Πόσο αυθεντικό ήταν τελικά το Top Boy;
- 16 ΣΕΠ 2023
Ο 67χρονος, Ιρλανδός Bennett βυθίστηκε στην έρευνα για το Top Boy ως κάτοικος του Hackney στο Ανατολικό Λονδίνο, για περισσότερα από 25 χρόνια. Η σειρά γεννήθηκε όταν είδε έναν δωδεκάχρονο έμπορο ναρκωτικών στην περιοχή του και αποφάσισε να του κάνει κάποιες ερωτήσεις, οπότε αφότου μίλησε στο παιδί και σε διάφορους ακόμη από την κοινότητα του Hackney, ο δημιουργός συνειδητοποίησε το βάρος της πραγματικότητάς τους και πόσο αναπόδραστα ήταν αυτά τα ζητήματα. Έτσι δημιουργήθηκε το Top Boy, για να τονίσει αυτές τις υποεκπροσωπούμενες ιστορίες.
Ξεκίνησε η σειρά λοιπόν, και οι σεζόν του Channel 4 απεικόνιζαν ένα Λονδίνο αμαυρωμένο από τη λιτότητα, και φυσικά τον τυπικό τρόπο ζωής στα ναρκωτικά εκείνη την εποχή. Έγιναν φιλικές και οικείες για μία γενιά μαθητών και σπουδαστών, νεαρούς ενηλίκες που είχαν ζήσει εκείνα τα σενάρια, και προσκάλεσε στις ιστορίες τους ένα κοινό που δεν είχε ιδέα για όλα αυτά.
Δύο χρόνια μετά το Top Boy ακυρώθηκε από το κανάλι, με τον Bennett να μην έχει ακόμα και μέχρι σήμερα κάποια επίσημη δικαιολογία για τη συγκεκριμένη απόφαση.
Έξι χρόνια μετά την ακύρωσή του ωστόσο, το Top Boy αναβίωσε. Ο Drake, Καναδός σούπερ σταρ της ραπ, συνδέθηκε με τη σειρά μέσω κλιπ στο YouTube, εκτίμησε τις ομοιότητες στις κουλτούρες Τορόντο και Λονδίνου, την αργκό και τις τζαμαϊκανές επιρροές, και αποφάσισε να αγοράσει τα δικαιώματα της σειράς και να την κάνει pitch στο Netflix.
Η νέα εκδοχή της σειράς ήταν πιστή στο DNA της, αλλά έμοιασε άμεσα πιο γυαλιστερή, όπως το Black Mirror, το Casa de Papel, το You, το Lucifer, και τόσες άλλες σειρές που έχει κατά καιρούς αναστήσει το Netflix. Είχε μεγαλύτερο μπάτζετ, ταξίδεψε στην Ισπανία, στην Τζαμάικα, στο Μαρόκο. Το σάουντρακ δε, επιμελημένο από τον Drake, ήταν εμποτισμένο με μουσική από τις σκηνές που τιμούν οι γειτονιές του show, προσθέτοντας έτσι ένα επιπλέον επίπεδο ταύτισης για την κοινότητα.
Η οπτική των ίδιων των κατοίκων στο συγκρότημα όπου γυριζόταν το Top Boy, το Samuda Estate στην περιοχή Isle of Dogs, είναι άλλη ιστορία. Οι κάτοικοι του συγκροτήματος έχουν εμφανιστεί ως κομπάρσοι στη σειρά, ενώ η ιδιωτική εταιρεία διαχείρισης ακινήτων, η One Housing, είχε πληρωθεί ένα άγνωστο ποσό για να επιτραπεί η χρήση του χώρου, μέρος του οποίου προοριζόταν για εκδρομές σε θεματικά πάρκα ή προς παραλιακές περιοχές για τις οικογένειες που ζουν στις κατοικίες.
Μιλώντας στο NME ωστόσο, ορισμένοι ένοικοι ισχυρίστηκαν πως δεν ένιωσαν με κάποιο τρόπο το όφελος των χρημάτων, με πολλά από αυτά τα ταξίδια να γεμίζουν πολύ γρήγορα και να μην υπάρχουν άλλες θέσεις, ενώ κάποιοι δήλωσαν πως θα ήταν προτιμότερο τα χρήματα αυτά να είχαν συμβάλει στη βελτίωση της κατάστασης των κτιρίων.
«Η One Housing επωφελήθηκε από τα γυρίσματα, αλλά όχι οι άνθρωποι που ζουν όντως εδώ. Οι άνθρωποι που εργάζονταν [στο Top Boy] ήταν ευγενικοί», ανέφερε μία από τους συνεντευξιαζόμενους και κάτοικος στις κατοικίες εδώ και 16 χρόνια. « Δεν είναι γεμάτο από συμμορίες εδώ ή κάτι τέτοιο», πρόσθεσε. «Δεν είναι μια δίκαιη αντανάκλαση της κατάστασης, αλλά δεν προσπαθεί να είναι. Είναι μυθοπλασία. Τα χρήματα όμως προορίζονταν να επιστρέψουν στους κατοίκους και δε νομίζω ότι το έχουν κάνει σωστά αυτό. Δεν έχουν κάνει τίποτα για εμάς».
H One Housing από την άλλη δηλώνει πως πραγματοποίησε πολυάριθμες συζητήσεις για το πώς θα ήθελαν οι ίδιοι οι κάτοικοι να εκμεταλλευτούν τα χρήματα, συμπεριλαμβανομένων επισκέψεων από πόρτα-σε-πόρτα, τηλεφωνημάτων, ερευνών μέσω της ταχυδρομικής εταιρείας Freepost, και της προσέγγιση κοινοτικών ομάδων της περιοχής, ζητώντας από τους κατοίκους να μοιραστούν τις ιδέες τους.
Αριστερά: Kane Robinson, Δεξιά: Ashley Walters
Από την άλλη ο Walters, ο μεγαλύτερος ίσως σταρ του Top Boy, έχει συζητήσει τη διαφορετικότητα στη βιομηχανία της τηλεόρασης και ότι θα ήθελε το show να είχε γραφτεί από μαύρο άτομο.
Μιλώντας στο The Times για το φινάλε και για όσα θα άλλαζε στη σειρά, είπε: «Θα ήταν ιδανικό οι ιστορίες των μαύρων να είχαν ειπωθεί από κάποιον μαύρο. Οπότε ναι, πρόσεχα εξονυχιστικά όσα έγραφε ο Ronan».
Πρόσθεσε ότι, εάν το Top Boy ξεκινούσε τώρα, πιστεύει πως κάποια πράγματα θα ήταν διαφορετικά. «Αυτό μπορεί να μην είναι φανταστικό για τον Ronan, αλλά είναι τεράστιο για ανθρώπους σαν εμένα. Ήμουν ένας από τους λίγους μαύρους ηθοποιούς που επιτρέπονταν στην τηλεόραση πριν από αυτό το κύμα διαφορετικότητας, οπότε το να βλέπεις μαύρους σεναριογράφους να βρίσκουν υπεράσπιση είναι εκπληκτικό. Και όμως, παραμένει αγώνας. Είναι πάντοτε αγώνας».
