Τι δικαιολογία έχεις και δεν βλέπεις ακόμα Homeland;

Προσπαθώ να σκεφτώ εδώ και δέκα λεπτά πώς να ξεκινήσω ένα κείμενο για το Homeland χωρίς να φωνάξω “ΜΑΛΑΚΑ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ”. Κάτι που τον τελευταίο χρόνο έχω πει μόνο για τον τεράστιο Tom Kane και τις τελευταίες εβδομάδες για την αριστουργηματικά στημένη τηλεοπτική σειρά του Showtime. Το Homeland.

Δύο. Το πολύ δύο. Τόσες εκπλήξεις, ανατροπές και παρανοϊκά διαστροφικές καταστάσεις περιμένεις σε μία σεζόν της εκάστοτε σειράς. Κι αν τα Breaking Bad και Game of Thrones μάς κακόμαθαν με τις τελευταίες τους σεζόν, το Homeland ήρθε να επιβεβαιώσει αυτό που τείνει να γίνει κανόνας και στις σειρές. Κανένα επεισόδιο δεν θα περνάει χαμένο.

Το Homeland βρίσκεται αυτή την στιγμή στο τέταρτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν. Με ήδη συμφωνημένη μία τρίτη σεζόν. Και κάθε ένα από αυτά τα επεισόδια δημιουργήθηκε για να σε κάνει να αφήσεις στην άκρη το ποπ κον, να κλείσεις το iPad που ιερόσυλα ασχολιόσουν κατά τη διάρκεια του επεισοδίου και να αναρωτιέσαι: “Οκ και μετά από αυτό, τι;”.

Το στόρι (του πρώτου επεισοδίου της πρώτης σεζόν)

Οι σειρά έχει δύο βασικούς πρωταγωνιστές. Τον Nicholas Brody, Αμερικανό πεζοναύτη ο οποίος επιστρέφει σπίτι μετά από 8 χρόνια αιχμαλωσίας από την Al Qaeda. Και την Carrie Mathison, αναλυτή της CIA ειδικευόμενη στα θέματα της Μέσης Ανατολής η οποία ισχυρίζεται ότι ο Brody είναι προδότης.

Τριγύρω από αυτές τις δύο κυριαρχικές στην σειρά φιγούρες, εκτυλίσονται πολλές παράλληλες ιστορίες που αφορούν την οικογένεια του Brody, τους συναδέλφους της Mathison στην CIA και την οργάνωση της Al Qaeda.

Αρκούν αυτά. Οτιδήποτε άλλο θα σου χάλαγε την προσμονή.

6 λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά

Το ημίτρελο γελάκι της Carrie

Αυτό το ελάχιστο χαμογελάκι κάθε φορά που η Mathison ανακαλύπτει ή καταφέρνει κάτι, σε κάνει να θες πρώτα να ης σφίξεις το χέρι και ύστερα να την κλείσεις στο ψυχιατρείο. Γιατί για εκεί πάει καρφωτή με την νευρωτική της διάθεση σε όλη την πρώτη σεζόν.

Οι ψυχολογικές μεταπτώσεις του Brody

Υπέροχη ερμηνεία από πλευράς Damian Lewis. Μια ερμηνεία που του χάρισε κιόλας τo βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου στα EMMY. Ερμηνεύει πολύ πειστικά έναν άνθρωπο που έμεινε αιχμάλωτος και γυρνάει σπίτι του (λες και ξέρω πώς είναι κάποιος που είναι αιχμάλωτος 8 χρόνια και γυρνάει σπίτι του) και δίνει τεράστια σημασία σε κάθε μικρό μορφασμό του προσώπου του, κάθε κίνηση των χεριών του. Άξιος νικητής του Emmy.

Οι ανατροπές του δευτερολέπτου

Όλα πάνε καλά και όλα αλλάζουν με διαφορά δευτερολέπτου. Πολύ γρήγορες εναλλαγές σκηνών και συναισθημάτων αλλά και κορύφωση σχεδόν σε κάθε επεισόδιο. Πέραν του cliffhanger που σε αφήνει άμπαλο σχεδόν σε κάθε ένα από τα 16 επεισόδια που έχουν παιχτεί μέχρι σήμερα.

Η νηφαλιότητα του Saul

Πάντα πρέπει να υπάρχει ένας κουλ τύπος, το μυαλό της υπόθεσης και αυτός αποδίδεται υπέροχα από τον βραβευμένο με EMMY Mandy Patinkin. Είναι η φωνή της λογικής κάθε φορά που η Carrie πιάνει γραμμή με Κάιρο και αρχίζει την παράνοια.

Το πόσο ατομάρα είναι η Dana

Θα σου φανεί λίγο μαλακισμένο στην αρχή αλλά σε σχέση με τον φλώρο τον αδερφό της είναι η μοναδική σου ελπίδα να δεις κάτι σοβαρό στην οικογένεια Brody. Ευτυχώς ασχολούνται όλο και περισσότερο μαζί της όσο περνάνε τα επεισόδια.

Η bitchyness της Jessica

Τίποτα πιο εκνευριστικό αλλά ταυτόχρονα τηλεοπτικά ενδιαφέρον από μια γυναίκα που γκρινιάζει, τρελαίνεται (και γδύνεται) σε κάθε καλή ευκαιρία. Η Morena Baccarin δεν είναι η πιο ωραία MILF των τηλεοπτικών σειρών αλλά σίγουρα καλύπτει το κενό σεξουαλικότητας που υπάρχει.

Μικρές συμβουλές για καλή θέαση

• Μην το παρατήσεις εκεί στην μέση της πρώτης σεζόν που μπορεί να σου φανεί άσκοπο. Δεν είναι
• Δες το μόνος σου ή με κάποιον άλλον που να το γουστάρει. Δεν χρειάζεσαι κάποιον να σε ζαλίζει με οτιδήποτε άλλο την ώρα της σειράς
• Μην προσπαθείς να βγάλεις νόημα για το πώς παρουσιάζεται η Al Qaeda και αν μέσω της σειράς περνάνε μηνύματα κατά της τρομοκρατίας. Ό,τι να ‘ναι κάνουν.
• Μίσησε τον Mike, τον φίλο του Brody, με κάθε κύτταρο του σώματός σου.
• Μην ξενερώνεις με την αμερικανοφροσύνη της σειράς και τα ιδανικά.
• Μην βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα για κανέναν. Ή κράτα τα για τον εαυτό σου.

Περιμένουμε και τις δικές σου παρατηρήσεις στα σχόλια…