Πώς γίνεται να μην έχεις πάθει εμμονή με το Succession;
- 22 ΦΕΒ 2020
Αν εξαιρέσεις την συγκεκριμένη τιμητική αναφορά στο πλαίσιο της ένταξής του στις καλύτερες σειρές του 2019, η αλήθεια είναι ότι οφείλουμε ένα τεράστιο συγνώμη στο Succession, η 3η σεζόν του οποίου ξεκινάει μέσα στους επόμενους μήνες.
Παρότι η ανελέητη κούρσα διαδοχής στο τιμόνι της μεγαλύτερης μίντια εταιρίας στον κόσμο (βλέπε κανάλια, websites, εφημερίδες, πάρκα τύπου Disneyland, κρουαζιερόπλοια), μεταξύ των μελών της -κάργα δυσλειτουργικής- οικογένειας Roy, είναι η ένοχη απόλαυση πολλών εκ εμάς, δεν μπήκαμε ποτέ στον κόπο να αναφερθούμε αναλυτικά στο ποιόν της. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί. Ίσως γιατί το θεωρήσαμε αυτονόητο ότι ‘δεν μπορεί, σίγουρα έχουμε γράψει κάτι αναλυτικό για αυτή, αφού όλοι την ξέρουμε και μας αρέσει’. Όπως και να έχει το Succession δεν είναι κάτι που απλώς πρέπει να δεις κάποια στιγμή, αλλά κάτι που πρέπει να κάτσεις εδώ και τώρα.
O πιο εύκολος τρόπος να στο περιγράψω είναι ότι πρόκειται για ένα Billions-Family Edition (δια χειρός των παραγωγών των Veep και The Night Of). Με τη μόνη διαφορά ότι εδώ τα πράγματα δεν είναι τόσο στιλιζαρισμένα αλλά πιο ‘παλαιομοδότικα’, αφού στο κέντρο της δράσης είναι ο άρρωστος ‘αρκούδα γκρίζλι’ πατριάρχης της οικογένειας, εκείνος που έφτιαξε την ‘έχω μέχρι και τον πρόεδρο των ΗΠΑ στο τσεπάκι μου’ αυτοκρατορία από το μηδέν.
Εκείνος που θα πρέπει να επιλέξει ποιο από τα παιδιά του (ο φυσικός διάδοχος Kendall που έχει τα ‘προβληματάκια’ του με τις ουσίες, το ανώριμο μαύρο πρόβατο Roman που υποδύεται εξαιρετικά ο Kieran Culkin ή η πανέξυπνη κόρη Shiv που έχει το ‘μειονέκτημα’ ότι είναι γυναίκα) θα τον διαδεχθεί.
Τρία υπέροχα κατεστραμμένα πλάσματα (σ.σ. υπάρχει και ένας φευγάτος μεγαλύτερος γιος που το παίζει ‘Ελβετία’ και κανείς δεν τον υπολογίζει) που αγαπιούνται μεταξύ τους με τον πιο ‘επώδυνο-λεκτικό μαστίγωμα’ τρόπο, λαχταρούν την αποδοχή του πατέρα τους και διατηρούν κατεστραμμένες σχέσεις διαφορετικού είδους με συζύγους και συντρόφους. Αλλά, που στο τέλος της ημέρας, είναι μόνα τους, εντελώς μόνα τους, αντιμέτωπα με την -φαινομενικά τόσο, μα τόσο γενναιόδωρη- μοίρα τους.
Οι Δυο Χρυσές Σφαίρες (ως σειρά και ο Brian Cox για τον ρόλο του πατέρα) και τα δυο Emmy που έχει κερδίσει ως τώρα μοιάζουν πολύ λίγα για να επιβεβαιώσουν το υπέροχο γράψιμο, τα απρόσμενα plot twists, την εξαιρετική χημεία μεταξύ του cast και, πάνω από όλα, τα συγκλονιστικά βλέμματα. Αναφέρομαι στα βλέμματα απόγνωσης που χαρακτηρίζουν τα τρία αδέλφια όταν βρίσκονται (συνήθως ως θύματα, ενίοτε ως θύτες) σε καταστάσεις απόλυτου εξευτελισμού και ταπείνωσης. Είτε σε προσωπικό, οικογενειακό ή εργασιακό επίπεδο.
Ξεναγός μας σε αυτό το σκληροτράχηλο σύμπαν αποτελεί, ήδη από την πρώτη σεζόν, ο αγαθός φτωχο-ξάδελφος Greg, που μπλέκει σιγά σιγά με όλους αυτούς τους προνομιούχους σχιζοφρενείς και αναγκάζεται να κάνει όλο και πιο βρώμικα και ανήθικα πράγματα. Ενώ ειδική μνεία οφείλει να γίνει στον σύζυγο της Shiv που και ανέχεται τις απιστίες της και ανέχεται τον εξευτελισμό από κάθε μέλος της οικογένειάς της (επειδή δεν είναι γαλαζοαίματος) και είναι επιρρεπής σε κάθε είδους υπερβολές (σ.σ. αγαπημένη στιγμή όταν προσπάθησε να δικαιολογήσει στα κουνιαδάκια του το γεγονός ότι, στο πλαίσιο ενός VIP οργίου, κατέληξε να καταπίνει το δικό του σωματικό…υγρό).
Προσοχή. Μπορεί η οικογένεια να είναι πάντα σε πρώτο πλάνο, αλλά σου ξεκαθαρίζω ότι η φάση δεν είναι Arrested Development. Ένα σημαντικό μέρος της γοητείας του Succession έχει να κάνει και με τις δολοπλοκίες , τις λάθος αποφάσεις και τις ‘ελα να μετρήσουμε ποιος έχει μεγαλύτερο εγώ’ καταστάσεις σε επιχειρησιακό επίπεδο. Με τους ανάλογους χαρακτηρές (ο hedge fund guy που δεν είναι τελικά φίλος, ο website developer που νομίζει ότι είναι λύκος αλλά αποδεικνύται πρόβατο κτλ).
Στο τέλος της ημέρας το Succession θυμίζει ένα λουσάτο burger φτιαγμένο με κρέας μονόκερου. Είναι φαντεζί, ξεχωριστό και ακαταμάχητο. Το μόνο που μένει να αποφασίσεις είναι ποιο αδέλφι προτιμάς (εγώ είμαι Team Shiv) και αν έχεις αρκετό χρόνο να δεις και τις δυο σεζόν σε ένα ΣΚ.
***
Δέκα χρόνια μετά το τέλος του θρυλικού ‘Lost’, η Ιωσηφίνα Γριβέα και ο Θοδωρής Δημητρόπουλος επιστρέφουν στο Νησί για να αναλύσουν την 2η σεζόν της κλασικής σειράς
