Μια ημέρα σαν και σήμερα, ξεκίνησε η εκτόξευση των Pulp

Αν κάποιος ήταν στην κατάλληλη ηλικία στο πρώτο μισό των 90s, θα θυμάται πως η -ακόμα κραταιά- μουσική βιομηχανία ζούσε μια από τις τελευταίες χρυσές περιόδους της. Η αμερικανική σκηνή χάρις σε έναν υπερταλαντούχο, καχεκτικό τύπο με καρό πουκάμισο είχε κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο, ενώ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού είχε γεννηθεί η «Cool Britannia”, είχαν γίνει οι συστάσεις με το acid house και το ecstasy και την ίδια στιγμή τα μουσικά έντυπα της Μεγάλης Βρετανίας έψαχναν μανιωδώς να βρουν την απάντηση στο grunge και να στήσουν (σχεδόν με το ζόρι) τη δική τους σκηνή. Το buzzword ήταν «brit-pop» και σύντομα θα τα καταφέρναν.

Σημείο καμπής ήταν φυσικά το 1994 και ακόμα περισσότερο ο Απρίλης εκείνης της χρονιάς. Στις αρχές του μήνα ο Curt Cobain θα βρεθεί νεκρός, στις 11 Απριλίου οι Oasis θα κυκλοφορήσουν το “Supersonic”, το πρώτο τους single, στις 24/4 οι Blur το τρίτο τους άλμπουμ, “Parklife”, και στο ενδιάμεσο μια ιδιαίτερη μπάντα από το Sheffield που ήδη μέτραγε περισσότερα από 15 χρόνια ζωής, θα κυκλοφορήσει τον τέταρτο της δίσκο και πολύ σύντομα όλοι θα μάθουν ποιοι είναι οι Pulp.

Το συγκρότημα δημιουργήθηκε στο Sheffield της Β. Αγγλίας, μια πόλη που την εποχή που μεγάλωσε ο Jarvis Cocker γνώριζε μεγάλη οικονομική κρίση καθώς η βαριά της βιομηχανία (χάλυβας, ατσάλι κτλ.), είχε πάρει την κάτω βόλτα. Ταυτόχρονα, η πόλη είχε μια ιδιαίτερη μουσική παράδοση γιατί μπορεί τα μεγαλύτερα ονόματα που γέννησε μέχρι τότε να ήταν του μεγέθους του Joe Cocker και των Def Leppard, αλλά παράλληλα είχε μια πολύ ανήσυχη σκηνή που μας τροφοδότησε με πολλούς σπουδαίους και σημαντικούς δίσκους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, οι Human League και οι ABC, όπως και οι πιο πειραματικοί Cabaret Voltaire και Clock DVA. Τέλος, εκεί γεννήθηκε και το πιο σημαντικό/πρωτοποριακό label των τελευταίων δεκαετιών, η εμβληματική Warp Records.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο δημιουργήθηκαν οι Pulp από τον ακόμα έφηβο Jarvis Cocker και παρόλο που το αλάνθαστο ραντάρ του John Peel τους εντόπισε πολύ γρήγορα και το γκρουπ ηχογράφησε ένα Peel Session για χάρη του το 1981, η καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία δεν φαινόταν στον ορίζοντα. Με πολλές αλλαγές στη σύνθεσή τους και στο ύφος τους, οι Pulp πέρασαν απαρατήρητοι στα 80s αλλά με το γύρισμα της δεκαετίας όλα άρχισαν να αλλάζουν.

Το 1991, το “My Legendary Girlfriend” θα γίνει single of the week στο NME (ίσως το καλύτερο τραγούδι της προ-His ‘N’ Hers εποχής της μπάντας), κατόπιν θα υπογράψουν στη θρυλική Island Records και τα πρώτα singles “Babies”, “Razzmatazz”, “Lipgloss” και “Do You Remember The First Time?”, θα λειτουργήσουν ως προάγγελοι κάτι πραγματικά σπουδαίου.

Στις 18 Απριλίου 1994, θα κυκλοφορήσει και επίσημα ο τέταρτος δίσκος τους, αλλά μπορεί εύκολα να αντιμετωπιστεί ως το de facto ντεμπούτο τους: πρόκειται για το άλμπουμ που εδραίωσε τις συνθετικές και στιχουργικές εμμονές τους αλλά και το άλμπουμ όπου ο κόσμος γνώρισε τη λαμπερή, σφιχτοδεμένη pop τους και το αιχμηρό πνεύμα του Jarvis Cocker.

Ήταν ένας ήχος προσεκτικά μελετημένος, γεμάτος αντιφάσεις που ταίριαζαν απόλυτα με τους στόχους τους: είχε τα hooks και την αμεσότητα της σπουδαίας ποπ μουσικής αλλά και τη σκοτεινή γοητεία του post punk. Ήταν σοφιστικέ αλλά και αισθησιακός, ήταν ένα άλμπουμ γεμάτο σπουδαία τραγούδια που αποτέλεσε την αφετηρία μια εντυπωσιακής τριλογίας που τους κατέστησε μια από τις βασικές, πολιτιστικές φιγούρες των 90s στη Μεγάλη Βρετανία.

Όπως ήταν αναμενόμενο ο δίσκος εξελίχτηκε σε θρίαμβο. Μπήκε στο top10 των βρετανικών charts ενώ έχασε για ένα ψήφο το -ακόμα- έγκριτο Mercury Prize, με το “Elegant Slumming” των M People να κερδίζει το πολυπόθητο βραβείο, σε μια απόφαση που δεν γέρασε και πολύ καλά, πόσο μάλλον όταν στη shortlist εκτός των Pulp, ήταν τα “Parklife”, “Music for the Jilted Generation” των Prodigy, το “Wild Wood” του Paul Weller κτλ. Η εκτόξευση όμως των Pulp είχε ήδη ξεκινήσει. Μαζί με τους Blur, Oasis και Suede και κάτω από την ομπρέλα της brit-pop, θα ανοίξει ένας σπουδαίος κύκλος με μεγάλες συναυλίες σε Αγγλία και Γαλλία, αψεγάδιαστες εμφανίσεις στα Glastonbury και Reading Festival το 1994, και μια περιοδεία στην Αμερική ως support των Blur όπου θα κλέψουν -μάλλον άνετα- την παράσταση, παρόλο που η μουσική τους ήταν μια βαθιά βρετανική υπόθεση και ποτέ δεν θα αγαπηθούν εκεί όπως τους άξιζε.

Έχοντας όμως πλεονέκτημα του χρόνου, η ιστορία έχει πια γραφτεί. Τριάντα χρόνια μετά την κυκλοφορία του “His ‘N’ Hers”, είναι κοινώς αποδεκτό πως πρόκειται για έναν ουσιαστικό δίσκο που έδωσε τεράστια ώθηση στη βρετανική σκηνή, καταφέρνοντας να είναι ταυτόχρονα ιδιοσυγκρασιακός και γοητευτικός. Κι αν η ιστορία τους τελείωνε εδώ θα μιλούσαμε για έναν σπάνιο δίσκο γεμάτο αξεπέραστα anthem. Οι Pulp όμως είχαν διαφορετική άποψη και μόλις είχαν ξεκινήσει!

Την Πέμπτη 20 Ιουνίου στην Πλατεία Νερού, οι Pulp μαζί με τους The Smile των Thom Yorke και Jonny Greenwood θα είναι οι δύο μεγάλοι headliners της κορυφαίας indie βραδιάς του φετινού καλοκαιριού. Μαζί τους, οι εξίσου επιδραστικοί Ride αλλά και το next big thing της post punk σκηνής, οι Ολλανδοι Tramhaus. Για όλες τις πληροφορίες, επισκέψου το www.releaseathens.gr

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ