Τα φετινά BAFTA σημαίνουν ότι καμία πρόβλεψη για τα Oscars δεν είναι ασφαλής
- 20 ΦΕΒ 2023
Η γερμανικής παραγωγής διασκευή του διαπεραστικού, αντιπολεμικού μυθιστορήματος του Erich Maria Remarque πρωτοκυκλοφόρησε τον Οκτώβριο στο Netflix χωρίς πολλές φανφάρες. Οι λέξεις BAFTA, Όσκαρ και γενικά «νικητής» δεν υπήρχαν πουθενά.
Φτάσαμε όμως στην τελετή BAFTA της Κυριακής και το All Quiet on the Western Front όχι μόνο έφυγε με το κορυφαίο βραβείο, αλλά οι επτά νίκες του σημαίνουν ότι πλέον ξεπέρασε το Cinema Paradiso του Giuseppe Tornatore ως η πιο διακεκριμένη μη αγγλόφωνη ταινία στην ιστορία των BAFTA.
Το σοκ εδώ δεν είναι επειδή το All Quiet on the Western Front δεν αξίζει την επιτυχία του στα βραβεία – έχει επαινεθεί από την πρώτη στιγμή και οι κριτικές του εκτός Γερμανίας έχουν υπάρξει σχεδόν καθολικά θετικές – αλλά επειδή ουσιαστικά πετάει από το παράθυρο όλους τους τυπικούς κανόνες σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας των βραβείων αυτών.
Σε αντίθεση με τις Χρυσές Σφαίρες που λειτουργούν περισσότερο ως ενίσχυση της ορατότητας ορισμένων ταινιών κάθε χρονιά σε σχέση με τα Όσκαρ – δεν είναι δηλαδή κάποιος τρομερά ισχυρός προπομπός όπως για παράδειγμα το Σωματείο των Σκηνοθετών, των Παραγωγών ή των Ηθοποιών – τα BAFTA, τα βραβεία δηλαδή της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και Τηλεόρασης, παίζουν πράγματι σημαντικό ρόλο στη μεγάλη βραδιά του Hollywood.
Αυτό συμβαίνει γιατί το 25% των ανθρώπων που ψηφίζουν για τα Όσκαρ, ψηφίζουν επίσης και για τα BAFTA. Τώρα, για πρώτη φορά, ακούμε τη βιομηχανία, και αυτό είναι το κλειδί για τα προγνωστικά των Όσκαρ.
Το Netflix ήταν απασχολημένο πίσω από εντυπωσιακά ονόματα με προηγούμενες υποψηφιότητες – το White Noise του Noah Baumbach, το Glass Onion: A Knives Out Mystery του Rian Johnson και το Bardo του Alejandro González Iñárritu. Και από το Guillermo del Toro’s Pinocchio που μέχρι την επέλαση του All Quiet φαινόταν να είναι ο μοναδικός του δρόμος για κάποιο Όσκαρ (Καλύτερο Animation Μεγάλου Μήκους). To All Quiet πέτυχε χωρίς να το προσπαθήσει κανείς ιδιαίτερα.
Τα BAFTA και τα Όσκαρ έχουν 19 κοινές κατηγορίες. Πέρυσι, οι δύο ακαδημίες ευθυγραμμίστηκαν με 15 νικητές. Οι εξαιρέσεις ήταν Καλύτερης Ταινίας (τα Όσκαρ πήγαν με το βραβευμένο με BAFTA CODA, ενώ οι Βρετανοί λάτρεψαν το The Power of the Dog), Καλύτερης Ηθοποιού (τα Όσκαρ επέλεξαν την Jessica Chastain για το The Eyes of Tammy Faye), Πρωτότυπου Σεναρίου (Belfast στα Όσκαρ, Licorice Pizza στα BAFTA). και Μοντάζ (Dune στα Όσκαρ,·No Time to Die στα BAFTA).
Το 2021, 18 από τους νικητές των BAFTA είχαν την ευκαιρία να εξασκήσουν τους μονολόγους για την αποδοχή των αγαλματιδίων τους στα Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένων και των τεσσάρων πρωταθλητών υποκριτικής. Ο μόνος πρωταθλητής του BAFTA που δεν επαναλήφθηκε στα Όσκαρ ήταν ο κινηματογραφιστής του Nomadland Joshua James Richards που έχασε από τον Erik Messerschmidt του Mank.
Από τότε που τα BAFTA μετακινήθηκαν το 2000 ώστε να πραγματοποιούνται πριν από τα Όσκαρ, έχουν προβλέψει εννέα από τους 22 νικητές των Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Πρόσφατα, οι Βρετανοί είχαν ακολουθήσει το δικό τους δρόμο επί έξι συνεχόμενα χρόνια μέχρι να απονείμουν το κορυφαίο βραβείο τους στο Nomadland το 2021. Ένα χρόνο νωρίτερα, είχαν ευλογήσει το εγχώριο 1917 έναντι του κορεατικού Parasite. Το 2019 επέλεξαν το Roma από το Green Book. Το 2018 πήγαν με το Three Billboards Outside Ebbing, Missouri αντί για το The Shape of Water. Το 2017 οι Βρετανοί αγκάλιασαν το La La Land σε σχέση με το βραβευμένο με Όσκαρ Moonlight, το 2016 επέλεξαν το The Revenant αντί για το Spotlight της Ακαδημίας, και το 2015 το Boyhood ενώ η Καλύτερη Ταινία στα Όσκαρ πήγε στο Birdman.
Τα BAFTA ωστόσο είχαν προβλέψει τους νικητές των πέντε πρώτων ετών της νέας, διευρυμένης κατηγορίας Καλύτερης Ταινίας: The Hurt Locker (2010), The King’s Speech (2011), The Artist (2012), Argo (2013), και 12 Years a Slave (2014). Είχε κάνει επίσης το ίδιο νωρίτερα με τα Gladiator (2001), The Lord of the Rings: The Return of the King (2004) και Slumdog Millionaire (2009).
Θα επαναληφθεί η αιφνιδιαστική νίκη του All Quiet on the Western Front στα Όσκαρ; Στατιστικά, οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος του. Κανένα remake προηγούμενου νικητή Καλύτερης Ταινίας δεν κέρδισε ποτέ το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας – το All Quiet του Lewis Milestone είχε κερδίσει το 1931 – ενώ το Parasite είναι ο μοναδικός μη αγγλόφωνης νικητής.
Δεν είναι όμως απολαυστικό να μην ξέρουμε ακριβώς τι θα γίνει στη μεγάλη βραδιά των Όσκαρ;
