2025, AP Photo/Chris Pizzello
OSCARS 2025

Oscars 2025: Ο μόνος ευχαριστήριος λόγος που αξίζει να δεις είναι αυτός

Το No Other Land κέρδισε το βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μεγάλου Μήκους και οι δημιούργοί του, ένας Παλαιστίνιος και ένας Ισραηλινός έκαναν τη σπουδαιότερη πολιτική δήλωση της τελετής.

Η φετινή οσκαρική νίκη στην κατηγορία του Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μεγάλου Μήκους είναι εκείνη που δεν μπορεί -και δεν πρέπει- να περάσει απαρατήρητη. Είναι αυτή που οδήγησε στη σπουδαιότερη πολιτική δήλωση της βραδιάς και σε νικητήριους λόγους πολύ μακριά από οτιδήποτε έχουμε συνηθίσει να ακούμε στη μεγαλύτερη κινηματογραφική γιορτή.

Το No Other Land κέρδισε το χρυσό αγαλματίδιο και οι δημιούργοί του, ένας Παλαιστίνιος και ένας Ισραηλινός, καθώς το ντοκιμαντέρ είναι φτιαγμένο από μία κολεκτίβα Παλαιστινίων και Ισραηλινών κινηματογραφιστών, απαίτησαν κατάπαυση του πυρός στη Γάζα και -επιτέλους- ελευθερία για τον λαό της Παλαιστίνης.

Το φιλμ καταγράφει τη φιλία των δύο δημιουργών του, του Basel Adra, ενός Παλαιστίνιου ακτιβιστή που έχει αφιερωθεί στην ανάδειξη των καταστροφικών συνθηκών για τους Παλαιστίνιους που ζουν υπό ισραηλινή κατοχή και του Yuval Abraham, του Ισραηλινού ερευνητή δημοσιογράφου που διέδωσε τα όσα συμβαίνουν.

«Πριν από δύο μήνες έγινα πατέρας. Η ευχή μου είναι η κόρη μου να μη ζήσει όσα έζησα εγώ – να μη μεγαλώσει με τον διαρκή φόβο της κατεδάφισης του σπιτιού της, του βίαιου εκτοπισμού. Η κοινότητά μου, η Masafer Yatta, βιώνει αυτή τη σκληρή πραγματικότητα κάθε μέρα, αλλά δεν σιωπά. Συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε. Καλούμε τον κόσμο να σταματήσει την αδικία. Να βάλει τέλος στην εθνοκάθαρση του παλαιστινιακού λαού», δήλωσε ο Adra κατά την παραλαβή του βραβείου Όσκαρ.

Με τη σειρά του, ο  Yuval Abraham τόνισε: «Δημιουργήσαμε αυτή την ταινία -Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί μαζί- γιατί ξέρουμε πως όταν οι φωνές μας ενώνονται, ακούγονται πιο δυνατά. Βλέπουμε ο ένας τον άλλον. Βλέπουμε την καταστροφή της Γάζας, που πρέπει να σταματήσει. Βλέπουμε τους Ισραηλινούς ομήρους που πρέπει να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Κι όμως, ζούμε σε δύο παράλληλους κόσμους: εγώ απολαμβάνω την ελευθερία, ενώ ο Basel ζει υπό στρατιωτικό νόμο, ανήμπορος να ορίσει τη μοίρα του. 

Υπάρχει άλλος δρόμος, μια πολιτική λύση που αναγνωρίζει τα εθνικά δικαιώματα και των δύο λαών μας. Αλλά η εξωτερική πολιτική των μεγάλων δυνάμεων τον εμποδίζει. Γιατί; Δεν βλέπετε ότι οι ζωές μας είναι αλληλένδετες; Ο λαός μου θα είναι πραγματικά ασφαλής μόνο όταν ο λαός του Basel θα είναι πραγματικά ελεύθερος. Δεν είναι αργά για τη ζωή. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος».

Exit mobile version