The X-Factor Final: Ρε παιδιά, μήπως μπερδέψατε τον Λέοντα με τον Μουφάσα και τον ψηφίσατε;

Νίκησε το ντροπαλό λιοντάρι. Αυτό θα πω μόνο και θα πάω σε μία γωνιά με τον υπολογιστή αγκαζέ να γράφω ‘χαχα’ πιο ανέκφραστα και από τον Mr Robot. Το ΝΤΡΟΠΑΛΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ, για όποιον δεν το κατάλαβε.

Και τώρα, να κάνω μία διαπίστωση αλά Γιώργος Αυτιάς: Παιδιά, αλλά δεν υπάρχει κράτος. Και μία ερώτηση αλά Γιώργος Παπαδάκης (σαν την Ελλάδα και εγώ, τα παιδιά μου δεν τα ξεχωρίζω): Μπορεί επιτέλους κάποιος, να μας πει υπεύθυνα, ποιος ψηφίζει σε ετούτο τον μάταιο τόπο;

*Και στρίβω και το μουστάκι μου καθώς το λέω, και θυμάμαι τη Νωαίνα που χθες, την έψαχνα στα πλάνα εκεί στο Green Room και άφαντη ήταν.

Λοιπόν, πριν το ‘καλησπέρα και καλή βραδιά από πού μας τηλεφωνείτε’ και πριν βάλω την Σοφία Φιλιππίδου από τους Δύο Ξένους να ψάξει να βρει τους ψηφοφόρους του ντροπαλού λιονταριού, θα μιλήσω λίγο σκληρά, αλλά τι να κάνω κάποιος πρέπει να το βγάλει το φίδι από την τρύπα. Έλαχε σε μένα: ‘Παιδιά, αυτό που σας θύμιζε λίγο το Σίμπα, ήταν το μαλλί της Τάμτα’.

Και τώρα, είσαστε έτοιμοιιιιιιι;

Σάκη, Σάκη βγάλε το σακάκι

Λοιπόν αλήθεια, τον έχει λυπηθεί τόσο πολύ η ψυχή μου από την τόση ταλαιπώρια που περνάει με το οτοκιού που δεν μου πάει η καρδιά να τον τρολάρω. Εντάξει, μόνο λίγο. Για τον αποχαιρετισμό.

Βρε σατανά, αυτές τις παύσεις πώς στο καλό τις πετυχαίνεις; Παρεμπιπτόντως, σκέφτηκα να τις κάνω και εγώ εδώ στο κείμενο αλλά φαντάστηκα ότι θα ήταν λες και ο υπολογιστής που γράφω έχει ιό. Και μούφα.

*Μούφα και όχι Μουφάσα, σαν αυτός που ψηφίσατε. Άντε, τα θυμάμαι και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι.

Ένα θα πω και ύστερα θα σωπάσω για πάντα (η Μάρθα Βούρτση, μέσα μου) ο τύπος που το κοινό ανέδειξε σε νικητή, άκουσε από το Σάκη την ατάκα: “Μου άρεσε η συστολή σου πάνω στη σκηνή“.

Δεν είμαστε για τίποτα. Για τίποτα δεν είμαστε.

Ίαν, δεν ήταν ακόμη έτοιμοι

Ότι είμαι ήμουν και θα είμαι (κόβω κάτι) Ιανίτσα, είναι γνωστό. Ότι περίμενα να μην βγει, το περίμενα.

*Και τώρα, θα το εξηγήσω σοβαρά, με ύφος Μπήλιως Τσουκαλά.

Γιατί ο Ίαν παραήταν αλτέρνατιβ για τάλεντ σόου και γιατί ο Λέοντας είπε Παντελίδη. Σόρι αλλά αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Και τώρα που θα έρθεις εσύ στα σχόλια και θα μου πεις ‘μα καλά, ποιος τα βλέπει αυτά και γιατί σε νοιάζει ποιος βγήκε νικητής’, θα σου απαντήσω ένα ‘σιγά μωρέ μωρέ, με τα τηλεσκουπίδια’, το οποίο παρεμπιπτόντως, το άκουγα να το λένε όταν ήμουν και έκανα εικόνα τις σακούλες να πηγαίνουν μόνες τους στους κάδους.

Τέλος πάντων. Δες τους μαζί και πες μου αν έχω άδικο.

Ντροπαλό λιοντάρι, εσένα (δεν) θέλουμε

Κλείνω με έναν Γιώργο Θεοφάνους σκασμένο που δεν ήξερε ποιον να διαλέξει από τα πουλέν του και με έναν Αντρέα Λέοντα νικητή, τον οποίο θα ήθελα πολύ και οφ δε ρέκορντ, αν ντρέπεται δεν έχω πρόβλημα, να μου πει αν βάφει τα μούσια του. Τι πυκνό πράμα είναι αυτό ρε παιδάκι μου.

Το πιο ηλίθιο αστείο της βραδιάς: Φυσικά και ανήκει στον Γιώργο Θεοφάνους ο οποίος κατά τη συνομιλία της μάμα Πέγκυς με τον Λέοντα για τον αγγλικό στίχο, όπου η μία του λέει “σου πάει” και εκείνος της απαντά “λες να το γυρίσω;” ο μέγας Γιώργος, καθόλου γελοίος, γυρνάει και λέει: “Καλέ, τρόμαξα δεν καταλάβαινα σε τι αναφέρεστε“.

Σταμάτα βρε σατανά, πεθάναμε.

Το πιο κρίμα τρολ της βραδιάς: Ο Σάκης, ο ΣΑΚΗΣ, γυρνάει στον ζόνγκ Γιώργο Λεβέντη, και καθώς ο δεύτερος επιστρέφει στη θέση του στη σκηνή, του λέει: “Γιώργο, ελπίζω να μην ήθελες να πηδήξεις από το παράθυρο“. Βρε Σάκη μου, βρε Σάκη είχε πει ‘πηδηχτώ’ όχι ‘πηδήξω’. Ούτε το αστείο βρε Σάκη. Ούτε αυτό.

Και τώρα, με τη σειρά μου και εγώ (όχι ντυμένη πιγκουίνος όπως ο Σάκης αλλά σε αυτό το πνεύμα) ένα μεγάλο ευχαριστώ που ήσασταν μαζί μου σε αυτό το ταξίδι, σε όλα αυτά τα lives. Πωπω, ψωμί και αλάτι φάγαμε.

Υ.Γ.: Δεν έχω βάλει ντακ σέλφι από Γιώργο Θεοφάνους σήμερα, γιατί ε ε ερχεται ο Δημητρόπουλος σε λίγο με δυνατό αφιέρωμα.