Βιβλιοφαγικό mashup v134: 19 γκουρμέ συνταγές βγαλμένες από ελληνικά θρίλερ

Ωπ,
τι έχουμε εδώ; Τα φρέσκα βιβλία είναι
εδώ, οι ειδήσεις είναι εδώ, οι απαντήσεις
σε βιβλιοφιλικές ερωτήσεις είναι εδώ,
οι φωτογραφίες, τα εξώφυλλα, τα links, τα
βίντεο, όλα είναι εδώ. Κάτι άλλαξε όμως:
Το Βιβλιοφαγικό mashup μετακόμισε από τη
Δευτέρα στην Τετάρτη! Θα τα λέμε ΟΛΑ
κάθε Τετάρτη λοιπόν για να σπάει γλυκά
η εβδομάδα μέσα από τα καλύτερα
αναγνώσματα.

ΤΡΟΜΟΣ
ΝΑ ΓΛΥΦΕΙΣ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΣΟΥ

Ένα
εκπληκτικό πρότζεκτ ήρθε πριν μερικές
ημέρες από τους φίλους μας στο
Nyctophilia.gr,
το site που μιλά για τον τρόμο και το
φανταστικό όπως κανένα άλλο.

Το
‘The
Gourmet Horror Project’
είναι
ένα πρωτότυπο βιβλίο μαγειρικής που οι
συνταγές του αντλούν έμπνευση από βιβλία
της ελληνικής λογοτεχνίας τρόμου! 19
συγγραφείς, όπως οι Αβραάμ Κάουα,
Κωνσταντίνος Κέλλης, Ειρήνη Μαντά και
Ηλίας Φουντούλης, συνέβαλαν στη
συνταγοποίηση των έργων τους που
επιμελήθηκε η συγγραφέας Ευθυμία
Δεσποτάκη και οι 21 συνταγές που θα βρείτε
στο βιβλίο συνοδεύονται από δικά τους
κείμενα. Ανάμεσα στις δημιουργίες του
βιβλίου βρίσκονται και συνταγές για
“Φασόλια γίγαντες Πρεσπών φούρνου με
λουκάνικο βουβαλίσιο και πιπεριές
Φλωρίνης” και “Choco death cookies με τσίλι και
μέντα”.

Το
καλύτερο όμως είναι πως το ‘The Gourmet
Horror Project’ διατίθεται δωρεάν σε ebook και
μπορείτε πολύ εύκολα όλοι σας να το
κατεβάσετε και να δημιουργήσετε τις
λιχουδιές του. Απολαμβάνονται καλύτερα
με ένα ανάγνωσμα τρόμου στο πλάι, σίγουρα.
Απλά προσέξτε μην πιτσιλήσετε το βιβλίο
με αίμα.

ΝΕΕΣ
ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ

Για
πάμε λοιπόν, αυτή την ωραία, καινούρια
ημέρα για το mashup, να δούμε τα φρέσκα
αναγνώσματα που μας κέντρισαν το
ενδιαφέρον και βρίσκονται ήδη στα
βιβλιοπωλεία. Επτά νέα βιβλία, από έξι
διαφορετικούς εκδοτικούς.

 

Ξεκίνημα
με τις Εκδόσεις Πατάκη, που μας δίνουν
τους 2 από τους 7 τίτλους μας. Το μυθιστόρημα
‘Ο
θρύλος του Έσσεξ’
(‘The
Essex Serpent’, 2016) της Sarah
Perry,
σε μετάφραση Νίνας Μπούρη, είναι σίγουρα
ένα από τα βιβλία που περιμένουμε καιρό.
Προσέξτε παλμαρέ: Κέρδισε τον τίτλο του
Book of the Year από τα British Book Awards και το
βιβλιοπωλείο Waterstones, ενώ ήταν υποψήφιο
για τα Costa Book Awards, Wellcome Book Prize και Women’s
Prize for Fiction.

Το
βιβλίο μας ταξιδεύει στο Λονδίνο του
1893, εκεί που η Κόρα Σίμπορν παλεύει με
τον πρόσφατο θάνατο του άντρα της. Μαζί
με το γιο της φεύγουν για την εξοχή, εκεί
που θα μάθει για τον θρύλο του φιδιού
του Έσσεξ, ενός μύθου της περιοχής που
θα κάνει την Κόρα να παθιαστεί με την
αναζήτησή του. Ψάχνοντας το φίδι η
γυναίκα θα συναντήσει τον εφημέριο
Γουίλλιαμ, που θέλει να θεραπεύσει με
την πίστη τις φήμες και τον πανικό των
ντόπιων για την επανεμφάνιση του φιδιού.
Οι 2 τους, παρότι διαφωνούν σε πολλά,
έλκονται μεταξύ τους και θα βρεθούν σε
μια σχέση που θα αλλάξει τις ζωές τους.

Μαζί
ο Πατάκης μας φέρνει και τα απομνημονεύματα
της Nadia
Murad,
της γυναίκας που τιμήθηκε με το περσινό
Νόμπελ Ειρήνης. Η Murad απήχθη τον Σεπτέμβριο
του 2014, σε ηλικία 19 ετών, μαζί με χιλιάδες
ακόμη κοπέλες Γιαζίντι από άνδρες του
ISIS στο χωριό Κότσο του βόρειου Ιράκ στο
οποίο έμενε. Μέσα στις επόμενες εβδομάδες
βιάστηκε και κακοποιήθηκε επαναλαμβανόμενα,
κρατούμενη ως σκλάβα στη Μοσούλη πριν
καταφέρει να δραπετεύσει. Στο ‘Είμαι
η φωνή τους’
(‘The
Last Girl’, 2017), σε μετάφραση Ανδρέα Παππά,
η Murad μιλά για την ιστορία της, την καμένη
πατρίδα και τη χαμένη οικογένειά της.

Ένα
μεγάλο, κυριολεκτικά και μη, βιβλίο
έχουν για εμάς οι Εκδόσεις Καστανιώτη.
Το ‘Άνθρωποι
του δάσους’
(‘Barkskins’,
2016) της Annie
Proulx,
σε μετάφραση Γιώργου Κυριαζή, είναι ένα
επικό μυθιστόρημα 830 σελίδων που
παρακολουθεί 2 Γάλλους, τον Ρενέ Σελ και
τον Σαρλ Ντικέ, που φτάνουν στη Νέα
Γαλλία (τον σημερινό Καναδά δηλαδή) στα
τέλη του 17ου αιώνα, αλλά και τους απογόνους
τους, στην πορεία 300 χρόνων μέχρι και
σήμερα. Ένα σπουδαίο βιβλίο από τη
συγγραφέα των ‘Brokeback Mountain’ και ‘The
Shipping News’ κι ένα μυθιστόρημα που αναφέρεται
συχνά ανάμεσα στα καλύτερα της τελευταίας
5ετίας.

Πέρασμα
από τις Εκδόσεις Αναγνώστης, για να
συναντήσουμε τον David
Baldacci
με
το best seller του ‘Memory
Man’
(2015),
σε μετάφραση Εύης Γεμελιάρη. Το βιβλίο
μας συστήνει τον Έιμος Ντέκερ, έναν
κατεστραμμένο πρώην ντετέκτιβ που η
ζωή του άλλαξε από τη στιγμή που αντίκρυσε
τα πτώματα της γυναίκας και της κόρης
του στο σπίτι του. Τώρα όμως μια τραγωδία
χτυπά το σχολείο της περιοχής του και
η αστυνομία πιστεύει πως μια ασυνήθιστη
ικανότητα του Ντέκερ μπορεί να βοηθήσει
να βρεθεί ο αδίστακτος δολοφόνος εφήβων
που κυκλοφορεί ελεύθερος στην πόλη.

Η
βόλτα μας συνεχίζεται στις Εκδόσεις
Μεταίχμιο, εκεί που βρίσκουμε μια νέα
έκδοση του ‘Τσάι
στη Σαχάρα’
(‘Sheltering
Sky’, 1949) του Paul
Bowles,
σε μετάφραση Νίκου Α. Μάντη. Το κλασικό
βιβλίο ασχολείται με τους Πορτ και Κιτ
Μόρσμπερι, ένα ζευγάρι που έχει αποξενωθεί
και ταξιδεύει στη Βόρεια Αφρική για να
αναζωπυρώσει τη σχέση του αφήνοντας
τον σύγχρονο κόσμο πίσω του, σε μια
απόφαση που θα έχει φοβερές συνέπειες
και για τους δυο τους.

Μια
αγωνιώδης ιστορία βρίσκεται στις σελίδες
του ‘Το
σπίτι του Ιανού’
(‘The
Janus Stone’, 2010) της Elly
Griffiths,
σε μετάφραση Γιώργου Ξένια. Ο ακέφαλος
σκελετός ενός παιδιού ανακαλύπτεται
κατά την κατεδάφιση ενός ορφανοτροφείου
και η ιατροδικαστής Ρουθ Γκαλογουέι
μαζί με τον επιθεωρητή Χάρι Νέλσον
προσπαθούν να βρουν τη λύση του μυστηρίου.

Τέλος
για σήμερα με τις Εκδόσεις Κέλευθος,
που μας φέρνουν το ‘Άσε
με να φύγω, μητέρα’
(‘Let
Me Go, 2001) της Helga
Schneider,
σε μετάφραση Άννας Παπασταύρου. Η
συγγραφέας αφηγείται την ιστορία της
σε σχέση με τη μητέρα της, που εγκατέλειψε
την ίδια στα 4 της χρόνια και την οικογένειά
της για να γίνει δεσμοφύλακας στα
στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί.
Πενήντα χρόνια αργότερα θα την επισκεφτεί
σε ένα κατάλυμα ηλικιωμένων και εκείνη
θα της μιλήσει για τα όσα έζησε με ένα
αντάλλαγμα: Να την αποκαλέσει “μητέρα”.

ΕΚΤΟΣ
ΕΛΛΑΔΑΣ

Χωρίς
πολλά λόγια, πάμε να δούμε 12 εξαιρετικές
καινούριες επιλογές από τις εκδόσεις
της Αμερικής, που περιέχουν από μυστήριο
μέχρι φανταστικό κι από σπουδαία
ντεμπούτα μέχρι συναρπαστικά nonfiction.

‘On
Earth We’re Briefly Gorgeous’
του
Ocean
Vuong,
όπου ο Little Dog γράφει ένα γράμμα στη μητέρα
του που δεν μπορεί να διαβάσει,
αποκαλύπτοντας σε αυτό το παρελθόν της
οικογένειας, αλλά και κομμάτια της ζωής
του που κρατούσε κρυφά από εκείνη.

‘City
of Girls’
της
Elizabeth
Gilbert,
με τη συγγραφέα του ‘Eat, Pray, Love’ να
επιστρέφει με μια ιστορία γοητείας,
περιπέτειας και σεξ στη Νέα Υόρκη του
‘40, που ακολουθεί τη 19χρονη Vivian Morris
καθώς γνωρίζει τα showgirls της πόλης και
κάνει ένα λάθος που αλλάξει την πορεία
της ζωής της.

‘Magic
for Liars’
της
Sarah
Gailey,
όπου η ντετέκτιβ Ivy Gamble αναλαμβάνει μια
παράξενη υπόθεση που αφορά έναν φόνο
στο σχολή μαγείας που διδάσκει η
χαρισματική, και αποξενωμένη εδώ και
καιρό, δίδυμη αδερφή της, Tabitha.

‘The
Gameshouse’
της
Claire
North,
τρεις νουβέλες της συγγραφέα του ‘The
First Fifteen Lives of Harry August’ έρχονται σε ένα
βιβλίο, που μιλά για τρεις ταλαντούχους
τζογαδόρους που δέχονται την πρόσκληση
να συμμετέχουν σε μια σειρά από παιχνίδια
υψηλού ρίσκου που ελέγχουν την πραγματική
μοίρα αυτοκρατοριών και οικονομιών.

‘I’ll
Never Tell’
της
Catherine
McKenzie,
με τα αδέρφια MacAllister να επιστρέφουν στη
γη των γονιών τους, εκεί που είκοσι
χρόνια πριν μια γυναίκα βρέθηκε
κατακρεουργημένη μέσα σε μια βάρκα, και
να προσπαθούν να ανακαλύψουν την αλήθεια
του μυστηρίου.

‘Ask
Again, Yes’
της
Mary
Beth Keane,
η ιστορία των οικογενειών του Francis
Gleeson και του Brian Stanhope, δυο αστυνομικών
που δουλεύουν στο ίδιο τμήμα, που μένουν
σε γειτονικά σπίτια, η φιλία των παιδιών
τους και μια τραγωδία που αντηχεί
περισσότερες από 4 δεκαετίες.

‘Fall,
or Dodge in Hell’
του
Neal
Stephenson,
για έναν δισεκατομμυριούχο που ασχολούνταν
με την τεχνολογία και βρίσκεται εγκεφαλικά
νεκρός μετά από μια επέμβαση, ένας
εγκέφαλος που στη συνέχεια σκανάρεται
και μεταφορτώνεται για να περιμένει
μέχρι τη δημιουργία μιας μετά θάνατον
ζωής που ονομάζεται “Bitworld” και να
επανέλθει ως κομμάτι ενός σχεδίου
επίτευξης της αιώνας (ψηφιακής) ζωής.

‘Biloxi’
της
Mary
Miller,
όπου η ζωή του 63χρονου Louis McDonald Jr., ο
οποίος θρηνεί το θάνατο του πατέρα του,
το χωρισμό του με τη σύζυγό του και έχει
πρόσφατα συνταξιοδοτηθεί, θα αλλάξει
για πάντα όταν θα υιοθετήσει τη Layla, μια
ασπρόμαυρη, υπέρβαρη σκυλίτσα.

‘Riots
I Have Known’
του
Ryan
Chapman,
με έναν ανώνυμο πρώην πορτιέρη από τη
Σρι Λάνκα να βρίσκεται κλεισμένος μόνος
του μέσα σε ένα εργαστήρι με υπολογιστές
σε μια φυλακή της Νέας Υόρκης και να
αφηγείται τα παιχνίδια της μοίρας που
τον έφεραν σε αυτή τη θέση, ενώ απ’ έξω
μια εξέγερση μαίνεται αδιάκοπα.

‘Sorcery
of Thorns’
της
Margaret
Rogerson,
με την Elisabeth να ονειρεύεται να γίνει
προστάτρια των μαγικών βιβλίων που
έχουν τη δυνατότητα να μεταμορφώνονται
σε τρομακτικά τέρατα από μελάνι και
δέρμα, αφού έχει μεγαλώσει κοντά τους
και γνωρίζει τους τόμους που είναι
δεμένοι με αλυσίδες, αλλά όταν ένα
σαμποτάζ ξυπνά το πιο επικίνδυνο από
αυτά, η νεαρή Elisabeth θα πρέπει να εμπιστευτεί
έναν μάγο για να σωθεί.

‘Underland’
του
Robert
Macfarlane,
μια επική εξερεύνηση του κάτω κόσμου
της Γης, όπως αυτός υπάρχει στο μύθο, τη
λογοτεχνία, τη μνήμη και τη γεωλογία,
σε ένα από τα πολυαναμενόμενα nonfiction
βιβλία για το 2019.

‘Mostly
Dead Things’
της
Kristen
Arnett,
που ξεκινά όταν η starts Jessa μπαίνει στο
κατάστημα ταριχευμένων ζώων της
οικογένειας και βρίσκει τον πατέρα της
να έχει αυτοκτονήσει, αναλαμβάνοντας
στη συνέχεια την επιχείρηση όταν η
οικογένειά της καταρρέει σιγά σιγά γύρω
της.

Η
ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΝΤΡΑ ΤΩΝ ΕΞΩΦΥΛΛΩΝ

Έχουμε
αρκετές φορές συζητήσει εδώ στη στήλη
για τα εξώφυλλα των βιβλίων, για το
επίπεδο των ελληνικών δημιουργιών και
για τα όσα βλέπουμε έξω. Αποφάσισα λοιπόν
να τεστάρουμε σήμερα τα Ελληνικά
εξώφυλλα, να τα συγκρίνουμε με τα
Αμερικανικά και να δούμε ποια μας αρέσουν
περισσότερο.

Τα
10 βιβλία που θα δείτε παρακάτω είναι
όλα φετινές μεταφράσεις στα ελληνικά
και αποτελούν ένα τυχαίο δείγμα που
συγκέντρωσα από τα βιβλία που παρουσίασε
το Βιβλιοφαγικό mashup τον τελευταίο 1,5
μήνα. Αριστερά βλέπετε το εξώφυλλο της
ελληνικής έκδοσης, δεξιά το εξώφυλλο
της αμερικανικής. Για πάμε, για πάμε,
ΕΣΕΙΣ αποφασίζετε.

 

AND
NOW, THIS

Ο
Tom Gauld ποτέ δεν απογοητεύει, ακριβώς έτσι
είναι η στοίβα με τα βιβλία δίπλα από
το κρεβάτι μου.

Η
ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΤΟ #INSTAVIVLIO

Ο
καιρός μπορεί να συνεχίζει να δημιουργεί
προβλήματα σε όσους θέλουν να ξεχυθούν
στις παραλίες, αλλά στο bookstagram έχει
ξεκινήσει να κάνει καλοκαίρι, όπως θα
ανακαλύψετε ρίχνοντας μια ματιά στις
σημερινές μας επιλογές από το hashtag
#instavivlio.

ΜΕ
ΒΑΣΗ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ

Ο
Διονύσιος ρωτά, “Μπορώ να σου στείλω
δυο από τα βιβλία μου; Θέλω κριτική. Δεν
υπάρχει περίπτωση να τα εκδώσει οίκος
στην Ελλάδα. Δεν είμαι Πάγκαλος… γράφω
όμως ωραιότερες ιστορίες… μπορώ;
ευχαριστώ για τον χρόνο σου.”

Φίλε
Διονύσιε, γουάο, έχουμε πολλά να κάνουμε
unpack εδώ. Θα μπορούσα να μην απαντήσω
στην ερώτησή σου ή να γράψω απλά ένα όχι
και να περάσω στις επόμενες ειδήσεις,
αλλά μου δίνεις αφορμή να πω μερικά
πραγματάκια γενικότερα, οπότε ας τα
δούμε όλα εδώ.

Από
όσο καταλαβαίνω από την ερώτησή σου,
έχεις γράψει κάποια λογοτεχνικά έργα.
Δεν έχεις δοκιμάσει ή έχεις εισπράξει
αρνητικές απαντήσεις από εκδοτικούς
(θα μιλήσουμε για τη διαφορά σε αυτές
τις δύο καταστάσεις παρακάτω). Και θέλεις
να διαβάσω εγώ 1-2 από αυτά και να σου πω
τη γνώμη μου. Το ‘χω;

Καταρχάς
να εξηγήσω πως η κριτική βιβλίων (και
ειδικά των ανέκδοτων) δε λειτουργεί
ακριβώς έτσι. Ο χρόνος ενός επαγγελματία
κριτικού λογοτεχνίας ή ακόμη κι ενός
ανθρώπου όπως εγώ, που απλά έχω μια
online στήλη που μιλά για την ανάγνωση και
τα βιβλία κάτω από τη σκοπιά της ποπ
κουλτούρας και των social media, δεν είναι
ελεύθερος προς διάθεση σε κάθε επίδοξο
συγγραφέα.

Η
υπηρεσία την οποία ζητάς, γιατί δε
γνωριζόμαστε ώστε να πρόκειται για
φιλική εξυπηρέτηση (στην οποία περίπτωση
κι εγώ θα θέλω να διαβάσω αυτό που
έγραψες), είναι κάτι που στο εξωτερικό
πληρώνεται. Το “read & critique” (ή “manuscript
review” ή “manuscript assessment”, όπως θες πες το)
είναι μια υπηρεσία που δίνουν πολλοί
άνθρωποι που ασχολούνται με το χώρο του
βιβλίου εκτός της Ελλάδας. Αλλά και εδώ
έχει έρθει η συγκεκριμένη πρακτική,
όπως για παράδειγμα τα portfolio reviews στο
design, απλά δεν είναι κάτι που έχει φτάσει
και στα βιβλία.

Με
όλα τα παραπάνω δε θέλω να πω “πλήρωσέ
με να σε διαβάσω”, αλλά θέλω να πω “το
κάνεις λάθος”. Για πάμε παρακάτω όμως.

Το
κάνεις λάθος για αρκετούς διαφορετικούς
λόγους. Ένας από αυτούς είναι πως δε
χρειάζεσαι τη δική μου γνώμη, ενός ράντομ
αρθρογράφου του ίντερνετ, για τα έργα
σου. Είτε βρω τα βιβλία σου εξαιρετικά
είτε χάλια, αυτό δε θα πει τίποτα ούτε
για την ποιότητά σου ως αφηγητή ιστοριών,
αλλά ούτε και για την ικανότητά σου να
βρεις κοινό για αυτές σου τις ιστορίες.

Μιας
και το πρώτο είναι κάτι πολύ υποκειμενικό,
ας ασχοληθούμε με το δεύτερο. Πού θα
βρεις κοινό; Εκδίδοντας τα έργα σου. Κι
εδώ είναι ένας ακόμη λόγος που πιστεύω
πως το κάνεις λάθος. Δεν ξέρω τι σχέση
έχει ο Πάγκαλος με το οτιδήποτε, αλλά
πώς ξέρεις πως κανείς εκδοτικός δε θα
ασχοληθεί με τις ιστορίες σου; Δοκίμασες
να τις στείλεις σε κάποιους εκδοτικούς;
Αν ναι, τότε υπάρχει ένα από τα δύο
ενδεχόμενα. Ή πήρες αρνητικές απαντήσεις,
είτε περιμένεις ακόμα.

Στην
πρώτη περίπτωση, καταλαβαίνω την
απογοήτευση. Όμως αν επιμένεις πως οι
ιστορίες σου έχουν αξία για τον αναγνώστη
και θα ήθελες να τις δεις τυπωμένες,
υπάρχει πάντα η περίπτωση της αυτοέκδοσης.
Ενός είδους βιβλίων που στο εξωτερικό
τραβούν όλο και περισσότερο κοινό και
οδηγούν σε χιλιάδες ιστορίες λογοτεχνικής
επιτυχίας, αλλά στην Ελλάδα αντιμετωπίζονται
ακόμη ως ταμπού. Είναι η αυτοέκδοση κάτι
που έχεις σκεφτεί; Έχεις επικοινωνήσει
με εκδοτικούς που εκδίδουν βιβλία με
αυτό τον τρόπο ώστε να απαντήσουν στις
ερωτήσεις σου και να σε βοηθήσουν να
αποφασίσεις αν το θες και πώς ακριβώς;

Ένας
άλλος τρόπος να αποκτήσεις αναγνώστες,
αν δε σε ενδιαφέρουν οι οικονομικές
απολαβές από τα έργα σου και ποθείς απλά
την έκθεση της γραφής σου στο αναγνωστικό
κοινό, είναι το να μοιραστείς τις ιστορίες
σου διαδικτυακά και δωρεάν. Από το να
φτιάξεις το δικό σου blog, να ανεβάσεις
τα γραπτά σου σε sites για νέους δημιουργούς
όπως το Wattpad ή να μοιραστείς τα δικά σου
ebooks μέσα από τα social media.

Όχι
λοιπόν, φίλε Διονύσιε. Δε θα μπορέσω να
σου προσφέρω γνώμη για τα έργα σου αλλά
ούτε και τη χρειάζεσαι. Αυτό που χρειάζεσαι
είναι κοινό. Ξεκίνα από αυτούς που
μετρούν περισσότερο, τον κοντινό σου
κύκλο. Συνέχισε να δουλεύεις τις ιστορίες
σου, να τις εξελίξεις και να τις βελτιώσεις.
Και μετά χρησιμοποίησε τις δυνατότητες
που υπάρχουν σήμερα για δημιουργούς
έξω από το εκδοτικό σύστημα. Είναι πολλές
και είναι εκεί έξω, αρκεί να έχεις τη
διάθεση να τις αναζητήσεις.

Έχετε
οποιαδήποτε ερώτηση για τα βιβλία;
Ψάχνετε προτάσεις για ένα συγκεκριμένο
είδος ή μια συγκεκριμένη διάθεση; Θέλετε
να μάθετε κάτι για συγγραφείς ή για
εκδοτικούς; Για τη λογοτεχνία γενικότερα;
Θέλετε στοιχεία, αριθμούς, ονόματα,
λίστες; Το βιβλιοφαγικό mashup έχει τις
απαντήσεις, αρκεί να κάνετε τις ερωτήσεις.

Συμπληρώστε
τη φόρμα παρακάτω και ίσως η δική σας
ερώτηση να απαντηθεί σε μια από τις
επόμενες Δευτέρες της στήλης μας.
Περιμένουμε τις ερωτήσεις σας!

Η
ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΟΝ TERRY PRATCHETT

Στην
πρεμιέρα του ‘Good Omens’, στο κόκκινο χαλί,
ο Neil Gaiman μιλά για την υπόσχεση που έδωσε
στον Terry Pratchett πως θα παλέψει για τη
μεταφορά του βιβλίου που οι 2 τους γράψανε
πίσω στο 1990, αλλά και πως το “φάντασμα”
του φίλου του τον βοήθησε να προχωρήσει
προς το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Θυμίζω
πως το ‘Good Omens’ στριμάρει αυτή τη στιγμή
στο Amazon Prime και πως το βιβλίο κυκλοφορεί
στα ελληνικά από τις Εκδόσεις SEΛΙΝΙ με
τον τίτλο ‘Καλοί Οιωνοί’.

RANDOM
LINKS

Τι
είναι το “ανάγνωσμα
παραλίας”
και
γιατί υπάρχει, μας κάνει τελικά η ανάγνωση
καλύτερους
ανθρώπους,
συγγραφείς όπως
η Elif Shafak
βρίσκονται
κάτω
από έρευνα στην Τουρκία
για
τα γραπτά τους, τι κάνει έναν
ποιητή δύσκολο,
υπάρχει άραγε θεραπεία για το Σύνδρομο
Εξάντλησης Χάρι Πότερ,
 οι
χάρτες του φανταστικού
δεν
ανήκουν στα χέρια των χαρακτήρων, γιατί
η μυθοπλασία κερδίζει
την αλήθεια,
το εγκώμιο των χρησιμοποιημένων
βιβλίων,
δε θα βαρεθούμε ποτέ τα
λογοτεχνικά retellings,
για
την περίοδο
στη
λογοτεχνία, τα μειονεκτήματα του να
παραχώνεις όλη την
diverse λογοτεχνία
σε
ένα είδος, για
την έλλειψη πολυπολιτισμικότητας
στα
παιδικά βιβλία που μιλούν για τη φύση,
τι χάνεται (και τι κερδίζεται) στη
μεταφορά
της πρόζας σε κόμικς,
γιατί πάντα θα αγαπάμε τις βιβλιοθήκες
των μικρών πόλεων,
η Han Kang πρόσθεσε το βιβλίο της στη Future
Library
μέχρι
το 2114, η λογοτεχνία στην εποχή
της ακραίας διαφάνειας,
η ζωή του Pablo
Neruda
ως
επίδοξος ποιητής στη Σρι Λάνκα, συγγραφείς
αστυνομικής λογοτεχνίας συζητούν για
τις δυνατότητες και τα
όρια των θεμάτων του νουάρ,
οι νικητές των φετινών Best
Translated Book Awards,
οι
πιο καταραμένες ημέρες
του
χρόνου για τους συγγραφείς, η αστυνομική
λογοτεχνία της Οξφόρδης,
το απροσδόκητο βάθος του ‘Curious
George’,
πώς είναι να
διδάσκεις συγγραφή
όταν
όλοι είναι πια συγγραφείς.