Τι σημαίνουν οι νικητές των BAFTA για τα φετινά Όσκαρ

Σε αντίθεση με τις Χρυσές Σφαίρες που λειτουργούν περισσότερο ως ενίσχυση της ορατότητας ορισμένων ταινιών κάθε χρονιά σε σχέση με τα Όσκαρ – δεν είναι δηλαδή κάποιος τρομερά ισχυρός προπομπός όπως για παράδειγμα το Σωματείο των Σκηνοθετών, των Παραγωγών ή των Ηθοποιών – τα BAFTA, τα βραβεία δηλαδή της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και Τηλεόρασης, παίζουν πράγματι σημαντικό ρόλο στη μεγάλη βραδιά του Hollywood.

Αυτό συμβαίνει γιατί το 25% των ανθρώπων που ψηφίζουν για τα Όσκαρ (9.362 άτομα για φέτος), ψηφίζουν επίσης και για τα BAFTA. Αυτή τη χρονιά όμως τα αποτελέσματα ήταν λιγότερο προβλέψιμα και άρα σε ένα βαθμό, λιγότερο αξιόπιστα για την επιρροή τους στα Όσκαρ.

Τι άλλαξε στα φετινά BAFTA

Σε μία απόπειρα να αντιμετωπιστεί το #BAFTAsSoWhite που πέρσι είχε δικαίως αμαυρώσει τα βραβεία, η Ακαδημία έκανε μία σημαντική προσαρμογή στους φετινούς κανονισμούς.

Τα μέλη κάθε παραρτήματος που ψηφίζει ανά κατηγορία, ψήφισε αρχικά σε έναν προκαταρκτικό γύρο που κατέληξε σε longlists. Μεγάλες λίστες δηλαδή απ’ όπου θα προέκυπταν οι τελικές υποψηφιότητες. Η διαφοροποίηση στη διαδικασία ήταν όμως η εξής: Για πρώτη φορά, στις ερμηνευτικές κατηγορίες, στην κατηγορία Σκηνοθεσίας και στην κατηγορία του Casting (που δεν υπάρχει καν στα Όσκαρ), την τελική απόφαση για τις υποψηφιότητες την έλαβαν μικρές επιτροπές. Στόχος ήταν ένα πιο πολυπολιτισμικό ρόστερ και η αποτροπή της αναπόφευκτης συνήθως ανάδειξης μεγαλύτερων, πιο ηχηρών ταινιών που θεωρούνται κλειδωμένες για τα Όσκαρ.

Και λειτούργησε!

Μόλις το 1/3 των υποψηφιοτήτων στις ερμηνευτικές κατηγορίες ήταν λευκοί (8 στους 24), 24 από τους υποψηφίους τιμήθηκαν για πρώτη φορά με υποψηφιότητα BAFTA, ενώ στην κατηγορία Σκηνοθεσίας είχαμε τέσσερις γυναίκες υποψήφιες και μονάχα έναν λευκό άνδρα, τον Thomas Vinterberg του Another Round.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ

ENTERTAINMENT

Όσκαρ 2021: Οι 13 υποψηφιότητες που γράφουν ιστορία

Ξέρουμε επίσης πως λειτούργησε κοιτώντας τις υπόλοιπες, περισσότερες κατηγορίες όπου δεν υπήρξε συμμετοχή μικρής επιτροπής. Τέσσερις από τις πέντε υποψήφιες ταινίες για Καλύτερη Ταινία ήταν επικεντρωμένες σε λευκές ιστορίες (The Father, Nomadland, Promising Young Woman, The Trial of the Chicago 7), με μοναδική εξαίρεση το Mauritanian με πρωταγωνιστή τον Tahar Rahim. Αντιθέτως, πέρα από τις ερμηνευτικές κατηγορίες, το Judas and the Black Messiah για παράδειγμα είχε μονάχα μία υποψηφιότητα Καλύτερης Διεύθυνσης Φωτογραφίας, το Ma Rainey’s Black Bottom υποψηφιότητες για Κοστούμια και Μακιγιάζ/Μαλλιά, και το Minari υποψηφιότητα Καλύτερου Διεθνούς Φιλμ και Καλύτερου Μουσικού Σκορ. Την ίδια στιγμή, το One Night in Miami, το Forty-Year-Old Version, το Clemency και το Da 5 Bloods ήταν υποψήφια μόνο σε κατηγορίες με επιτροπές.

Τι σημαίνουν τα BAFTA για τα φετινά Όσκαρ

Οι παραπάνω αλλαγές σήμαιναν πρακτικά δύο πράγματα φτάνοντας στην τελετή: Ότι μπόλικοι από τους υποψηφίους των Όσκαρ δεν ήταν καν υποψήφιοι στα BAFTA, αλλά ταυτόχρονα πως όσοι Αμερικανοί κατέληξαν να είναι κοινοί στις δύο διοργανώσεις – όταν τα BAFTA έχουν εύλογη αδυναμία στους Βρετανούς – είχαν άριστες πιθανότητες.

Το Nomadland κέρδισε τελικά τέσσερις από τις επτά υποψηφιότητές του (Καλύτερη Ταινία, Καλύτερη Διεύθυνση Φωτογραφίας για τον Βρετανό Joshua James Richards, Καλύτερη Σκηνοθεσία για την Chloé Zhao, Καλύτερο Α΄Γυναικείο για τη Frances McDormand), ενισχύοντας την ταινία ως φαβορί για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Η νίκη της McDormand ωστόσο δε μας λέει τίποτα για το Όσκαρ Α΄Γυναικείου γιατί δεν ήταν αντίπαλη με τις περισσότερες από τις οσκαρικές υποψήφιες. Ούτε την Carey Mulligan που κέρδισε το βραβείο Critics Choice, ούτε τη νικήτρια του SAG, Viola Davis, ούτε την Andra Day που κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα για το The United States vs. Billie Holiday.

Ο Ουαλός ωστόσο Anthony Hopkins στο The Father, μία βρετανική παραγωγή, κέρδισε τον Chadwick Boseman. Δεν ήταν όμως απέναντι από τον Gary Oldman ή τον Steven Yeun. Σε κάθε περίπτωση φαίνεται πως εάν έχει κάποιος (ελάχιστες) πιθανότητες να πάρει το Όσκαρ από τον Boseman, αυτός θα είναι ο Hopkins. Το The Father κέρδισε επίσης αντί του Nomadland στην κατηγορία Διασκευασμένου Σεναρίου, με τον Florian Zeller που σκηνοθέτησε επίσης την ταινία και τον Βρετανό θεατρογράφο Christopher Hampton να μοιράζονται το βραβείο. Ο Hampton βοήθησε τον Zeller να διασκευάσει το γαλλικό του θεατρικό για την ταινία αλλά και για τη βρετανική θεατρική μεταφορά.

Η Yuh-Jung Youn του Minari κέρδισε το βραβείο Β΄Γυναικείου και, συνδυαστικά με το βραβείο SAG του Σωματείου των Ηθοποιών, θεωρείται πια κλειδωμένη για νίκη στα Όσκαρ. Από όταν ξεκίνησαν τα βραβεία SAG, 11 από τις 12 υποψήφιες ηθοποιούς για Β΄Γυναικείο που είχαν κερδίσει στα SAG και τα BAFTA ταυτόχρονα, κέρδισαν τελικά και το Όσκαρ.

Ο Daniel Kaluuya σήκωσε το Β΄Ανδρικό όπως αναμένεται να κάνει και στα Όσκαρ, αν και δεν ήταν απέναντι από τον ισχυρότερό του αντίπαλο, τον Sacha Baron Cohen στο The Trial of the Chicago 7. Η Βρετανίδα Emerald Fennell κέρδισε το βραβείο Πρωτότυπου Σεναρίου για το Promising Young Woman αυξάνοντας τις πιθανότητές της για το Όσκαρ, ενώ οι νίκες του Ma Rainey’s Black Bottom στα Κοστούμια και το Μακιγιάζ/Μαλλιά, όπως και του Mank στη Σκηνογραφία θα μπορούσαν άνετα να επαναληφθούν στα Όσκαρ.

Το ίδιο θα μπορούσαμε εύκολα να δούμε με τη νίκη του Sound of Metal στην κατηγορία Ήχου, όπως και με τη νίκη του Tenet στα Εφέ. Το Another Round του Vinterberg επίσης συνεχίζει να μοιάζει μονόδρομος εδώ και μήνες για την κατηγορία Καλύτερου Διεθνούς Φιλμ στα Όσκαρ.

Τέλος, το Soul της Pixar εξακολουθεί να είναι τεράστιο σιγουράκι για την Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων. Εάν το ιρλανδικό – και εξαιρετικό – Wolfwalkers της Apple TV+ δεν τα κατάφερε εδώ, δύσκολα θα τα καταφέρει στα Όσκαρ.