Πώς το 2017 έγινε η χρονιά του Stephen King
Πόσο Stephen King μπορούμε να καταναλώσουμε μέσα σε μια χρονιά; Πολύ. Πάρα πολύ.
- 27 ΔΕΚ 2017
Υποδεχόμαστε το 2018 με την ευχή να κρύβει την καλύτερη μεταφορά του Stephen King που έχουμε δει μέχρι τώρα. Το ‘Castle Rock’ του J.J. Abrams έρχεται το 2018 στο Hulu για να φέρει το οικοσύστημα χαρακτήρων και πόλεων που είχε στήσει στα βιβλία του ο συγγραφέας πολύ πριν δοκιμάσει η Marvel το δικό της Cinematic Universe. Να σκίσει λοιπόν, με την ευχή μας, ο καιρός προσφέρεται για τρόμο και αυτή τη φορά ο King αναβιώνει σε μια εποχή που το είδος δεν φέρνει απλά κόσμο στις αίθουσες και ρεκόρ στα ταμεία – ο τρόμος άλλωστε είναι απ’ τα πιο σίγουρα στοιχήματα που μπορεί να βάλει ένα στούντιο λόγω του χαμηλού κόστους και της διαχρονικής του έλξης – αλλά απολαμβάνει και τις δάφνες της κριτικής.
Το ‘Get Out’, το franchise του ‘Conjuring’, arthouse διαμαντάκια όπως το ‘The Witch’ ή το ‘Raw’, φιλμ όπως το ‘Bone Tomahawk’ ή το ‘Bad Batch’ που δίνουν ένα διαφορετικό πρόσωπο στο είδος, έχουν αγαπηθεί από τους κριτικούς και στην περίπτωση του ‘Get Out’ ειδικά όλα δείχνουν ότι μπορεί να φτάσουν και μέχρι τα Όσκαρ. Έχουμε τονίσει πολλές φορές πως όταν ο μελλοντικός ιστορικός του κινηματογράφου γράψει για το σινεμά στα 2010s, θα είναι οι υπερήρωες και ο τρόμος που θα του φάνε το περισσότερο μελάνι. Κι έχει σημασία που μέσα στο σερί του είδους, το όνομα του μετρ του επανήλθε τόσο δυνατά. Δεν τον λένε τζάμπα Βασιλιά.
Εμείς δεν αντισταθήκαμε σε καμιά μεταφορά του και αποφασίσαμε να τις βάλoυμε στη σειρά στα πλαίσια της ανασκόπησης του PopCode:
7. The Dark Tower
Πάνω και από το ‘It’ που πολλοί έβλεπαν ως μία ακόμη στουντιακή επίκληση στη νοσταλγία μας, το ‘Dark Tower’ ήταν στην κορυφή των πολυαναμενόμενων ταινιών για το ‘17 και όχι μόνο για ως μεταφορά του έπους του King. Τελικά ο Idris Elba εξακολουθεί να αξίζει καλύτερα.
Το ‘Dark Tower’ δεν είναι απλά στον πάτο της λίστας. Απέχει πολύ και απ’ όλα τα επόμενα. Μάλλον η πιο αναίτια ταινία της χρονιάς.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:
Ο σκηνοθέτης του ‘Dark Tower’ μας μίλησε ελληνικά για τον Idris Elba
6. 1922
Σε χρονιά με λιγότερο ανταγωνισμό, το ‘1922’ θα ήταν ψηλότερα. Είναι αξιοπρεπέστατη ως τηλεταινία. Υποκύπτει όμως στους περιορισμούς ενός διηγήματος που ξεχειλώθηκε για να καλύψει επαρκώς τον κινηματογραφικό χρόνο κι έτσι αδικεί τον εαυτό του. Θα είχε λειτουργήσει καλύτερα ως μίνι ταινία.
5. The Mist
Το ‘Mist’ είναι η απόδειξη ότι δεν αρκεί η *ατμόσφαιρα* για να σωθεί μια σειρά. Ήταν η πρώτη απόπειρα του καναλιού Spike για σειρά μυθοπλασίας πριν γίνει Paramount Network μέσα στους επόμενους μήνες, αλλά δεν έκανε το αναμενόμενο ποδαρικό. Γι’ αυτό και κόπηκε.
Ίσως να είχε καλύτερη τύχη εάν είχε επενδύσει λίγο (βασικά, πολύ) περισσότερο στους χαρακτήρες του και στην αφήγηση που έμοιαζε ανέπνευστη στο μεγαλύτερο μέρος της.
4. Gerald’s Game
Αντίθετα με το ‘1922’, το ‘Gerald’s Game’ – ένα ακόμα διήγημα του King και μάλιστα για πολλούς ένα απ’ τα πιο αδύναμά του – όχι μόνο δεν επιτείνει μια ιστορία που θα ‘πρεπε να είχε τελειώσει μισή ώρα πριν, αλλά επινόησε και έναν τρόπο για να μεταφέρει στην οθόνη τις εσωτερικές σκέψεις της ηρωίδας του που θα μπορούσε να είναι και μέρος της ίδιας της πηγής του. Μετά την αποτυχία του ‘Roadies’, ελπίζουμε η tour-de-force ερμηνεία της Carla Gugino να της φέρει καλύτερες μέρες.
3. Mr. Mercedes
Το ‘17 ήταν τόσο χρονιά του King όσο και του David E. Kelley (‘Ally McBeal’, ‘Boston Legal’, ‘The Practice’). Μετά από πολυετή απουσία, ο βετεράνος παραγωγός και σεναριογράφος της τηλεόρασης χτύπησε διάνα με το ‘Big Little Lies’, αλλά και με τα μικρότερα ‘Goliath’ και ‘Mr. Mercedes’ που δύσκολα θα γίνουν χιτ αλλά βρήκαν γρήγορα το κοινό τους.
Το ‘Mr. Mercedes’ είναι μια πιο παραδοσιακή συνταγή ιστορίας ντετέκτιβ που αργεί να πάρει μπρος αλλά ξεχωρίζει ως character study, για τη δουλειά που έγινε ώστε να αποκτήσουν ανθρώπινη υπόσταση ανάλγητοι χαρακτήρες, για τα συντρίμμια που αφήνει πίσω της η οικονομική κρίση και, φυσικά, για τον Σερ Brendan Gleeson.
2. Stranger Things
Ξέρω τι σκέφτεσαι. Το ‘Stranger Things’ όμως, και στη 2η σεζόν του, παρέμεινε ο μεγαλύτερος φόρος τιμής που θα μπορούσε να φανταστεί ο King. Ακόμα και ο στερεοτυπικός ρόλος του Billy που ακολούθησε beat προς beat τα βήματα του απόλυτου bully Henry Bowers στο ‘It’, ήταν διασκεδαστικός κι ας μην βρήκε ποτέ οργανικά τη θέση του στη σειρά.
Μπορεί το ‘Stranger Things’ να μην είναι απευθείας μεταφορά του Stephen King, αλλά οι γιγαντιαίες επιρροές του από τον συγγραφέα απαίτησαν να το συμπεριλάβουμε. Κι αφού πήραμε την απόφαση να το συμπεριλάβουμε, έπρεπε να αγγίξει στο τσακ την κορυφή γιατί αφήνει πίσω όλα τα προηγούμενα.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:
105 σκέψεις που κάναμε όσο βλέπαμε μανιωδώς το ‘Stranger Things 2’
Πώς το ‘Stranger Things’ έγινε τηλεοπτικό φαινόμενο και 6 ερωτήσεις για την 3η σεζόν
1. It
Ρεκόρ στο παγκόσμιο box office. Μετάλλιο της πιο επιτυχημένης R-rated ταινίας στην ιστορία. Αναπάντεχη προσπέραση στον ‘Εξορκιστή’ στα ταμεία. Το ‘It’ φορά πολλά γαλόνια, τουλάχιστον μέχρι να του ξηλώσει κάποια απ’ αυτά το ‘Chapter 2’. (Πολύ δύσκολο).
Ήταν όμως πρωτίστως μια ιστορία για την απώλεια της αθωότητας, ένας Spielberg από το Upside Down, ένα θρίλερ που δεν στηρίχθηκε στον τρόμο των jump scares αλλά στον φόβο της ενηλικίωσης, μία συγκομιδή παιδικού ταλέντου που μπορεί να φτιάξει καριέρες. Στον δρόμο για το ‘Chapter 2’, θα κρατήσει σίγουρα το hype του.
|Η ποπ κουλτούρα μέσα από εικόνες| Ακολούθησε το Ιnstagram account του Popcode.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ:
