Πήγαμε με το σπαθί μας στο 4ο Comic Con Θεσσαλονίκης
To Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ο ανταποκριτής μας στη Θεσσαλονίκη επισκέπτηκε την ετήσια Μέκκα των κόμικ.
- 8 ΜΑΙ 2018
Σε μία Θεσσαλονίκη που αρνείται (πεισματικά) να αποχωριστεί το Φθινόπωρο, η εμβληματική φιγούρα του Οβελίξ στην είσοδο του Βελλίδειου προμήνυε ότι μέσα στον Εκθεσιακό χώρο τα κόμικς και οι φανατικοί θαυμαστές τους βιώνουν την προσωπική τους Άνοιξη. Μία Άνοιξη γεμάτη ταλέντο, σπαθιά και φιγούρες. Άπειρες φιγούρες.
Όπως αυτές του Τάσου Πανταζόπουλου από την Playmofriends Θεσσαλονίκης που τραβούσαν συνεχώς βλέμματα, αναφωνητά και instagram stories μικρών και μεγάλων. Το διόραμά του, άλλωστε, ήταν από μόνο του ένα γνήσιο έργο τέχνης αποτελούμενο από 31 φιγούρες. «14 Άγγλοι και 17 Γερμανοί. Σε επιφυλακή για μάχη», όπως τόνιζε ο ίδιος. Ξεκίνησε να ασχολείται με τις διάσημες φιγούρες όπως κάθε άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του. Από παιδί. Κάποιες δεκαετίες αργότερα το πάθος έγινε τέχνη και τον οδήγησε στις πύλες του Comic Con. Το πρώτο που συμμετέχει και σίγουρα όχι το τελευταίο. «Η λέξη hobby όταν μιλάς για τα Playmobil είναι πραγματικά φτωχή. Δεν είναι τίποτα λιγότερο από απόδραση. Απόδραση από την πραγματικότητα», θα προσθέσει.
*Φωτογραφίες: Αναστάσης Μαυρογιάννης
Την ίδια απόδραση αναζητεί και η Χριστίνα Χάρμπαλη, η οποία τα τελευταία 5 χρόνια έχει αφοσιωθεί στην τέχνη του σκίτσου. Κάτι που καταλάβαινες αμέσως με την προσήλωση που έδειχνε στην λεπτομέρεια. «Αποφάσισα να μπω στον κόσμο του σκίτσου από εσωτερική – ψυχολογική ανάγκη και να δημιουργήσω το βιβλίο μου με βάση το παρελθόν μου», θα αναφέρει σχεδόν ψιθυριστά, την ώρα που ο Αναστάσης έκανε ζουμ στη φιγούρα που είχε για ώρα στα χέρια της. Η ίδια συμμετέχει για πρώτη φορά με δικό της τραπέζι στο Comic Con της Θεσσαλονίκης. «Το πιο εντυπωσιακό από όλα είναι ότι πλέον το κοινό είναι πιο εξειδικευμένο. Δεν έρχεται μόνο για βόλτα, αλλά ξοδεύει χρόνο με τους καλλιτέχνες. Ρωτά, μαθαίνει. Και από την άλλη βλέπεις όλους και περισσότερους από τη νέα γενιά του κόμικ να τολμούν το βήμα στο εξωτερικό. Βιώνουμε μία σημαντική εξέλιξη», θα συμπεράνει.
Δίπλα μας η Bullet Witch (τα πραγματικά ονόματα στον κόσμο των κόμικς είναι τόσο βαρετά άλλωστε), μία από τις πιο γνωστές Colsplayers της χώρας, γελάει δυνατά σε ένα μίνι πηγαδάκι αποτελούμενο από αγαπημένες φιγούρες. Ένα γέλιο ξεχωριστό όσο κι η ίδια. «Ασχολούμαι επαγγελματικά με το Cosplay τα τελευταία 8 χρόνια, συμμετέχοντας, όπως καταλαβαίνεις, σε όλα τα Comic Cons και τα άλλα σπουδαία events που ήρθαν στη χώρα. Για εμένα το Cosplay, άλλωστε, είναι καθαρά μία έκφραση δημιουργίας και χαίρομαι να βρίσκομαι σε χώρους όπως ο σημερινός που σφύζει από δημιουργικότητα. Δες τριγύρω σου. Η νέα γενιά των κόμικς είναι εδώ. Καλύτερη χρόνο με τον χρόνο και έτοιμη να πρωταγωνιστήσει», θα μου πει ανάμεσα σε τρία διαλείμματα για φωτογραφίες με θαυμαστές της. «Υπάρχουν φορές που θα προτιμούσες να είσαι αόρατη αν είχες τη μαγική δυνατότητα;» τη ρώτησα με απορία. «Μπα, είναι τόσο βαρετή αυτή η σούπερ δύναμη. Θα προτιμούσα να μπορώ να πετάω», θα μου απαντούσε στιγμές αργότερα, προτού ποζάρει στον φακό ενός νεαρού φοιτητή που μας περίμενε υπομονετικά.
Και μπορεί η Bullet Witch να ήθελε να καταργήσει τη βαρύτητα, η Arinela Kociko, μερικά μέτρα πιο δίπλα, είχε ήδη αποφασίσει ποια σούπερ δύναμη θα ήθελε περισσότερο. Βασικά δε χρειαζόταν να μου το πει. Ο περίφημος θάλαμος – μηχανή χρόνου TARDIS του Doctor Who (που κατασκεύασε η ίδια παρακαλώ) δέσποζε στο τραπέζι της και δεν άφηνε καμία δυνατότητα παρερμηνείας. «Θα λάτρευα το time travel. Ξεκάθαρα. Και ποιος δεν θα το λάτρευε; Κάνοντας, λοιπόν, ένα πρόχειρο ταξίδι στον χρόνο, πρέπει να σου πω ότι από το 2016 συμμετέχω αδιάλειπτα σε όλα τα Comic Cons σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Κύπρο. Ανέκαθεν μου άρεσε να διαβάζω και να σχεδιάζω κόμικς και σιγά σιγά είδα το πάθος μου να γίνεται επάγγελμα», επισήμανε η ίδια, κάνοντας μία αναφορά σε όλα αυτά που ξεχώρισε στη φετινή διοργάνωση. «Η διοργάνωση χρόνο με τον χρόνο γίνεται καλύτερη, ενώ και η αλλαγή του χώρου και η μεταφορά από την Αποθήκη Γ’ στο Βελλίδειο νομίζω ότι είναι ένα στοίχημα που κερδήθηκε. Και φυσικά Φρανκ Μίλερ. ΦΡΑΝΚ ΜΙΛΕΡ ΡΕ ΦΙΛΕ. Τι άλλο να ζητήσεις, όταν είναι εδώ ο Βασιλιάς;».
Ένα γνήσιο ταξίδι στον χρόνο ήταν και η γνωριμία με τον Λεοκράτη Ανεμοδουρά, τον εγγονό του δημιουργού των Εκδόσεων του «Μικρού Ήρωα», που συνεχίζει την ιστορική παράδοση, προσφέροντας σπουδαίους τίτλους στο κοινό. Όπως την περιπέτεια του Κόρτο Μαλτέζε που κρατούσα στα χέρια μου. Σφιχτά. «Αυτό είναι το πρώτο Comic Con Θεσσαλονίκης που συμμετέχουμε, ενώ έχουμε βρεθεί άλλες 3 φορές στην αντίστοιχη διοργάνωση της Αθήνας. Σπουδαίες πρωτοβουλίες με αξιόλογες παράλληλες δράσεις, όπως η συναυλία με θεματική το STAR WARS. Είναι εντυπωσιακό το πώς αγκαλιάζει το κοινό τέτοια events και το πώς αγαπάει τον κόσμο του κόμικς», πρόσθετε, την ώρα που ακόμα ένας Κόρτο Μαλτέζε ταξίδευε προς τα χέρια μιας φανατικής αναγνώστριας.
Ο Ούγκο Πρατ, σε ένα παράλληλο σύμπαν, θα ένιωθε (ξανά) άπειρη περηφάνια με όσα συνέβησαν αυτό το τριήμερο στο Comic Con Θεσσαλονίκης. Όχι μόνο γιατί ο Κόρτο Μαλτέζε του συνεχίζει να αγαπιέται. Αλλά και για το κοινό που αρχίζει να αγκαλιάζει τα κόμικς. Για τους όλο και περισσότερους που αναζητούν την απόδραση στην τέχνη. Μα κυρίως, για τους νέους που τολμούν. Με μελάνια και σκίτσα.
|Η ποπ κουλτούρα μέσα από εικόνες| Ακολούθησε το Ιnstagram account του PopCode.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ
