The Walking Dead S9Ε09: Έλα να σου ψιθυρίσω κάτι τρομακτικό

Μπορεί να φταίω εγώ που, μετά το τελευταίο -φουλ στην ομίχλη και στον τρόμο- επεισόδιο του 1ου κύκλου της σεζόν (το οποίο και δημοσίως λάτρεψα), πίστεψα ότι το ‘σερί’ θα συνεχίσει. Πίστεψα στη νέα showrunner, πίστεψα στη δυναμική ενός κόσμου χωρίς Rick και Maggie, πίστεψα στην αλλαγή εδώ και τώρα.
 

Εντάξει, όχι τόσο πια κυριολεκτικά ‘εδώ και τώρα’ αφού η ομάδα μας ξέφυγε από το νεκροταφείο, όπου τους είχαμε αφήσει μια χαρά ασφυκτικά παγιδευμένους πριν, γυρίζοντας απλά το λουκέτο στην καγκελόπορτα.

Στο συγκεκριμένο επεισόδιο, όπου βασικά ‘χασομεράμε’ βλέποντας την κηδεία του Jesus και την ‘απόδραση’ του Negan (που, αφού έκανε ένα πέρασμα από τα πρώην λημέρια του και συνειδητοποίησε ότι δεν υπάρχει κάτι εκεί έξω για εκείνον, γύρισε πίσω στο κελί του), δεν δικαιώθηκα.

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι Whisperers, ο νέος εχθρός με τα ανώνυμα παλικάρια (όταν μπαίνεις στην ‘σέκτα’ παύεις να έχεις όνομα) που φοράνε τα πρόσωπα των Walking Dead και περπατούν ανάμεσά τους (τους λες και ζομπο-βοσκούς), δεν είναι εξίσου απειλητικός.
 

Για την ακρίβεια είναι δέκα φορές πιο απειλητικός από ότι υπήρξε ποτέ ο Negan αφού το μόνο που τους νοιάζει είναι η καταστροφή, η αναρχία και ο θάνατος. Όλα τα σφάζουν και όλους τους μαχαιρώνουν. Κυριολεκτικά.

Αυτή τη φορά πρώτα βλέπουμε την Michonne και τον Daryl (μαζί με τους καινούργιους της ομάδας) να εξολοθρεύουν με συνοπτικές διαδικασίες (βλέπε βαράς με τα βέλη τους walkers στο πόδι και όποιος ‘σκούξει’ δεν είναι αληθινός) ένα μάτσο από αυτούς στο δρόμο για το Hilltop.

Στη συνέχεια μαθαίνουμε κάποια ελάχιστα ακόμη πράγματα για αυτούς από την μια -φαινομενικά σούπερ τρομαγμένη- που έπιασαν αιχμάλωτο και η οποία συνέχεια μιλάει για την μάνα της (θυμήσου αυτό για αργότερα). Τίποτα σημαντικό, ωστόσο, όπως πόσοι είναι ή πόσο μεγάλο είναι το ‘κοπάδι’ που ελέγχουν. Αν και η ανάκριση συνεχίζεται με έμμεσο τρόπο (μέσω bonding με τον κρατούμενο του διπλανού κελιού και τον Daryl με ένα στάχυ στο στόμα να κρυφακούει από το παράθυρο).

Και, στο τέλος, έρχεται η μεγάλη αποκάλυψη του επεισοδίου που είναι η ενέδρα που στήνει η αρχηγός των Whisperers (μια κοντή με δίκαννο) στον προφέσορα μουσικής (από την ομάδα των καινούργιων) και τον αναμορφωμένο πρώην Savior με το baby face (ονόματα δεν θυμόμαστε, έτσι και αλλιώς σε λίγο νεκροί θα είναι).

Δεν πειράζει, ‘In Whisperers we trust’, που λέγανε στο χωριό μου (στην Καλλιθέα των ’90s). Γιατί, με την φόρα που έχουν, τους κόβω για ένα νεκρό ανά επεισόδιο. Έτσι, μπας και ξεκαθαρίσει λίγο ο συνωστισμός.

Y.Γ.1 Για τον Negan, που όταν βγήκε από το κελί, πήρε ένα φτυάρι και ανέβηκε απειλητικός τα σκαλοπάτια για την κρεβατοκάμαρα της Michonne (χωρίς τελικά να κάνει κάτι) το βρίσκω περιττό να το αναλύσω πάλι. Το μόνο που είχε πλάκα από την απόδραση του ήταν τα αδέσποτα σκυλιά που παραλίγο να τον κατασπαράξουν όταν μπήκε σε ένα μαγαζί με ρούχα για να ψωνίσει ένα δερμάτινο μπουφάν, ώστε να αισθανθεί και πάλι ο ροκαμπίλι εαυτός του.

Υ.Γ.2 Το ότι, τώρα που πέθανε ο Jesus και η Maggie κάνει ‘πρακτική’ σε άλλη κοινότητα, η Tara έχει αναδειχθεί -λόγω εξυπνάδας- σε αδιαφιλονίκητη αρχηγό του Hilltop, μου επιβεβαιώνει ότι, δεν μπορεί, κάποιο μέσο παίζει εδώ ώστε ο συγκεκριμένος -φουλ αδιάφορος- χαρακτήρας να παραμένει ακόμη ζωντανός.

Υ.Γ.3 Είπαμε, η Judith είναι το παιδί του Rick. Αλλά είναι υποχρεωτικό να είναι τόσο φοβερά κουλ (επιπέδου Mila Jovovich στα Resident Evil); Επίσης τόσο φοβερή στο σημάδι ώστε να πετύχει, κατά την επιστροφή του, τον Negan πάνω στην μηχανή από ένα χιλιόμετρο μακρυά;

Υ.Γ.4 Και επειδή Walking Dead χωρίς μια έγκυο ανά σεζόν, προφανώς, δεν παίζει, τον ρόλο ήρθε να καλύψει η Rosita. Για την οποία μαθαίνουμε (εμείς και ο ερωτοχτυπημένος Eugene που κρυφάκουγε) ότι, πριν τα φτιάξει με τον Gabriel, έκανε μια γύρα και από τον γιατρό, το παιδί του οποίου είναι αυτό που κουβαλάει μέσα της. Αν, τώρα, αυτό το τετράγωνο δεν σου θυμίζει φάση σαπουνόπερα, τότε απλά είσαι πολύ καλύτερος άνθρωπος από ότι εγώ.

* Το ‘Walking Dead’ προβάλλεται κάθε Δευτέρα στις 22.45 μέσω του FOX.