Παιδικά μεν, αριστουργήματα δε

Δεν ξέρω τι ακριβώς παρακολουθούσες εσύ μεγαλώνοντας (εγώ, πάντως, ήμουν παιδί της Φρουτοπίας, του Νιλς Χόλγκερσον και των Thundercats), αλλά σίγουρα δεν είχες / είχα τη μοναδική δυνατότητα που απολαμβάνουν αυτή τη στιγμή τα παιδιά μας.

Γιατί και στις παιδικές ταινίες και σειρές, όπως συμβαίνει επίσης γενικά όσον αφορά τη μουσική και τον κινηματογράφο, έχουν στη διάθεσή τους -για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας- ταυτόχρονα ότι εξαιρετικό έχει φτιαχτεί ποτέ ή προβάλλεται αυτή τη στιγμή.

Ο λόγος για τον οποίο ο Ταραντίνο είχε δηλώσει πριν από μερικά χρόνια ότι θέλει κάθε του ταινία να είναι εξαιρετική καθώς δεν γνωρίζει με ποια σειρά θα κάτσει να τις δει, 20 χρόνια από τώρα, ένας μελλοντικός έφηβος.

Άσε που, αν στην ‘εξίσωση’ προσθέσεις την ‘σου λύνω τα χέρια, αγχωμένε γονιέ’ υπηρεσία της WIND VISION, με τα πάνω από 60 συνδρομητικά κανάλια (έξι των οποίων παιδικά), το υπέροχο Netflix με τις μεταγλωττισμένες στα ελληνικά ταινίες και σειρές (δωρεάν, παρακαλώ, για 6 ολόκληρους μήνες), με δυνατότητα να ‘κλειδώνεις’ τα προγράμματα που δεν κάνει να βλέπουν τα παιδιά σου και την πρόσβαση στο Google Play Store και τις μιλιούνια από νέες κυκλοφορίες του, τα σύγχρονα παιδιά μπορούν να παρακολουθήσουν όχι μόνο ότι θέλουν.

Αλλά σε όποια οθόνη θέλουν (τηλεόραση, tablet, κινητό). Και, το πιο σημαντικό, όποτε θέλουν, αφού -μέσω WIND VISION- έχεις πρόσβαση στο περιεχόμενο από παντού, σε όποιο ελληνικό νησί ή παραλία βρίσκεσαι.

Άσε που μπορεί το κάθε παιδί να βλέπει ταυτόχρονα το δικό του πρόγραμμα. Κάτι που, πίστεψέ με, πολύ θα εκτιμήσεις όταν είσαι στην ταβέρνα δίπλα στη θάλασσα με τους φίλους σου (που έχουν και αυτοί παιδιά) και ξεσπάσει ο κακός ο χαμός γιατί εντελώς διαφορετικά πράγματα θέλουν να δουν τα αγόρια και εντελώς άλλα τα κορίτσια της παρέας.

Όλα πράγματα που ανακάλυψα με περισσή χαρά στην πρόσφατη παρουσίαση των υπηρεσιών τηλεόρασης WIND VISION που έλαβε χώρα στο Σπίτι της 24MEDIA και μου άνοιξε κυριολεκτικά τα μάτια για το πόσο απαραίτητες μου είναι.

Η αλήθεια είναι ότι, σε έναν 40άρη όπως εγώ, που ξυπνούσε τα Σαββατοκύριακα συγκεκριμένη ώρα για να δει την αγαπημένη του σειρά γιατί αλλιώς έπρεπε για να τη δει να τρέξει, αν ήταν τυχερός, να την βρει -χρόνια αργότερα- σε κάποιο συνοικιακό βιντεοκλάμπ, όλη η φάση θυμίζει κανονικά τους Jetsons ή όποια άλλη παιδική σειρά επιστημονικής φαντασίας σου έρχεται στο νου.

Το μόνο πρόβλημα είναι ότι αυτή η δυνατότητα του να μπορείς να δει το παιδί σου (ή, ιδανικά, να δεις μαζί του) ότι θέλει καταντάει πραγματικός εφιάλτης. Ναι, το ξέρω ότι έχεις διάθεση / υποχρέωση να φροντίσεις να παρακολουθεί μόνο υπέροχα πράγματα, ταινίες που το βοηθούν να ονειρεύεται και να ταξιδεύει. Αλλά η υπερ-προσφορά και η σαβούρα που υπάρχει εκεί έξω είναι αγχωτικά ακαταμάχητη.

Χρειάζεσαι και χρειάζομαι, με άλλα λόγια, κάποιον ειδικό να με βοηθήσει να κάνουμε curate στο τι πρέπει να δει. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι του αφαιρείς τη δυνατότητα να διαλέξει τελικά μόνο του ποιοι θα είναι οι δικοί του αγαπημένοι ήρωες και ηρωίδες της παιδικής του ηλικίας.

Για να είμαι ειλικρινής, από τότε που έχω βάλει σπίτι το family pack της WIND VISION έχω ησυχάσει κάπως. Αισθάνομαι μια σχετική ασφάλεια για το ότι το παιδί παρακολουθεί κανάλια που έχουν αποδείξει ότι καταλαβαίνουν τα παιδιά (όπως τα Disney Channel, Disney Junior, Disney XD, Nichelodeon, Smile και Baby tv) ή δίκτυα όπως το Netflix που αγοράζουν ή φτιάχνουν πολύ καλό περιεχόμενο για τα παιδιά.

Και σίγουρα μια 100% ασφάλεια για το ότι, χρησιμοποιώντας την ευκολία των parental controls, ΔΕΝ μπορεί να δει οτιδήποτε θα το κάνει να έχει εφιάλτες ή θα καταλήξει να διηγείται, 15 χρόνια αργότερα, καθισμένο σε ένα καναπέ, σε κάποια ψυχοθεραπεύτρια. Αυτό που λέμε παιδικά τραύματα.

Το ότι δηλαδή κάποιος άλλος έχει προεπιλέξει ένα άλφα επιπέδου περιεχόμενο για παιδιά, μου δίνει τη δυνατότητα (και την ανείπωτη χαρά) του να κάτσω δίπλα στην 7χρονη κόρη μου και μαζί να εξερευνήσουμε ότι άλλο υπάρχει εντός του οπτικού μας πεδίου.

Κάτι που, μεταξύ μας, δεν είναι και τόσο εύκολο όσο ακούγεται, αφού από την πρώτη μέρα που βάλαμε WIND VISION έφαγε κόλλημα με τα ‘Σούπερ Τερατάκια’, το ‘Μαγικό Σχολείο’ και, πάνω από όλα, με το ‘Αρχηγό με τη Κούνια’ του Netflix. Σε τέτοιο σημείο που, όταν έρχεται σπίτι κάθε φίλη της, με υπερηφάνεια της εξηγεί πως πέρα από ταινία, είναι πλέον και κανονική σειρά. Είναι, ας πούμε, η δική της ανακάλυψη.

Αν και, με κάποιο μαγικό τρόπο και ανταμοιβή ποπ κορν, παρότι σούπερ πεισματάρα, την έχω πείσει να δει στο Netflix κάποια μικρά διαμαντάκια που απέφευγε ως τώρα όπως το UP (ακόμη κλαίω με την εναρκτήρια σεκανς που δείχνει τη ζωή του ζευγαριού πριν γίνει ο πρωταγωνιστής κλώνος του Ζάχου Χατζηφωτίου), το Babe, το ανυπέρβλητο Wall E, το Coraline (αν και αγχώθηκα μην τρομάξει) και, παρότι της φάνηκε αρχικά παράξενο λόγω ‘τεχνοτροπίας’, το Γουόλας και Γκρόμιτ.

Ενώ, αντίστοιχα, από το Google Play Movies (μέσω WIND VISION και πάλι) την πάω συνειδητά και ακόμη πιο πίσω με de facto αριστουργήματα όπως τα Mary Poppins (το οποίο, αφού το νοικιάσαμε 2-3 φορές, το αγοράσαμε για να ξεμπερδεύουμε), The Sound of Music και όλα τα ‘συνομίληκα’ αδελφάκια τους. Συν το Mamma Mia, στο οποίο έχει μάθει κανονικά όλα τα λόγια των τραγουδιών απέξω.

Ναι, το ομολογώ. Μου λείπει ο Νιλς Χολγκερσον (και στη γυναίκα μου, αντίστοιχα, το Χάιντι). Αλλά κάθε μέρα που μπαίνουμε στο γαλαξία της WIND VISION όλο και κάτι καινούργιο ανακαλύπτουμε (στα παιδικά κανάλια, καθώς επίσης στα μουσικά και σε αυτά που δείχνουν ζώα) για να τσεκάρουμε μαζί με την κόρη μας.

Η φάση, έτσι για να καταλάβουν οι παλιότεροι, είναι εντελώς σαν την τσάντα του Σπορτ Μπίλι. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα βγει από μέσα.

* H προσφορά με δώρο έως 6μήνες Netflix ισχύει για αιτήσεις έως 30/6/18.

|Η ποπ κουλτούρα μέσα από εικόνες| Ακολούθησε το Ιnstagram account του PopCode.