OSCARS

Τι σημαίνουν οι νικητές των BAFTA για τα φετινά Όσκαρ

Γιατί τα βρετανικά Όσκαρ έχουν σημασία για τη μεγάλη βραδιά του Hollywood και ποια φετινή τους αλλαγή τα έκανε λιγότερο προβλέψιμα.
Σε αντίθεση με τις Χρυσές Σφαίρες που λειτουργούν περισσότερο ως ενίσχυση της ορατότητας ορισμένων ταινιών κάθε χρονιά σε σχέση με τα Όσκαρ – δεν είναι δηλαδή κάποιος τρομερά ισχυρός προπομπός όπως για παράδειγμα το Σωματείο των Σκηνοθετών, των Παραγωγών ή των Ηθοποιών – τα BAFTA, τα βραβεία δηλαδή της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και Τηλεόρασης, παίζουν πράγματι σημαντικό ρόλο στη μεγάλη βραδιά του Hollywood.

Αυτό συμβαίνει γιατί το 25% των ανθρώπων που ψηφίζουν για τα Όσκαρ (9.362 άτομα για φέτος), ψηφίζουν επίσης και για τα BAFTA. Αυτή τη χρονιά όμως τα αποτελέσματα ήταν λιγότερο προβλέψιμα και άρα σε ένα βαθμό, λιγότερο αξιόπιστα για την επιρροή τους στα Όσκαρ.

Τι άλλαξε στα φετινά BAFTA

Σε μία απόπειρα να αντιμετωπιστεί το #BAFTAsSoWhite που πέρσι είχε δικαίως αμαυρώσει τα βραβεία, η Ακαδημία έκανε μία σημαντική προσαρμογή στους φετινούς κανονισμούς.

Τα μέλη κάθε παραρτήματος που ψηφίζει ανά κατηγορία, ψήφισε αρχικά σε έναν προκαταρκτικό γύρο που κατέληξε σε longlists. Μεγάλες λίστες δηλαδή απ’ όπου θα προέκυπταν οι τελικές υποψηφιότητες. Η διαφοροποίηση στη διαδικασία ήταν όμως η εξής: Για πρώτη φορά, στις ερμηνευτικές κατηγορίες, στην κατηγορία Σκηνοθεσίας και στην κατηγορία του Casting (που δεν υπάρχει καν στα Όσκαρ), την τελική απόφαση για τις υποψηφιότητες την έλαβαν μικρές επιτροπές. Στόχος ήταν ένα πιο πολυπολιτισμικό ρόστερ και η αποτροπή της αναπόφευκτης συνήθως ανάδειξης μεγαλύτερων, πιο ηχηρών ταινιών που θεωρούνται κλειδωμένες για τα Όσκαρ.

Και λειτούργησε!

Μόλις το 1/3 των υποψηφιοτήτων στις ερμηνευτικές κατηγορίες ήταν λευκοί (8 στους 24), 24 από τους υποψηφίους τιμήθηκαν για πρώτη φορά με υποψηφιότητα BAFTA, ενώ στην κατηγορία Σκηνοθεσίας είχαμε τέσσερις γυναίκες υποψήφιες και μονάχα έναν λευκό άνδρα, τον Thomas Vinterberg του Another Round.

Ξέρουμε επίσης πως λειτούργησε κοιτώντας τις υπόλοιπες, περισσότερες κατηγορίες όπου δεν υπήρξε συμμετοχή μικρής επιτροπής. Τέσσερις από τις πέντε υποψήφιες ταινίες για Καλύτερη Ταινία ήταν επικεντρωμένες σε λευκές ιστορίες (The Father, Nomadland, Promising Young Woman, The Trial of the Chicago 7), με μοναδική εξαίρεση το Mauritanian με πρωταγωνιστή τον Tahar Rahim. Αντιθέτως, πέρα από τις ερμηνευτικές κατηγορίες, το Judas and the Black Messiah για παράδειγμα είχε μονάχα μία υποψηφιότητα Καλύτερης Διεύθυνσης Φωτογραφίας, το Ma Rainey’s Black Bottom υποψηφιότητες για Κοστούμια και Μακιγιάζ/Μαλλιά, και το Minari υποψηφιότητα Καλύτερου Διεθνούς Φιλμ και Καλύτερου Μουσικού Σκορ. Την ίδια στιγμή, το One Night in Miami, το Forty-Year-Old Version, το Clemency και το Da 5 Bloods ήταν υποψήφια μόνο σε κατηγορίες με επιτροπές.

Τι σημαίνουν τα BAFTA για τα φετινά Όσκαρ

Οι παραπάνω αλλαγές σήμαιναν πρακτικά δύο πράγματα φτάνοντας στην τελετή: Ότι μπόλικοι από τους υποψηφίους των Όσκαρ δεν ήταν καν υποψήφιοι στα BAFTA, αλλά ταυτόχρονα πως όσοι Αμερικανοί κατέληξαν να είναι κοινοί στις δύο διοργανώσεις – όταν τα BAFTA έχουν εύλογη αδυναμία στους Βρετανούς – είχαν άριστες πιθανότητες.

Το Nomadland κέρδισε τελικά τέσσερις από τις επτά υποψηφιότητές του (Καλύτερη Ταινία, Καλύτερη Διεύθυνση Φωτογραφίας για τον Βρετανό Joshua James Richards, Καλύτερη Σκηνοθεσία για την Chloé Zhao, Καλύτερο Α΄Γυναικείο για τη Frances McDormand), ενισχύοντας την ταινία ως φαβορί για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Η νίκη της McDormand ωστόσο δε μας λέει τίποτα για το Όσκαρ Α΄Γυναικείου γιατί δεν ήταν αντίπαλη με τις περισσότερες από τις οσκαρικές υποψήφιες. Ούτε την Carey Mulligan που κέρδισε το βραβείο Critics Choice, ούτε τη νικήτρια του SAG, Viola Davis, ούτε την Andra Day που κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα για το The United States vs. Billie Holiday.


Ο Ουαλός ωστόσο Anthony Hopkins στο The Father, μία βρετανική παραγωγή, κέρδισε τον Chadwick Boseman. Δεν ήταν όμως απέναντι από τον Gary Oldman ή τον Steven Yeun. Σε κάθε περίπτωση φαίνεται πως εάν έχει κάποιος (ελάχιστες) πιθανότητες να πάρει το Όσκαρ από τον Boseman, αυτός θα είναι ο Hopkins. Το The Father κέρδισε επίσης αντί του Nomadland στην κατηγορία Διασκευασμένου Σεναρίου, με τον Florian Zeller που σκηνοθέτησε επίσης την ταινία και τον Βρετανό θεατρογράφο Christopher Hampton να μοιράζονται το βραβείο. Ο Hampton βοήθησε τον Zeller να διασκευάσει το γαλλικό του θεατρικό για την ταινία αλλά και για τη βρετανική θεατρική μεταφορά.

Η Yuh-Jung Youn του Minari κέρδισε το βραβείο Β΄Γυναικείου και, συνδυαστικά με το βραβείο SAG του Σωματείου των Ηθοποιών, θεωρείται πια κλειδωμένη για νίκη στα Όσκαρ. Από όταν ξεκίνησαν τα βραβεία SAG, 11 από τις 12 υποψήφιες ηθοποιούς για Β΄Γυναικείο που είχαν κερδίσει στα SAG και τα BAFTA ταυτόχρονα, κέρδισαν τελικά και το Όσκαρ.

Ο Daniel Kaluuya σήκωσε το Β΄Ανδρικό όπως αναμένεται να κάνει και στα Όσκαρ, αν και δεν ήταν απέναντι από τον ισχυρότερό του αντίπαλο, τον Sacha Baron Cohen στο The Trial of the Chicago 7. Η Βρετανίδα Emerald Fennell κέρδισε το βραβείο Πρωτότυπου Σεναρίου για το Promising Young Woman αυξάνοντας τις πιθανότητές της για το Όσκαρ, ενώ οι νίκες του Ma Rainey’s Black Bottom στα Κοστούμια και το Μακιγιάζ/Μαλλιά, όπως και του Mank στη Σκηνογραφία θα μπορούσαν άνετα να επαναληφθούν στα Όσκαρ.

Το ίδιο θα μπορούσαμε εύκολα να δούμε με τη νίκη του Sound of Metal στην κατηγορία Ήχου, όπως και με τη νίκη του Tenet στα Εφέ. Το Another Round του Vinterberg επίσης συνεχίζει να μοιάζει μονόδρομος εδώ και μήνες για την κατηγορία Καλύτερου Διεθνούς Φιλμ στα Όσκαρ.


Τέλος, το Soul της Pixar εξακολουθεί να είναι τεράστιο σιγουράκι για την Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων. Εάν το ιρλανδικό – και εξαιρετικό – Wolfwalkers της Apple TV+ δεν τα κατάφερε εδώ, δύσκολα θα τα καταφέρει στα Όσκαρ.

Οι νικητές των BAFTA

Καλύτερη Ταινία
Nomadland

Α΄Γυναικείος Ρόλος
Frances McDormand, Nomadland

Α΄Ανδρικός Ρόλος
Anthony Hopkins, The Father

Β΄Γυναικείος Ρόλος
Yuh-jung Youn, Minari

Β΄Ανδρικός Ρόλος
Daniel Kaluuya, Judas And The Black Messiah

Βρετανική Ταινία
Promising Young Woman

Ντεμπούτο από Βρετανό Σεναριογράφο, Σκηνοθέτη ή Παραγωγό
His House, Remi Weekes (Σεναριογράφος/Σκηνοθέτης)

Ταινία Όχι στην Αγγλική Γλώσσα
Another Round

Ντοκιμαντέρ
My Octopus Teacher

Κινούμενα Σχέδια
Soul

Σκηνοθεσία
Nomadland, Chloé Zhao

Πρωτότυπο Σενάριο
Promising Young Woman, Emerald Fennell

Διασκευασμένο Σενάριο
The Father, Christopher Hampton/Florian Zeller

Μουσικό Σκορ
Soul, Jon Batiste/Trent Reznor/Atticus Ross

Casting
Rocks, Lucy Pardee

Διεύθυνση Φωτογραφίας
Nomadland, Joshua James Richards

Μοντάζ
Sound Of Metal, Mikkel E.G. Nielsen

Σκηνογραφία
Mank, Donald Graham Burt/Jan Pascale

Κοστούμια
Ma Rainey’s Black Bottom, Ann Roth

Μακιγιάζ/Μαλλιά
Ma Rainey’s Black Bottom, Matiki Anoff/Larry M. Cherry/Sergio Lopez-Rivera/Mia Neal

Ήχος
Sound Of Metal, Jaime Baksht/Nicolas Becker/Phillip Bladh/Carlos Cortés/Michelle Couttolenc

Σπέσιαλ Οπτικά Εφέ
Tenet, Scott Fisher/Andrew Jackson/Andrew Lockley

Βρετανικά Κινούμενα Σχέδια Μικρού Μήκους
The Owl And The Pussycat, Mole Hill/Laura Duncalf

Βρετανική Ταινία Μικρού Μήκους
The Present, Farah Nabulsi

Ανερχόμενη Σταρ
Bukky Bakry, Rocks

Exit mobile version