Στο Terim του Netflix καταλαβαίνεις γιατί ο Fatih είναι «Αυτοκράτορας»
- 28 ΔΕΚ 2023
Λίγο το δέσιμο με τον σπουδαίο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, λίγο η ηλικία του νέου προπονητή του Παναθηναϊκού, φαίνεται ότι έχουν αποπροσανατολίσει τους φίλους της ομάδας από το να αντιληφθούν το τι σημαίνει ο Fatih Terim για το τουρκικό και το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Ο «Αυτοκράτορας» του τουρκικού ποδοσφαίρου και ζωντανός μύθος της Γαλατασαράι αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού και πολλοί ξαφνιάστηκαν στο άκουσμα αυτής της είδησης, καθώς θεωρούσαν ότι δεν θα υπήρχε άλλη ομάδα πέρα της Γαλατά για εκείνον. Μόλις πέρυσι το Netflix κυκλοφόρησε ένα ντοκιμαντέρ τεσσάρων επεισοδίων αφιερωμένο στη ζωή του Terim με τον ομώνυμο τίτλο και φυσικά η αγαπημένη του ομάδα ήταν σε κεντρικό ρόλο.
Fatih Terim – Γαλατασαράι, σχέση μισού αιώνα
Μεγαλωμένος μέσα στη φτώχεια στα Άδανα, ο Terim έκανε διάφορες αγροτικές δουλειές μαζί με τον πατέρα του για να επιβιώσει. «Πάντα έκανα τίμιες δουλειές για να φέρω λεφτά στο σπίτι» αναφέρει ο ίδιος. Πλην όμως αυτών ο Terim ήταν εξαιρετικός ποδοσφαιριστής. Έπαιζε στις αλάνες στα Άδανα, ώσπου να τον πλησιάσουν από την τοπική ομάδα για να τον εντάξουν στο καμάρι της πόλης, της Ντεμίρσπορ σε ηλικία 10 ετών.
Ο Terim έπαιζε ποδόσφαιρο σε μια εποχή που όλα ήταν διαφορετικά. Οι ομάδες δεν διαπραγματεύονταν μεταξύ τους για μεταγραφές. Η ιστορία για το πώς κατέληξε το 1974 στην Γαλατασαράι είναι υπέροχη και γίνεται ακόμα πιο ξεχωριστή όταν τη διηγείται ο ίδιος. Κανείς από τους guest του ντοκιμαντέρ δεν μπορούσε να συνοψίσει τι είδους παίκτης ήταν ο Terim. Έπαιζε παντού, έκανε όλα όσα χρειαζόταν η ομάδα από εκείνον. Ήταν τσαμπουκάς -μάλιστα προβάλλεται ένα στιγμιότυπου όπου φτύνει έναν διαιτητή- και γεννημένος αρχηγός.
Σαν ποδοσφαιριστής δεν κατέκτησε το πρωτάθλημα με την Γαλατασαράι και αυτό του κόστισε, γιατί ήταν γεννημένος νικητής. Οι γαμπροί του που εμφανίζονται στο ντοκιμαντέρ παραδέχονται ότι δεν τους αφήνει να κερδίσουν ούτε στο τάβλι.
Ο Terim πρωταγωνιστεί στο τουρκικό ποδόσφαιρο, ούτε λίγο, ούτε πολύ εδώ και 50 χρόνια. Είναι η φιγούρα που συνοψίζει με τον καλύτερο τρόπο το ποδόσφαιρο στην Τουρκία, το οποίο δεν διαφέρει και πολύ από τα ελληνικά δεδομένα. Ο Terim μπορεί να μην γνωρίζει καλά το ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά σίγουρα θα είναι άριστος γνώστης της ελληνικής κουλτούρας στον πρωταθλητισμό. Αυτό φάνηκε ήδη από την πρώτη του ομιλία ως προπονητής του Παναθηναϊκού.
Η εμπιστοσύνη που θέλει να εμφυσήσει στους παίκτες του ήταν πάντα το πρώτο ζητούμενο για εκείνον. Το ίδιο έψαχνε και τα πρώτα του χρόνια ως προπονητής της Γαλατασαράι. Η ομάδα δεν του χαρίστηκε μετά το τέλος της καριέρας του στην ομάδα της Κωνσταντινούπολης. Ο Terim ήταν 10 χρόνια προπονητής μέχρι να αναλάβει για πρώτη φορά τη λατρεμένη του ομάδα το 1996.
Στο ντοκιμαντέρ βλέπουμε το πώς κατάφερε να μετατρέψει τη Γαλατασαράι από μια μέτρια ομάδα σε ένα ευρωπαϊκό θηρίο και το πώς έφερε 4 σερί πρωταθλήματα στο Αλί Σάμι Γεν. Βεβαίως, την τιμητική του έχει και το Κύπελλο UEFA του 2000.
Στα 4 επεισόδια του Terim, βλέπεις ολόκληρη τη ζωή του Τούρκου προπονητή. Τις ποδοσφαιρικές συζητήσεις με τη μάνα του, τα παιχνίδια με τις εγγονές του, την αγάπη του για την κηπουρική και φυσικά το προπονητικό του μεγαλείο. Το ντοκιμαντέρ ξεκινά με εκείνον προπονητή της Γαλατασαράι και ολοκληρώνεται σε ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο.
Ο Terim αφηγείται την ιστορία του από την αρχή μέχρι το τέλος απευθείας από αυτούς που ήταν εκεί, από τις τέσσερις φορές που προπόνησε την ποδοσφαιρική ομάδα της Γαλατάσαραϊ στην Κωνσταντινούπολη, τις τρεις θητείες του ως προπονητής της εθνικής ομάδας της Τουρκίας και τον αριθμό των κυπέλλων που έχει κατακτήσει. Παρελαύνουν από την οθόνη παίκτες όπως ο Arda Turan, ο Gheorghe Hagi, ο Claudio Taffarel, ο Felipe Melo και ο Rui Costa, καθώς και παράγοντες όπως ο Faruk Suren με τον οποίο ο Terim γνώρισε τις μεγαλύτερες του δόξες.
Τι είπε ο ίδιος ο Terim για το ντοκιμαντέρ
Ο Fatih Terim είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής της σειράς ντοκιμαντέρ αφού πολλές φορές αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο την ιστορία του, αρά δεν θα μπορούσε παρά να πει τη δική του αλήθεια. Μόλις είδε το τελικό αποτέλεσμα μίλησε στο τουρκικό Netflix για την προώθηση του προϊόντος και ήταν πράγματι αρκετά συγκινημένος. Παρακάτω μπορείς να βρεις τα σημαντικότερα από αυτήν την συνέντευξη και όλα όσα είπε ο Fatih Terim για το… Terim.
Για την πρώτη φορά που παρακολούθησε το ντοκιμαντέρ
«Παρακολούθησα τα δύο πρώτα επεισόδια με τη σύζυγό μου, τη Fulya, και υπήρχαν στιγμές που δεν μπορούσαμε να συγκρατήσουμε τα δάκρυά μας. Δεν είναι καθόλου εύκολο. Νιώθεις αποξενωμένος από τον εαυτό σου. Θέλω να πω, αυτό που παρακολουθείς είναι η δική σου ζωή, αλλά τα πλάνα, η μουσική, οι ομιλίες… Λίγο αργότερα, παρακολουθήσαμε τα δύο τελευταία επεισόδια. Αυτή τη φορά, ήμουν με τις κόρες μου. Τις κοίταξα και είχαν κι εκείνες δάκρυα στα μάτια. Είπαμε: “Σπουδαία δουλειά, σας ευχαριστώ” και φύγαμε. Είμαι τόσο ενθουσιασμένος, ακόμα και τώρα. Αυτό αποδείχθηκε ότι είναι κάτι που τα εγγόνια μου θα βλέπουν στο μέλλον και θα λένε: “Αυτός είναι ο παππούς μας”. Αυτό με κάνει πολύ χαρούμενο.»
Για τα παιδικά του όνειρα
«Το ότι έζησα μια δύσκολη αλλά ευτυχισμένη παιδική ηλικία δεν με εμπόδισε να ονειρεύομαι. Φυσικά, είχα όνειρα. Στην αρχή, τα όνειρά μου αφορούσαν τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης της οικογένειάς μου. Να αγοράσω ένα σπίτι, να πληρώσω τα χρέη. Ίσως, θα μπορούσα να αγοράσω τα πράγματα που δεν είχαμε την οικονομική δυνατότητα εκείνη την εποχή. Και μετά, φυσικά, ήρθε το ποδόσφαιρο. Ονειρευόμουν το ποδόσφαιρο. Και το να παίζω ποδόσφαιρο σήμαινε ότι είχα νέα όνειρα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είμαι καλός στο να συμπάσχω με τα παιδιά που ονειρεύονται να παίξουν ποδόσφαιρο, καθώς ξέρω ότι έχουμε όνειρα με παρόμοια χρώματα, ήχους και εικόνες».
Για τις αναμνήσεις του
«Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, μίλησα για τις αναμνήσεις μου από διάφορες περιόδους της ζωής μου. Για την εποχή που ήμουν στα Άδανα, την Κωνσταντινούπολη, την Άγκυρα, τη Σμύρνη και στη συνέχεια στη Φλωρεντία, το Μιλάνο και πάλι στην Κωνσταντινούπολη. Διηγήθηκα όλες αυτές τις ιστορίες και επιστρέφαμε στο θέμα όταν θυμόμουν κάτι καινούργιο. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό, αλλά δεν ξεχνάω εύκολα. Ρωτήστε με για τα παιχνίδια που έπαιζα όταν ήμουν ποδοσφαιριστής, μπορώ να τα θυμάμαι λεπτό προς λεπτό, με τα αποτελέσματά τους. Δεν ξεχνάω ονόματα. Και αυτό συνέβη και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Ανακάλεσα τα αρχεία για τα γεγονότα, τα θέματα, τα ονόματα ή τα μέρη από τη μνήμη μου και μίλησα γι’ αυτά όπως τα θυμόμουν.»
Για το τι του έλειπε από το ντοκιμαντέρ
«Θα ήθελα ο πατέρας μου να ήταν ζωντανός και να έπαιρνε μέρος στο ντοκιμαντέρ. Αλλά αυτό που αναρωτιέμαι περισσότερο είναι τι θα σκεφτόταν και πώς θα ένιωθε αφού το παρακολουθούσε. Στην πραγματικότητα, έμαθα ποιοι έλαβαν μέρος στο ντοκιμαντέρ μόνο όταν σχεδόν τελειώσαμε τα γυρίσματα».
