Στη μάχη του ζεϊμπέκικου για φέτος ο Γιώργος Μαζωνάκης είναι ο μεγάλος νικητής
Το 'Αθήνα μου' του Κωνσταντίνου Αργυρού ξεκίνησε ως το ζεϊμπέκικο του καλοκαιριού αλλά τελικά μάλλον έχασε από ένα περσινό τραγούδι του Γιώργου Μαζωνάκη.
- 4 ΑΥΓ 2020
Όταν πριν λίγο καιρό είχα γράψει ένα κείμενο για τον Γιώργο Μαζωνάκη και την πορεία του στο λαϊκό τραγούδι, μου έστελναν διάφοροι γνωστοί το κλασικό “πώς και;”. Ομολογουμένως τη λαϊκή μουσική συχνά την απολαμβάνω αλλά δεν θα αρνηθώ ότι είμαι τουρίστας στο είδος. Ξέρω κάποια πράγματα. Ίσως ξέρω κάποια πράγματα πολύ καλά. Αλλά οι γενικότερες γνώσεις μου στο είδος είναι τελείως μα τελείως επιφανειακές. O Mαζωνάκης είναι μια από τις περιπτώσεις εκείνες των καλλιτεχνών που ξεχωρίζουν τελείως. Για πολλούς και διαφορετικούς λόγους.
Αυτό το καλοκαίρι είναι ένα καλοκαίρι περίεργο. Και αυτό βγαίνει με κάποιον τρόπο και στο λαϊκό τραγούδι. Πρώτα ήταν το ‘Αθήνα μου’ του Κωνσταντίνου Αργυρού που ήταν μια προσπάθεια ζεϊμπέκικου με αναφορές κιόλας στην παλιά Αθήνα και στον Τσιτσάνη. Είχαμε γράψει και εδώ πολύ νωρίς. Οφειλώ να ομολογήσω ότι δεν με ξετρέλανε αλλά εντάξει. Ξέρετε τι λένε για τα γούστα. Όπως ξαναείπα ούτως ή άλλως τα ακούσματά μου είναι διαφορετικά.
Πριν λίγες μέρες έπεσε σχεδόν τυχαία στην αντίληψη μου ένα δεύτερο ζεϊμπέκικο. Πάλι με -μουσικές αυτη τη φορά- αναφορές στο παλιό λαϊκό τραγούδι, το ‘Ώρες Μικρές’ του Γιώργου Μαζωνάκη. Πρόκειται για κομμάτι που βγήκε από πέρσι και συμπεριλαμβανόταν στο άλμπουμ ‘Αγάπη Σημαίνει’. Με κέρδισε από την πρώτη ακρόαση, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι στη σύνθεση της μουσικής το μπουζούκι είναι στο κέντρο. Χωρίς τίποτα περιττό γύρω γύρω. Πράγμα που είναι το αιώνιο παράπονό μου από τα σύγχρονα λαϊκά τραγούδια. Mε κέρδισαν επίσης οι βαριοί στίχοι.
Τον Ιούλιο, λοιπόν, βγήκε και το πολυαναμενόμενο videoclip. Ο συνδυασμός του Μαζωνάκη με το ασπρόμαυρο φίλτρο και στίχους όπως “Αφού θεός που συγχωρεί δεν λέγομαι, να καίγεσαι όπως καίγομαι” που είναι στίχος από βαρύ λαϊκό άλλης δεκαετίας είναι φανταστικός. Ελπίζω πραγματικά να συνεχίσει ο Μαζωνάκης σε αυτόν τον δρόμο. Για τον ίδιο λόγο που έκανε όλη αυτή την καριέρα. Γιατί κάνει πράγματα που του ταιριάζουν πάρα πολύ αλλά ταυτόχρονα δεν του ταιριάζουν και καθόλου.
