Τα τραγούδια των Beatles έχουν τη δική τους ιστορία

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι όταν ακούς Beatles; Ο John Lennon; Κοστούμια; Το εξώφυλλο του ‘Abbey Road’ που διασχίζουν το δρόμο ο ένας πίσω από τον άλλον; Ίσως το ‘Let it be’; Αρκετά με τα κλισέ. Φυσικά οι Beatles είναι όλα αυτά αλλά και πολλά περισσότερα.

Η αντροπαρέα από το Liverpool όταν έβγαινε στη σκηνή με τα ασπρόμαυρα κοστουμάκια (αυτή ήταν η μόδα τότε, αν έπαιζαν σήμερα θα φορούσαν τουλάχιστον ένα T-shirt να φαίνεται το τατουάζ μανίκι), έκαναν τα κοριτσάκια να παραληρούν. Δεν έχεις ιδέα τι μαλλιοτράβηγμα έπεσε για μια θέση στον ήλιο, εεε συγνώμη για μια θέση λίγο πιο κοντά στη σκηνή. 

Έχεις αναρωτηθεί όμως ποτέ τι κρύβεται πίσω από αυτά τα κομμάτια που τραγουδάς παράφωνα (εντάξει λίγο μην το παίρνεις προσωπικά) οδηγώντας για τη δουλειά; Γιατί οι Beatles λένε ‘Aaaaaaaah look at all the lonely people..’ ή ακόμα ‘… while my guitar gently weeps..’; Σου θυμίζει μήπως κάτι η μουσική του ‘Yesterday’ ή του ‘Because’; Το Oneman έκανε την απαραίτητη έρευνα και είναι εδώ για να σου διηγηθεί κάποιες ιστορίες.

Υπήρξε όντως Eleanor Rigby;

Η πρώτη ιστορία που έμαθα ποτέ για τα τραγούδια των Beatles ήταν εκείνη της πολυτραγουδισμένης Eleanor Rigby, μιας μοναχικής κοπέλας που καθαρίζει το ρύζι από το πάτωμα της εκκλησίας μετά από κάποιο γάμο που έγινε εκεί. (Ναι Φένια πες μας κάτι που δεν ξέραμε). Η ιστορία της όμως δεν ολοκληρώνεται με το τέλος του κομματιού.

Στην αρχή κανένα μέλος της μπάντας δεν παραδέχτηκε τη σύνδεση της Eleanor Rigby με κάποιο υπαρκτό πρόσωπο λέγοντας πως είναι όλη η ιστορία ένα δημιούργημα της φαντασίας τους, ωστόσο λίγα χρόνια μετά τη δημοσίευση του τραγουδιού  στο νεκροταφείο του Αγίου Πέτρου στην Woolton, βρέθηκε ένας τάφος στον οποίο αναγραφόταν το συγκεκριμένο όνομα. Έπειτα από διάφορες έρευνες και ρεπορτάζ που έγιναν αποκαλύφθηκε πως όντως η ζωή της Eleanor Rigby ήταν μοναχική ακριβώς όπως περιγράφουν οι Beatles. Creepy;

Because ή Atanos thgilnoom;

‘Because the sky is blue, it makes me cry..’ απλά, λιτά και απέριττα. Ένα βράδυ που το ζεύγος Lennon-Ono βρισκόταν στο σπίτι, η Yoko έπαιζε ανέμελη στο πιάνο τη Σονάτα του Σεληνόφωτος και ο Lennon την άκουγε με προσοχή. Κάποια στιγμή τη διέκοψε και της ζήτησε να παίξει τη μελωδία ανάποδα χωρίς να της εξηγήσει κάτι περισσότερο. Εκείνη άκουσε το περίεργο αίτημα του Lennon και έπαιξε αυτό που της ζήτησε. Η μελωδία που προέκυψε κίνησε το έντονο ενδιαφέρον του και τον ενέπνευσε να γράψει τη μουσική για αυτό το ‘μαγικό κομμάτι’ που λέγεται Because. Δεν σε αφορά αλλά στα μαθηματικά της τρίτης λυκείου το άκουγα σε repeat ασταμάτητα. Το κομμάτι αυτό συμπληρώνει τη σπουδαιότητα του Abbey Road του 1969. Άσε που και ο McCartney και ο Lennon είχαν παραδεχτεί πως το ‘Because’ ήταν το αγαπημένο τους τραγούδι από αυτόν το δίσκο.

”While my guitar gently weeps”. Ένα τραγούδι στην τύχη

Κάποιο βράδυ του 1968 ο George Harrison βρισκόταν στο σπίτι του και έψαχνε μια αφορμή για να γράψει ένα καινούριο τραγούδι. Η ιδέα που του ήρθε στο μυαλό ήταν να ανοίξει τυχαία κάποιο από τα βιβλία που είχε στη βιβλιοθήκη του δωματίου του και να γράψει κάτι για την πρώτη λέξη που θα διαβάσει. Το βιβλίο που πήρε στα χέρια του ήταν το ‘I Ching’, το βιβλίο των αλλαγών όπως το έχει χαρακτηρίσει ο ίδιος καθώς μετά την ανάγνωσή του είχε επηρεαστεί σημαντικά από αυτό. Ανοίγοντάς το και αφού έριξε το βλέμμα του στη σελίδα που είχε μπροστά του η πρώτη φράση που είδε ήταν το gently weeps. ‘Τότε ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και άρχισα να γράφω το “While my guitar gently weeps”. Σκέψου τι θα γινόταν αν είχε δει τη λέξη borborygm ή gaberlunzie.. Τώρα που το σκέφτομαι μπορεί να είχε καταφέρει να την αξιοποιήσει αναλόγως, άλλωστε οι Beatles είναι εκείνοι που έγραψαν τραγούδι που λέγεται ‘Obladi Oblada’. Α και ελπίζω βέβαια να μην ξέχασες τόσο εύκολα την εκτέλεση του Floyd Pepper στο Muppet Show με λάγνο βλέμμα και την ερωτική διάθεση να τραγουδάει το βράδυ στα σκαλιά της καλής του.

”.. and I’ ve been working like a dog..”. Μέρα ή νύχτα;

Μια ακόμα απόδειξη του ότι οι Beatles μετέτρεπαν κάθε τους βίωμα, κάθε αστεία, όμορφη και άσχημη στιγμή τους σε τραγούδι είναι το ‘A Hard day’s Night‘. Μια και μόνο φράση του Ringo Starr ήταν αρκετή για να δημιουργηθεί το συγκεκριμένο κομμάτι. “Εκείνη την ημέρα δουλεύαμε όλη μέρα και όλη νύχτα. Δεν είχα καταλάβει τι ώρα είναι και είπα “Ήταν μια δύσκολη μέρα..”. Τότε κοίταξα γύρω μου και είδα ότι είχε νυχτώσει και είπα “..νύχτα” ήταν η απάντηση του ίδιου του Ringo όταν τον ρώτησαν για το συγκεκριμένο τραγούδι. Βέβαια ο τίτλος αυτός δόθηκε πρώτα στην ομώνυμη ταινία των Beatles και έπειτα στο τραγούδι το οποίο επιλέχθηκε να είναι το soundtrack της. Η ιστορία όμως του ‘A Hard day’s Night’ δεν τελειώνει εδώ. Όσοι ακούτε Beatles σίγουρα θα έχετε ακούσει για το περίφημο ακόρντο της εισαγωγής γύρω από το οποίο χτίστηκε ένας ολόκληρος μύθος. Όταν κυκλοφόρησε το τραγούδι κανείς δεν μπορούσε να το αποδώσει με ακρίβεια και να καταλάβει ποιο ήταν αυτό το ακόρντο της εισαγωγής. Καταλαβαίνεις τι έκαναν οι τύποι; Εφηύραν ένα καινούριο ακόρντο. Που κανείς δεν καταλάβαινε. Στην πορεία κάποιοι είπαν πως το βρήκαν κάποιοι άλλοι νόμιζαν ότι το βρήκαν, όπως και να ‘χει στην πραγματικότητα η παραφιλολογία και η φήμη που δημιουργήθηκε γύρω από αυτό το τραγούδι ήταν μια δυνατή διαφήμιση.

Το χθες του Yesterday

Το ‘Yesterday‘ είναι ένα τραγούδι-σφηνάκι: μικρό, περίπου δύο λεπτά και στο τέλος σου αφήνει μια πολύ ωραία αίσθηση. Ομολογώ ότι είναι και αυτό ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια (εντάξει μετά το ‘Because’), από εκείνα που δεν βαριέσαι εύκολα και κάθε φορά που το ακούς προσπαθείς να πιάσεις την ψηλή νότα στο ”..why she had to gooo..” αλλά όχι. Η ιστορία γύρω από αυτό το τραγούδι λέει πως ο Paul McCartney ονειρεύτηκε τη μουσική του. Ναι την ονειρεύτηκε. Κάποιο βράδυ που κοιμόταν στο σπίτι της κοπέλας του, είδε ένα όνειρο στο οποίο άκουσε την συγκεκριμένη μελωδία. Τότε αμέσως πετάχτηκε από το κρεβάτι και έτρεξε γρήγορα στο σπίτι του για να προλάβει να το ηχογραφήσει πριν το ξεχάσει. Όπως καταλαβαίνεις πρόλαβε και το ηχογράφησε στο πιάνο, όμως ήταν πεπεισμένος πως αυτή τη μουσική κάπου την είχε ξανακούσει. Για έναν ολόκληρο μήνα δεν σταμάτησε να στέλνει αυτή τη μελωδία σε διάφορες δισκογραφικές εταιρείες αναζητώντας κάποιον πιθανό κάτοχο. Ευτυχώς για εμάς δεν εμφανίστηκε κανείς και έτσι οι Beatles δημιούργησαν ένα από τα σπουδαία κομμάτια τους το οποίο ακούστηκε στην ταινία τους ‘Help’ του 1965.

Πολλοί είναι εκείνοι που λένε πως τις ιστορίες αυτές τις δημιούργησαν οι ίδιοι οι Beatles για να εντείνουν ακόμα περισσότερο το μύθο που είχε δημιουργηθεί γύρω από το όνομά τους. Το ευρύ κοινό τους βέβαια τις πίστεψε ή μπορεί να θέλησε να τις πιστέψει, χωρίς να ψάχνει αποδείξεις και ονόματα.