Debra L. Rothenberg / Getty Images
ΕΙΔΩΛΟ

Τα βιβλία του Anthony Bourdain αξίζουν τρία αστέρια Michelin

Από το Κουζίνα Εμπιστευτικό μέχρι το Αγαπημένα, ο αδικοχαμένος σεφ πάντα άφηνε ένα μέρος από την ψυχή του στις τυπωμένες σελίδες.
Πόσο καλός γραφιάς ήταν ο Anthony Bourdain που ακριβώς 5 χρόνια πριν από σήμερα αποχαιρετούσε τον μάταιο τούτο κόσμο; Οι περισσότεροι τον γνωρίσαμε ως έναν μοναδικό στο είδος του παρουσιαστή. Έναν άνθρωπο που όργωνε κάθε πιθανή και απίθανη γωνιά του πλανήτη μέσα από το No Reservations αναζητώντας το τέλειο γεύμα. Ήταν εκείνος που έριξε την πρώτη κανονιά στην έκρηξη της foodie τηλεόρασης. Λίγο πριν, είχε ακονίσει τις ικανότητές του στις κουζίνες της Νέα Υόρκης ακροβατώντας κάπου ανάμεσα στην επιβίωση και την αυτοκαταστροφή. Αλλά, πραγματικά, πόσο καλό γραφιάς ήταν;

Ο Anthony Bourdain δεν έγινε διάσημος επειδή ένα ωραίο πρωί εμφανίστηκε στους τηλεοπτικούς δέκτες αλλά μέσα από τα βιβλία. Πρώτα ταρακούνησε τον κόσμο της εστίασης με μία αυτοβιογραφική μαρτυρία που κανείς μέχρι τότε δεν είχε τολμήσει. Ο έμπειρος μάγειρας από τη Νέα Υόρκη είχε ένα πολύ προσωπικό στυλ που δύσκολα μπορούσε να αντιγράψει κανείς: ωμός, σαρκαστικός, δαιμόνιος, γνώστης, παθιασμένος, έφτανε το μαχαίρι μέχρι το κόκκαλο.

Πρώτα όμως και πάνω από όλα ήταν ένας εξαιρετικός story teller. Κάτι, δηλαδή, που φαίνεται ξεκάθαρα στις τυπωμένες σελίδες που άφησε πίσω του.

Ακολουθεί μία λίστα με μερικά από τα καλύτερα βιβλία που υπέγραψε στη ζωή του, με αφορμή τη θλιβερή επέτειο των πέντε ετών από τον θάνατό του.

Κουζίνα Εμπιστευτικό


Ένα βιογραφικό κείμενο για τις περιπέτειες ενός αντισυμβατικού μάγειρα στη Νέα Υόρκη; Όχι μόνο. Κάπου ανάμεσα στη μαρτυρία και τον αυτοσαρκασμό, ο Anthony Bourdain άφησε την ψυχή του στο χαρτί δημιουργώντας ένα νέο είδος non-fiction με επίκεντρο το φαγητό. Κάτι, δηλαδή, που θυμίζει όλα όσα είδαμε στη συνέχεια από εκείνον στην τηλεόραση.

Μαύρο χιούμορ, ιστορίες τρέλας και παράνοιας από τις κουζίνες του κόσμου, ναρκωτικά, rock n’ roll, κι άλλα ναρκωτικά, λάδι τρούφας (ή μάλλον μίσος για λάδι τρούφας) και άλλα πολλά τυλιγμένα σε ένα ακαταμάχητο πακέτο. Απλό, λαχταριστό, απέριττο, όπως τα πιάτα που προτιμούσε ο αδικοχαμένος σεφ.

Σημαντική σημείωση: Δυστυχώς, η ελληνική έκδοση έχει εξαντληθεί οπότε θα πρέπει να το βρεις στα αγγλικά.

Μισοψημένο


To sequel σε μια μεγάλη επιτυχία με μία όμως τεράστια διαφορά: στο Κουζίνα Εμπιστευτικό δεν τον γνώριζε κανείς, το 2010 ήταν ένας πραγματικός superstar. Στο ενδιάμεσο υπήρξε ο κινητήριος μοχλός για να εκτοξευτεί η κουλτούρα των foodies στο prime time της παγκόσμιας τηλεόρασης με όσες καλές και κακές συνέπειες είχε αυτό. Στο Μισοψημένο, ο Bourdain είναι τρομερά ενοχλημένος με όσα βλέπει να συμβαίνουν γύρω του καθώς βιώνει την υπερεκμετάλλευση όλων των πραγμάτων που αγαπά. Δε χάνει όμως το χιούμορ του.

Γράφει όπως μιλάει και δε μασάει τα λόγια του. Ή όπως είχε επισημάνει ο κριτικός γεύσης Josh Ozersky: «Δεν υπάρχει πιο ειλικρινής άνθρωπος στα media από ότι ο Tony Bourdain. Και αυτό είναι που κάνει τη διαφορά ανάμεσα σε εκείνον και τη βιομηχανία των food-media την οποία βοήθησε να δημιουργηθεί».

Η περιπλάνηση ενός μάγειρα

IANOS.GR

Η ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΜΑΓΕΙΡΑ

Ένα ταξίδι από τη Σαιγκόν μέχρι το Λονδίνο, και από το Μαρόκο μέχρι την Αγία Πετρόυπολη.
ΑΓΟΡΑΣΕ ΤΟ

Δηλητηριώδεις λαγοκέφαλοι, καρδιές κόμπρας που ακόμα χτυπούν, «αίμα αστακού» (ένα μείγμα από εντόσθια του θαλάσσιου πλάσματος μαζί με βότκα), ελάχιστα βρασμένα αυγά πάπιας τα οποία έχουν γονιμοποιηθεί και μπορεί κανείς να διακρίνει τα οστά και το φτέρωμα του εμβρύου.

Φαγητά που ελάχιστοι θα τολμούσαν να δοκιμάσουν, ο Bourdain όμως κυνηγούσε όπως ο Indiana Jones τους χαμένους θησαυρούς. Άλλωστε, για να φας σαν ντόπιος πρέπει να ζήσεις σαν ντόπιος και όχι σαν τουρίστας.

Ταξίδια από τη Νάπα Βάλεϊ της Καλιφόρνιας μέχρι ξεχασμένα χωριουδάκια της Καμπότζης στην αναζήτηση του τέλειου γεύματος. Το πού ακριβώς μπορεί να βρεθεί αυτό είναι ένα μυστικό που γνώριζε καλύτερα από όλους ο συγγραφέας του Η περιπλάνηση ενός μάγειρα.

Τα αγαπημένα

«Οι συγκεκριμένες συνταγές έχουν αλιευτεί από τις καλύτερες στιγμές των παιδικών μου χρόνων» γράφει στο συγκεκριμένο βιβλίο, για να συνεχίσει: «Φαγητά που με τάιζε η μάνα μου, γεύσεις που λατρεύω να τρώω στις πιο χαρούμενες στιγμές της ζωής μου -διατροφικές αναμνήσεις, δηλαδή, που θέλω να μοιράζομαι με την κόρη μου».

Ένα βιβλίο οικογενειακών συνταγών και προσωπικών στιγμών από τον τελευταίο πραγματικό rock star της παγκόσμιας γαστρονομικής σκηνής και τηλεόρασης; Ναι, απλά γραμμένο με τον μοναδικό, αθυρόστομο και no reservations τρόπο του.

Exit mobile version