Τα βραβεία ‘Αρίων’ ήταν πολύ ανώτερα από τα MTV VMAs

Παρακολουθώντας τα βραβεία την τελευταία πενταετία από τν σκοπιά του ανθρώπου που έχει εργαστεί στο MTV Greece στις αρχές της δεκαετίας, παρατηρώ πως αυτός ο μουσικός θεσμός βρίσκεται σε διαρκή παρακμή, ‘μαραίνεται’ χωρίς να υπάρχει τέλος στο τέλμα των βαρετών στιγμών.

Η Lady Gaga, η Ariana Grande και η Miley Cyrus είναι ο πρεσβύτερες των provocative στιγμών, αυτές από τις οποίες ο θεσμός επιδιώκει κάθε χρόνο να βγάλει κάτι ενδιαφέρον, μια viral στιγμή, ώστε να συζητιούνται τα βραβεία έστω για τις επόμενες 48 ώρες. Δεν συμβαίνει πάντα αυτό. Τα περσινά βραβεία σημείωσαν ρεκόρ πτώσης τηλεθέασης, αγγίζοντας τους 1,9 εκατομμύρια τηλεθεατές στο δυναμικό κοινό ηλικιών 18-49, σύμφωνα με το Variety. Για να κάνουμε τις συγκρίσεις: Το ‘Last Dance’, μια σειρά ντοκιμαντέρ, είχε κατά μέσο όρο 5,9 εκατομμύρια τηλεθεατές κατά τις μεταδόσεις των έξι επεισοδίων στο ESPN.

Μου φαίνεται τρομακτικά άδικο το γεγονός πως τα MTV VMAs υπάρχουν ακόμα, ενώ τα Βραβεία Αριών ανήκουν στο καφάσι του τηλεοπτικού παρελθόντος. Δεν μπορώ να συγκρίνω τα Βραβεία Αρίων 2001 με κανένα σύγχρονο θεσμό βραβείων. Κεφαλαιοποιώντας τα παραπάνω επιχειρήματα, θα σου αποδείξω πως έχω δίκιο.

Επιχείρημα 1: Τα πρόσωπα

Το δελτίο ειδήσεων του Mega Channel του ορθόδοξου

Οι Sopranos της λαϊκής διασκέδασης

Η Madonna, στη ‘Ray of Light’ φάση της

(στο πλευρό της ο Κώστας Φραγκολιάς)

Ανερχόμενος πρόεδρος ομάδας της Α’ Εθνικής

O Bill Clinton

Ο Keanu Reeves και ο Karl Lagerfeld

Βετεράνος ποπ σταρ μπλεγμένος σε σκάνδαλο

 

Επιχείρημα 2: Τα βραβεία

Τα πρώτα βραβεία Αρίων μπορεί να διήρκεσαν περίπου 7,5 ώρες (ίσως και παραπάνω, ποτέ δεν είδα το τέλος, είχα σχολείο το επόμενο πρωί), όμως είχαν καταφέρει να εντάξουν στην ύλη τους κυριολεκτικά τα πάντα, ό,τι είχε να παρουσιάσει το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι. Η Δήμητρα Γαλάνη είχε τραγουδήσει Μάνο Λοΐζο σε ένα εφετζίδικο remix από τον Κωνσταντίνο Βήτα και ύστερα λαϊκά με τον Αντώνη Ρέμο. Αυτό ήταν μόνο η αρχή.

Ο Φώτης Σεργουλόπουλος και η Μαρία Μπακοδήμου είχαν παραδώσει showtime σε μια πραγματικά εντυπωσιακή παρουσίαση. Ο Νίκος Πορτοκάλογλου είχε τραγουδήσει το απόλυτο ραδιοφωνικό χιτ της εποχής, το ‘Θάλασσα Μου Σκοτεινή’, ενώ ο Σάκης Ρουβάς είχε κάνει ένα εξαντλητικό medley από hits της εποχής, με κομμάτια όπως το ‘Άντεξα’ και το ‘Όλα Καλά’.

Ο Βλάσης Μπονάτσος είχε παρουσιάσει βραβείο μαζί με την Κατερίνα Παπουτσάκη, για την Καλύτερη Ελληνίδα Τραγουδίστρια, με τις Καίτη Γαρμπή – Νατάσα Θεοδωρίδου να ισοβαθμούν, αλλά μόνο την πρώτη να ανεβαίνει για την απονομή. Μέχρι τότε ο Βλάσης εκστόμιζε κυριολεκτικά ό,τι είχε στο μυαλό του, από φλερτ για τη νεαρή ηθοποιό μέχρι σχόλια για κάθε διαγωνιζόμενο.

Επίσης, ο κόουτς Γιάννης Ιωαννίδης παρουσίασε βραβείο για το λαϊκό τραγούδι, χαρίζοντας μια (σπάνια) χαλαρή στιγμή του στο ελληνικό κοινό, ενώ ο ανερχόμενος τότε, ηθοποιός Άρης Σερβετάλης απένειμε βραβείο για το εναλλακτικό/rock, με νικητές τους Πυξ-Λαξ (δεν πήγαν ποτέ να το παραλάβουν, το πήρε κι έφυγε).

Η Βάσω Παπανδρέου εκπροσώπησε το αυθεντικό ΠΑΣΟΚ σε απονομή βραβείου και σε ερώτηση της Μαρίας Μπακοδήμου για το αγαπημένο της τραγούδι από εκείνη την χρονιά, είπε “ουδέν σχόλιον”.

 

Επιχείρημα 3: Οι νικητές των βραβείων (2001)

Η Καίτη Γαρμπή και η Ηρώ και η Ελευθερία Αρβανιτάκη, ο Γιάννης Πλούταρχος και ο Γιάννης Πάριος, ο Νίκος Πορτοκάλογλου σε κάθε κατηγορία, ο Γιάννης Κότσιρας (σχεδόν) σε κάθε κατηγορία, σε ένα σύμπαν από κατηγορίες, ενότητες και υπό-ενότητες βραβείων. Το λαϊκό χωριζόταν σε μοντέρνο, έντεχνο και just λαϊκό(!) και κάπου εκεί, με το μοιρογνωμόνιο της ποιότητας έπρεπε να υπολογίσεις πού κατατάσσεται ο Μανώλης Λιδάκης και πού ο Αντώνης Ρέμος και γιατί άραγε οι Πυξ Λαξ και ο Νίκος Πορτοκάλογλου και ο Γιάννης Πάριος(!) λογίζονται ως συνυποψήφιοι στην κατηγορία του έντεχνου τραγουδιού. Ας δούμε ορισμένους νικητές.

Καλύτερος δίσκος (έντεχνο)

Μπραζιλέρο – Νίκος Πορτοκάλογλου
Εκπομπή – Ελευθερία Αρβανιτάκη
Η άσφαλτος που τρέχει – Γιώργος Νταλάρας
Ο ερωτικός Θεοδωράκης – Γιάννης Πάριος
Τα δοκάρια στο γρασίδι περιμένουν τα παιδιά – Πυξ Λαξ

Καλύτερος δίσκος (μοντέρνο λαϊκό)

Μια νύχτα μόνο – Αντώνης Ρέμος
Αν ήμουνα παλιόπαιδο – Γιώργος Τσαλίκης
Οξυγόνο – Γιώργος Αλκαίος
Υπ’ ευθύνη μου – Νατάσα Θεοδωρίδου
Υπάρχω κι εγώ – Γιάννης Βαρδής

Καλύτερος δίσκος (λαϊκό)

Μικρές φωτογραφίες – Γιάννης Πλούταρχος
Άλλη μια φορά – Γιάννης Πάριος
Η αγάπη είναι φωτιά – Δημήτρης Μπάσης
Θέλω να πω – Πασχάλης Τερζής
Μια νύχτα μόνο – Αντώνης Ρέμος

Καλύτερος δίσκος (ποπ)

Απογείωση – Ηρώ
Η ευτυχία είναι αυτό – Μανώλης Φάμελλος
Οξυγόνο – Γιώργος Αλκαίος
Τα απολύτως απαραίτητα – Διονύσης Σχοινάς
Το δωμάτιο – Χρήστος Δάντης

Δίσκος Της Χρόνιας 

Μικρές φωτογραφίες – Γιάννης Πλούταρχος
Απογείωση – Ηρώ
Μια νύχτα μόνο – Αντώνης Ρέμος
Μπραζιλέρο – Νίκος Πορτοκάλογλου
Ο ερωτικός Θεοδωράκης – Γιάννης Πάριος

Τραγουδιστής της χρονιάς

Γιάννης Πλούταρχος
Γιάννης Κότσιρας
Νίκος Πορτοκάλογλου
Αντώνης Ρέμος
Μιχάλης Χατζηγιάννης

Τραγουδίστρια της χρονιάς

Άννα Βίσση
Ελευθερία Αρβανιτάκη
Καίτη Γαρμπή
Ηρώ
Ελένη Πέτα

Τραγούδι της Χρονιάς

Θάλασσα μου σκοτεινή – Σύνθεση & Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Αχ κορίτσι μου – Σύνθεση: Αντρέας Σέρκος & Στίχοι: Κοσμάς Κιφοκέρης
Δεν έχω χρόνο – Σύνθεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης & Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
Έλα να με τελειώσεις – Σύνθεση & Στίχοι: Γιώργος Θεοφάνους
Μου’ χεις κάνει τη ζωή μου κόλαση – Σύνθεση: Αντώνης Βαρδής & Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος.

Σκόρπια συμπεράσματα

Περίπου 19 χρόνια πριν, ως προς το μουσικό της σκέλος, αυτή η τελετή βραβείων αποτύπωσε ιδανικά την αμηχανία της ελληνικής μουσικής ως προς το να μετεξελιχθεί σε βιομηχανία. Ο Γιώργος Αλκαίος βαφτίστηκε και ποπ και μοντέρνος λαϊκός, ο Γιάννης Βαρδής ήταν απλά μοντέρνος λαϊκός, ο Γιάννης Πάριος ήταν και έντεχνος και λαϊκός, η Ηρώ και ο Νίκος Πορτοκάλογλου ήταν κάτι σαν μουσικά πασπαρτού, ο Αντώνης Ρέμος ήταν και μοντέρνος λαϊκός και σκέτο ‘λαϊκός’ και αν συνεχίσουμε να επισημάνουμε μπερδεμένα σημεία, αυτό το κείμενο θα εξελιχθεί σε έναν πονοκέφαλο από πληροφορίες.

Από την άλλη όμως, τα βραβεία ‘Αρίων’ μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ένα ιδανικό ντοκιμαντέρ της σύγχρονη ελληνικής ποπ κουλτούρας, της πρώτης απόπειρας να οριστεί κάτι ως ‘εμπορικό ποπ’ για την γενιά της ψηφιακής τεχνολογίας, της ελληνικής μουσικής που προσπαθούσε να υπάρξει ως ‘βιομηχανία’ στην εποχή της συλλογικής πασοκικής ευμάρειας/ευδαιμονίας.

Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλο θεσμό βραβείων τόσο μπερδεμένο και γεμάτο ακούσια λάθη, δεν μπορώ να θυμηθώ άλλο θεσμό βραβείων που αντανακλά την ποπ κουλτούρα μιας χώρας τόσο γενναία, όσο τα βραβεία Αρίων. Γι’ αυτό το λόγο, θεωρώ πως ήταν πολύ μπροστά σε σχέση με τα MTV VMAs, που αποτελούν τίποτα περισσότερο από ένα τηλεοπτικό screenshot της mainstream pop, χωρίς τίποτα πραγματικά αξιομνημόνευτο. Do it like Arion, please.