Τι έγινε ρε παιδιά; Η Ολυμπιακή πισίνα δίνει το πλεονέκτημα σε κάποιους αθλητές;

Τρεις Αμερικανοί ερευνητές αποφάσισαν να σηκωθούν για λίγο από τη θέση του θεατή των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο και να κάνουν μερικά τεστ στο κολυμβητήριο. Έτσι, για το καλό.

Εκείνο που εντόπισαν λοιπόν, σύμφωνα με την Wall Street Journal προς μεγάλη τους απογοήτευση (και δική μας) είναι ότι στους αγώνες που διεξήχθησαν από τις 11 έως τις 13 Αυγούστου, υπήρξαν αθλητές που ευνοήθηκαν. Αρκετά ώστε να βρεθούν στις πρώτες θέσεις.

Οι ερευνητές, Joel Stager και Chris Brammer από το Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα και ο καθηγητής Andrew Cornett από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν ανέλυσαν τις αποδόσεις των αθλητών και διαπίστωσαν ότι τόσο οι γυναίκες όσο και οι άντρες που προκρίθηκαν στους ημιτελικούς των 50 μέτρων ελεύθερο, βρίσκονταν στους διαδρόμους από τέσσερα έως οχτώ. Αντίστοιχα, πέντε από τους έξι αθλητές (γυναίκες και άντρες) που κέρδισαν μετάλλιο στα 50 μέτρα ελεύθερο, κολύμπησαν και αυτοί, στους ίδιους διαδρόμους.

Το φαινόμενο, οι ερευνητές το αποδίδουν στην αρχιτεκτονική της πισίνας, η οποία ούτως ή άλλως όμως έχει σχεδιαστεί αποκλειστικά για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και έχει ως στόχο να ελαχιστοποιεί την πιθανότητα μεταφοράς αναταράξεων-κυμάτων από τη μία λωρίδα στην άλλη. Αυτό (θεωρητικά τουλάχιστον) σημαίνει ότι οι κολυμβητές που κολυμπούν πιο κοντά στις άκρες της πισίνας, έχουν μικρότερη πιθανότητα να επηρεαστούν από τα κύματα που ‘χτυπούν’ στους τοίχους της. Αυτά τα κύματα φτάνουν ως την άκρη της πισίνας, ρέουν προς τα έξω και απορροφώνται από υδρορροή, κι έτσι δεν επιστρέφουν ξανά εντός.

Σε κάθε περίπτωση, και παρά το γεγονός ότι τα αποτελέσματα των ερευνητών έχουν βάση, η FINA, η Διεθνής Ομοσπονδία Κολύμβησης, απεφάνθη ότι καμία χώρα ή αθλητής δεν ωφελήθηκαν σε σύγκριση με τους συναγωνιστές τους.

Αμήν.