Τα καλύτερα βιβλία του 2016 (ως τώρα)

Μαζί με τον Ιούλιο μπήκαμε και στο δεύτερο μισό του 2016. Τέλεια αφορμή δηλαδή για να ρίξουμε μια ματιά στο πρώτο εξάμηνο της χρονιάς, και στα αγαπημένα μας κομμάτια ποπ κουλτούρας από αυτό. Σειρές, ταινίες, τραγούδια, βιντεοπαιχνίδια, κόμικς, και ό,τι άλλη κατηγορία εκπροσωπείται στο PopCode θα έχει την τιμητική της, κάθε μέρα κι ένα διαφορετικό top-5.

***

Λίστες. Το καλύτερο πράγμα που έχει εφεύρει ο άνθρωπος μετά το παγωτό. Αν και λίστα με τα καλύτερα βιβλία μέσα σε μόλις 6 μήνες είναι λιγάκι δύσκολο να βγει, εμείς το επιχειρούμε γιατί και θαρραλέοι είμαστε και σαν ευκαιρία να σας προτείνουμε μερικά εξαιρετικά βιβλία το σκεφτόμαστε. Ένα γρήγορο tip of the hat στα ‘Το Αηδόνι‘ και ‘Όλο το Φως Που Δεν Μπορούμε Να Δούμε‘ που μείνανε στο τσακ εκτός 5άδας και προχωράμε.

Τούτα είναι τα 5 καλύτερα βιβλία που κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα στο πρώτο μισό του 2016.

‘Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΦΙΛΗ ΜΟΥ’, ΕLENA FERRANTE

Χωρίς καμία αμφιβολία αυτό είναι το πιο πολυακουσμένο βιβλίο στη χώρα μας φέτος. ‘Η Υπέροχη Φίλη Μου‘ (‘My Brilliant Friend‘, 2011) της Ιταλίδας Elena Ferrante, μιας συγγραφέως που γράφει με ψευδώνυμο και κανείς δεν ξέρει ποια είναι στην πραγματικότητα, είναι το βιβλίο που ξεκινά την Τετραλογία της Νάπολης και μαζί της την κουβέντα για τη μορφή του σύγχρονου μυθιστορήματος.

Η Φερράντε αφηγείται την ιστορία 2 γυναικών, της Λίλα και της Έλενας, ξεκινώντας από τη δεκαετία του ’50 και φτάνοντας μέχρι τις μέρες μας. Πυλώνας της ‘Υπέροχης Φίλης Μου’ είναι η coming-of-age φιλία τους, αυτών των 2 κοριτσιών που γίνονται έφηβες, με φόντο τη βία και την ωμότητα της Νάπολης. Γύρω από αυτό η συγγραφέας πλέκει, σε απλή γλώσσα, χωρίς περιττό μπλα μπλα και με τις εξαιρετικές της ικανότητες στο storytelling, μια βαθιά προσωπική ιστορία για τη γυναίκα, τη φτώχια, τα όνειρα, την ταξική πάλη, τον ανταγωνισμό. Κάνει τον αναγνώστη να δει τον εαυτό του και τα συναισθήματα του στα πρόσωπα των 2 πρωταγωνιστριών, αλλά και στα πρόσωπα του καστ των εξαιρετικών περιφερειακών χαρακτήρων που συστήνει η συγγραφέας σε όλη του τη διάρκεια. Γράφει, πολλοί λένε, τη μοντέρνα saga όπως κανείς άλλος.

Η ποιότητα του βιβλίου, όπως και τα υπόλοιπα της σειράς που θα ακολουθήσουν από τις Εκδόσεις Πατάκη και στη χώρα μας, η απόλαυση της ανάγνωσης του, αλλά και ο μύθος γύρω από το ποια είναι στην πραγματικότητα η Φερράντε, έχουν κάνει την ‘Υπέροχη Φίλη Μου’ ένα παγκόσμιο μπεστ-σέλερ. Αν πρέπει να διαβάσετε μόνο ένα από τα βιβλία του 2016, ας είναι αυτό. #ferrantefever

‘Ο ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ’, Andrés Neuman

Ο Αργεντινός Andrés Neuman δεν είναι ούτε άγνωστος συγγραφέας (έχει εκδώσει 5 μυθιστορήματα που έχουν κερδίσει υποψηφιότητες για σημαντικά βραβεία όπως το International Dublin Literary Award), ούτε μεταφράζεται έργο του για πρώτη φορά στη χώρα μας (κυκλοφορούν ήδη τα ‘Βαρβαρισμοί‘ και ‘Κατά Μονάς‘). Τι συνέβη λοιπόν με το ‘Ο Tαξιδιώτης του Aιώνα‘ (‘Traveller of the Century‘, 2009) που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό από τις Εκδόσεις Opera και μερικοί από εμάς (εγώ) ακούμε το όνομα του για πρώτη φορά;

Ένας περιπλανώμενος, αινιγματικός μεταφραστής, ο Χανς, σταματά σε μια πόλη στα σύνορα της Σαξωνίας με την Πρωσία, κάπου στις αρχές του 19ου αιώνα. Στην αγορά του (όχι πραγματικού) Βανδερβούργου θα συναντήσει έναν οργανοπαίχτη, με το οποίο θα ξεκινήσει μια συζήτηση για την ταυτότητα και το τι είναι αυτό που ορίζει τον καθένα μας, μια συζήτηση η οποία θα τον κρατήσει από το να συνεχίσει το δρόμο του.

Βαθιά φιλοσοφικό, γεμάτο κουβέντες για την αγάπη, τη θρησκεία, την τέχνη, την ιστορία, την πολιτική και με όχημα τον έρωτα του Χανς με τη Ζοφί, μια γυναίκα που γνωρίζει κατά τη διάρκεια της κουβέντας του με τον οργανοπαίχτη, στην Ευρώπη του τότε, ο Neuman μιλά στο έργο του για θέματα που απασχολούν την Ευρώπη του τώρα. Την Ευρωπαϊκή ιδέα, την ελευθερία των ατόμων, τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία.

Το μυθιστόρημα τοποθετείτε στις αρχές του 19ου αιώνα για να συγκρίνει και να αντιπαραθέσει τα ιδανικά, τις πεποιθήσεις και την ηθική του 21ου αιώνα και να βγάλει από αυτό κάτι πραγματικά άχρονο. ‘Ο Ταξιδιώτης του Αιώνα’ υπογραμμίζει τη μαεστρία του συγγραφέα του και σίγουρα θα βρίσκεται σε πολλές λίστες με τα καλύτερα και στο τέλος της χρονιάς.

‘CONFITEOR’, Jaume Cabré

Όπως και το προηγούμενο βιβλίο στη λίστα μας, το ‘Confiteor‘ (‘Jo Confesso‘, 2011) του Jaume Cabré είναι ένα βιβλίο για τις μεγάλες ιδέες. Ο Καταλανός συγγραφέας μας πάει μια βόλτα στη Βαρκελώνη του 1950. Ο μικρός Αντριά μεγαλώνει μέσα σε μια εύπορη οικογένεια, με έναν εξουσιαστικό πατέρα με σκοτεινό παρελθόν που θέλει να τον μορφώσει και μια ψυχρή μητέρα που θέλει να τον δει βιολιστή, με το πολύτιμο βιολί Στοριόνι με το οποίο διδάσκεται τη μουσική του να είναι το νήμα που ενώνει ολόκληρο το μυθιστόρημα.

Χρόνια αργότερα, η μνήμη του γερασμένου πια Αντριά σιγοσβήνει και ο ίδιος ξεκινά να γράψει την ιστορία του, την εξομολόγηση του. Μια ιστορία που περνά από ένα χαμένο παιδικό έρωτα με μια Εβραία, στη δικτατορία του Φράνκο, από το Άουσβιτς στη δολοφονία του πατέρα του κι από την παιδική ηλικία του Αντριά, παρέα με τους φανταστικούς του φίλους, στην Ισπανική Ιερά Εξέταση του 15ου αιώνα.

Το ‘Confiteor’, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πόλις, είναι πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Είναι μια φιλοσοφική ιστορία ενηλικίωσης, ένα αστυνομικό βιβλίο που μιλά για τη φύση του κακού, μια αφηγηματική περιπέτεια γεμάτη μουσική, ένα απολαυστικό κείμενο γεμάτο ενοχές. Ένα μυθιστόρημα που ο συγγραφέας του έκανε 8 χρόνια να γράψει, που σπάει σε κομμάτια και ξαναενώνεται συνέχεια, σε όλες του τις 700+ σελίδες, από αυτά που σου μένουν για καιρό.

‘ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΝΤΕΚΑ’, EMILY ST. JOHN MANDEL

Για τον ‘Σταθμό Έντεκα‘ (‘Station Eleven‘, 2014) της Emily St. John Mandel που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ίκαρος είπαμε πολλά την περασμένη εβδομάδα.

Είπαμε πως είναι το genre βιβλίο της χρονιάς μέχρι στιγμής, πως δεν είναι ένα κλισεδιάρικο μετα-αποκαλυπτικό μυθιστόρημα, πως παίζει με το χρόνο, πως κάνει φανταστικά πράγματα με τους χαρακτήρες του και το πως συνδέονται, πως είναι καλογραμμένο και καλοστημένο.

Ο κόσμος καταρρέει από έναν θανάσιμο ιό που μεταδίδεται τάχιστα από άνθρωπο σε άνθρωπο. Η Mandel μας δείχνει τη στιγμή του ξεσπάσματος, τα γεγονότα που έφεραν τους πρωταγωνιστές μας στο σημείο που βρίσκονται σε αυτό το τέλος του πολιτισμού και στα γεγονότα που εκτυλίσσονται 20 χρόνια αργότερα, με την Περιπλανώμενη Συμφωνία, μια ομάδα μουσικών και ηθοποιών που γυρίζει στους εναπομείναντες οικισμούς της Αμερικής και προσφέρει μουσική και Σαίξπηρ, να βρίσκεται στο επίκεντρο.

Ο ‘Σταθμός Έντεκα’ παίρνει τη φόρμα των δυστοπικών μυθιστορημάτων και παίζει μαζί της, την τσαλακώνει και δίνει τη δική του απόδοση των tropes του είδους. Η αίσθηση του χρόνου, οι ξεχωριστοί χαρακτήρες, η τέχνη που βρίσκεται κλεισμένη στο βιβλίο του δίνουν σίγουρη θέση στον Έλεγχο Εξαμήνου μας.

Ορίστε και η πλήρης παρουσίαση του βιβλίου.

‘ΛΑΪΛΑ’, MERILYNNE ROBINSON

Η συγγραφέας Marilynne Robinson είναι μια από τους σημαντικότερους μοντέρνους λογοτέχνες της Αμερικής και μια από τους αγαπημένους του Barack Obama, που της πήρε και συνέντευξη πριν μερικούς μήνες. Στην Ελλάδα δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή, όμως αυτό ίσως να αλλάξει τώρα που η ‘Λάιλα‘ (‘Lila‘, 2014) της εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.

Η ηρωίδα του βιβλίου, η μικρή Λάιλα, βρίσκει τον εαυτό της να περιφέρεται από πόλη σε πόλη, στα χρόνια του Μεγάλου Κραχ. Παραμελημένη από όλους, επιβιώνει παρέα με τη Ντολ, που τη βοηθά να επιζήσει αλλά κουβαλά το δικό της σκοτεινό παρελθόν (και ένα μαχαίρι, φονικό εργαλείο και συνοδοιπόρος της). Αργότερα, η Λάιλα φτάνει στη Γκίλιαντ της Αϊόβα, τόπο και των 2 προηγούμενων μυθιστορημάτων της Robinson, όπου βρίσκει καταφύγιο σε μια εκκλησία. Εκεί συναντά τον πάστορα Τζον Έιμς, τον άντρα που στη συνέχεια θα παντρευτεί.

Το μυθιστόρημα συζητά για την πίστη, αλλά και τη μοναξιά, για δυο πολύ διαφορετικούς ανθρώπους που ανταλλάσουν λέξεις για να κατανοήσουν καλύτερα ο ένας τον άλλο και βρίσκουν τρυφερότητα πέρα και πάνω από όσα τους χωρίζουν, αλλά ταυτόχρονα έχουν τις δικές τους αντιλήψεις και εικόνες για τη ζωή, τους δικούς τους φόβους και τις δικές τους, βαθιές, αμφιβολίες για το σκοπό τους.

Και παρότι η ‘Λάιλα’ μιλά για την πνευματικότητα, δεν προσποιείται πως γνωρίζει τις απαντήσεις, αλλά θέτει ερωτήματα. Ποιος αξίζει καλοσύνη και εξιλέωση σε έναν κόσμο που είναι η επί γης κόλαση;

Ποια είναι τα αγαπημένα σας βιβλία της χρονιάς ως τώρα;

*Κεντρική φωτό: The Oxen of the Sun

ΤO ΥΠΟΛΟΙΠΟ MID-SEASON REPORT

Οι καλύτερες ταινίες

Τα καλύτερα videogames