Ορέστη, πώς είναι να αναγνωρίζουν όλοι τη φωνή σου, αλλά να μη γνωρίζουν ποιος είσαι;

Είχε ανακαλύψει τον φοιτητή τότε Ορέστη, μέσα από τις κωμικές ταινίες που έφτιαχνε με τους φίλους του. Ένα από όλα τα βιντεάκια που ανέβαζαν στο κανάλι τους TreeelaTV στο YouTube, το “Έρωτας στο Α.Π.Θ.” που σατίριζε τη φοιτητική ζωή και τις ρομαντικές ταινίες με φόντο το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, έγινε viral και ο Ορέστης είχε κάνει για πλάκα το voice-over του. Εκεί τον είχε ακούσει ο παραγωγός και του είχε ζητήσει να τον δει από κοντά. Και μπορεί να μην ήταν έτοιμος ακόμα, ο Ορέστης όμως είδε την εμπειρία σαν τη μεγαλύτερη ευκαιρία.

«Ένα γνωμικό που έχω σαν οδηγό στην ζωή μου είναι ότι στην ζωή δεν παίρνεις αυτό που αξίζεις, παίρνεις αυτό που διεκδικείς», μας λέει κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας.

«Σήκωσα το τηλέφωνο και κάλεσα διάφορα στούντιο και εταιρείες παραγωγής, λέγοντας πως θα ήθελα να γράψω ένα demo. Δεν το ήξερα τότε, αλλά μία από τις εταιρείες παραγωγής είχε ακροάσεις εκείνη την περίοδο επειδή έψαχνε νέα ανδρική φωνή. Αφού ηχογραφήσαμε ένα δοκιμαστικό μού είπαν ότι θα με καλούσαν σε μία εβδομάδα, αλλά πέρασαν δύο. Ζήτησα να ξαναπεράσω για να με ξανακούσουν. Ευγενές θράσος. Σήμερα δεν ξέρω αν θα είχα τα κότσια να το κάνω. Τελικά η επιμονή μου ήταν ο μόνος λόγος που με επέλεξαν μεταξύ 40 ανδρικών φωνών. Δεν ήμουν καν στους καλύτερους, αλλά εκτίμησαν το πόσο φαινόταν να το θέλω».

Ο Ορέστης ξεκίνησε να πηγαίνει στο στούντιο μία ώρα νωρίτερα από αυτή που του είχαν ζητήσει. Έκανε εξάσκηση με ασκήσεις άρθρωσης και φωνητικής, και άκουγε με προσοχή τους πιο έμπειρους εκφωνητές.

«Αν ρωτήσεις την αδερφή μου, ακόμη αφηγείται στα οικογενειακά τραπέζια πόσο τους είχα πρήξει εκείνη την περίοδο, κλεισμένος στο δωμάτιο μου να εκφωνώ “σκόνη πλυντηρίου 50 μεζούρες, 1+1 δώρο, ΜΟΝΟ 7,99!”, θυμάται. «Τρεις μήνες αργότερα η φωνή μου ακουγόταν σε κινηματογραφικές αίθουσες ως φωνή του trailer μίας πασίγνωστης ελληνικής ταινίας του Χριστόφορου Παπακαλιάτη».

Πώς γεννήθηκαν όμως οι δεξιότητες ενός μελλοντικού voice artist;

«Κάποιες τραυματικές εμπειρίες με ανάγκασαν από πολύ εξωστρεφές και ανέμελο παιδάκι να κλειστώ στο καβούκι μου. Οι κρίσεις πανικού και η αγοραφοβία που ακολούθησαν στην εφηβική και μετεφηβική μου ζωή με ταλαιπώρησαν πολύ και με ανάγκασαν να κλειστώ ακόμη περισσότερο στον εαυτό μου και να νιώθω κοινωνικά στο περιθώριο. Όταν για ένα μεγάλο μέρος της ζωή σου σού είναι δύσκολο να βγεις από το σπίτι, τρομερά επίπονο να μπεις σε ένα λεωφορείο και να περπατήσεις στη σχολή σου, τότε όλα αποκτούν άλλη διάσταση. Η φωνή μου ήταν σωσίβιο για μένα, ένα μέσο επικοινωνίας. Για παράδειγμα ανέπτυξα πολύ την δεξιότητα της μίμησης στην ανάγκη μου να κάνω τους γύρω μου να γελούν. Αυτό μου έδωσε την δυνατότητα να αναπτύξω την αντίληψή μου και έτσι όταν ξεκίνησα να ηχογραφώ μπορούσα πολύ γρήγορα να αντιλαμβάνομαι τι μου ζητούσαν οι άλλοι. Πάλεψα για να κατακτήσω πράγματα που για άλλους ήταν δεδομένα και αυτό άναψε μία φλόγα μέσα μου. Αν μπορώ να διεκδικήσω κάτι δεν θα το αφήσω στην τύχη του. Τύχη είναι όταν η ευκαιρία συναντά την προετοιμασία».

Αρκεί, όμως, η ωραία φωνή για να κάνεις καριέρα στο voice over;

«Όλοι πιστεύουν ότι για να κάνεις voice over πρέπει να έχεις ωραία φωνή. Λάθος. Η μπάσα ή αρρενωπή φωνή δεν εξασφαλίζει καμία καριέρα. Το παν είναι η ικανότητα σου, με μόνο εργαλείο την φωνή να μεταδίδεις συναισθήματα στον δέκτη. Η αντίληψη είναι επίσης πολύ πιο σημαντική από την ωραία φωνή. Να αντιλαμβάνεσαι σε “ποιόν” απευθύνεται το κείμενο που εκφωνείς, “τι” συναίσθημα ή αίσθηση θέλει να περάσει ο διαφημιστής στον δέκτη της διαφήμισης. Και το πώς μεταφράζεται αυτό σε τονικότητα, χροιά και φωνή γενικά».

Όταν ήρθε στην Αθήνα, πριν 4 χρόνια, ο Ορέστης ένιωθε σαν να ήταν ο «κανένας». Κι έπειτα ήρθε και η ερώτηση των εκατομμυρίων: Τι μπορούσε να κάνει διαφορετικά από τους άλλους ώστε να ξεχωρίσει;

«Έφτιαξα κάμποσα CDs με το demo μου και εξώφυλλο εμένα και πήγα πόρτα-πόρτα για να συστηθώ. Ήθελα να με θυμούνται. Έχοντας δει την φάτσα μου, έχοντας σφίξει ένα χέρι, αυτομάτως θα με ξεχώριζαν από τα δεκάδες απρόσωπα email που λάμβαναν στο inbox τους. Αφιέρωσα μέρες στο να πηγαίνω σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας. Μήνες έως και χρόνια αργότερα, το τηλέφωνό μου χτυπούσε χάρη σε εκείνο τον πρώτο κόπο που είχα κάνει».

Το επόμενο μεγάλο στοίχημα θα ήταν, όπως περιγράφει, να βρει τη φωνή του και να ξεμάθει τον πιο πομπώδη τρόπο εκφώνησης που χρησιμοποιούσε στην αγορά της Θεσσαλονίκης. Ο σύγχρονος καταναλωτής είναι πολύπλοκος. Δεν θέλει ντουντούκες, αλλά κάποιον να του μιλάει ως ίσος προς ίσο, με φυσικότητα.

«Η στιγμή που έγινε το κλικ μέσα μου είναι όταν έκανα οντισιόν για την μεγαλύτερη δουλειά που είχα κάνει ως τότε, τη διαφήμιση του Milko με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Μπήκα στο στούντιο και μου ζήτησε ο σκηνοθέτης να πω το κείμενο σα να μιλάω σε έναν φίλο μου ενώ παίζουμε μπάσκετ. Επί 25 λεπτά μου έλεγε, “όχι, μιμείσαι απλά το πώς θα ήταν, πες το μου απλά, σα να είμαι απέναντι σου, όχι σαν εκφωνητής”. Ίδρωνα και ξεΐδρωνα. Είχα μάθει στο επιτηδευμένο ύφος των εκφωνήσεων και μου φαινόταν τρομερά δύσκολο να το πω ως ο Ορέστης που λέει σε ένα φιλαράκι του για το νέο Milko. Κάποια μαγική στιγμή απλά έγινε το κλικ και το βρήκα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την αλλαγή στο vibe του στούντιο».

Ο Ορέστης έκανε πρόσφατα το voice over όλης της καμπάνιας του YouTube Music Premium στην Ελλάδα, είναι η φωνή του Nova Cinema, του Ρυθμού 9.49, καθώς και πολλών κορυφαίων Brands. Η εβδομάδα του, εκτός από την εξ αποστάσεως full time εργασία του σε cyber security εταιρεία στη Σουηδία, είναι γεμάτη με πέντε δίωρα μαθήματα υποκριτικής και φωνητικής. Στόχος του είναι να κατακτήσει τον πιο δύσκολο αλλά και δημιουργικό κόσμο της μεταγλώττισης.

«Μου φαινόταν μαγικό το πώς μπορεί μια φωνή όπως του Τζούμα στον Άδη του “Ηρακλή”, του Αργύρη Παυλίδη στο “Yu-Gi-Oh”, ή του Ακίνδυνου Γκίκα στους “Thundercats” να έχει χαραχτεί τόσο μέσα σου και να σε επηρεάσει. Εδώ το voice over background μου, πέρα από την εξοικείωση μου με το μικρόφωνο, μου ήταν παντελώς άχρηστο, ως και τροχοπέδη».

Αποφάσισε, λοιπόν, να πάει στην πηγή. Στα εργαστήρια Εισαγωγή στο Voice Acting και Εργαστήριο Μεταγλώττισης της Open Theater του ίδιου του Ακίνδυνου Γκίκα.

«Με δάσκαλους τον Γιώργο Ματαράγκα, την Γεωργία Ιωαννίδου και τον Ακίνδυνο, ήρθα στην πρώτη μου ουσιαστική επαφή με την τέχνη της υποκριτικής και συγκεκριμένα της υποκριτικής φωνής. Αυτοί οι αγαπημένοι δάσκαλοι μού μεταλαμπάδευσαν την αγάπη για την μεταγλώττιση και με βοήθησαν να δω σε πολύ μεγαλύτερο βάθος την αξία της ως μέγιστο πολιτισμικό προϊόν και απαραίτητο κομμάτι της κουλτούρας μας.

Ο Ακίνδυνος με βοήθησε στο να αντιληφθώ την αξία που δίνει στην κοινωνία πέρα από τα παιδιά και σε πολλές άλλες αποκλεισμένες κοινωνικές ομάδες. Όπως μας έλεγε χαρακτηριστικά, “γιατί μία γιαγιά σε ένα χωριό της Ιταλίας να μπορεί να παρακολουθήσει μια σπουδαία αμερικανική ταινία στην γλώσσα της, που θα εξελίξει την σκέψη της και την κουλτούρα της, ενώ η γιαγιά στη Μηλιά Μετσόβου δεν θα έχει ποτέ την ικανότητα να απολαύσει ένα αντίστοιχο, σπουδαίο κινηματογραφικό έργο γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να ακολουθήσει τους υπότιτλους;”.

Αλλά και στα κινούμενα σχέδια με μαγεύει το γεγονός ότι η φωνή ενός χαρακτήρα δίνει ουσιαστικά πρώιμα ερεθίσματα και εργαλεία σε ένα παιδί», συνεχίζει. «Γίνεσαι μέρος της παιδικής του ηλικίας, των αναμνήσεων του. Εγώ όταν άκουσα για πρώτη φορά από κοντά τον Ακίνδυνο να μιλάει έσκασε μέσα μου ένα πυροτέχνημα από συναισθήματα με όλους τους χαρακτήρες και τους ήρωες των παιδικών μου χρόνων να κρύβονται σε εκείνη τη χροιά. Το όνειρο μου είναι να μπορέσω μία μέρα να είμαι έστω το 1/10 αυτού για κάποιον μελλοντικό νεαρό ενήλικα».

Τώρα που έχει δανείσει τη φωνή του σε δύο κορυφαία video games (ένα εκ των οποίων το «The Last of Us» για το Playstastion 5) και σε μία ταινία κινουμένων σχεδίων του Netflix, ποια είναι, για αυτόν, η μεγαλύτερη δυσκολία της μεταγλώττισης;

«Ξέρεις, πλέον με τις online streaming πλατφόρμες και τους τόνους μυθοπλασίας που καταναλώνουμε, ο θεατής του 21ου αιώνα είναι πιο πολύπλοκος και πιο απαιτητικός από ποτέ. Έτσι και τα σενάρια, οι ταινίες και οι σειρές πλέον σκάβουν όλο και βαθύτερα στον ψυχισμό των χαρακτήρων τους και αυτοί γίνονται όλο και πιο πολύπλοκοι και πολυδιάστατοι. Όπως λέει και ο Γιώργος Ματαράγκας, “ένας ηθοποιός είναι εν δυνάμει τα πάντα”. Και αυτό κάνει την υποκριτική τέχνη τόσο σπουδαία και τόσο δύσκολη», εξηγεί ο Ορέστης.

«Για να μπορώ να σου μεταδώσω ένα συναίσθημα πρέπει να μπορώ πρώτα να έχω συμφιλιωθεί με ένα κομμάτι μου και να μπορέσω εγώ ο ίδιος να το βιώσω ώστε να στο μεταλαμπαδεύσω μέσω της φωνής μου. Ο ηθοποιός φωνής πρέπει να βουτήξει στα άδυτα της ψυχής του και να βρει το κακό και το καλό μέσα του, τον ήρωα και τον κλέφτη, τον δημοφιλή πρίγκιπα και τον αποξενωμένο ζητιάνο. Γιατί εν δυνάμει θα μπορούσαμε να είμαστε όλα αυτά στη ζωή μας. Έχουμε ξεπεράσει κατά πολύ πλέον την εποχή που έκανες μια βαριά, άγρια φωνή και έλεγες “αααα, είμαι ο κακός και θα σας καταστρέψω όλους”.

Οι σύγχρονοι κακοί είναι πολυεπίπεδοι. Έχουν εμπειρίες και ιστορίες που τους οδήγησαν να έχουν τα κίνητρα τους. Υπάρχει αιτία και πολλές φορές ακόμη και λογική πίσω από τις πράξεις τους. Μια φράση μάλιστα που δεν θα ξεχάσω ποτέ και που μας είπαν ουκ ολίγες φορές στην Open Theater είναι η εξής: “O Κακός είναι ο ήρωας της δικής του ιστορίας”. Για τον ίδιο αυτός είναι ο ήρωας και έχει πλήρη λογική η πορεία του. Ο Σκαρ για παράδειγμα στο Lion King, για τον ίδιο, είναι ο αδικημένος της ιστορίας. Αυτός έπρεπε να γίνει ο Βασιλιάς των Λιονταριών. Στο σήμερα η υπόσταση των κακών ηρώων πρέπει να περνάει πολύ πιο υποδόρια μέσω της φωνής.

Η πρόκληση μου είναι βουτήξω ακόμη βαθύτερα στον πυρήνα μου, στα σκοτάδια μου, και να συνδεθώ με το συναίσθημα μου και την εσωτερική μου φωνή. Να ακούσω τον Ορέστη στην αντίστοιχη συνθήκη. Να αντλήσω δηλαδή από μέσα μου και από τα αληθινά βιώματα μου ώστε να συνδεθώ με τον ήρωα που μεταγλωττίζω και έτσι να βρω την συνθήκη που εγώ ο ίδιος έχω υπάρξει σ αυτή την κατάσταση. Πότε, εγώ ως Ορέστης, υπήρξα πολύ θυμωμένος, ερωτευμένος ή χαρούμενος; Ε ακριβώς αυτό το συναίσθημα πρέπει να βρω ώστε να περάσει και στην την φωνή μου».

Τι πιστεύεις ότι σε χαρακτηρίζει και σε ξεχωρίζει πλέον;

«Ότι στα τελευταία voice over που έχω κάνει, ακούω όντως εμένα! Όχι αυτό που μιμούμουν γιατί νόμιζα ότι έτσι πρέπει να ακούγομαι. Ακούω τον χαρακτήρα μου. Την παιχνιδιάρικη και καλοπροαίρετη φύση μου. Ξέμαθα και έμαθα ξανά από την αρχή την δική μου αλήθεια!», υπερτονίζει και στέκεται στο πόσο επηρεάζει το αντικείμενο της δουλειάς του, η ψυχική του κατάσταση.

«Όσο με βοηθάει η ορθοφωνία και η υποκριτική στο να γίνομαι καλύτερος, εξίσου ουσιαστικά με βοηθάει η ψυχοθεραπεία που κάνω σε εβδομαδιαία βάση και η yoga που ήρθε για να μείνει στην ζωή μου. Έχω μία καταπληκτική καθηγήτρια φωνητικής που μου μαθαίνει ότι η φωνή και το σύστημα της φώνησης είναι πολλά παραπάνω από τις φωνητικές χορδές μας. Είναι ένα ολόκληρο σύστημα που δρα σε συνεργασία. Όταν είμαστε σφιγμένοι ή στρεσαρισμένοι, το σώμα μας δεν λειτουργεί αρμονικά και αυτό κατευθείαν βγαίνει και στην φωνή μας. Η ψυχική ηρεμία είναι το παν».

Γι’ αυτό και η ανοιχτή συζήτηση γύρω από την ψυχική υγεία είναι στα πλάνα του. Ποια είναι αυτά;

«Θα ήθελα πολύ να κάνω ένα podcast που να πλέκει ψυχική υγεία με προβληματισμούς και κωμωδία. Θα ήθελα να με ακούνε τα παιδιά σας και να μεγαλώσουμε μαζί μέσα από τα κινούμενα σχέδια, όπως και να γίνω η φωνή των επόμενων Ολυμπιακών Αγώνων. Τίποτα από τα παραπάνω δεν είμαι σίγουρος ότι θα γίνει, όμως αν κάτι από αυτά το θέλω πραγματικά ξέρω ότι θα σηκώσω γη και ουρανό για να τα καταφέρω».

Info: orestismilios.com

*Φωτογραφίες: Ευάγγελος Δημόπουλος
*Ευχαριστούμε τον Χρήστο Μάτη και τα Grey Studios Athens για τη φιλοξενία της φωτογράφισης.