The Walking Dead S9E02: H γέφυρα του ποταμού Βάι Βάι

‘Rick, δεν ετοιμάζεις, όπως πιστεύεις, ένα καινούργιο θαυμαστό κόσμο. Ετοιμάζεις απλά τον κόσμο για την επιστροφή μου’.

Η συγκεκριμένη προφητική ατάκα του γενειοφόρου Negan, καθώς είναι καθισμένος στο υπόγειο κελί του, με τον Rick να του διηγείται -λίγο ξιπασμένα- πόσο καλά δουλεύουν πλέον όλες οι κοινότητες (Alexandria, Oceanside, Hilltop, Sanctuary) μαζί, είναι το ρεζουμέ όλου του επεισοδίου.

Αυτό και οι άοπλοι πρώην Saviors που επιμένουν να εξαφανίζονται καθώς την κάνουν κοπάνα από την γέφυρα που χτίζουν όλοι μαζί.

Μια γέφυρα που, όπως μας εξηγεί ο ερωτοχτυπημένος ρασταφάρι βασιλιάς (εκείνος την πρόταση γάμου του οποίου επιτέλους αποδέχεται η Carol), ενώνει όλες τις κοινότητες αφού επιτρέπει την επικοινωνία και την ανταλλαγή αγαθών.

Προφανώς η εξαφάνιση των πρώην Saviors, των έξι στην αρχή και του ενός στο τέλος (ο οποίος αναγνωρίζει το πρόσωπο που του την πέφτει ή έτσι φαίνεται τουλάχιστον) μας προϊδεάζουν για τον ερχομό των επόμενων κακών στην ιστορία. Των ίδιων, θέλω να πιστεύω, με το κόμικ, που αποτελούν και τους αγαπημένους μου.

Ώσπου να συμβεί αυτό είμαστε αναγκασμένοι να παρακολουθούμε αυτό το βασανιστικά αργό world building που περιλαμβάνει την Michonne να πηγαίνει στο Hilltop και να παρακαλά την ‘βασίλισσα’ Maggie (τελικά με επιτυχία) να δώσει λίγο φαγητό παραπάνω στους Saviors, να δεχθεί να φτιάξουν κοινούς νόμους και να επιτρέψει στον μεθύστακα σιδερά που πήγε να την δολοφονήσει να βγει από την ‘μπουζού’ με περιοριστικούς όρους.

Γιατί είπαμε, η Maggie, κατά βάθος, είναι καλή. Δεν ήθελε, ρε παιδί μου, να κρεμάσει τον Gregory. Και αυτά που κάνει, τα όχι που λέει, είναι κόνξες. Αλλά στο τέλος της ημέρας πείθεται με επιχειρήματα.

Εκείνος που δεν πείθεται είναι ο Daryl, που σε αυτό το επεισόδιο είναι φάση γκρο πλαν, ο οποίος -δικαίως- πλακώνεται με τους εριστικούς πρώην Saviors που πρώτα βαράνε το παιδί-νερουλά και καπάκι αφήνουν το σχοινί που κρατάει κάτι κορμούς (μόλις βλέπουν τους Walkers να πλησιάζουν) και μετατρέπουν σε χρόνο dt τον Aaron σε μονόχειρα.

Εννοείται πως ο Daryl καθαρίζει την φάση με τους Walkers (respect στη σκηνή όπου οι κορμοί κυλάνε σαν μπάλες του bowling πάνω στα κεφάλια τους) στο πιτς φιτίλι.

Εννοείται πως ο Rick επιμένει να μην καταλαβαίνει αυτό που προσπαθεί (μέσω μουγκρητών) να του πει. Ότι δηλαδή δεν είναι έτοιμοι όλοι να ξεχάσουν τα πάντα και να αρχίσουν να τραγουδούν γύρω από την αναμμένη φωτιά. Γιατί μην ξεχνάμε ότι όσο πιο ‘πολιτισμένο’ κάνει τον κόσμο ο Rick, τόσο λιγότερο έχει θέση σε αυτόν ένα ‘αγρίμι’ όπως ο Daryl.

Εννοείται πως ο εγωμανής Rick, όταν πάει να επισκεφθεί τον Aaron, αρχίζει τα ‘συγνώμη, εγώ φταίω για όλα ρε φίλε’. Ούτε καν ένα τυπικό ‘περαστικά’ δεν του λέει. Αρχίζει απλά να μιλάει για τον εαυτό του μέχρι που ο Aaron του είπε ότι άξιζε τον κόπο που έχασε το χέρι του για ένα τόσο σημαντικό σκοπό. Ότι εκείνος τον έκανε να πιστέψει ότι όλα αρχίζουν ξανά.

Είπαμε, όμως, πίσω έχει ο Negan την ουρά. Ή μήπως την ουρά την έχει τελικά η Jadis (επίσης -απρόσμενα και σφοδρά- ερωτοχτυπημένη με τον παπά Gabriel, που τελικά ενδίδει στην γοητεία της), που βλέπει, καθώς κάνει σκοπιά, τα φώτα από το ‘γνωστό άγνωστο’ ελικόπτερο. Εκείνο που νομίζω δεν θα προλάβουμε σε αυτή τη σεζόν να δούμε ποιος κρύβεται από πίσω.

Τι μένει για το τέλος; Η απορία για το τι ακριβώς σημαίνει η άσχετη ατάκα του Aaron για το πως ο Daryl θα γίνει καλός πατέρας (μήπως ότι, μετά την έξοδο του Rick, θα σοβαρευτεί και θα γίνει ηγέτης;).

Η σαφής ένδειξη ότι η Maggie παίζει, κάποια στιγμή, να μετακομίσει στην κοινότητα της κοστουμαρισμένης τύπισσας από την προηγούμενη σεζόν που αντάλλασσε ένα εγχειρίδιο για την αποκάλυψη για δίσκους.

Και η μεγάλη χαρά μας που, σε αυτό το επεισόδιο, οι διάλογοι και η πλοκή μας θύμισαν τις παλιές καλές μέρες.

* Το ‘Walking Dead’ προβάλλεται κάθε Δευτέρα στις 22.45 μέσω του FOX.