Shutter Island: Η ταινία του Martin Scorsese που πρέπει να επανεκτιμήσεις
- 22 ΟΚΤ 2022
Η ταινία που τελικά παρέδωσε ο Scorsese θα ήταν ένας γρίφος περισσότερο, χωρίς στιγμές αγνού τρόμου, με μία υποδόρια όμως τρομοκρατία να εμποτίζει κάθε του στιγμή. Σε βαθμό που ο σκηνοθέτης δεν είχε ποτέ δοκιμάσει πριν ή έκτοτε. Οι περισσότεροι κριτικοί είχαν βρει τότε πράγματα να επαινέσουν στο Shutter Island, λόγιζαν όμως σχεδόν πάντα την ταινία ως «κατώτερο Scorsese». Κυρίως λόγω της έλλειψης φιλοδοξίας που διέκριναν.
Το γεγονός επίσης ότι το 2010 μία άλλη ταινία με τον Leonardo DiCaprio να ζει παιχνίδια του μυαλού είχε σαρώσει στα ταμεία, σίγουρα δεν είχε βοηθήσει. Και ενώ αρχικά προγραμματιζόταν να κυκλοφορήσει εκείνο το φθινόπωρο, είχε αναβληθεί για τον Φεβρουάριο του 2010 – σημάδι ότι η Paramount δεν έβλεπε οσκαρικό μέλλον για την ταινία. Οικονομικά ήταν μία συνετή απόφαση για το στούντιο, που άφησε το φιλμ να ανασάνει πλάι στις μέτριες ταινίες εκείνου του Φλεβάρη.
Το αρχικό πεδίο του Shutter Island, μία μεταφορά βιβλίου του Dennis Lehane, είναι σχετικά απλό: το 1954 o στρατάρχης Edward “Teddy” Daniels (DiCaprio) και ο νέος του συνεργάτης Chuck Aule (Mark Ruffalo) ταξιδεύουν σε ίδρυμα για ψυχικά διαταραγμένους στο νησί Shutter της Βοστόνης, με σκοπό να ερευνήσουν την εξαφάνιση της μητροκτόνου Rachel Solando. Το προσωπικό με επικεφαλής τον ψυχίατρο Dr. John Cawley (Ben Kingsley) δεν μοιάζει να θέλει να συνεργαστεί, ενώ οι στρατάρχες μαθαίνουν ότι ο γιατρός της Solando, έφυγε από το νησί για διακοπές ακριβώς μετά την εξαφάνιση της γυναίκας.
Η κύρια επίδραση της ταινίας είναι στις αισθήσεις μας. Όλα έρχονται μαζί σε ένα ανησυχητικό προμήνυμα φρικτών μυστικών. Πώς ξέφυγε αυτή η γυναίκα από ένα κλειδωμένο κελί, ενός κλειδωμένου θαλάμου σε παλιό οχυρό, με τα τείχη του τόσο παχιά ώστε να αντέχουν πυρά κανονιών; Γιατί ο Cawley και ο συνάδελφός του Dr. Naehring (Max Von Sydow) μοιάζουν να κρύβουν κάτι; Γιατί οι μέθοδοι του ιδρύματος τριγκάρουν αναδρομές στις αναμνήσεις του Teddy όπου βοηθάει στην απελευθέρωση ενός ναζιστικού στρατοπέδου θανάτου;
Ο ενθουσιασμός του Scorsese πίσω από την κάμερα είναι απτός παρά τη ζοφερή θεματική της ταινίας, ο DiCaprio αποδίδει την επιδείνωση του Teddy Daniels με σχολαστική ακρίβεια, η Michelle Williams στοιχειώνει, και η old school αφήγηση (ο σκηνοθέτης ζήτησε από το καστ του να δουν το Out of the Past και το Vertigo) παντρεύεται με μοντέρνες κινηματογραφικές τεχνικές.
Παρότι αρχικά είχε απορριφθεί ως μία ακόμα “είναι όλα στο μυαλό του” ταινία, το Shutter Island εμπλουτίζεται μέσα από τη δομή του με κάθε νέα του προβολή. Και ενώ τόσοι από τους χαρακτήρες του Scorsese σπάνε κάτω από τις συντριπτικές ενοχές τους, ο σκηνοθέτης μάς δίνει εδώ έναν ήρωα που θα μπορούσε να σωθεί από αυτές, έστω για λίγο, αν δεν διάλεγε να ζήσει στη μετάνοιά του.
