Βενετία ημέρα τρίτη: Το Spencer και η Kristen Stewart ως επίσημο φαβορί για τα Όσκαρ
- 4 ΣΕΠ 2021
Σήμερα ας πούμε, στη συνεχιζόμενη αυτή σάγκα με το κάκιστο σύστημα κράτησης θέσεων (θυμίζω: ακριβώς 74(!) ώρες πριν την προβολή του Spencer, του Dune ή όποιας ταινίας, πρέπει να μπούμε σε ένα συγκεκριμένο site και να προλάβουμε θέσεις, που συνήθως έχουν εξαντληθεί ακόμα κι αν μπεις ένα λεπτό μετά), που περιλαμβάνει καθημερινό ξυπνητήρι στις 6.25 (ώστε να κλείσουμε θέση για την προβολή των 8.30, τρεις μέρες μετά) πλέον συμβαίνουν πράγματα όπως το εξής.
Σε προβολή ταινίας που έχει ξεκινήσει 15 λεπτά, σηκώνομαι αναγκαστικά από τη θέση μου και τρέχω ανάμεσα στις διπλές κουρτίνες της εξόδου κινδύνου. Εκεί, ανοίγω την οθόνη του κινητού για να κλείσω θέση για προβολή που μόλις άνοιξε. Όσο πατάω refresh περιμένοντας να εμφανιστεί ο τίτλος της ταινίας, χώνεται ανάμεσα στις κουρτίνες άλλη μια δημοσιογράφος, για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Ανταλλάζουμε μια ματιά κατανόησης και συνεχίζουμε τα refresh. Μέσα η ταινία συνεχίζεται κανονικά. Επιτέλους, εκείνη καταφέρνει να κλείσει θέση. «Yes! Success!» ψιθυρίζει. Την ίδια στιγμή, εμφανίζεται και σε εμένα και κλείνω επιτόπου. «Did you make it?», με ρωτάει. «Just barely!», της απαντάω. Κάνει thumbs up και με χαιρετάει, βγαίνοντας από την κουρτίνα.
Καθώς ξαναμπαίνω κι εγώ, βλέπω δημοσιογράφους να επιστρέφουν μες στην αίθουσα από κάθε σημείο εξόδου που υπάρχει στον χώρο. Πρόκειται περί κάποιου καρτούν.
ΤΟ VIBE
ΟΚ, ας μιλήσουμε για vibe. Σε αυτές τις φωτογραφίες βλέπουμε τον κόσμο που έχει αρχίσει να συγκεντρώνεται μπροστά από το (κρυμμένο από το δρόμο, υπενθυμίζουμε) κόκκινο χαλί, και τον κόσμο που περιμένει να μπει στην μεταμεσονύκτια προβολή για το κοινό. Η ταινία, αν είχατε αμφιβολία, είναι το Dune.
Κι εγώ, υπομονετικά, θα περιμένω μια μέρα παραπάνω για να το δω, γιατί στις τρεις πρώτες απόπειρες να κλείσω θέση έγινε sold out πριν προλάβω να πατήσω “I accept”.
Η ΣΤΑΡ
H Kristen Stewart καταφθάνει στη Βενετία. Αυτός ο βηματισμός που κάνει σε αυτό το στιγμιότυπο είναι η ακριβής στιγμή που κέρδισε το Όσκαρ. (Επίσης βοηθάει η ερμηνεία που δίνει ως Diana στο Spencer).
ΤΙ ΕΙΔΑΜΕ
Το Spencer του Pablo Larrain είναι η καλύτερη ταινία του Φεστιβάλ ως τώρα, από έναν σκηνοθέτη που όχι μόνο γνωρίζει καλύτερα από όλους την τέχνη του σωστού αντισυμβατικού κινηματογραφικού biopic (Jackie, Neruda) αλλά που κάνει και ταινιάρες όταν λειτουργεί εκτός ακόμα και των δικών του ορίων. (Βλέπε Ema, την καλύτερη ταινία που βγήκε πέρσι στα ελληνικά σινεμά).
Στο Spencer βιογραφεί την Diana όχι με τον τρόπο που θα το έκανε το The Crown, αλλά εστιάζοντας σε τρεις μέρες ακραίας, εφιαλτικής πίεσης αμέσως πριν χωρίσει με τον Κάρολο. Ξένο σώμα για μια βασιλική οικογένεια που δε τη θεωρεί άξια, μέρος μιας ιστορίας στην οποία δε θέλει να ανήκει, γρανάζι μιας σκουριασμένης παράδοσης, αυτή η Diana σκιαγραφείται σα να επρόκειτο για την ηρωίδα μιας γοτθικής ιστορίας φαντασμάτων, με την Kristen Stewart να δίνει μια εκπληκτική ερμηνεία πολλών ταχυτήτων και επιπέδων, τον Jonny Greenwood να γράφει το δεύτερό του σάουντρακ στη φετινή Βενετία (μετά το Power of the Dog της Jane Campion) και το φιλμ να παίζει περίτεχνα ανάμεσα στον ψυχολογικό εφιάλτη και το ιστορικό camp. Σινεμά! Ποτέ δε βαριέσαι.
ΤΙ ΑΚΟΥΣΑΜΕ
Δεν ήμασταν έτοιμοι για τη Στάλα της Μόνικα στους τίτλους τέλους του συναρπαστικού Lost Daughter, του σκηνοθετικού ντεμπούτου της Maggie Gyllenhaal, γυρισμένου στις Σπέτσες. Ενώ μάλιστα ακούγεται η Μόνικα, στους τίτλους περνάνε οι ευχαριστίες της σκηνοθέτη και στην πρώτη γραμμή διαβάζουμε «Tον σύζυγό μου, Peter Sarsgaard», το οποίο το βρήκα πολύ γλυκό.
ΠΡΟΣΕΧΩΣ
Το ΣΚ έχει την πρεμιέρα του giallo Last Night in Soho του Edgar Wright, της σειράς Scenes from a Marriage του ΗΒΟ, διασκευή Ingmar Bergman με την Jessica Chastain και τον Oscar Isaac, το Mona Lisa and the Blood Moon της Ana Lily Amirpour (που είχε βραβευτεί εδώ με το αγαπημένο για εμένα και για άλλους πέντε ακριβώς ανθρώπους στον κόσμο, Bad Batch), αλλά και το Sundown, την καινούρια ταινία του Michel Franco ο οποίος συνεχίζει να μας απειλεί ανοιχτά με το σινεμά του.
*Το 78ο Φεστιβάλ Βενετίας πραγματοποιείται 1-11 Σεπτεμβρίου.