Τι κάνει η Kirsten Dunst στην κορυφή μιας πυραμίδας

Δεν είναι βασισμένο σε αληθινή ιστορία. Θα ήθελα να το γνωρίζεις αυτό εξαρχής. Ναι, το ξέρω, ότι κάτι σου θυμίζει η συγκεκριμένη ιστορία. Ότι σου έρχονται, ενδεχομένως, στο μυαλό ένα σωρό αντίστοιχες εταιρείες στην λογική της FAM (Founders American Merchandise), που υπόσχονται στους πωλητές τους ότι θα ζήσουν το ‘βιλάρα, αμαξάρα και καδένα χρυσή’ αμερικάνικο όνειρο αρκεί να ‘στρατολογήσουν’ ένα ακόμη πωλητή που θα αγοράζει το προϊόν από τους ίδιους. Προφανώς σε προνομιακή τιμή.

Αυτό που λέγανε στο χωριό μου (την Καλλιθέα των ’90s) καραμπινάτη πυραμίδα. Και όχι από το καλό είδος, αυτό του Χέοπα. Από το άλλο, αυτό που καταλήγεις πίσω από τα σίδερα. Εννοείται πως το Οn Becoming a God In Central Florida (άψογος ο τίτλος, δεν συμφωνείς;) δεν έχει καμία σχέση με υπαρκτές εταιρείες. Ποιος έχει το χρόνο τώρα να τραβολογιέται στα δικαστήρια για συκοφαντική δυσφήμιση;

Εδώ βρισκόμαστε στην κεντρική Φλόριντα, πίσω στα ’90s, και παρακολουθούμε μια νεαρή μητέρα (Kirsten Dunst) που βλέπει τον σύζυγό της (ο φάντης μπαστούνης/ δεν υπάρχει κάτι στο οποίο να μην παίζει Alexander Skarsgaard) να παρατάει την δουλειά του προκειμένου να αφοσιωθεί φουλ τάιμ στην πυραμιδωτή εταιρεία καθαριστικών που του πούλησε την υπόσχεση ότι θα είναι πλέον κύριος του εαυτού του.

Ότι δηλαδή θα είναι ένας αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας, όπως ο ιδρυτής της FAM, Obie Garbeau II, που αντιμετωπίζει την εταιρεία ως την προσωπική του αίρεση και ζητά από τους brain washed υπαλλήλους του να αποδείξουν την αφοσίωσή τους πληρώνοντας ένα βαρύ οικονομικό, αλλά και ψυχοσωματικό κόστος.

Το μόνο πρόβλημα; Oτι -ΠΡΟΣΟΧΗ, ΤΕΡΑΣΤΙΟ SPOILER ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΔΙΑΒΕΙΣ-, λόγω κούρασης, ο σύζυγος καταλήγει κολατσιό για ένα ντόπιο αλιγάτορα ήδη από το πρώτο επεισόδιο. Οπότε, ο χειριστής του, ο αμέσως δηλαδή από πάνω του στην πυραμίδα (τον οποίο υποδύεται έξοχα ο Théodore Pellerin), καταλήγει να κάνει ότι μπορεί για να στρατολογήσει τη σύζυγό του στην θέση του.

Μια απελπισμένη χήρα δηλαδή, με ένα γκαράζ γεμάτο από κούτες καθαριστικών που δεν χρειάζεται, μια κρεβατοκάμαρα γεμάτα ‘εταιρικά’ self help βιβλία και audio books (που επίσης δεν χρειάζεται) και ένα μωρό που σέρνει από το χέρι παντού. Μόνο που η συγκεκριμένη χήρα, που δουλεύει σε ένα λούνα παρκ, αποδεικνύει ότι έχει τεράστιο απόθεμα αποφασιστικότητας. Οπότε σενιάρεται, συγυρίζεται και πέφτει με τα μούτρα στην πυραμίδα. Πάντα με στόχο να φτάσει στην κορυφή και πόθο να πάρει εκδίκηση.

Μια ερμηνεία για χειροκρότημα από την Kirsten Dunst, η οποία και σηκώνει την σειρά εξολοκλήρου στις πλάτες της. Δεν θα ήταν υπερβολή να πει κάποιος ότι σε καθηλώνει με κάθε της βλέμμα. Ότι εκπέμπει ταυτόχρονα δύναμη, ανθρωπιά και απελπισία.

Κρίμα που αυτή η ερμηνεία (όπως και η πολύ καλή της Beth Ditto ως συζύγου του αφεντικού της) δεν αρκεί από μόνη της για να μας κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον σε όλη την διάρκεια των 10 επεισοδίων του Οn Becoming a God In Central Florida.

Όπως κρίμα που η σειρά επέλεξε να μην αφοσιωθεί απόλυτα στην διαπόμπευση των συγκεκριμένων επιχειρηματικών πρακτικών, που έχουν οδηγήσει πολλούς ανθρώπους στην απελπισία/ χρεωκοπία, αλλά το πρόχωρησε λίγο πιο πέρα βάζοντας μέσα στη σούπα κάτι μυστηριώδεις τελετές και λοιπά λίγο πιο εξωπραγματικά. Ο πυρήνας ωστόσο της σειράς, η βασική της ιδέα, είναι μια χαρά λαχταριστός. Αποδεικνύωντας ότι, τελικά, τα χειρότερα καθάρματα είναι αυτά που πουλάνε και μεταξωτά βρακιά και μεταξωτές συμβουλές σίγουρης επιτυχίας.

***

Και μην ξεχνάς! Άκου τι είπαμε για τις νίκες του ‘Game of Thrones’, τον θρίαμβο του ‘Fleabag’ και τα Emmys του Netflix.