμερα:

“Τα ναρκωτικά είναι στη ζωή μας με τρόπο παράλογο και του συστήματος. Ειδικά αυτή η κατουρημένη φούντα, δήθεν φυσικό προϊόν με εντομοκτόνα και αμμωνίες μέσα, που μπορούν να σε σκοτώσουν, έχει αποχαυνώσει σε μεγάλο βαθμό τα παιδιά.

Λίγο φουντίτσα, λίγο μαλακία, 300 ευρώ μισθός, τελειώσαμε. Τα κορίτσια με τα οποία συζητάω έχουν παράπονο από τα αγόρια δεν προχωράνε. Τους έχει φάει η τσόντα και το κινητό. Ε δεν είναι ζωή αυτή. Δεν είναι τυχαίο που το ίντερνετ είναι ανακάλυψη του αμερικάνικου πενταγώνου. Είναι μια μούφα ότι τα κοινωνικά δίκτυα τάχα μου κάνουν την επανάσταση. Την είδαμε στην Αίγυπτο την επανάσταση”.

Για τη σχέση του ίδιου με τα ναρκωτικά:

“Όλα τα ναρκωτικά τα έχω κάνει, τα πάντα. Εμείς, καλώς ή κακώς, είχαμε οράματα τότε. Δεν είχα όραμα να πάω στο πανεπιστήμιο, μπήκα γιατί ήμουν καλός μαθητής με τον ίδιο τρόπο που βρήκα δουλειά γιατί έπρεπε να δουλέψω. Είχα όραμα να γυρίσω όλο τον κόσμο. Μαλακία, γιατί πιστεύω τώρα ότι τα ταξίδια είναι ο παράδεισος των ηλιθίων. Αν δεν μείνεις σε ένα μέρος 1-2 μήνες, δεν έχει κανένα νόημα.

Καλύτερα να πας σε ένα νησί εδώ ή στη Νάξο ή στην Αντίπαρο που μπορείς να περάσεις αριστούργημα. Είμαι τυχερός που η δουλειά μου μου δίνει το περιθώριο για μεγάλα διαλείμματα. Ο γιος μου έζησε, μεγάλωσε και περπάτησε ξυπόλητος έξι χρόνια στην Αντίπαρο κι αυτό του έκανε πάρα πολύ καλό νομίζω”.

Για το πώς δεν γίνεται να ευχαριστηθείς τίποτα σ’ αυτό το γενικό χάλι:

“Εγώ έχω το μεγάλο προσόν να μπορώ να ζήσω τουλάχιστον δυο μήνες στις Κυκλάδες, προσόν που δεν έχει σχεδόν κανείς. Έχω γείτονες εφοπλιστές με τάνκερ και δισεκατομμύρια που κάθε τρεις μέρες πάνε πίσω για να δουλέψουν. Δε ζουν τόσο καλά όσο εγώ. Από την άλλη, το σημαντικό που θέλω να σου πω είναι ότι δεν μπορώ να ευχαριστηθώ τίποτα μέσα σε αυτό το χάλι. Βγήκαμε τις προάλλες με την κόρη μου βόλτα στο πάρκο και ήταν ένας γεράκος ξυλιασμένος πάνω στα σκουπίδια. Τον πήραμε μαζί με άλλους και τον πήγαμε στο Υγεία που δεν τον δέχονταν κιόλας”.

 

Για το τι είναι αριστερός και δεξιός:

“Οι άνθρωποι ανέκαθεν χωρίζονταν σε αριστερούς και δεξιούς και δεν εννοώ με βάση αυτό που ψηφίζουν. Εννοώ ότι εγώ δεν είμαι διατεθειμένος να πατήσω στο πτώμα σου για να βγάλω φράγκα. Εσύ είσαι. Εγώ είμαι αριστερός, εσύ είσαι δεξιός. Αν δεν υπολογίζεις τον άλλον και κοιτάς να την έχεις εσύ καλά και να μην υπάρχουν νοσοκομεία, είσαι δεξιός. Ο άνθρωπος που έχει ευαισθησία και σκέφτεται τον συνάνθρωπο είναι αριστερός. Αυτό πιστεύω. Αν ο γιος μου κοιτάει πώς θα τη βολέψει, είναι δεξιός. Αν σκέφτεται και τον δίπλα, είναι αριστερός. Τόσο απλό”

Για τον ‘δεξιό’ Χατζηδάκι:

“Στην Ελλάδα η φιλανθρωπία είναι  η μεγαλύτερη απάτη. Καλλιτέχνες που φορτώνουν τις αμοιβές τους στα μηχανήματα και παίζουν και καλά τσάμπα. Ή οι φιλανθρωπίες τύπου ΣΚΑΪ ‘δώστε λεφτά κλπ’. Βγάλε ρε και δώσε εσύ. Αυτός που δεν έχει θα δώσει πάλι;”

 

Για το ποιον θα ήθελε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας:

“Κανέναν, δεν με απασχολεί το ζήτημα. Μια διακοσμήτρια θα διάλεγα. Απ’ ότι βλέπω στις δημοσκοπήσεις, ο κόσμος θέλει γυναίκα και είναι σωστό αυτό. Εγώ θα πρότεινα και έναν γκέι που να ‘χει κάνει outing όμως, που να το έχει παραδεχτεί. Ο Βαλλιανάτος ας πούμε είναι ακτιβιστής σωστός, θα ήταν καλός για πρόεδρος. Ένας τίμιος άνθρωπος. Αυτό που σιχαίνομαι είναι το πουστριλίκι το εβραιομασονικό”

Για το αν έχει φίλους βουλευτές:

“Κανέναν. Έχω φίλους που είναι στελέχη της ΔΗΜΑΡ και τσακωνόμαστε συνέχεια. Είναι καλά παιδιά, τους αγαπάω κι εξάλλου ο καθένας έχει τα ελαττώματά του. Οι πιο τρομακτικοί είναι αυτοί που σε πλησιάζουν, αυτοί του ΚΚΕ εσωτερικού που σου λένε ‘Έλα να φτιάξουμε μαζί τον πολιτισμό κλπ’. Αν δεις το πρόγραμμα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ, ο Πατακός μπροστά τους είναι Μπακούνιν”.

Για το αν ψηφίζει:

“Πάντα ψηφίζω. Άκυρο, σκισμένα, λευκό ή κάθομαι στο παραβάν και δε βγαίνω. Κόμμα δεν έχω ψηφίσει ποτέ. Μια φορά, στη μνήμη του πατέρα μου, ψήφισα ΚΚΕ με σκισμένο ψηφοδέλτιο. Νομίζω ότι οι εκλογές είναι μια ευκαιρία προβοκάτσιας, να βγούμε να τα κάνουμε λίγο μπάχαλο. Είναι σαν τηλεπαιχνίδι οι εκλογές στην Ελλάδα. Πού έχει ακουστεί το 50 έδρες μπόνους;”

Για το πόσο του αρέσουν η μπάλα και τα μπουζούκια:

“Μ’ αρέσει πολύ η μπάλα και το μπάσκετ και οτιδήποτε ζωντανό. Δεν ήμουν ποτέ οπαδός. Δεν μπορώ να γίνω ούτε πατριώτης ούτε οπαδός. Μου άρεσε λίγο η ΑΕΚ κι ο Ολυμπιακός μια περίοδο. Έχω κάνει και ταξίδια στο εξωτερικό για αγώνες. Είχα πάει στο Ρεάλ Μαδρίτης-ΑΕΚ 2-2 και από τότε ο Ντέμης με είχε για γουρλή. Έχω κάνει πολλά ταξίδια και με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Οτιδήποτε ομαδικό που εκφράζει τον κόσμο, το γουστάρω.

Και τα μπουζούκια μου αρέσουν. Λόγω δουλειάς είναι δύσκολο πια να ξενυχτήσω, αλλά μου αρέσουν υπό την έννοια ότι είναι μια αρχαιοελληνική έκφραση.

 

Επίσης μου αρέσει που ο κόσμος ξεφτιλίζει τα λεφτά. Ο άλλος μπορεί να μην έχει να φάει και θα δώσει πέντε χιλιάρικα για λουλούδια”.

Για το πότε ξυρίστηκε τελευταία φορά:

“Γεννήθηκα με μούσι, δεν ξυρίστηκα ποτέ. Έχω φάει αποβολές, γιατί δεν ξυριζόμουν και δεν κουρευόμουν. Μια φορά μόνο είχα κάνει στην πλάκα στην πρώτη μου γυναίκα. Πήγα, ξυρίστηκα και έκατσα στο σαλόνι να την περιμένω. Μόλις μπήκε μέσα, με κοίταξε, έβαλε τα κλάματα και γύρισε μετά από δυο μέρες. Αυτή είναι η μόνη φορά που ξυρίστηκα. Ξυρισμένος δεν είμαι εγώ, μοιάζω με τον Μέσι”.

H τελευταία παράσταση του Τζίμη Πανούση στο club Guantanamo στην Ακτή Πειραιώς γίνεται το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου.