AP Images
RECAP

The Last Dance: Ένα επεισόδιο ήταν πολύ λίγο για τον Dennis Rodman

Οι σκέψεις και τα συναισθήματα των δημοσιογράφων του Oneman βλέποντας τα δύο νέα επεισόδια του ντοκιμαντέρ που συζητάει όλος ο πλανήτης.
Το ξέραμε, το περιμέναμε πώς και πώς και δεν μας απογοήτευσε. Το τρίτο επεισόδιο του Last Dance έριξε φως στην αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Dennis Rodman, φέρνοντας στην επιφάνεια τρομερές ιστορίες με καζίνο, ξύλο και Carmel Electra. Εκτός αυτών, στο τρίτο και το τέταρτο επεισόδιο, ζήσαμε ξανά την επική κόντρα των Bulls με τους Detroit Pistons, την τριγωνική επίθεση του Phil Jackson που άλλαξε την μοίρα της ομάδας και φυσικά, το πρώτο πρωτάθλημα, την αρχή της δυναστείας. Αυτές είναι μερικές σκέψεις που συγκεντρώσαμε από όσα είδαμε.          

Η καλύτερη στιγμή του Dennis Rodman

ΠΡΟΦΑΝΩΣ όταν εξηγούσε τις κινήσεις του και το Netflix σήκωσε τα χέρια και έγραψε ‘gibberish’ στου υπότιτλους. Ιωσηφίνα Γριβέα

Όταν ο Rodman εξηγεί σπασμωδικά αλλά με περίεργη σαφήνεια το process του στο να παίρνει ριμπάουντ αναλόγως αντιπάλου και τοποθέτησής τους στο γήπεδο ένιωσα πως δεν βλέπουμε απλώς κάποια περσόνα ή κάποιο ταλέντο, αλλά έναν άνθρωπο που με τον τρόπο του ήταν επιστήμονας. Αυτό είναι: Πέρα από όλα τα άλλα, ο Dennis Rodman ήταν ΚΑΙ τρελός επιστήμονας. Θοδωρής Δημητρόπουλος

Θα πήγαινα κι εγώ με την υπερανάλυση του πώς μάζευε τα ριμπάουντ, ΑΛΛΑ, δεν θα μπορούσα να αγνοήσω το μπλουζάκι Pearl Jam που φορούσε περήφανα. Κωνσταντίνος Αμπατζής

Τι να πρωτοδιαλέξεις; Θα πω το χαρτονόμισμα των 20 δολαρίων που του χαρίζει ο Craig Sager για να πληρώσει το πρόστιμο του, σε ισοβαθμία με την έξοδο από το προπονητήριο των Μπουλς με το μπυράκι στα χέρια, με προορισμό το Los Angeles. Γιάννης Δημητρέλλος

Η χειρότερη στιγμή του Dennis Rodman

Οι χειρότερες στιγμές του Rodman είναι τόσο άρρηκτα δεμένες με τις καλύτερες στιγμές του Rodman που δεν ξέρω πώς να προσεγγίσω αυτή την ερώτηση. Αυτό το χάος ήταν ο τρόπος με τον οποίον έβγαζε νόημα από τον κόσμο, έτσι λειτουργούσε, και είναι συναρπαστικό το να βλέπεις πώς δύο από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες στην ιστορία του ΝΒΑ, ο Jordan και ο Jackson, προσάρμοσαν τη φιλοσοφία τους γύρω από τον Rodman παρά βάστησαν αντίσταση στα αιχμηρά του σημεία.

Καταφέρνοντας στην πορεία να αποσπάσουν μια αντίστοιχη προσέγγιση από εκείνον. Η απόδραση στο Λας Βέγκας ήταν το δικό του Hamsterdam: Σα να του λένε, σε αυτό το συγκεκριμένο πλαίσιο, κάνε ό,τι καταλαβαίνεις. Έξω από αυτό, θα βαράς προσοχή. Φυσικά προσοχή δεν βάρεσε ποτέ, αλλά το μήνυμα ελήφθη και η στρατηγική λειτούργησε. Θοδωρής Δημητρόπουλος

Όταν χτύπησε άσχημα τον Pippen στο παιχνίδι με τους Pistons. Ιωσηφίνα Γριβέα

Δεν τρελάθηκα με τις ‘πιπεράτες’ περιγραφές της ερωτικής του συνεύρεσης με την Carmen Electra και την ξαφνική είσοδο Jordan στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Αλλά φαντάζομαι, πως έπρεπε να υπάρξει μια αφορμή για να εμφανιστεί το μοντέλο/πρώην σύντροφος του Rodman και να μείνουμε για λίγο με το στόμα ανοιχτό με το πόσο όμορφη παραμένει. Γιάννης Δημητρέλλος

Η πενταήμερα στο Las Vegas, όχι επειδή πήγε εκεί για να ξεφύγει, μέχρι εκεί το καταλαβαίνω, αλλά επειδή μιλούσε σαν είναι όντως σε πενταήμερη με το λύκει στη Ρόδο. Κωνσταντίνος Αμπατζής

Η γνώμη που έχω σήμερα για τον Rodman

Ήθελα να είναι ακριβώς αυτή που είχα μικρή, αλλά η παρέα με δικτάτορες δεν είναι και το αγαπημένο μου πράγμα. Ιωσηφίνα Γριβέα

 

Από τότε που αποσύρθηκε από το μπάσκετ, το ‘εργοστάσιο’ σταμάτησε να παράγει άλλους σαν αυτόν. Σίγουρα έχουμε αθλητές που ντύνονται εκκεντρικά, που πειραματίζονται με sneakers και μόδα υψηλού επιπέδου, αλλά λίγοι έζησαν και έπαιξαν μπάσκετ χωρίς να απολογηθούν, λίγοι αδιαφορούν για το αν υπήρξαν ή όχι role models. Λίγοι έχουν πει “αυτός είμαι. ΤΕΛΟΣ”. Γιάννης Δημητρέλλος

Η γνώμη που έχω σήμερα για τον Rodman είναι ότι ο μπάμιας ο Bill Simmons τουήταρε πως δεν βρίσκει τίποτα ενδιαφέρον στον Rodman και πήγε να μου πέσει το κινητό από τα χέρια από την ταραχή και τα γέλια. Θοδωρής Δημητρόπουλος

Φοβερά υποτιμημένος παίκτης, αλλά και παρεξηγημένος χαρακτήρας. Ο τύπος ήταν ειλικρινής και τίμιος μέσα στις παραξενιές του και μέσα σε όλα, είπε και την μεγαλύτερη αλήθεια για τον επαγγελματικό αθλητισμό: δεν πληρώνεσαι για το παιχνίδι, αλλά για όλη την πίεση μετά απ’ αυτό. Κωνσταντίνος Αμπατζής

My take για τους Pistons στην κόντρα με τους Bulls

Σήμερα είδα τυχαία ότι κλείνουν 10 χρόνια από την πρόκριση της Ίντερ εναντίον της Μπαρτσελόνα με 10 παίχτες στο δρόμο για το απίθανο τρεμπλ, το παιχνίδι με τα ποτιστήρια. Όλοι ήταν έξαλλοι που αυτή η απέραντη ομορφιά της Μπάρτσα τράκαρε στο πούλμαν του Μουρίνιο. Είναι το αγαπημένο μου παιχνίδι της δεκαετίας. Οι Πίστονς ήταν προφανέστατα γαμάτοι. Ένα τσούρμο αγρίων σε αποστολή, μια ομάδα-εμπόδιο στην προσμονή του ΝΒΑ και όσων θέλαν να στρωθεί χαλί στην #ομορφιά. Γνώμη μου είναι ότι η ομορφιά αξίζει από μόνη της οπότε δεν καταλαβαίνω την τσαντίλα όταν βάζει λιγότερους πόντους. Οι ομάδες-εμπόδια πάντα είναι τέλειες γιατί χωρίς αυτές ποιο θα ήταν το νόημα σε οτιδήποτε; Θοδωρής Δημητρόπουλος

Τραγικοί για το βρωμόξυλο που έπεφτε στο γήπεδο, τραγικοί που το είχαν σαν επίσημη στρατηγική, τραγικοί και οι διαιτητές που τις περισσότερες φορές σφύριζαν κλέφτικα. Για την ευγενή άμιλλα ωστόσο και το γεγονός ότι έφυγαν από το παιχνίδι – παρότι επίσης τραγικοί εδώ – ο Thomas είχε δίκιο, δεν ήταν οι μόνοι που το έκαναν τότε. Για το γιατί θυμόμαστε όλοι τους Pistons να το κάνουν και όχι τους Celtics, το Deadspin έχει μία αξιόπιστη θεωρία περί ρατσισμού που ενδεχομένως πολλοί παραβλέψουν άδικα χωρίς πολλά-πολλά. Ιωσηφίνα Γριβέα

‘(Straight Up Bitches’) Γιάννης Δημητρέλλος

Κανένα πρόβλημα με το ξύλο, αλλά sore losers, πραγματικά. Κωνσταντίνος Αμπατζής

Καλύτερη στιλιστική εμφάνιση

Φαρδύ trademark κοστούμι – μπερές – κασκόλ στον δρόμο για το αεροπλάνο. Ιωσηφίνα Γριβέα

Αφού έβαλα το μπλουζάκι Pearl Jam πιο πάνω, θα πάω εδώ με τις πιτζάμες στην προπόνηση, και πάλι του Rodman φυσικά. Κωνσταντίνος Αμπατζής

Το καλύτερο στυλ των 2 επεισοδίων το είχε ο Jerry Krause όταν χόρευε στο αεροπλάνο μετά το σκούπισμα των Pistons. Go Jerry, go Jerry! Θοδωρής Δημητρόπουλος

Τι παραπάνω μάθαμε για τον Jordan

Ότι κρατά έχθρες και κακίες (το οποίο είναι εντελώς ανθρώπινο) και το ότι ήταν βασικά ο απόλυτος διαρκής ελεγκτής έντασης και νομιμότητας εντός της ομάδας (το οποίο είναι… κάτι άλλο, πάντως όχι ανθρώπινο). Η αντίδρασή του στο κλιπάκι του Thomas ήταν φανταστική και απόλαυσα τόσο πολύ αυτό το ζωντανό, 30 χρόνια και χίλιους τίτλους μετά, feud, που δεν με ένοιαξε καν να πάρω θέση. Κι οι δύο καλά τα λένε. Πέρασα τέλεια. Ελπίζω να μην τα βρουν ποτέ! Από την άλλη, ο Jordan ήταν αυτός που ανέλαβε να περισυλλέξει τον Rodman από την απόδρασή του, ήταν αυτός που ανέλαβε να βάλει τους συμπαίκτες του σε πρόγραμμα άσκησης για να γίνουν 13% περισσότερο ντούκια και να μην ξαναφάνε ξύλο από κανέναν, ήταν αυτός που κατάλαβε (χάρη στον κόουτς Phil) πως το να κάνει τους γύρω του καλύτερους δε θα κάνει τον ίδιο να φαίνεται λιγότερο εντυπωσιακός, αλλά θα τον ανεβάσει κι αυτόν μαζί τους. Θοδωρής Δημητρόπουλος

Νιώθω πως τίποτα; Τα επεισόδια χρησιμοποίησαν τη συγκίνησή του με το πρωτάθλημα και τις σχετικές δηλώσεις των συναθλητών του γι’ αυτό για να αποδείξουν ότι έχει συναισθήματα, αλλά δεν είχα απορία γι’ αυτό. Ούτε για τη σχέση του με τον Pippen, ή με τον Phil, ή με τον Rodman. Το ‘Last Dance’ όμως είχε δηλώσει εξαρχής ότι δεν είναι ένα ντοκιμαντέρ συγκεκριμένα για τον Jordan και έτσι δεν είχα πρόβλημα που τα συγκεκριμένα επεισόδια ήταν filler γι’ αυτόν. Ιωσηφίνα Γριβέα

Ευτυχώς λίγα πράγματα. Στιγμή ανθολογίας αποτελεί το διπλό ‘ΜΑΛΑΚΑΣ’ που εκτοξεύει για τον Isiah Thomas και η χειρουργική λεπτομέρεια με την οποία αναλύει την αγωνιστική απόδοση του Dennis Rodman. Αυτή η δυάδα επεισοδίων ρίχνει φως στους υπόλοιπους παίκτες της δυναστείας από τον Bill Cartwright και τον John Paxson μέχρι τον Ron Harper και τον Steve Kerr, ενώ εμφανίζεται και ο Doug Collins, ο κόουτς που απολύθηκε με τον πιο brutal τρόπο όλων των εποχών. Γιάννης Δημητρέλλος

Αυτό που κρατάω εγώ είναι ότι ήταν ο αληθινός ηγέτης της ομάδας. Και επειδή δέχτηκε την λογική της τριγωνικής επίθεσης του Jackson, με την μπάλα να μην περνάει συνέχεια από πάνω του, αλλά και επειδή πήγε ο ίδιος μέχρι το Las Vegas για να φέρει πίσω τον Rodman. Κωνσταντίνος Αμπατζής

Μερικές σκέψεις για το πρώτο πρωτάθλημα του MJ

Ιωσηφίνα Γριβέα

Go Jerry, go Jerry, go Jerry!! Θοδωρής Δημητρόπουλος

Ψέμματα δεν θα πω, η εικόνα του Mike να κρατάει την κούπα δακρυσμένος με συγκίνησε. Κωνσταντίνος Αμπατζής

Τι θέλω να δω στα επόμενα επεισόδια

Περισσότερα για τους υπόλοιπους Bulls και πολλά περισσότερα για την πιο σκοτεινή πλευρά του Jordan. Ο ίδιος έχει πει ότι περιμένει να τον πούμε μ@λ@κ@ γύρω στο 7ο επεισόδιο και ανυπομονώ γιατί όλα τα στραβά του ως τώρα περνούν ως θριαμβευτικά στοιχεία του brand του. Ιωσηφίνα Γριβέα

Η ευχή μου θα ήταν να δώ trash talk ανάμεσα σε Michael Jordan και Milan Tomic αλλά μάλλον αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Λίγο παραπάνω ‘σκάψιμο’ στην προσωπικότητα του Scottie Pippen και εμφανίσεις από τον John Starks, τον Charles Barkley και άλλους σταρ της εποχής από τους οποίους ο MJ στέρησε το πρωτάθλημα. Γιάννης Δημητρέλλος

Δώστε μου Toni Kukoc για να μη τα κάνω όλα λαμπόγυαλο σαν άλλος Piston. Θοδωρής Δημητρόπουλος

Περισσότερες εξηγήσεις στο γιατί έπρεπε να διαλυθεί μια ομάδα που είχε πάρει 6 πρωταθλήματα σε 8 σεζόν, για να είμαι ειλικρινής. Και περισσότερο Rodman, φυσικά. Κωνσταντίνος Αμπατζής

Exit mobile version