Τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφόρησαν τον Μάιο
Λίγο πριν τις παραλίες και τα beach reads, ο εκδοτικός κόσμος έβαλε τα δυνατά του.
- 3 ΙΟΥΝ 2021
Μία μαρινιέρα πιάνει φωτιά πάνω σε ένα καράβι, καθώς ο κόσμος προσπαθεί να ξεφύγει από μία θανατηφόρα επιδημία, όπως αυτή καταγράφεται στα απομνημονεύματα ενός δημοσιογράφου, και ξορκίζεται από τις προφητείες ενός από τους πιο πλούσιους ανθρώπους στον πλανήτη. Όχι, αυτό δεν είναι το story από κάποιο νέο, αμερικανικό μυθιστόρημα με δεκάδες διαφορετικούς αφηγητές. Πρόκειται απλά για μερικά από τα highlights που συναντά κανείς κάνοντας μία βόλτα στις εκδόσεις του Μαϊού.
Λίγο καιρό πριν τις παραλίες και τα beach reads, ο εκδοτικός κόσμος έβαλε τα δυνατά του. Στα καλύτερα βιβλία που κυκλοφόρησαν τον Μάιο βρίσκεις θρυλικούς λογοτέχνες δίπλα πρωτοεμφανιζόμενες συγγραφείς και σκληρές ανθρώπινες μαρτυρίες να στέκονται απέναντι σε ιστορίες επιστημονικής φαντασίας.
Είναι μία πολύ καλή εποχή για να διαλέξεις βιβλία τώρα – και όχι λίγο πριν ανέβεις στο καράβι. Το διάβασμα κάτω από την ομπρέλα σε περιμένει.
Fiction αφηγήσεις
ΜΠΙΛΛΥ ΜΠΑΝΤ, ΝΑΥΤΗΣ
Camus, Camus, Camus. Όταν πριν από περίπου 14 μήνες ξεκίνησε η περιπέτεια της πανδημίας, το όνομα του Γάλλου υπαρξιστή (;) ακουγόταν περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο. Ήταν η αλληγορία της Πανούκλας (εκδ. Καστάνιωτη) εκείνη που τον έκανε πιο επίκαιρο από ποτέ, σε μία εποχή γεμάτη από υγειονομικές βόμβες και καραντίνες. Η βαθιά ανθρωπιά που αποπνέουν τα δικά του κείμενα υπήρξε μία κάποια παρηγοριά.
Αφήνοντας, λοιπόν, σιγά-σιγά, πίσω μας αυτές τις μαύρες μέρες, ας ρίξουμε μία ματιά σε μερικά λιγότερο προβεβλημένα κείμενά του: τα Θεατρικά (εκδ. Καστανιώτη) περιέχουν τα θεατρικά -τι άλλο;- έργα (Καλιγούλας, Η Παρεξήγηση, Κατάσταση πολιορκίας, Οι Δίκαιοι) και είναι ιδανική ευκαιρία για να συμπληρώσεις το corpus των κειμένων του Albert Camus. Σημαντική σημείωση: θεωρούμε δεδομένο ότι έχουμε διαβάσει τον Ξένο και την Πανούκλα, αλλιώς δίνουμε προτεραιότητα σε αυτά.
Παραμένοντας στη γαλλική λογοτεχνία, ένας από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους εκπροσώπους της, επιστρέφει με το νέο του βιβλίο. Ο Eric Vuillard βρέθηκε στη βραχεία λίστα των βραβείων International Booker με τον Πόλεμο των φτωχών (εκδ. Πόλις). Δίκαια, αν σκεφτεί κανείς το πόσο συναρπαστικό είναι αυτό το πολύ μικρό αλλά πολύ πυκνό μυθιστόρημα. Τι πραγματεύεται; Μία κοινωνική εξέγερση του 16ου αιώνα, όπου ένας πολύ διαφορετικός θεολόγος, ο Thomas Muntzer, ανέλαβε ηγετικό ρόλο και δε μάσησε τα λόγια του: οι ένοπλοι εξαθλιωμένοι θα πρέπει να εξοντώσουν τους αφέντες τους.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ
Από τις αγροτικές επαναστάσεις στα θαλασσινά ταξίδια του 19ου αιώνα και τον κορυφαίο των κορυφαίων Αμερικανών λογοτεχνών. Το magnus opus του Herman Melville λέγεται Μόμπι-Ντικ (εκδ. Gutenberg), είναι ένα απολαυστικό «τούβλο» που σε αποζημιώνει σε κάθε του σελίδα, και παραμένει ένα από τα διασημότερα βιβλία όλων των εποχών. Για όσους το έχουν διαβάσει, υπάρχει μία ευχάριστη έκπληξη αυτόν τον μήνα: το Μπίλλυ Μπάντ, Νάυτης (εκδ. Αντίποδες) μόλις κυκλοφόρησε. Γιατί τι άλλο θα ήταν το κύκνειο άσμα του Melville αν όχι μία ναυτική ιστορία ως ένας βαθύς στοχασμός πάνω στην ελευθερία και την εξουσία;
Μήπως, λοιπόν, σε εντυπωσιάζουν οι επικές αφηγήσεις; Σε περίπτωση που η προηγούμενη επιλογή σου άνοιξε την όρεξη, μπορείς να συνεχίσεις σε παρόμοιους ρυθμούς. Η Λευκή Πανώλη (εκδ. Οξύ) φέρει την υπογραφή του Frank Herbert, πιο γνωστού για το σημαντικότερο έπος επιστημονικής φαντασίας που γράφτηκε ποτέ. Εδώ, ο Αμερικανός αφήνει τους πλανήτες-ερήμους και τους κολοσσιαίους γεωσκώληκες για να επιστρέψει στη Γη και να πει μία ιστορία βιοηθικής. Θα ήταν δυστοπία αν δεν την είχαμε -κατά κάποιον τρόπο- περάσει πολύ πρόσφατα: ένας επιστήμονας χάνει την οικογένειά του σε τρομοκρατική επίθεση και αποφασίζει να καταστρέψει την ανθρωπότητα με όπλο έναν εξελιγμένο ιό. Πού είναι το plot twist; Η ασθένεια σκοτώνει όλα τα θηλυκά έμβια όντα.
«Όταν ήμουν παιδί, η μητέρα μου δε με άφηνε να βγω έξω χωρίς αντηλιακό. […] Τόσοι κόποι, τόση φροντίδα για να γίνω ένα τίποτα». Έτσι, μονολογεί η Φοίβη που ξοδεύει τον εαυτό της καθώς περνά τις μέρες της στο Κολέγιο. Υπάρχουν κι άλλοι δύο αφηγητές: ο Γουίλ που την αγαπά φανατικά και ο Τζων, ο αρχηγός μίας θρησκευτικής σέχτας, η οποία θα βάλει φωτιά και στις ζωές των τριών ηρώων. Αυτά και άλλα πολλά στο εκρηκτικό ντεμπούτο Οι εμπρηστές (εκδ. Δώμα) της Αμερικανοκορεάτισσας R. O. Kwon που πήρε άριστα από τους κριτικούς.
Από μία πολλά υποσχόμενη σε μία μπεστσελερίστα που έχει πουλήσει πολλά εκατομμύρια αντίτυπα. Σε αντίθεση με τα τυπικά page-turners, τα κείμενα της Kristin Hannah έχουν ψυχή. Έτσι, στο Τέσσερις Άνεμοι (εκδ. Κλειδάριθμοι) παρακολουθούμε τον αγώνα μίας γυναίκας να ξεφύγει από τα δεινά της ζωής – τόσο εκείνη όσο και τα παιδιά της. Για ποια εποχή μιλάμε; Για τη Μεγάλη Ύφεση του ’30, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες έπαψαν να είναι η Γη της Επαγγελίας, και μεταμορφώθηκαν σε έναν ζωντανό εφιάλτη για τους πιο φτωχούς.
Κάτι, δηλαδή, που ισχύει ακόμα για μεγάλο μέρος του Αραβικού Κόσμου και σίγουρα για μία από τις πιο εμβληματικές του πόλεις, το Κάιρο. Ο Αγγλοσουδανός Parker Bilal χτίζει μία δυνατή αστυνομική εταιρεία με φόντο τις φτωχοσυνοικίες της Αιγύπτου, τη δεκαετία της Αραβικής Άνοιξης, τον αστραφτερό κόσμο των πολύ πλούσιων της περιοχής, τον θρησκευτικό εξτρεμισμό αλλά και τον ανθρώπινο πόνο στο Σκοτεινοί Δρόμοι του Καΐρου (εκδ. Στερέωμα).
Κλείνοντας την ενότητα με τα καλύτερα fiction βιβλία που κυκλοφόρησαν τον Μάιο, συναντάμε μία πολύ ενδιαφέρουσα επιστροφή στην ελληνική λογοτεχνία. Ο Χρήστος Αρμάντο Γκέζος που τιμήθηκε το 2015 με το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα για την ποιητική του συλλογή Ανεκπλήρωτοι Φόβοι (εκδ. Πολύτροπον) επανέρχεται με κάτι τελείως διαφορετικό: Το Χάθηκε βελόνι (εκδ. Μεταίχμιο) είναι ένα πολυστρωματικό μυθιστόρημα που ξεκινάει από την Αλβανία των αρχών του προηγούμενου αιώνα, διατρέχει την Ελλάδα της ύστερης μεταπολίτευσης και καταλήγει στην καρδιά της αμερικανικής ηπείρου.
Non Fiction βιβλία από τον Μάιο
ΥΠΟΘΕΣΗ 40/61 - Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΙΧΜΑΝ
Πώς είναι να κοιτάς από τόσο κοντά το τέρας του Ναζισμού; O Ολλανδός συγγραφέας Harry Mulisch παρακολούθησε το 1961 επί ισραηλινού εδάφους τη δίκη του Adolf Aikman, του περιβόητου «αρχιτέκτονα του Ολοκαυτώματος», ως ανταποκριτής. Τα συγκλονιστικά ρεπορτάζ του συγκεντρώθηκαν σε έναν τόμο που ονομάστηκε Υπόθεση 40/61: Η δίκη του Άιχμαν (εκδ. Καστανιώτη). Εκείνος θεωρούσε ότι απλά έκανε τη δουλειά του. Τελικά, προέκυψε ένα σπάνιο ντοκουμέντο, πολύ πιο σημαντικό από ρεπορτάζ, για όλα όσα έγιναν, και όλα όσα δεν πρέπει να συμβούν ποτέ ξανά.
Την τελευταία χρονιά, εκτός από τον Albert Camus, την τιμητική του έχει και ο George Orwelll, αφού η προφητική του ματιά μοιάζει να προέβλεψε όλα τα δυστοπικά στοιχεία του σύγχρονου κόσμου μας. Για να φτάσει όμως ως εκεί, παρακολούθησε με τα ίδια του τα μάτια τις μεγάλες τραγωδίες που όρισαν την εποχή του. Εμπειρίες οι οποίες καταγράφονται ιδανικά σε μία νέα έκδοση με τίτλο Ανταποκρίσεις από τα χαρακώματα του 20ου αιώνα (εκδ. Οξύ), η οποία περιέχει άρθρα και δοκίμια του Βρετανού συγγραφέα για την κοινωνικά και την πολιτική.
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ ΑΠΌ ΤΑ ΧΑΡΑΚΩΜΑΤΑ ΤΟΥ 20ΟΥ
Αντίστοιχα non-fiction είναι και το τελευταίο βιβλίο που κυκλοφόρησε με το όνομα του Gabriel Garcia Marquez πάνω του. Το σκάνδαλο του αιώνα (εκδ. Ψυχογιός) περιέχει 50 δημοσιογραφικά κείμενα από τις μέρες που ο σπουδαίος Κολομβιανός Νομπελίστας έβγαζε το ψωμί του κυνηγώντας το ρεπορτάζ. Ή αλλιώς ένας πολύ ωραίος τρόπος να γνωρίσεις μία διαφορετική συγγραφική όψη του Gambo.
Λίγο πριν κλείσουμε το κεφάλαιο με τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφόρησαν τον Μάιο, υπήρξε μία έκδοση που μας έβαλε σε σκέψεις. Το Πώς να αποφύγουμε την κλιματική καταστροφή (εκδ. Πατάκη) αποτελεί ένα εγχειρίδιο από τον Bill Gates, έναν μεγιστάνα που όμως έχει δείξει ξανά και ξανά το πραγματικό του ενδιαφέρον για το περιβάλλον.
«Ποια εργαλεία έχουμε, τι πρέπει να λύσουμε;» αναρωτιέται ο μέχρι πρόσφατα πιο πλούσιος άνθρωπος του πλανήτη. Μήπως, λοιπόν, να ακούσουμε μία από τις ελάχιστες φωνές οι οποίες προειδοποιούσαν για τους κινδύνους μιας καταστροφικής πανδημίας;
Όλα θα ήταν πιο εύκολα και πιο απλά, αν δεν είχαν αποκαλυφθεί πρόσφατα οι σχέσεις του Bill Gates με έναν περιβόητο sex offender. Παρ’ όλη όμως την ανατριχίλα που προκαλούν οι αποκαλύψεις, καλό θα ήταν να σφίξουμε τα δόντια: το ζητούμενο δεν είναι η προσωπική ηθική του Mr. Microsoft αλλά το κατά πόσο όλα όσα προτείνει βγάζουν νόημα.
Η αλήθεια είναι ότι βγάζουν – και όχι μόνο αυτό, αλλά ανοίγουν μία συζήτηση η οποία ακόμα δεν πολυγίνεται, ενώ θα έπρεπε να αποτελεί το πρώτο θέμα κάθε πολιτικής ατζέντας.
