Στο μυαλό του Lester Nygaard
Καθώς κορυφώνεται η εξέλιξη στο καθηλωτικό “Fargo”, η πορεία του Λέστερ από δειλό ανθρωπάκι σε κύριο του εαυτού του σημαδεύει την αφήγηση.
- 18 ΝΟΕ 2014
Η καθοριστική στιγμή έρχεται καθώς πλησιάζουμε το κλείσιμο του παραληρηματικού πρώτου επεισοδίου. Ο Λέστερ κοιτάζει ένα πόστερ που βρίσκεται στον τοίχο, δίπλα στη βάση της σκάλας, κάτω στο υπόγειο του σπιτιού του. Το πόστερ δείχνει μια ομάδα από γαλήνια ψαράκια κι ένα κόκκινο, να κοιτάζει την αντίθετη κατεύθυνση. “Τι κι αν εκείνοι είναι λάθος κι εσύ είσαι ο σωστός;” ρωτάει το μότο.
Ο Λέστερ το κοιτάζει. Δίπλα του, στα πόδια του, η γυναίκα του είναι νεκρή, από χτύπημα του ίδιου. Στον πάνω όροφο ο σερίφης είναι νεκρός. Περικυκλωμένος, απεγνωσμένος, ο Λέστερ εστιάζει στο πόστερ. Στα ψάρια. Στο κόκκινο ψάρι. “Κι αν εκείνοι είναι λάθος;” “Κι αν εσύ είσαι ο σωστός;”
Ο Λέστερ παίρνει φόρα, κουτουλάει με δύναμη στον τοίχο και χάνει τις αισθήσεις του.
Όταν ξυπνάει τα πάντα είναι διαφορετικά. Από μια κατάσταση όπου ο ίδιος επρόκειτο να θεωρηθεί πέραν πάσης αμφιβολίας ένοχος, έξαφνα ήταν ο τραγικός χήρος, ήταν το θύμα που είχε τεράστια τύχη και τη γλίτωσε, ήταν Εκείνος Που Έζησε και μέλλει να παίξει καθοριστικό ρόλο στη συνέχεια του Fargo, της σειράς που προβάλλεται κάθε Τρίτη στις 21:00 αποκλειστικά στο OTE CINEMA 1HD.
Αλλά και ευρύτερα: Από μια κατάσταση όπου ο ίδιος ήταν παγιδευμένος σε μια ζωή όπου παγίδευσε λόγω απάθειας τον εαυτό του, τώρα ξυπνούσε σε μια ζωή όπου είχε για πρώτη φορά πάρει τη μοίρα του στα χέρια του. Όπου καθόρισε με μια του ενέργεια την πορεία του.
Υπό μία έννοια, είναι λες και το “Fargo” από εκείνη τη στιγμή και μετά, διαδραματίζεται μέσα στο μυαλό του Λέστερ Νάιγκαρντ, απαθούς, βαριεστημένου, απεγνωσμένου συζύγου που στα όνειρά του είναι το ακριβές αντίθετο.
***
Το σκηνικό είναι απαραίτητο και, πρέπει να τονίσουμε, κατ’επίφαση παρόμοιο με τόσα άλλα, τόσων άλλων σειρών που έχουμε δει και θα δούμε στο μέλλον. Σε μια παγωμένη κωμόπολη λίγο πιο έξω από τη Μινεσότα, ο Λέστερ πουλάει ασφάλειες ζωής για επάγγελμα, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει ιδέα ούτε από ασφάλεια, ούτε από ζωή.
Είναι ο κλασικός Ανόητος των ταινιών των Κοέν, από την ομώνυμη ταινία των οποίων έχει διασκευαστεί κι ετούτη η σειρά- όχι ως συνέχιση ή ως ριμέικ ή τίποτα τέτοιο ανέμπνευστα Χολιγουντιανό. Όχι, η σειρά απλώς λαμβάνει χώρα σε παρόμοιο σκηνικό, έχοντας παρόμοιο ύφος. Είναι ένα ακόμα κεφάλαιο στο Μεγάλο Βιβλίο Του Εγκλήματος Στον Αμερικάνικο Βορρά, όπως έχει πει ο δημιουργός Νόα Χώλεϊ. Και ο Λέστερ, είναι απλώς η (αντι)ήρωας ετούτου του κεφαλαίου.
Ερμηνευμένος από τον Μάρτιν Φρίμαν, γνωστό και ως Μπίλμπο Μπάγκινς στη νέα τριλογία “Χόμπιτ” αλλά κυρίως ως Γουώτσον στον μοντέρνο “Σέρλοκ”, ο Λέστερ είναι το ιδανικό ανθρωπάκι. Ο άντρας που δε θα σηκώσει βλέμμα, δε θα αμφισβητήσει, δε θα διεκδικήσει. Στο πρώτο επεισόδιο η γυναίκα του τον προκαλεί να κυνηγήσει κάτι παραπάνω για τον εαυτό του, την ίδια ώρα που του λέει χαριτολογώντας πως ίσως έκανε λάθος και παντρεύτηκε τον λάθος αδερφό. Λίγο αργότερα, του επιτίθεται στα καλά καθούμενα ένας παλιός του συμμαθητής στο δρόμο. Ο Λέστερ είναι μαζεμένος, είναι ανύπαρκτος, είναι εκεί απλά για να ακούει τους άλλους να του λένε πόσο πολύ δεν μετράει.
Ο Λορν Μάλβο, στη διαβολική μορφή του Μπίλι Μπομπ Θόρντον, που εμφανίζεται στο νοσοκομείο σαν αυτά τα μικρά διαβολάκια συνείδησης που στα παλιά καρτούν έβγαιναν στον ώμο του ήρωα, του προτείνει να καθαρίσει εκείνος γι’αυτόν. Είναι ο άλλος του εαυτός, που αρχίζει πιθανώς να ξυπνά. Ο Μάλβο είναι απλώς η αφορμή- ο Λέστερ ξεσπά, προκαλώντας άμεσα ή έμμεσα μια σειρά από φόνους που συμβολίζουν την βίαιη αφύπνισή του.
Το τέρας, που όλοι κρύβουμε μέσα μας, στον Λέστερ είναι ακόμα πιο τερατώδες. Υπό τα παραμορφωτικά είδωλα του τι (υποτίθεται πως) σημαίνει αρρενωπότητα στη σημερινή κοινωνία, ο Λέστερ αρχίζει από εκείνη την κομβική στιγμή να αλλάζει. Αντικαθιστά κομματάκι με κομματάκι, τον άνθρωπο μέσα του με το τέρας. Και την ίδια στιγμή, εξίσου σταδιακά, αρχίζει να κερδίζει σε αυτοπεποίθηση. Σε εφευρετικότητα. Σε αποφασιστικότητα. Αρχίζει να γίνεται το διαστρεβλωμένο είδωλο του άντρα που του είπαν ότι έπρεπε να είναι.
Εκεί που διαφοροποιείται το “Fargo” από τις τόσες και τόσες ιστορίες αντι-ηρώων όπως το “Breaking Bad” που το έχουμε και πρόσφατο (αλλά και η μισή παραγωγή της καλωδιακής τηλεόρασης των τελευταίων 10 χρόνων) είναι πως διατηρεί απόλυτα νηφάλιο τόνο για αυτό που κάνει. Οι καρτουνίστικες διαστάσεις υπερήρωα δεν καταλαμβάνουν τον Λέστερ, παρά εκφράζονται μέσα από τις σπαρταριστά απολαυστικής βίας πράξεις του Λορν Μάλβο, πράξεις βίας δίχως ηθικό χρωματισμό. Αυτός είναι απλά μια μηχανή, ένας Τέρας. Που λες και το κάλεσε στην πόλη, σαν άλλο τζίνι, η απόγνωση του Λέστερ.
Ο ίδιος ο Λέστερ στο μεταξύ, αρχίζει να κάνει όλα όσα πριν δεν μπορούσε ή δεν τολμούσε, αλλά ο τόνος της σειράς δεν ποτέ θριαμβευτικός ή εκθαμβωτικός. Κάθε επεισόδιο τον παρουσιάζει και λίγο πιο σίγουρο. Και λίγο πιο βέβαιο. Και λίγο πιο… ακαταμάχητο; Μα και λίγο πιο ανήθικο. Όσο πιο άνετα νιώθει με το νέο του ματσό περίβλημα, τόσο και περισσότερο ξεφεύγει. Καθώς η σειρά εξελίσσεται, ο Λέστερ μοιάζει όλο και περισσότερο να ζει ένα όνειρο αντίδρασης στον καταπιεσμένο του ανδρισμό.
Είναι λες και, πράγματι, τη στιγμή εκείνη γυρίζει ένας διακόπτης. Εκεί που κάθε του μικρή απάθεια και αναποφασιστικότητα που τον είχε οδηγήσει στο (αλληγορικό μα και κυριολεκτικό) αδιέξοδο, εκεί, κάτω στο υπόγειο, περικυκλωμένο από πτώματα και ευθύνες, εκεί είναι που στο μυαλό του Λέστερ Νάιγκαρντ, απαθούς ασφαλιστή, απαθούς οικογενειάρχη, απαθούς άντρα, απαθούς ανθρώπου, το μότο εκείνο άστραψε και βρόντηξε. “Τι κι αν έχουν άδικο;” Τι κι αν μπορούσες να είσαι εκείνο το κάτι άλλο; Ο Λέστερ παίρνει τη μοίρα του στα χέρια του και ονειρεύεται πως είναι όλα όσα η κοινωνία κάποτε του έταξε πως θα μπορούσε, όχι, πως θα ΟΦΕΙΛΕ να είναι. Σαν σε ξέσπασμα, σαν σε απαίτηση.
Φυσικά ό,τι ακολουθεί δεν είναι όντως όνειρο, είναι αλήθεια. Και στην αλήθεια, όπως όλοι ξέρουμε, κανείς δε σου οφείλει ποτέ τίποτα.
Το τηλεοπτικό “Fargo” είναι πολλά πράγματα- μια μαύρη κωμωδία χαρακτήρων, ένα απολαυστικό πάλλευκο νουάρ, μια μοραλιστική ιστορία εγκλήματος, και τόσα άλλα που ανακαλύπτει κανείς επεισόδιο με το επεισόδιο. Μεταξύ αυτών, είναι ένα κατάμαυρο what if. Μια άσκηση χαρακτήρα, ενός άντρα που ονειρεύτηκε πως είναι κάποιος άλλος, με τίμημα την ψυχή του.
Το Fargo παίζει αποκλειστικά στο OTE Cinema 1HD. O Lester Nygaard δεν θα μείνει τόσο φρόνιμος όσο νόμιζες.