Όταν το american football παίζεται στη μεγάλη οθόνη

Για τις αθλητικές ταινίες τα έχουμε ξαναπεί. Πολλές φορές είναι πολύ λιγότερο καλές από ό,τι θα έπρεπε, ειδικά αν αναλογιστείς πως διαθέτουν συχνά έτοιμες συναρπαστικές πλοκές, με ήρωες, με τραγικούς ήρωες, με άνοδο, με κάθοδο, με δράμα. Ειδικά οι ταινίες για το μπάσκετ δύσκολα τα βγάζουν πέρα. Τώρα όμως, με αφορμή το επερχόμενο Super Bowl της Κυριακής, θυμηθήκαμε τις αντίστοιχες σημαντικές περιπτώσεις για το άθλημα του american football.

Πάντα μας φαινόταν πιο ξένο επειδή είναι ένα άθλημα που δεν έχει ιδιαίτερους ευρωπαϊκούς δεσμούς, οπότε πάντοτε αυτά τα αθλητικά στοιχεία τα δεχόμασταν ως κάτι επιπλέον. Ποιες από αυτές τις ταινίες ήταν όμως οι καλύτερες; Επιλέξαμε να ξεχωρίσουμε αυτές τις 9.

Να θυμίσουμε πως το φετινό, 480 Super Bowl, μεταξύ των Denver Broncos και των Seattle Seahawks, θα μεταδοθεί ζωντανά για πρώτη φορά από το FOX, μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα. Την Κυριακή, το ΟΝΕΜΑΝ θα αφιερώσει τη μέρα σε μια Super Bowl Day.

Friday Night Lights

Ότι θα ξεκινούσαμε με άλλη ταινία δηλαδή; Εντάξει, στο ΟΝΕΜΑΝ τον έρωτα τον μεγάλο με τη σειρά τον έχουμε, αλλά και η ταινία στην οποία βασίστηκε έχει τα καλά της. Η ταινία, όπως και το βιβλίο, κάνει εξαιρετική δουλειά στο να ακολουθεί τις φτωχές ζωές των οικογενειών μιας φανταστικής πόλης του Τέξας, δείχνοντας πώς για πολλούς από αυτούς, το φούτμπολ ήταν η μόνη διέξοδος. Την ίδια ώρα ο κόουτς (δεν τον λένε κόουτς Τέιλορ εδώ ακόμα, μισό) προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην ανάγκη για νίκη και την σημασία της ηθικής και της εκπαίδευσης.

The Longest Yard

Λοιπόν, ταινιάρα. Το πρωτότυπο του ’74 με τον Μπαρτ Ρέινολντς φυσικά, όχι το ριμέικ με τον Άνταμ Σάντλερ. Ένας παλιός παίχτης βρίσκεται στη φυλακή, όπου ο σαδιστικός δεσμοφύλακας τον διατάζει να φτιάξει μια ομάδα φυλακισμένων ρόλος της οποίας θα είναι να κάτσει να χάσει από τους φρουρούς. Προφανώς ξέρουν και τα κάγκελα τι πρόκειται να συμβεί, αλλά ξανά: Μπαρτ Ρέινολντς. Δράση. Δράμα. Θρίαμβος. Τραγωδία. Βίαια plays. Είναι όλα εκεί!

Jerry Maguire

“Show me the money” και τα σχετικά. Από τα πιο feelgood football dramas, ακολουθεί όχι τόσο τα καθαρά παικτικά στοιχεία, όσο το πώς το παιχνίδι παίζεται στο επίπεδο των ατζέντηδων και των δημοσίων σχέσεων. Ο Τομ Κρουζ είναι φανταστικός και το κάνει όλο να κυλάει νεράκι, ο Κιούμπα Γκούντνινγκ Τζούνιορ διαθέτει τόση μεταδοτική ενέργεια στο ρόλο του Ενός Τελευταίου Παίχτη που απέμεινε στον επαναστατημένο ατζέντη, που δε μπορείς ποτέ να του θυμώσεις πραγματικά που κέρδισε Όσκαρ δίχως να κάνει τίποτα άλλο στην καριέρα του. Κι αν εκείνη την εποχή η ταινία φορούσε περήφανα το μανδύα του football παραμυθιού (οι Cardinals στα πλέι-οφ; ας σοβαρευτούμε) η πραγματικότητα ήρθε να μας τρολάρει όλους με τον πιο απίστευτο τρόπο, με την ομάδα της Αριζόνα να φτάνει όντως στο Super Bowl, μια ντουζίνα χρόνια μετά.

We Are Marshall

Ελπίζω να διασκεδάσατε με το “Jerry Maguire” γιατί τότε περνάμε Στο Κλάμα. Εδώ ο Μάθιου Μακόναχι, πάλαι ποτέ σερφάκιας και νυν οσκαρικός διεκδικητής, σε έναν από τους πολύ καλούς τους ρόλους, παίζει το νέο προπονητή σε ένα σχολείο του οποίο το πλήρες αθλητικό πρόγραμμα αποδεκατίστηκε ύστερα από τη συντριβή μιας πτήσης. Ακολουθεί τη δραματική προσπάθεια αναδόμησης στη σκιά μιας τραγωδίας (είναι βασισμένο σε αληθινή ιστορία) και είναι, αδιανόητα, σκηνοθετημένο από τον McG του “Charlie’s Angels”. Είναι όντως καλό.

Varsity Blues

Την ξέρεις πολύ καλά την ιστορία ακόμα κι αν δεν έχεις δει την ταινία. Ο βασικός quarterback χάνει τη χρονιά κι ο αναπληρωματικός του πρέπει να μπει στη θέση του και να ηγηθεί την ομάδας του. Θα τα καταφέρει; Δεν ξέρω, τι λέτε; Είναι σαν ένα πιο βιντεοκλιπίστικο “Friday Night Lights” αλλά με τον Γιον Βόιτ να είναι απολαυστικά κακός κακός, και με τον συγχωρεμένο τον Πόλ Γουώκερ σε μεγάλο ρόλο. Υπάρχουν σημεία που τα βλέπεις και τα θεωρείς υπερβολικά, ειδικά όταν μιλάμε για το δράμα στο παρασκήνιο της ομάδας. Αλλά πραγματικά, δεν είναι τίποτα σε σχέση με αυτά που συμβαίνουν.

Any Given Sunday

Α, έλα, ανέφερα τη λέξη ‘υπερβολικά’ και εμφανίστηκε ο Όλιβερ Στόουν. Το έχει αυτό το κακό ο Στόουν, ακόμα κι όταν λέει ενδιαφέροντα πράγματα (όπως συνηθίζει) τα λέει σαν τον τύπο στο καφενείο που γκαρίζει θεωρίες συνωμοσίας στο αυτί σου και θες να του πεις να πάρει δυο ανάσες και να μιλήσει λίγο ήρεμα. Οπότε ναι, είπαμε, το σύστημα πίσω από το NFL είναι άγριο και συχνά βρώμικο, αλλά σε αυτή την ταινία (για τα ζόρια ενός κόουτς όταν ο βετεράνος QB του τραυματίζεται και τώρα έχει να αντιμετωπίσει έναν νέο εγωιστή σταρ ενώ η ιδιοκτήτρια της ομάδας αναπνέει πάνω από το σβέρκο του) όλοι είναι Τόσο Μοχθηροί, και κάθε σκηνή δράσης στον αγώνα είναι ΤΟΣΟ over-the-top που δεν πιστεύεις αυτό που βλέπεις ώρες-ώρες. Αλλά δε θα αρνηθούμε πως έχει έναν κάποιο μαγνήτη μέσα του κρυμμένο το φιλμ. Είναι βασισμένο σε βιβλιο ενός παλιού γυμναστή των Raiders εξάλλου, οπότε έχει να πει και πράγματα.

Leatherheads

Θυμάστε εσείς ότι ο Κλούνεϊ έχει σκηνοθετήσει αυτή την ταινία; Γιατί, το θυμάται ο Κλούνεϊ; Είναι πολύ πιο ακίνδυνο και λιγότερο μεγαλεπίβολο από τις προηγούμενες και επόμενες ταινίες του και γι’αυτό και μόνο αξίζει λίγη αγάπη. Πόσο μάλλον που προσεγγίζει με σκρούμπολ διάθεση τις πρώτες μέρες του επαγγελματικού football, με τον ίδιο και τον Τζιμ του “Office” στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Και, ξανά, τη Ρενέ Ζελβέγκερ του “Jerry Maguire” για κάποιο λόγο.

Remember the Titans

Ο Ντενζέλ ο Γουάσινγκτον σε μια από τις δυνατές του ερμηνείες, παίζει τον προπονητή μιας ομάδας σχολείου στα ’70s που μόλις προχώρησε στην κατάργηση της διάκρισης ανάμεσα σε λευκούς και μαύρους μαθητές. Είναι ταινία Disney οπότε καταλαβαίνεις πως όλα είναι κάπως πιο συγκινησιακογλυκανάλατα από ό,τι πρέπει, αλλά από την άλλη, για ταινία Disney, μια χαρά είναι.

Rudy

Παραμένουμε στα ‘ 70s. Αυτή η ταινία είναι η αγαπημένη football ταινία των περισσότερων τρου φανς του αθλήματος: Στα μέσα της δεκαετίας, ο Ρούντι Ρέτιγκερ παρά τις τεράστιες φυσικές δυσκολίες, προσπαθεί κι εν τέλει καταφέρνει να παίξει φούτμπολ για το θρυλικό πανεπιστήμιο Notre Dame. Είναι μια απίστευτα συγκινητική ιστορία πείσματος και αγώνα και των θυσιών που πρέπει να κάνεις για να ακολουθήσεις τα όνειρά σου, που ταιριαστά, ψηφίστηκε από το AFI στο #54 της λίστας των 100 πιο εμψυχωτικών ταινιών όλων των εποχών. Σεναριογράφος και σκηνοθέτης του “Rudy” είναι, όχι τυχαία υποθέτουμε, οι ίδιοι άνθρωποι πίσω από το “Hoosiers”. Άμα το έχεις…

+1: The Dark Knight Rises

Ναι, όχι football movie, αλλά η καλύτερη σκηνή ήταν εκείνη όπου ο Μπέιν ανατινάζει το στάδιο την ώρα που ο Hines Ward των Pittsburgh Steelers (ή των Gotham Steelers ή όπως τους λένε) τρέχει για το touchdown. Έπος.

*Ξεσκόνισε τα βασικά του αθλήματος με το σχετικό κείμενο, δες και κάποια από τις παραπάνω ταινίες για να εμπνευστείς, γιατί την Κυριακή έχει Super Bowl. Σε μετάδοση στην Ελλάδα για πρώτη φορά από το FOX, μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα. Την Κυριακή θα πούμε περισσότερα.