Πώς η Κάισσα έγινε η Κάισσα που όλοι κολλήσαμε;

Μια Κυριακή του Μαρτίου που μας πέρασα, κάθισα και σκέφτηκα έγραψα για ένα επιτραπέζιο που μου έχει χαρίσει ίσως τις δυνατότερες στιγμές γέλιου της μέχρι τώρα καριέρας μου στο χώρο των ‘πονάει η κοιλιά μου, φτάνει’. Έγραψα για το Jungle Speed. Λίγες μέρες και λίγες γραντζουνιές αργότερα, θυμήθηκα ότι ένα ακόμα παιχνίδι που βρίσκεται σε ξεχωριστό ράφι της κατηγορίας ‘Έρρικα και Ψυχαγωγία’ είναι το Dixit, το επιτραπέζιο με τις φανταστικές κάρτες. Μετά, μου ρθε στο μυαλό και το BANG.

Αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα στο ‘ποιο από τα δύο θα είναι το επόμενο κείμενό μου’ μου ήρθε η εξής φαεινή ιδέα: “Μήπως να πατούσα ένα pause στα ξεχωριστά κείμενα, και να μιλούσα με κάποιον από αυτούς τους αφανείς ήρωες που έβαλαν στην ψυχαγωγική ζωή μου όλα αυτά τα αριστουργηματικά παιχνίδια;” Ναι, θα μπορούσα να γράφω διθύραμβους για τα παιχνίδια της Κάισσας και ναι, δίχως ντροπή.

In the meantime, και ενώ ήμουν στην παραπάνω δύσκολη όπως είπαμε κατάσταση της επιλογής, σε μία εκδήλωση που δεν ήθελα να πάω (σαν τον Λάμπη Λιβιεράτο και το πάρτι) έπεσα πάνω σε ένα stand της Κάισσας. Καιιιιιι, μπαμ, και κάτω.

Εκεί, συνάντησα το Γιάννη τον υπεύθυνο για την επικοινωνία του brand των επιτραπέζιων. Τον άνθρωπο που λίγες μέρες αργότερα θα συναντούσα στο μαγαζί της Κάισσας στους Αμπελόκηπους και θα του ζητούσα να μου μιλήσει για αυτήν.  

Δεν θα φλυαρίσω άλλο. Το μόνο που θα πω είναι ότι μόλις μπήκα μέσα στο μαγαζί, σφήχτηκε λίγο η καρδιά μου. Όπως τότε, που ήμουν πιτσιρίκι και με πήγαιναν στο παιχνιδάδικο να διαλέξω δώρο. Για τον εαυτό μου.

Μίλα μου για Κάισσα

Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου – Watkinson

“Η Κάισσα ξεκίνησε το 1985 ως ένα κατάστημα σκακιστικών ειδών και με τα χρόνια, επεκτάθηκε. Σε κάποια φάση, μέσω φίλων άρχισαν να έρχονται οι πρώτες προτάσεις για επιτραπέζια παιχνίδια“.

“Οι Έλληνες, είμαστε gamers. Μπορεί το επιτραπέζιο στις μεγάλες ηλικίες να άργησε να πάρει τα πάνω του με την έννοια ότι δεν υπάρχει στην ιδιοσυγκρασία μας το ‘να παίξουμε ένα επιτραπέζιο’. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει καφετέρια που να μην έχει πέντε τάβλι. Το τάβλι είναι ένα παιχνίδι που στο εξωτερικό, το αντιμετωπίζουν ως επιτραπέζιο. Και το σκάκι, επίσης είναι ένα παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που παίζεις για να διασκεδάσεις. Με τι διασκεδάζεις; Με τα επίπεδα δυσκολίας του. Αυτό ακριβώς γίνεται και με τα επιτραπέζια. Σε μία πιο εύκολη ίσως μορφή με την έννοια της εισαγωγής“.

“Το Περιπέτειες στο Δάσος για παράδειγμα, είναι από οκτώ ετών και πάνω και έχει δύο παίκτες. Οι κανόνες του μοιάζουν αρκετά με τη φιλοσοφία του σκακίου, γι αυτό και πολλοί γονείς το αγοράζουν ώστε να μυήσουν τα παιδιά τους σε αυτήν“.

‘Όλα τα παιχνίδια της Κάισσας, είναι παιχνίδια στρατηγικής. Αυτό που ουσιαστικά σε έλκει στο σκάκι ή το τάβλι, σε τραβάει και σε αυτά τα παιχνίδια“.

“Υπάρχουν βέβαια και παιχνίδια πιο δύσκολα από το σκάκι. Οι συνδυασμοί είναι άπειροι, ωστόσο αυτός που παίζει, έχει τα ίδια αισθητήρια κατά κάποιον τρόπο. Ο χώρος του σκακιού εκείνη την εποχή ήταν ένας χώρος που εκ των πραγμάτων προσέλκυε κατά βάση gamers. Το κυριότερο χαρακτηριστικό των gamers είναι ότι ταξιδεύουν. Σε τουρνουά, εκθέσεις. Γενικά, τους αρέσει να ενημερώνονται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάθε φορά που επιστρέφουν να μοιράζονται τις νέες εμπειρίες τους και να φέρνουν καινούριες ιδέες. Κάπως έτσι ξεκίνησε η Κάισσα να βάζει και τα επιτραπέζια στο παιχνίδι. Εκείνη την εποχή, ήταν εξαιρετικά σπάνιο το να βρεις τέτοια επιτραπέζια στην ελληνική αγορά. Πήρε καιρό στο κοινό μέχρι να εκπαιδευτεί“.

“Πριν από 30 χρόνια, τα κόμικ, τα pocemon, οι υπερήρωες της Marvel ήταν για τους ‘σπασίκλες’, σήμερα, βγαίνουν δέκα, δεκαπέντε ταινίες το χρόνο με τέτοια θεματολογία. Έχει γίνει πλέον ας το πούμε μόδα. Τα περισσότερα παιχνίδια της Κάισσας έχουν τέτοια θεματολογία“.

Εντάξει όλα αυτά, αλλά πώς ένα παιχνίδι γίνεται παιδί της Κάισσας;

“Η Κάισσα κάθε χρόνο κάνει μία διαλογή από μία λίστα με τα καλύτερα παιχνίδια παγκοσμίως“.

Ναι, αλλά πώς στην ευχή το καταφέρνει και βρίσκει μονίμως τα καλύτερα η άτιμη. Αυτή ήταν η βασική μου απορία από την πρώτη κιόλας στιγμή που μπήκα στο μαγαζί και μέχρι να εντοπίσω στους τίτλους των παιχνιδιών το Jungle Speed. Γιατί μετά από εκείνο το σημείο και έπειτα, αντίο ζωή, αντίο συνέντευξη. Μέχρι τότε, ας μιλήσουμε λίγο εκτενέστερα για τα παιχνίδια της Κάισσας.

“Υπάρχουν εκθέσεις αλλά υπάρχουν και προτάσεις που μας έρχονται ως προτάσεις. Η Κάισσα βγάζει είκοσι τίτλους στα ελληνικά το χρόνο, την ώρα που μπορεί παγκοσμίως να βγαίνουν 500 καινούρια παιχνίδια. Πολλές φορές δεν προλαβαίνουμε να τα δούμε όλα“.

“Ένα κριτήριο στην επιλογή των παιχνιδιών είναι οι κανόνες τους να μην ξεπερνούν τη σελίδα. Παραμένουμε μέχρι σήμερα, πιστοί στη λογική του σκακιού που δεν έχει πολλές οδηγίες“.

“Τα περισσότερα επιτραπέζια, δεν είναι καινούρια. Για παράδειγμα, Οι Άποικοι του Κατάν είναι είκοσι ετών και βάλε στην ευρωπαϊκή αγορά, σε αυτήν την περίπτωση λοιπόν, δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να καταλάβεις ότι θα πάει καλά και στην ελληνική αγορά. Από τις χώρες που παίζουν επιτραπέζια κατά κόρον, μπορείς πολύ εύκολα να αλιεύσεις καλά παιχνίδια. Η Γερμανία, η Γαλλία, είναι τέτοιες χώρες. Η Αγγλία για παράδειγμα, έχει παράδοση στα war games, η Αμερική από την άλλη έχει την αντίστοιχη παράδοση στα καρτοπαίχνιδα, όπως και η Ιαπωνία που έχει ποικιλία στα καρτοπαίχνιδα με anime“.

‘Έλληνες σχεδιαστές παιχνιδιών’, μία πραγματικότητα που (με) ενθουσιάζει

“Γίνεται χαμός στην Ελλάδα από σχεδιαστές επιτραπέζιων. Γίνονται πανελλήνιοι διαγωνισμοί επιτραπέζιων, γίνονται σχολικοί διαγωνισμοί τους οποίους και στηρίζουμε ως Κάισσα. Από τους εγχώριους διαγωνισμούς η Κάισσα έχει βγάλει μέχρι τώρα 17 παιχνίδια στην αγορά“.

“Το πρόβλημα των Ελλήνων σχεδιαστών, είναι ότι το παρακάνουν. Προσπαθούν να βγάλουν ένα παιχνίδι που θα αρέσει σε αυτούς που κατά βάση είναι gamer και πέφτουν στη λούπα να φτιάξουν κάτι εξαιρετικά πολύπλοκο. Εμπορικά, κάτι τέτοιο δεν έχει νόημα. Τουλάχιστον, για την Ελλάδα“.

“Είμαστε λίγο πίσω στο κομμάτι των δημιουργών, εξαιτίας αυτής τους της τάσης να σκέφτονται και να σχεδιάζουν πολύπλοκα“.

“Παιχνίδια σαν το Dobble, το Jungle Speed που κάνουν θραύση στην αγορά, αν τα δείξεις στους Έλληνες σχεδιαστές, είναι σαν να τους λες ότι πήρα τη ζωγραφιά της γιαγιάς σου και τη συγκρίνω με την Αναγεννησιακή Τέχνη. Ναι αλλά και της γιαγιάς μου, μου αρέσει“.

“Είναι πολύ ωραίο ακόμα και αν ο άλλος δεν είναι μυημένος στα επιτραπέζια να μπαίνει μέσα στο παιχνίδι δίχως ιδιαίτερη δυσκολία“.

“Το SOUVLAKI WARS είναι Έλληνα σχεδιαστή“.

“Δεν είναι και λίγες οι περιπτώσεις Ελλήνων σχεδιαστών που τους έχουμε παραπέμψει στην ευρωπαϊκή αγορά ώστε το παιχνίδι τους να έχει απόκριση. Ξέρουμε ότι η αγορά της Ελλάδας είναι ακόμα ανώριμη για τα πολύ ‘ψαγμένα’ παιχνίδια. Ή αν θέλεις, έχει το καλό ή κακό τα πολύπλοκα παιχνίδια, οι περισσότεροι gamers να τα προτιμούν στα αγγλικά. Γιατί καλώς ή κακώς πολλά πράγματα είναι και πιο εύηχα στα αγγλικά. Μας αρέσει η πρωτότυπη γλώσσα, δεν είμαστε οι Γερμανοί ή οι Γάλλοι που θέλουν όλα να τα φέρνουν στα μέτρα τους“.

Η αλήθεια είναι ότι οι Έλληνες, έχουμε λίγο πολύπλοκο μυαλό (σχεδόν ακούω το Χρήστο να μου λέει “έλα μωρέ μωρέ τώρα μωρέ που οι Έλληνες έχουμε πολύπλοκο μυαλό“). Τέλος πάντων.

“Σαν Κάισσα δεν είναι αυτοσκοπός η πρότυπη παραγωγή αλλά η συλλογή των καλύτερων παιχνιδιών του κόσμου“.

Η αγορά του επιτραπέζιου (κανένα Αλ Χαλίλι)

“Στην αγορά επιτραπέζιων επικρατεί η μόδα των λίγο πιο έξυπνων παιχνιδιών για παιδιά ηλικίας άνω των 3 ή 4. Επειδή η εφηβεία των παιδιών έχει μεταφερθεί κατά πολύ πιο κάτω ηλικιακά και καθώς οι γονείς πλέον είναι πιο δραστήριοι με τα παιδιά, δημιουργούνται παιχνίδια για όλη την οικογένεια. Έχουμε ξεφύγει από το εντελώς χαζό παιδικό παιχνίδι“.

“Οι γονείς πλέον δεν χρειάζεται να προσποιηθούν ότι χάνουν από τα παιδιά τους. Εγώ με την κόρη μου που είναι 4 παίζω τις Μελισσούλες και με σκίζει“.

“Το gaming έχει μπει παντού. Στα κινητά μας, στα τάμπλετ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά να έρχονται σε επαφή με άλλου είδους παιχνίδια που παίζουν με το μυαλό τους. Οι μεταβλητές πια, είναι διαφορετικές“.

“Υπάρχει μία άνοδος στα παιχνίδια παρέας. Πλέον πρόκειται για έναν από τους πιο δυνατούς εναλλακτικούς τρόπους ψυχαγωγίας και σε αυτό η Κάισσα έχει συνδράμει αισθητά“.

“Τέλος, είναι και τα χομπίστικα παιχνίδια, τα παιχνίδια στρατηγικής, κτλ, τα οποία έχουν σταθερά το δικό τους κοινό“.

ΜΙΚΡΗ ΔΙΑΚΟΠΗ: ΤΟ ΤΟΠ 5 ΤΩΝ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΩΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ

Τα τα τα ταααααν:

“Jungle Speed, Dobble, Dixit, Άποικοι του Κατάν, το Κάστρο του Μιστρά“.

Σημείωση Συντάκτη: Όντως, είπε πρώτα το Jungle Speed, δεν το έκανα εγώ. Ορκίζομαι.

Κάισσα και διαφήμιση: Διαφημίσεις υπάρχουν, πού πήγαν οι διαφημίσεις (της Κάισσας);

Μία ακόμα βασική μου απορία, που έχει να κάνει με την Κάισσα ως brand αυτή τη φορά, είναι για ποιον λόγο δεν έχω δει ποτέ διαφήμισή ενός παιχνιδιού της στην τηλεόραση. Τι στο καλό; Και να πεις δεν βλέπω τηλεόραση;

“Πιστεύουμε ότι έχουμε ένα προϊόν που δεν μπορούμε να το διαφημίσουμε στην τηλεόραση. Γιατί δεν θα το καταλάβει και κανείς“.

“Γι αυτόν ακριβώς το λόγο προτιμάμε την πρόσωπο με πρόσωπο επικοινωνία του παιχνιδιού. Φυσικά, το κάνουμε κατόπιν πρόσκλησης. Πηγαίνουμε σε νηπιαγωγεία, παιδικούς σταθμούς, σχολεία, σε εκδηλώσεις και επικοινωνούμε τα παιχνίδια μας, παίζοντας “.

“Ξέχωρα από τις δικές μας προσπάθειες όμως, το κοινό την ψάχνει την Κάισσα“.

Αλήθεια. Μεγάλη. Και καλή για κλείσιμο.

Πάω να παίξω Jungle Speed, παιδιά.