‘Rocky ΙΙΙ’: Τόπο στο θέαμα
- 21 ΙΑΝ 2016
Εκείνο όπου ο Κλάμπερ Λανγκ ρίχνει τον Ρόκι πιο χαμηλά από όσο έχει υπάρξει ποτέ πριν ο Απόλο έρθει για να τον σώσει.
Εδώ είμαστε.
Λοιπόν αυτή η ταινία είναι φοβερή. Δηλαδή έχουμε ήδη μετακινηθεί σε σχεδόν απόλυτο βαθμό προς το καρτούν (λέω σχεδόν γιατί φυσικά όπως όλοι ξέρουμε 3 χρόνια πριν συνέβη το I MUST BREAK YOU του Ντολφ του Λούντγκρεν), ο Ρόκι Μπαλμπόα πλέον έχει έπαυλη, κάνει διαφημισάρες, κυλιέται στα χορτάρια με την Άντριαν, υπερασπίζεται τη ζώνη του πρωταθλητή ξανά και ξανά, και όλα αυτά ακόμα ενώ είμαστε στο μουσικό μοντάζ της αρχής, δηλαδή μιλάμε για ευτυχία όχι αηδίες.
PITY THE FOOL
Όσο ο Ρόκι λοιπόν μαλακώνει και γλυκαίνεται από όλη αυτή την commercial φασούλα, ο Κλάμπερ Λανγκ καραδοκεί. Ξέρουμε ότι ο Κλάμπερ Λανγκ είναι πάρα πολύ απειλητικός κακός επειδή:
α) Έχει μοϊκάνα
β) Φωνάζει ΦΕΡΤΕ ΜΟΥ ΤΟΝ ΜΠΑΛΜΠΟΑ όταν ρίχνει αντιπάλους νοκ άουτ
γ) Ο Μίκι τον κοιτάζει σα να είδε φάντασμα
δ) Τον λένε ΚΛΑΜΠΕΡ.
Επίσης υπάρχει κι αυτός ο φιλαράκος
Εκεί που η ταινία κερδίζει το στοίχημα είναι στο ότι όταν οι δυο τους αναπόφευκτα συγκρουστούν σε έναν αγώνα που ο Ρόκι εμφανέστατα πρόκειται να χάσει, ο Κλάμπερ του Μίστερ Τ μοιάζει όντως σαν τρομακτική, ασταμάτητη δύναμη της φύσης. Δε νομίζω πως υπάρχει άλλος αγώνας σε όλο το franchise που κουβαλάει την ορμή και την οργή των χτυπημάτων του Κλάμπερ. Τα βλέπεις και σχεδόν πονάς κι ο ίδιος.
Εκεί που η ταινία βέβαια χάνει το στοίχημα είναι ότι δε μοιάζει να έχει συναίσθηση της πολύ ενδιαφέρουσας αντιστροφής που, ίσως άθελα, επιχειρεί. Εδώ πλέον ο Ρόκι είναι ο νέος Απόλο, είναι το προνόμιο, έχει λεφτά, το σταριλίκι, τον τίτλο, την αναγνώριση, κι ο Κλάμπερ Λανγκ είναι εκείνος που έρχεται από το περιθώριο, διψασμένος για αναγνώριση. Ο Ρόκι είναι τυφλός σε όλο αυτό, όπως ήταν κι ο Απόλο στην πρώτη ταινία. Όμως οι διαδρομές Ρόκι/Κλάμπερ είναι μονοδιάστατες, δεν υπάρχει κάποιο ψήγμα αναγνώρισης ή εξιλέωσης στον διεκδικητή, μόνο μανία. Όλα αυτά κάνουν για μια απίστευτα διασκεδαστική ταινία, απλά είναι και λίγο χαμένη ευκαιρία.
Αντίο σε έναν θρύλο των γηπέδων
Τελοσπάντων, η ουσία είναι πως από όλα τα σίκουελ ετούτο εδώ έχει νομίζω τα περισσότερα πράγματα για να θυμάσαι. Εκτός από την οργή και τη φιγούρα του Μίστερ Τ, έχουμε το θάνατο του Μίκι που δίνει στον Ρόκι νέα ώθηση για να ξαναπιάσει τον έλεγχο της μοίρας του και να επανεφεύρει τον εαυτό του. Έχει τον Απόλο που αποφασίζει να αναλάβει τον Stallion μετά το θάνατο του Μίκι, με αποτέλεσμα να βλέπουμε τους δύο πρώην εχθρούς να πλατσουρίζουν στην παραλία όλο γελάκια και χαρά. Έχει το “Eye of the Tiger”. Έχει τον Thunderlips! Έχει την τελευταία μάχη εξιλέωσης του Ρόκι, ο οποίος αναγεννάται ως παλαιστής που μαθαίνει κι εκείνος να χρησιμοποιεί το θυμό του απέναντι στον θυμό του Κλάμπερ Λανγκ. Τρώει ξύλο, τρώει, τρώει, και ύστερα: Αντιδρά! Σαν ομάδα του Ελένιο Χερέρα προπονημένη από τον Ντιέγκο Σιμεόνε.
Κι όλο αυτό, κλείνει με μια απρόσμενα γλυκιά σκηνή που κοιτάζει το χρόνο που περνά με ένα μελαγχολικό χαμόγελο. Τίποτα, μόνο “Rocky III”.
Ο μεγάλος αγώνας
Όλοι εδώ δυναμίτες είναι οι αγώνες αλλά προσωπικά αγαπώ περισσότερο τον τελευταίο, εκείνον που δεν βλέπουμε. Η φιλία Ρόκι και Απόλο είναι έτσι κι αλλιώς η ραχοκοκαλιά της ταινίας, οπότε βγάζει νόημα οι δυο τους να κλείσουν την ταινία στο ρινγκ, για τρίτη (και τελευταία) φορά. Αυτή τη φορά δεν υπάρχει νικητής(*), εκτός από [δραματική παύση, σουφρώνει χείλη, σηκώνει δεξί φρύδι] τον χρόνο.
-You know, Stallion? It’s too bad we gotta get old, huh?
-Ah, just keep punchin’, Apollo… you want to ring the bell?
-Alright… Ding Ding.
(*Ή ΜΗΠΩΣ)
Το σχόλιο του Στέφανου Τριαντάφυλλου για τους πρωταθλητές του ΝΒΑ
1981, Celtics (4-2 τους Rockers)
“Guess who’s back? Ο Ρόκι. Και οι Celtics. Το πρώτο αίμα (χμμμ) από Larry Bird, Kevin McHale, “Chief” Parish και Nate “Tiny” Archibald στα τελειώματα του.”
(*Η ταινία βγήκε το 1982, αλλά πριν αναδειχθεί ο πρωταθλητής εκείνης της χρονιάς (όπου οι 76ers έχασαν από τους Lakers στον τελικό). Οπότε κατά την έξοδο της ταινίας πρωταθλητές ΝΒΑ ήταν ακόμα οι Celtics από το περασμένο καλοκαίρι.)
Ο μη-Ρόκι MVP της ταινίας
Οι Survivor, που έγραψαν τσάκα-τσάκα το “Eye of the Tiger” όταν οι Queen δεν έδωσαν στον Σταλόνε το “Another One Bites the Dust”, το οποίο σκόπευε να χρησιμοποιήσει ως theme της ταινίας. Ο Σταλόνε είπε στη μπάντα κάτι του στυλ “γράφτε μου ένα σαν αυτό” και η μπάντα έγραψε ένα από τα διασημότερα τραγούδια όλων των εποχών, κέρδισαν Grammy, έφτασαν στο #1 του Billboard, προτάθηκαν για Όσκαρ, και έμειναν στην ιστορία γενικότερα. Like a boss, όχι αηδίες. “Στην αρχή αναρωτιόμασταν αν ο τίτλος ‘Eye of the Tiger’ ίσως παραήταν προφανής,” έχει δηλώσει η μπάντα. Είναι ο τέλειος τίτλος για το τέλειο τραγούδια για την τέλεια ταινία στην τέλεια στιγμή της τέλειας δεκαετίας.
Η μέρα σε αθλητικά νέα της Φιλαδέλφεια
Στις 28 Μαϊου του 1982 δεν έπαιζε καμία από τις 4 ομάδες της Φιλαδέλφεια όμως είπαμε, η αγωνιστική άνοδος του Ρόκι Μπαλμπόα είχε ανεβάσει την πόλη. Οι 76ers την αμέσως προηγούμενη μέρα είχαν ξεκινήσει τη δεύτερη (μέσα σε 3 χρόνια) σειρά τελικών NBA, χάνοντας όμως από τους Lakers με 117-124. Την επόμενη χρονιά τουλάχιστον θα κατάφερναν να πάρουν το πρωτάθλημα. Την αμέσως επόμενη μέρα οι Phillies κέρδισαν 1-0 τους Atlanta Braves σε ένα ματς που ήταν όντως για μπέιζμπολ κι όχι ποδόσφαιρο.
Τι κάνει η Άντριαν
Α, εδώ, στον αγώνα. Πείθει τον Ρόκι να επιστρέψει. (Στην προηγούμενη ταινία ήθελε να τον πείσει να σταματήσει. Όπως και στην επόμενη. Μπέρδεμα γενικά.)
Ο άλλος ρόλος του Σταλόνε
Μιας κι εδώ έχουμε περάσει σε full action mode, αξίζει πιστεύω να θυμηθούμε ότι στο πρώτο μισό των ‘90s ο Σταλόνε είχε το Καλύτερο/Χειρότερο σερί Σάπιων/Επικών περιπετειών:
- Cliffhanger
- Demolition Man
- The Specialist
- Judge Dredd
- Assassins
- Daylight
O καλύτερος μαραθώνιος ταινιών που ντρέπονται να κάνουν όλα τα Φεστιβάλ μέχρι αυτό που μαζί θα ιδρύσουμε μια μέρα.
Μια τυχαία λίστα: Οι 7 κορυφαίοι Τρίτοι βασιλιάδες
7. Γουλιέλμος Γ’ της Αγγλίας. Έχει μείνει γνωστός ως “Βασιλιάς Μπίλυ” το οποίο είναι απλά απαράδεκτο.
6. Ριχάρδος Γ’. Άμπαλος.
5. Σρεκ ο Τρίτος.
4. RGIII, πρίγκηπας της Ουάσινγκτον.
3. Λέων Γ’ ο Ίσαυρος.
2. “Ριχάρδος Γ’” του Σαίξπηρ.
1. Ο Μιχαήλ ο ‘Γ ο Μέθυσος. Θέλω να πω. Κάτι πολύ σωστό ή κάτι πολύ λάθος θα είχε κάνει αυτός. Είμαι σίγουρος πως στην εικόνα κρατάει τσιγαράκι. Όπως και νά’χει.
Rocky legacy
I pity the fool! Eye of the Tiger! Η ταινία άφησε μπόλικο στίγμα στην ποπ κουλτούρα αλλά μες στο πλαίσιο της ίδιας της σειράς νομίζω το σημαντικότερο πράγμα που κατάφερε ήταν ο πλήρης επαναπροσδιορισμός της σχέσης του Απόλο με τον Ρόκι. Το “Rocky III” τους φαντάζεται ως εχθρούς με εκατέρωθεν θαυμασμό και εν τέλει κοντινούς φίλους – μελλοντικούς παλιόφιλους. Για Rocky legacy υπάρχουν πολλά πράγματα στην ταινία να θυμάσαι, αλλά για Creed legacy είναι η πιο καθοριστική.