Στη Samantha Harvey το φετινό βραβείο Booker για το Orbital

Η φετινή ήταν η 55η απονομή του Booker, ενός από τα δυο-τρία πιο σημαντικά λογοτεχνικά βραβεία. Προηγούμενοι νικητές του έγκριτου Booker, για το οποίο συναγωνίζονται μυθιστορήματα γραμμένα στην αγγλική γλώσσα, είναι μεταξύ άλλων η Margaret Atwood και ο Salman Rushdie.

Ενώ ενδεικτικά του ειδικού βάρους του βραβείου είναι και όσα είπε την περασμένη άνοιξη στο NEWS 24/7 ο περσινός νικητής, για το μυθιστόρημα «Το Τραγούδι του Προφήτη» (μτφρ. Μαρία Αγγελίδου, Άγγελος Αγγελίδης, εκδ. Gutenberg), ο Ιρλανδός συγγραφέας Paul Lynch: «Για πλάκα λέω ότι μόνο το 90% των συγγραφέων παραδέχονται ότι θέλουν να κερδίσουν το Booker – το υπόλοιπο 10% λέει ψέματα. Ξέρεις ότι αν το κερδίσεις, όλα αλλάζουν. Υπάρχει η ζωή πριν από το Booker και η ζωή μετά».

Ο πρόεδρος της επιτροπής του βραβείου δήλωσε ότι είναι «ένα βιβλίο για έναν πληγωμένο κόσμο», προσθέτοντας ότι «ομόφωνα η επιτροπή αναγνωρίζει την ομορφιά και τον στόχο του Orbital».

Το Orbital είναι το πέμπτο βιβλίο της Samantha Harvey. Ήταν, μάλιστα, το πρώτο σε πωλήσεις στη λίστα των έξι επικρατέστερων φιναλίστ και έχει πουλήσει περισσότερα αντίτυπα από ό,τι εκείνα των τριών προηγούμενων βραβευμένων με Booker συνδυαστικά. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η γεννημένη στο Κεντ το 1975 συγγραφέας και γλύπτρια είναι η πρώτη γυναίκα ου βραβεύεται με Booker μετά το 2019, όταν απενεμήθη από κοινού στις Margaret Atwood και Bernardine Evaristo (εδώ η περσινή μεγάλη της συνέντευξη στο NEWS 24/7).

Το μυθιστόρημα θα κυκλοφορήσει σύντομα στα ελληνικά από τις εκδόσεις Gutenberg, απ’ όπου και μαθαίνουμε με λεπτομέρειες την υπόθεσή του: Έξι αστροναύτες και κοσμοναύτες –από την Αμερική, τη Ρωσία, την Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιαπωνία– εναλλάσσονται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Βρίσκονται εκεί για να προσφέρουν έργο ζωτικής σημασίας, αλλά σιγά σιγά αρχίζουν να αναρωτιούνται: τι είναι η ζωή χωρίς τη Γη; Τι είναι η Γη χωρίς την ανθρωπότητα;

Μαζί, παρακολουθούν τον σιωπηλό μπλε πλανήτη τους, κάνοντας 16 περιστροφές γύρω του μέσα σε μία μόνο ημέρα, στριφογυρίζοντας πάνω από ηπείρους και διανύοντας εποχές, θαυμάζοντας τους παγετώνες και τις ερήμους, τις κορυφές των βουνών και τα κύματα των ωκεανών.

Βλέπουμε φευγαλέα στιγμές της γήινης ζωής τους μέσα από τη σύντομη επικοινωνία με τις οικογένειές τους, τις φωτογραφίες και τα φυλαχτά τους· τους παρακολουθούμε να τρώνε τα γεύματά τους· να αιωρούνται στον ύπνο τους χωρίς βαρύτητα και να γυμνάζονται καθημερινά για να αποφύγουν την ατροφία των μυών, να δημιουργούν δεσμούς που θα μπουν ανάμεσα σε αυτούς και την απόλυτη μοναξιά.

Ωστόσο, αν και απομονωμένοι από τον κόσμο, δεν μπορούν να ξεφύγουν από τη συνεχή έλξη του. Μαζί με την είδηση που φτάνει για τον θάνατο της μητέρας ενός μέλους του πληρώματος, έρχονται και σκέψεις για την επιστροφή τους. Παρακολουθούν έναν τυφώνα που σχηματίζεται πάνω από ένα νησί, νιώθοντας δέος για το μεγαλείο του και φόβο για τις καταστροφικές συνέπειές του.

Η ευθραυστότητα της ανθρώπινης ζωής γεμίζει τις συζητήσεις, τις ανησυχίες, τα όνειρά τους. Αν και τόσο μακριά από τη Γη, δεν έχουν νιώσει ποτέ περισσότερο ότι ανήκουν σε αυτήν.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ