Ταράτσες της Θεσσαλονίκης μετατρέπονται σε θερινά σινεμά
Η Δέσποινα Καβύρη μας ξεναγεί στο Taratsa Film Festival.
- 24 ΑΥΓ 2017
To 5o Taratsa International Film Festival διεξάγεται 22 ως 26 Αυγούστου 2018. Μάθε τα πάντα για τη φετινή διοργάνωση.
***
20 Αυγούστου 2014. Ώρα 20:30. Άνθρωποι όλων των ηλικιών συρρέουν σε επιλεγμένα κτίρια για μία τρελή ιδέα που θέλει τον κινηματογράφο να ταξιδεύει σε ταράτσες της πόλης! Λίγη ώρα αργότερα οι πρώτες προβολές τελειώνουν με sold out. Σε καρέκλες και χαμόγελα. Το ‘1ο Taratsa Film Festival’ έχει πετύχει. Φέτος, ‘International’ πλέον και σβήνοντας το τέταρτο κεράκι της, η διοργάνωση επιστρέφει από τις 23 έως τις 27 του μηνός. Για να κάνει cine τον ουρανό της Θεσσαλονίκης.
‘Το ‘Taratsa International Film Festival’ είναι μια μεγάλη κινηματογραφική γιορτή που πραγματοποιείται κάθε Αύγουστο, εδώ και τέσσερα χρόνια, στη Θεσσαλονίκη. Στην περιοχή του ιστορικού κέντρου της πόλης, ταράτσες κτιρίων μεταμορφώνονται σε θερινά σινεμά και για πέντε νύχτες προβάλλουν πάνω από 100 ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους!’, αναφέρει η Δέσποινα Καβύρη, που με υποδέχεται στην ταράτσα του Βασιλικού Θεάτρου. Η ίδια αποτελεί μέλος μίας ομάδας έξι ατόμων που αποφάσισαν να κάνουν πράξη μία τρελή ιδέα. ‘Αφετηρία του Φεστιβάλ υπήρξε μια ιδέα του Θάνου Αλεξόπουλου, η οποία αμέσως πλαισιώθηκε από μια ομάδα νέων ανθρώπων και υλοποιήθηκε ως μία από τις δράσεις του ‘Θεσσαλονίκη Πρωτεύουσα Νεολαίας 2014’.
Φωτογραφίες: Αναστάσης Μαυρογιάννης
Ένα θερινό κινηματογραφικό φεστιβάλ, το οποίο θα λάμβανε χώρα σε τοποθεσίες τόσο διαφορετικές, αλλά και τόσο πρωτότυπες όσο οι ταράτσες του κέντρου της πόλης -τοποθεσίες κατά τ’ άλλα απρόσιτες στον κόσμο- ήταν και ο πυρήνας με βάση τον οποίο μορφοποιήθηκε και εξελίχθηκε η αρχική ιδέα. Η αναπάντεχη συμμετοχή δημιουργών, εθελοντών καθώς και κοινού ήταν η βάση και ταυτόχρονα η υπόσχεση για μια εξίσου δυναμική συνέχεια στο μέλλον’, τονίζει και στέκεται στις απαιτήσεις που γεννά ο διεθνής χαρακτήρας της διοργάνωσης.
‘Ο διεθνής χαρακτήρας που έχει αποκτήσει η προσπάθειά μας απαιτεί τη συνεχή εργασία των μελών της οργανωτικής επιτροπής καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Οι αιτήσεις συμμετοχών για την αποστολή ταινιών κινηματογραφιστών ανοίγουν ήδη από την χειμερινή περίοδο και ολοκληρώνονται στην αρχή του καλοκαιριού. Πάνω από 3.000 ταινίες κατατίθενται στο ‘Taratsa’ κάθε χρόνο και η επιτροπή τις παρακολουθεί προσεκτικά για να επιλέξει τελικά τις 70 καλύτερες, σύμφωνα με τα κριτήρια που έχουν τεθεί, οι οποίες και θα προβληθούν σε ένα από τα δύο τμήματα της διοργάνωσης, είτε στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα, το οποίο παρουσιάζει ταινίες μικρού μήκους απ’όλο τον κόσμο, είτε στο Τμήμα Παράλληλων Προβολών, το οποίο εμπεριέχει αφιερώματα ταινιών μικρού και μεγάλου μήκους. Αξίζει, παράλληλα, να σημειωθεί ότι οι περισσότερες ταινίες προβάλλονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ενώ από φέτος το ‘Taratsa International Film Festival’ θα προβάλει τις ταινίες υποτιτλισμένες και στα ελληνικά’.
Οι πρώτοι θεατές έχουν βρει τις θέσεις τους και σιγοκουβεντιάζουν. Την πιάνω να τους κοιτά με ικανοποίηση, προτού αναφερθεί στις επιλεγμένες ταράτσες του εγχειρήματος.
‘Πιστό στις αρχές που έθεσε από τον πρώτο χρόνο, το ‘4ο Taratsa International Film Festival’ συστήνει τρεις επιπλέον χώρους στο κοινό. H ταράτσα του ιστορικού κτιρίου της Λέσχης Θεσσαλονίκης, η οποία στεγάζεται από το 1926 στον αριθμό 63 της Λεωφόρου Νίκης, αποτελεί την κεντρική ταράτσα του φετινού Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος. Επίσης, το Stay Hostel εγκαινιάζει την παρουσία του στην πόλη και συμμετέχει στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα με διπλή προβολή, ενώ το Café Thea/τρο, στο Βασιλικό Θέατρο, γίνεται κινηματογράφος και για πέντε νύχτες προβάλλει ταινίες του Τμήματος Παράλληλων Προβολών. Παράλληλα, το Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα φιλοξενείται και φέτος στο κτίριο του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης καθώς και στο κτίριο της Ένωσης Συντακτών Βορείου Ελλάδος, την ώρα που το Urania Bar παρουσιάζει, όπως και πέρσι, ταινίες του Τμήματος Παράλληλων Προβολών. Έξι προσεκτικά επιλεγμένοι χώροι, έτοιμοι να χαρίσουν μία μοναδική cine-εμπειρία’, αναλύει.
Το πρόγραμμα της φετινής διοργάνωσης είναι πιο πλούσιο από ποτέ, με τη Δέσποινα, που ασχολείται και με την Καλλιτεχνική Διεύθυνσή της, να περιγράφει όλα αυτά που θα δούμε μέχρι το βράδυ της Κυριακής.
‘Το Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα αποτελείται από 72 ταινίες από 27 χώρες, οι οποίες διαγωνίζονται για 5 βραβεία και φυσικά το βραβείο κοινού. Το Τμήμα Παράλληλων Προβολών παρουσιάζει φέτος ένα πολυποίκιλο πρόγραμμα, περιλαμβάνοντας, μεταξύ άλλων, αφιερώματα στο νέο ελληνικό σινεμά από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, επιλεγμένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους νέων σκηνοθετών από όλο τον κόσμο, καθώς και μια συγκομιδή βραβευμένων ταινιών μικρού μήκους φοιτητών και αποφοίτων, που παρουσιάζονται με τη συνεργασία καθηγητών του Τμήματος Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών Α.Π.Θ. Παράλληλα, σε συνεργασία με το Γενικό Προξενείο των Η.Π.Α. στη Θεσσαλονίκη, θα προβληθούν δύο ταινίες που έγραψαν ιστορία για την κριτική τους στη βιομηχανία του Hollywood, ενώ το Διεθνές Φεστιβάλ Κινουμένων Σχεδίων ‘Animasyros’, γιορτάζοντας τα δέκα του χρόνια, κάνει μια επιλογή των καλύτερων ταινιών animation (Best of) της προηγούμενης διοργάνωσης’.
Ο χώρος έχει γεμίσει ασφυκτικά. Πρέπει να με αφήσει για να βοηθήσει στα οργανωτικά. Οι παρέες γύρω μας έχουν πολλαπλασιαστεί. Ψίθυροι, κουβέντες και γέλια. Της ζητώ φεύγοντας να μου περιγράψει δύο στιγμές που κρατά η ίδια από τα προηγούμενα φεστιβάλ.
’22 Αυγούστου 2015. Ταράτσα Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης. Ο χώρος γεμάτος κόσμο που παρακολουθεί ταινίες του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος. Ξαφνικά τα μπεκ της ταράτσας αρχίζουν να πετούν νερό προς όλες τις κατευθύνσεις. Μια μικρή αναστάτωση στην αρχή, αλλά στη συνέχεια όλοι γελούν και βλέπουν κάποιους από την οργανωτική ομάδα να προσπαθούν να σταματήσουν το νερό με τα χέρια τους. Μία άλλη στιγμή που δεν θα ξεχάσω ποτέ χρονολογείται έναν χρόνο αργότερα. Ήταν τόσο έντονη η σκηνή που δε θυμάμαι την ημέρα, την ώρα ή την τοποθεσία. Στις πίσω θέσεις μιας προβολής μία παρέα νέων, ηλικίας 15-16 ετών, παρακολουθούν αποσβολωμένοι μία κορεάτικη ταινία μικρού μήκους, με θέμα τον πόλεμο του Βιετνάμ. Δύο κορίτσια της παρέας κάθονται στην άκρη του καθίσματος και έχουν το βλέμμα καρφωμένο στην οθόνη. Τα μάτια τους είναι δακρυσμένα’.
* Φωτογραφίες: Αναστάσης Μαυρογιάννης
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
