‘Ozark’, το ‘Breaking Bad’ των λιμνίσιων βλάχων

Το ξέρω Jason Bateman ότι δούλεψες σκληρά (ως πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης) προκειμένου να μας σερβίρεις κάτι που να θυμίζει ‘Breaking Bad’. Αλλά όχι ακριβώς.

Γιατί μπορεί ο ‘μεγάλος κακός Λύκος’ εδώ να είναι και πάλι το Μεξικάνικο καρτέλ (πιστοί στις επιταγές της εποχής Trump, όποια τηλεοπτική κοτρόνα και να σηκώσεις τελευταία, ένα καρτελο-μεξικάνο βρίσκεις να παραμονεύει από κάτω). Kαι μπορεί ο αντι-ήρωας ένας οικογενειάρχης λευκός που αναγκάζεται να κάνει τα χειρότερα προκειμένου να επιβιώσει. Με τα παιδιά του (μια 15χρονη κόρη που ονειρεύεται το Σικάγο που άφησε πίσω και ένα εκκεντρικό πιτσιρικά που παίρνει τα πράγματα στα χέρια του) να είναι από νωρίς ενήμερα για το τι ακριβώς συμβαίνει.

Το επάγγελμα, όμως, του λευκού (ονόματι Marty Byrde) είναι εντελώς διαφορετικό: Δεν μαγειρεύει μεθαμφεταμίνη, απλώς ξεπλένει χρήματα, πολλά χρήματα, τόσα που δεν χωράνε ούτε πίσω από ένα ψεύτικο τοίχο, ούτε μέσα στο ρεζερβουάρ ενός σκάφους. Και το location σαφώς πιο βλαχο-ειδυλλιακό και ανέγγιχτο από το Χόλιγουντ: H τεχνητή λίμνη Ozark, γνωστή και ως ‘Η Ριβιέρα των rednecks’, με περισσότερη ακτογραμμή από ότι ολάκερη η Καλιφόρνια. Ένεκα του ότι εκεί είχε εξοχικό ο ένας από τους δημιουργούς της σειράς.

Για αυτό σου λέω, η όλη φάση μοιάζει με ‘Breaking Bad’, αλλά όχι ακριβώς.

Εκείνος που παραμένει ίδιος και απαράλλαχτος είναι ο στόχος. Το να αλλάξει τη δημόσια εικόνα του -48χρονου και ας μην του φαίνεται- Bateman από εκείνη του ‘αποτελεσματικού’ συμπρωταγωνιστή σε ένα μάτσο mainstream κωμωδίες (‘Horrible Bosses’, ‘Office Christmas Party’, ‘Couples Retreat’, ‘The Switch’, ‘Change-Up’) στις οποίες έχεις χασκογελάσει, σε εκείνο του σοβαρού ηθοποιού που έχει το ταλέντο και τα κότσια να μας σερβίρει ένα prestige drama με βάθος χρόνου πέντε σεζόν. Το Άγιο δηλαδή Δισκοπότηρο, μετά το ‘Breaking Bad’, για κάθε ηθοποιό της ηλικίας και της κλάσης του.

Εννοείται πως ο Bateman (που πραγματικά εξαιρετικός ήταν, κατ’ εμε, μόνο στο ‘Arrested Development’ και στο ‘Bad Words’) μου είναι συμπαθής. Νομίζω ότι δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος που να μην τον συμπαθεί. Αλλά αυτό, καθώς επίσης η παρουσία της -πάντοτε αξιόλογης- Laura Linney ως γυναίκα του (που του στέκεται από ανάγκη, ακόμη και αν η μεταξύ τους σχέση έχει πάει στράφι), δεν είναι επαρκής λόγος για να κάτσεις να δεις καλοκαιριάτικα μια ολόκληρη σεζόν από κάτι τόσο βαρύ και όχι τόσο ασυνήθιστο.

Κάτι που δεν σκόπευα να κάνω σε καμία περίπτωση. Ειδικά μετά τις μέτριες κριτικές που έλαβε η σειρά. Ειδικότερα αφού ο Δημητρόπουλος με ξενέρωσε λέγοντας μου ότι το ξεκίνησε αλλά το άφησε στη μέση.

Μόνο που, ευτυχώς για τα μπάνια που παράτησα για χάρη του, το ‘Ozark’ από τη μέση και μετά είναι που παίρνει μπροστά. Όταν δηλαδή ο Marty Byrde, ιδιοφυία στο ξέπλυμα και αρχικά καθαρός (η προδοσία του συνεταίρου του ήταν που τον έριξε στα βαθιά χωρίς σαμπρέλα) έχει πάρει την οικογένειά του, έχει μετακομίσει στο ‘ειδυλλιακό’ Μισούρι, έχει ήδη προσπαθήσει μάταια να βρει τις κατάλληλες επιχειρήσεις μέσω των οποίων να ξεπλύνει τα ναρκοδολάρια (εκείνος πουλάει ότι είναι «άγγελος επενδυτής» και «σιωπηλός συνεταίρος», αλλά οι βλάχοι δεν είναι τόσο ευκολόπιστοι όσο πίστευε) και αναγκάζεται τόσο να κάνει νέες συμμαχίες όσο και να αντιμετωπίσει απρόσμενους νέους εχθρούς.

Οι νέοι εχθροί είναι οι παλιοί βαρόνοι της περιοχής που σιχαίνονται τους rednecks (οι ίδιοι είναι hillbilies, μια διαφορά που προφανώς είναι τεράστια) και αποδεικνύονται τελικά πιο επικίνδυνοι από τους Μεξικανούς.

Όσον αφορά τις συμμαχίες, ας πούμε απλώς ότι η Julia Garner του ‘The Americans’ είναι το κρυμμένο ατού της όλης φάσης, στον ρόλο της Ruth Langmore, της 19χρονης πανέξυπνης αρχηγού της φατριάς της, που εξελίσσεται στον αντίστοιχο Jesse Pinkman του πρωταγωνιστή και αποτελεί φόβο και τρόμο σε όποιον μπει στο δρόμο της (αν και, μπροστά στο φυλακισμένο μπαμπά της, μεταμορφώνεται σε ντροπαλό κοριτσάκι).

Και όταν λέω ατού, το εννοώ. Για την ακρίβεια κάθε φορά που εμφανίζεται στην οθόνη, σε κάνει να εύχεσαι εκείνη να ήταν η πρωταγωνίστρια και ο χαρακτήρας του Bateman απλώς ο καταλύτης.

Ενώ ‘κρυφός’ πρωταγωνιστής είναι και η τεράστια λίμνη τουριστικό θέρετρο (βλέπε 5 εκ. επισκέπτες κάθε καλοκαίρι), μεγαλοπρεπής σε πρώτη ανάγνωση, αλλά γεμάτη κινδύνους αν κοιτάξεις λίγο κάτω από την επιφάνεια.

Ξέχασα να σου πω (SPOILER) για το ‘ψυχάκια’ πράκτορα του FBI που είναι στο κατόπι της οικογένειας, μια απιστία και μια υπο-πλοκή με ένα gay redneck που έρχονται να συμπληρώσουν την εικόνα. Όπως ξέχασα να σου πω τα καλύτερα για το τέλος της 1ης σεζόν που είναι όσο βίαιο και αναπάντεχο χρειάζεται ώστε να περιμένω με σχετική αγωνία τη 2η σεζόν.

Εντάξει, στο τέλος της ημέρας θα προτιμούσα ο Jason Bateman να ακολουθούσε το παράδειγμα του Bryan Cranston, που φρόντισε να εμπλουτίσει το χαρακτήρα του με λίγες ‘ουγγιές’ χιούμορ, ειδικά αφού είχε μετατραπεί σε φουλ τέρας.

Αν και το μεγαλύτερο ελάττωμα του ‘Ozark’ είναι ότι -με την εξαίρεση της Ruth, που μοιάζει αληθινή και όχι χάρτινη, για αυτό και ξεχωρίζει- οι rednecks εδώ μοιάζουν καρικατούρες. Οι σεναριογράφοι τους αντιμετωπίζουν ως ‘τους τύπους που ψήφισαν τον Trump’ και όχι ως αυτό που πραγματικά είναι. Δηλαδή η ευκαιρία τους να δείξουν την άλλη Αμερική και να τσιμπήσουν ένα σωρό βραβεία για αυτό.

*Η 1η σεζόν του ‘Ozark’ streamάρει στο Netflix.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ

Τα πάντα για το ‘Breaking Bad’