Πώς το i.P.A.S. Film Festival θα αναδείξει το ακτιβιστικό σινεμά

“Η αλήθεια δεν είναι για να την κρυβούμε πίσω από τις εστέτ ταμπέλες,” μας λέννε τα μέλη της ομάδας The Default Project, που βρίσκεται πίσω από το i.P.A.S. Film Festival. Δηλαδή το independent political activism short film festival, το οποίο έρχεται στις 6-9 Απριλίου στο Booze για να αναδείξει μέσα από μικρού μήκους έργα από όλο τον κόσμο, κάθε λογής πολιτικοκοινωνικό ζήτημα της εποχής, από διαφορετικές οπτικές και χρησιμοποιώντας διαφορετικές φωνές και είδη.

“Θα βρει κανείς ενδεχόμενα πολλές αντιφάσεις στις πολιτικές τοποθετήσεις των φιλμ που έχουμε επιλέξει για το Φεστιβάλ μας. Αυτό γίνεται γιατί δεν πρέπει ποτέ να υποτιμάμε την ελεύθερη κρίση του ανθρώπου,” μας εκμυστηρεύεται η ομάδα της διοργάνωσης, που τοποθετεί τον κεντρικό θεματικό άξονα γύρω από καίρια ζητήμματα όπως της φτώχεια, τους ταξικούς εχθρούς, τις προκαταλήψεις απέναντι σε κάθε είδους διαφορετικότητα, την ψυχική και σωματική βία, την παλιότερη αλλά και σύγχρονη σκλαβιά, όπως και η προσφυγιά.

Όλα αυτά, ξεκαθαρίζουν, μεταδίδονται με ένα σωρό διαφορετικούς τρόπους όπως, “πολλές φορές, με την αναζωογωνητική δύναμη της κωμωδίας και της σάτιρας, του χορού και του animation.”

Το i.P.A.S. Film Festival διεξάγεται από 6 ως 9 Απριλίου στους χώρους της Booze Cooperativa, περιλαμβάνοντας 84 ανεξάρτητες κινηματογραφικές παραγωγές από 30 διαφορετικές χώρες. Μάθε περισσότερα στο σάιτ του Φεστιβάλ.

Η ομάδα του The Default Project έγραψε για το PopCode ένα κείμενο-μανιφέστο για το i.P.A.S., σε 6 σημεία, μιλώντας μας για όλα όσα ενέπνευσαν το πρότζεκτ, τις μεγάλες δυσκολίες, αλλά και το τι μπορούν να περιμένουν οι θεατές.

EΞΙ ΣΗΜΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ I.P.A.S. FILM FESTIVAL

1. Το i.P.A.S. Film Festival είναι το πρώτο ελληνικό πολιτικό και ακτιβιστικό φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους. Είναι ιδέα και δημιούργημα μαζί της ομάδας The Default Project. Τα πρώτα υλικά και καματικά στη δουλειά μας για την οργάνωση ενός τέτοιου Φεστιβάλ (κυριολεχτικά, μοναδικού στον κόσμο) μπήκαν από το σκηνοθέτη Πρόδρομο Τροχίδη, το καλοκαίρι του 2016. Αν και μοιάζει εξωτερικά με άλλα διεθνή underground φεστιβάλ σινεμά, το i.P.A.S. συνδέεται πολύ αποφασιστικότερα με το «πολιτικό σινεμά», προκρίνοντας την προβολή ταινιών που πέρα από την αισθητική αξία τους, μπορούνε και να χρησιμέψουν στην κοινωνική / οικολογική / πολιτική συνειδητοποίηση και την απροκατάληπτη ενημέρωση του κοινού.

2. Με το Φεστιβάλ αυτό, δίχως να νοιαζόμαστε επίμονα αν η χρησιμότητα αυτή θα γίνει σώνει και ντε γενικότερα παραδεχτή, θέλουμε να κινηθούμε έξω από τα όρια της ατομικής περίπτωσης. Η τέχνη του σινεμά έχει για κύριο υλικό της την ίδια τη ζωή: σκοπός μας είναι να φανεί πως γεννιούνται παντού, σ’ όλο τον κόσμο, υπέροχες ταινίες που καθόλου δεν ψευτίζουν, και που πέρα από το να καταγγέλουν «την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο», καλούνε τον ίδιο το θεατή να σκεφτεί και ν’ αποφασίσει μονάχος του για τα μεγάλα, ή τα δευτερότερα, ζητήματα της ανθρώπινης περιπέτειας. Είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία για το αθηναϊκό κοινό να γνωρίσει τη δουλειά νέων ανεξάρτητων κινηματογραφιστών, που κατά κανόνα αποκλείονται από την εμπορικότερη διανομή, και να συμμετάσχει σε μια ανοιχτόκαρδη συζήτηση για τις έγνοιες του τόπου μας και για τις εμπειρίες των άλλων λαών.

3. Η αλήθεια δεν είναι για να την κρυβούμε πίσω από τις εστέτ ταμπέλες των κάθε λογής φεστιβάλ. Το i.P.A.S. ζητά κυρίως να προκαλέσει τους καθιερωμένους τρόπους κρίσης κι εμπορικής διακίνησης των νέων ταινιών στο παγκόσμιο σινεμά, στήνοντας ένα ζωντανό forum με συζητήσεις κοινού και δημιουργών προκειμένου να δοθεί επιτέλους ένα νέο περιέχομενο στη στρατευμένη Τέχνη. Οι ακτιβιστικές μορφές τέχνης στην Ελλάδα έχουν συστηματικά κατασυκοφαντηθεί, κυρίως εξαιτίας της αδιανόητης επιρροής των πολιτικών κομμάτων στη δημόσια και στην ιδωτική σφαίρα της ζωής μας. Θα βρει κανείς ενδεχόμενα πολλές αντιφάσεις στις πολιτικές τοποθετήσεις των φιλμ που έχουμε επιλέξει για το Φεστιβάλ μας. Αυτό γίνεται γιατί δεν πρέπει ποτέ να υποτιμάμε την ελεύθερη κρίση του ανθρώπου. Δεν κρίναμε τις ταινίες που θα προβληθούν από σκοπιά μαρξιστική-λενινιστική ούτε υιοθετήσαμε την αντίπαλη φιλελεύθερη θεώρηση. Κινηθήκαμε έξω από την αυστηρή προπαγάνδα γιατί πιστεύουμε στην απελευθερωτική δύναμη του καθαρού ντοκουμέντου και της θετικής παρέμβασης στη ζωή με ακηδεμόνευτη φαντασία.

4. Αυτή ήταν, εξάλλου, η κύρια έγνοια μας (και βασικότερη δυσκολία) στον καταρτισμό του τελικού προγραμμάτος: ταινίες που δεν αναπαριστούν απλώς τη ζωή ή κάνουνε κατήχηση κουνώντας το δάχτυλο στο θεατή, αλλά που δίχως ν’ αναμασάνε τις συνήθεις ειδήσεις, έχουνε να προτείνουνε και ν’ αναδείξουν με καίριο τρόπο κάτι καινοφανές (ή παραμελημένο από τα επίσημα μέσα) από τα πολιτικά / κοινωνικά προβλήματα του καιρού μας. Η αξιοθαύμαστη χρήση της τεχνικής και η βουτιά στην πιο ωμή αλήθεια μπορούν κάποτε έξοχα να συνδυάζονται. Το καλλιτεχνικό μέσο του σινεμά θα τεθεί για ένα τετραημέρο στη διάθεση της ψυχής και της νόησης του αθηναϊκού κοινού, ώστε να γνωρίσει και να αισθανθεί την εμπειρία του καθημ ερινού βιώματος σε κάθε γωνιά του κόσμου μας, αλλά κι εδώ στην Ελλάδα.

5. Χωρίς να συρθούμε αποκλειστικά πίσω από την τεράστια οικονομική κρίση που ταλαιπωρεί ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη, και βέβαια τον τόπο μας, στο i.P.A.S. θα προβληθούν φιλμ που καλύπτουνε όλο το φάσμα των υποχρεωτικών σημείων για την ύπαρξη ενός πραγματικά μαχητικού φεστιβάλ «πολιτικού σινεμά». Πέρα από τη φτώχεια και τις νέες τάξεις ανέργων, τους ταξικούς εχθρούς και τον αδηφάγο καπιταλισμό, θίγονται επίσης ο θρησκευτικός φανατισμός και κάθε άλλη δογματική θεώρηση της ύπαρξης, οι προκαταλήψεις απέναντι σε κάθε είδους διαφορετικότητα, η βία (ψυχική και σωματική) μες στην οικογένεια και στα σχολεία, το μεγάλο οικολογικό πρόβλημα της εποχής μας, η πολιτική τρομοκρατία, η παλιότερη και σύγχρονη σκλαβιά, οι ανελέητοι εμφύλιοι πόλεμοι και η κατάρα της προσφυγιάς. Πάντως, δεν είναι ένα Φεστιβάλ με έφεση στις σκληρές ή τις καταθλιπτικές ταινίες! Όλα αυτά δίνονται, πολλές φορές, με την αναζωογωνητική δύναμη της κωμωδίας και της σάτιρας, του χορού και του animation.   

6. Στο Φεστιβάλ θα προβληθούν πολιτικές ταινίες που καλύπτουν ειδολογικά όλο σχεδόν το φάσμα της μοντέρνας κινηματογραφικής παραγωγής: ντοκιμαντέρ, ταινίες μυθοπλασίας και animation, που μας έρχονται από τριάντα χώρες. Όταν βάζεις συγκεκριμένα έργα πάνω απ’ τα υπόλοιπα, τότε είναι σα να αδικείς τη δουλειά που χρειάστηκε για να στηθεί ένα τέτοιο πρωτοποριακό διεθνές φεστιβάλ σινεμά, καθώς και την ίδια την κρίση του κοινού. Πάντως, αν θα έπρεπε να διαλέξουμε για δημοσιογραφικούς λόγους πέντε ταινίες (μία για κάθε μέλος των The Default Project) που μας έκαναν πολύ δυνατή εντύπωση, τότε θα λέγαμε –με εντελώς τυχαία σειρά– τις εξής: Horror Vacui (Ισπανία), The Fountain Pen (Ιράν), Mary (Ρωσία), Leona (Μεξικό) και Ernestina (Αργεντινή). Στα πέντε αυτά φιλμ υπάρχουνε όλα τα θετικά στοιχεία που κουβαλά στις αποσκευές του το i.P.A.S. για να τα μοιραστεί από τις 6 ώς τις 9 Απριλίου, στο φιλόξενο Booze Cooperativa, με το πολιτικά και καλλιτεχνικά ενεργό κοινό.

Αυτουργοί της ομάδας The Default Project είναι οι:

Πρόδρομος Τροχίδης, Άρτεμις Λειβαδάρου, Πένια Καλοφωλιά, Μαρία Χαμαράκη & Σπύρος Τσικαλάκης.

Περισσότερες πληροφορίες στο επίσημο σάιτ.